eitaa logo
کانال اشعار(مجمع الذاکرین)
2.2هزار دنبال‌کننده
1 عکس
0 ویدیو
54 فایل
این کانال اشعارمذهبی توسط محب الذاکرین خاک پای همه یازهراگویان عالم مهدی مظفری ازشهراصفهان ایجادشد
مشاهده در ایتا
دانلود
. ای ھمہ تاب وتبم،یاحسین یا حسین ھمیشہ ذکر لبم،یاحسین یاحسین فاطمه را یادگار السلام السلام حجت پروردگار السلام السلام قسم به‌ میر نجف یاحسین یاحسین ببین مسیر نجف یاحسین یاحسین به کودک پرپرت السلام السلام به شبه پیغمبرت السلام السلام تشنہ ی آب فرات یاحسین یاحسین معنی صوم و صلاہ،یاحسین یا حسین سید و سالار دین السلام السلام آیہ ی حب المتین السلام السلام به ساقی علقمه یاحسین یاحسین ای پسر فاطمه یاحسین یاحسین لاله ی پاک و طاهر السلام السلام حبیب ابن مظاھر السلام السلام سورہ بہ سورہ نوشت یاحسین یا حسین کرب و بلایت بھشت یاحسین یا حسین تشنه لب بی کفن السلام السلام به قاسم ابن الحسن السلام السلام ای ھدف تیرھا یاحسین یاحسین کشتہ ی شمشیرھا یاحسین یا حسین به ماه نورانیت السلام السلام بہ زخم پیشانیت  السلام السلام زائر کوی توام یاحسین یاحسین عاشق روی توام یاحسین یاحسین آمده جان بر لبم یاحسین یاحسین خاک ره زینبم یاحسین یاحسین بحق اشک بتول یاحسین یاحسین نوکریم کن قبول یاحسین یا حسین یوسف حق پرست اشتهاردی(غریب) .
دل رو به ابوتراب برگشت از دل غم و اضطراب برگشت برگشتن مثل ما که سهل است از هیبتش آفتاب برگشت از هُرم نگاه آتشینش صدشکر دلم کباب برگشت گنجشک کبوتر دل ما پر زد به نجف عقاب برگشت از ذوق زیارت ضریحش شیخ آمده بود و شاب برگشت آبادی آخرت به دستش هر کس ز نجف خراب برگشت یک عمر سوال وصل کردیم مُردیم که تا جواب برگشت دیدیم مکفّر الذنوب است دیدیم گُنه ثواب برگشت با صورت خود در آتش افتد هر کس که ز بوتراب برگشت از برکت حُبّ مرتضی بود از عاصی اگر عذاب برگشت
ملجاء کُلّ اولیا نجف است دومین خانه ی خدا نجف است جز درِ خانه اش مرو جایی باطن عرش کبریا نجف است جان‌ پیغمبر است در اینجا مرقد ختم انبیا نجف است خبری نیست جز در این ایوان که خبرها از ابتدا نجف است در نجف می شود خدا را دید انتهای سلوک ما نجف است اربعین روزیِ زیارت اوست اوّلِ راه کربلا، نجف است ۵ شهریور ۱۴۰۲ نجف اشرف مرقد مطهر امیرالمومنین علیه السلام
. و چشمم به جمال گنبدش تا افتاد از چشـم دلـم ، تمـام دنیـا افتاد پا بـال در آورد پرد سمت حـرم قلب از طپش زیاد از پا افتاد...
