▪️▫️▪️ 📌 ماه رمضان در جاسک #رمضان #جاسک 🔹 ماه پربرکت و عزیز رمضان برای مردم این بندر {جاسک} همیشه خاطره‌انگیز و دلنشین و گیرا بوده است. در این ماه گویی همه چیز در حال تغییر بود و شکل مأنوسی در زندگی روزمره داشت. انگار که با فطرت خویش آشتی می‌کردند و به اصل باورهای مشترک انسان‌ها باز می‌گشتند. 🔸 نوع رفتار و معاشرت، نوع لباس، نوع سفر و حتی نوع و شکل غذا نیز دگرگون می‌شد و حالتی روحانی و زیبا به خود می‌گرفت. روزهای پایانی شعبان جنب‌وجوش غریبی در میان مردم به چشم می‌خورد. چندان که اجانب نیز به دیدۀ حسرت به این شور و حال نگاه می‌کردند و در بسیاری موارد با آن‌ها همراه می‌شدند. 🔹 حلول ماه شعبان حتی بر سفرهای کشتی‌هایی که بین بمبئی و جاسک در حرکت بودند تأثیر می‌گذاشت و به‌تبع آن شکل و نوع محموله‌های غذایی نیز تغییر می‌کرد. رشته فرنگی، شیر قوطی هلندی و رب گوجه‌های کوچک چند گرمی، انواع ادویه و ... از جمله مواردی بودند که از طریق بمبئی به این بندر حمل می‌شدند. 🔸 درست است که رمضان وارد خانۀ همه مسلمین می‌شد، اما مساجد موجود در این بندر، خانه اصلی این ماه مبارک بود که باید آماده می‌شد. تعمیر، غبارروبی مساجد، اهدای فرش به مكان‌های مذهبی، كمك به نیازمندان و دادن خیرات از جمله برنامه‌های پیش از آغاز ماه مبارك رمضان در شهرستان جاسك است. 🔹 زن‌های مؤمنۀ شهر نقش اساسی را در امر پاکیزگی و تغییر دکوراسیون ساده و همین‌طور استقبال از رمضان ایفا می‌کردند. بعد از رؤیت ماه مبارک رمضان، شادی و شعف همه بندر را به هیجان می‌آورد، دل‌ها سرشار از ترحم و دلدادگی نسبت به یکدیگر می‌شد و شور و نشاط چهره بچه‌ها را چون شکوفه‌های بهاری از هم می‌شکفت. 🔸 از دیرباز آیین‌ها و رسومی از قبیل گم سحرو، گرگشو، مردگانی و... در این خطه وجود داشته که هرچند در اثر گذر زمان دستخوش تحولاتی شده اما همچنان ردپایی از آنان باقی مانده است. -------------------------------------------------- 🔰 منبع: بخشی از کتاب حدیث درد، نوشتۀ حیدر حیدرنژاد، انتشارات سمت روشن کلمه ✴️ مَکُ‌ایران را دنبال کنید، بخوانید و در صورتی که پسندیدید به دوستان خود پیشنهاد دهید. 🔗 ایتا | تلگرام | توییتر | بله 🆔 @MakoIran_ir

▪️▫️▪️ 📌  گُم سحرو 🔹 «گُم سحری» در گویش محلی #هرمزگان به معنای «دَم سحر» است. «دُم دُم سحری» یا «گُم گُم سحری» صدای طبل و دُهلی است كه در سحرهای ماه #رمضان، گروهی از نوازندگان در کوچه پس کوچه‌های شهر برای بیدار كردن مردم به صدا در می‌آورند و اعلام می‌‌کنند كه زمان سحر رسیده است. 🔸 نوازندگان از حدود یک الی یک و نیم ساعت مانده به سحر آغاز می‌کنند و تا ۱۰ دقیقه پیش از اذان صبح با اشعار و نواهای مذهبی نزدیک شدن به ساعات سحرگاهی را به روزه‌د‌اران اعلام می‌کنند و علاوه بر بیدار کردن، آن‌ها را به دعا و نیایش به درگاه الهی در ساعات سحرگاهی دعوت می‌کنند. 🔹 بر اساس برخی شنیده‌ها، آیین سحرخوانی و رمضان‌خوانی بیش از هزار و 400سال پیش یعنی از اوایل اسلام، نزد ساكنان این استان مرسوم بوده است. 🔸 نواها و اشعاری که در 15 روز ابتدایی ماه مبارک رمضان استفاده می‌شوند با عبارت السلام یا شهر رمضان آغاز می‌شود. نواهایی از قبیل «محمد یا رسول الله، علیاً یا ولی الله، السلام السلام یا شهر رمضان یا شهر صیام علیک السلام، هذا شهر المغفره یا شهر مبروک علیک السلام، آمنک الله بالله اَسکنک الله جنه، رحیم الله لدنهُ، جمیعاً النّار و العذاب، عبادالله ذکرالله یرحم کم الله، لا اله الا الله، یاایها المومنون، یا ایها المسلمون...» 🔹 علاوه بر این عبارت‌های عربی، شعر فارسی نیز خوانده می شود؛ مانند: «خداوندا تو ستاری، همه خوابند تو بیداری، به حق خود که بیداری، همه عالم نگه داری...» 🔸 با پشت سر گذاشتن نیمۀ ماه رمضان، سلام‌ها در این اشعار به عبارت الوداع یا خداحافظی ختم می‌شود. با الفاظی مانند الوداع. در پایان ماه رمضان نیز این افراد برای گرفتن عیدی خود دوباره با نواختن دهل به درب منازل‌‌ رفته و مردم برای قدردانی، به آن‌ها هدیه و عیدی می‌‌دادند. ✴️  مَکُ‌ایران را دنبال کنید، بخوانید و در صورتی که پسندیدید به دوستان خود پیشنهاد دهید. 🆔 @MakoIran_ir