ملجاء کُلّ اولیا نجف است دومین خانه ی خدا نجف است جز درِ خانه اش مرو جایی باطن عرش کبریا نجف است جان‌ پیغمبر است در اینجا مرقد ختم انبیا نجف است خبری نیست جز در این ایوان که خبرها از ابتدا نجف است در نجف می شود خدا را دید انتهای سلوک ما نجف است اربعین روزیِ زیارت اوست اوّلِ راه کربلا، نجف است
. 💐علی ولید الکعبه💐 رفتم به ، ثواب، غارت کردم از فخر به حاجیی اشارت کردم تو گردیدی ز دور بر دور حرم من صاحب خانه را زیارت کردم
. سوختیم از آتش جانسوز هجران نجف مثل زلف یار باید شد پریشان نجف از غم بی آبرویی خاک بر سر میکند هر که سر نگذاشت بر خاک بیابان نجف دین اصحاب طریقت را ولایت گفته اند می پسندد مصطفی ما را مسلمان نجف حاکم صبح قیامت کیست؟ اعلا حضرتش صاحب امر شفاعت کیست؟ سلطان نجف نقش بر تخت سلیمان بن داوود است این جان فدای حشمت مُلک سلیمان نجف سفره دار اینجا خداوند است کز روی ادب استخوان آدم و نوح است مهمان نجف ما چه می ارزیم دیگر در مقام خدمتش تا که جبرییل امین گردیده دربان نجف از سرش افتاد دیگر شور و شیرین بهشت هر کسی افتاد راهش سمت ایوان نجف بر مشام اهل دل تا روز محشر هر سحر عطر زهرا میرسد از روح و ریحان نجف دست عباس از برای زائران کربلا بسته جان استجابت را به باران نجف سخت دلتنگیم ای دست خداوند مبین دست ما را هم بگیر ای دستگیر نازنین
این خانه که مشهور به بیت الله است رمزی است که روشن‌دل از آن آگاه است بر شکل علی چو حق، تجلّی می‌کرد محتاج به خانه بودن از آن راه است رفتم به ، ثواب، غارت کردم از فخر به حاجیی اشارت کردم تو گردیدی ز دور بر دور حرم من صاحب خانه را زیارت کردم
تجلی کرده از هر سو جمال کبریا اینجا اگر دیدار حق داری طلب ای دل بیا اینجا نگاهِ بر ضریح او حجاب از دیده بردارد خدا را دیده اند اهل حقایق بارها اینجا ز آدم تا به خاتم را در این درگاه می بینی که مهمان ولی الله هستند انبیا اینجا میان صحن او می گردم و با خویش می گویم: بهشت اینجاست یا اینجاست یا اینجاست یا اینجا* دل خورشید هم از سایه ایوان او گرم است پناه آورده چون طفلی تمام ماسوا اینجا به زیر سایه ایوان، سعادت می رسد بر خلق گدایی سعادت می کند مرغ هما اینجا حریمش جلوه "لاتقنطوا‌ من رحمه الله" است که حتی خوف می آید به امید رجا اینجا چنان بوی غنا آید ز کشکول گدایانش گدایی از گدایانش نمایند اغنیا اینجا نِعَم می جوشد از فیض نَعَم های ولی الله که هرگز از زبان او کسی نشنیده لا اینجا ملائک بال خود را فرش راه زائرش سازند به نرمی زائرانِ نور بگذارید پا اینجا خیال قامتش باشد عصای دست مشتقان نمی گیرند پیران هم به دست خود عصا اینجا نه تنها از غم دنیا شود فارغ در این درگاه که زائر می شود از خویش هم حتی رها اینجا چنان احسانِ او بی حدّ و بی حصر است ای عاصی که داده راه آن شاه کرم حتی تو را اینجا
نه در نجف، زیارت حیدر به من رسید بر تخت عرش، دیدن داور به من رسید تاج جلال، خلعت عزّت، شُکوه عشق از فیض خاک‌بوسی این در به من رسید در ازدحام آن همه زائر، عجیب بود یک بوسه از ضریح مطهّر به من رسید گر دیگران به حَبّه‌ی انگور سرخوشند مستی ز حُبّ ساقی کوثر به من رسید تنها نشد نصیب من از نام تو نمک شکر خدا! ز عشق تو شکّر به من رسید افسوس می‌خورم که چرا خاک می‌خورند نهج البلاغه‌ها که مکرّر به من رسید مدح علی رسد به خدای علیّ و بس یارب! چه شد که بر سر منبر به من رسید؟! رحمت به شاعری که ز دریای شعر او این بیت تابناک چو گوهر به من رسید: 《منّت خدای را که سخن‌های آب‌دار صائب! ز فیض ساقی کوثر به من رسید》 "تربت"! کلام "صائب" دیدی چه صائب است؟! او گفت و بهره چند برابر به من رسید
گر بیافتد ره مجنون به شبستان نجف میزند زوزه کشان سر به بیابان نجف عزت آن است شوی خاک کف پای پدر کربلا رفته در این حال به قربان نجف کعبه ام زاده‌ی شهریست که نامش مکه‌ست قبله ام مضجع شهریست به عنوان نجف ابرو باد و مه و خورشید و فلک در کارند بارک الله بگیرند ز سلطان نجف دستمان شکر خدا پیش کسی نیست دراز رزقمان میرسد از گوشه‌ی ایوان نجف سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز شرطش آن است که باشد ز غلامان نجف