▪️▫️▪️ 📌 پرده‌هایی از یک اقتصاد غیررسمی ✍️ #یادداشت به قلم فاطمه نخعی 🆔 @MakoIran_ir

▪️▫️▪️ 📌 پرده‌هایی از یک اقتصاد غیررسمی ✍️ #یادداشت به قلم فاطمه نخعی 🔰 پرده اول: 🔸 راستش اینجا شغل بیشتر مردم سوخت‌بری است. کم‌وزیادش را کار نداریم. طرف طلای مادرش را می‌فروشد و یک مینی‌بوس قراضه می‌خرد و می‌رود پمپ بنزین و روزی ۱۰۰ لیتر گازوئیل می‌‌خرد که می‌شود ماهی چهارپنج بشکه. این‌ها را انبار می‌کند. اگر هر بشکه‌ای را ۵۰۰هزار تومان یا حتی ۱ میلیون تومان هم بفروشد، در نهایت ۵میلیون تومان می‌شود که سود آنچنانی هم ندارد، ولی آن را به‌عنوان شغل انجام می‌دهد. 🔹 خلاصه اینکه هر کس می‌خواهد درآمدی هر چند اندک داشته باشد، انتخاب اولش خریدن یک ماشین، ترجیحاً تویوتا و بار زدن تانکر و چندین گالن‌ بزرگِ سوخت است و بعد هم گرفتنِ گازِ ماشین و حرکتِ بدون ترمز به سمت مرز. برای همین هم به شوتی‌های سوخت‌بر معروف هستند. 🔸 در این جاده‌های خاکی و بدون زیرساختِ منطقه، باید تا می‌توانی راه را برایشان باز کنی تا با سرعت از کنارت عبور کنند. ماشین‌های سوخت‌بر وقتی می‌آیند و چراغ می‌زنند، حتماً باید حرکت کنی و جلویشان را نمی‌شود گرفت؛ وگرنه عواقب هر گونه حادثه‌ای با خودت است. البته این شرایط قبل از هر کسی برای خودِ سوخت‌بر‌ها خطرناک و حادثه‌آفرین است. مدتی پیش یک تویوتای سوخت‌بر به کامیونی زد و ماشین به‌ همراه سرنشینان تا ساعت‌ها در آتش می‌سوختند. راه نجاتی هم برایشان وجود نداشت. 🔹 مقصد نهایی بیشتر سوخت‌برها مرز خاکیِ غیررسمی است. پاتوق‌شان هم معمولاً کافه بلوچی‌ست. از کافه بلوچی تا رسیدن به مرز خاکی سه الی چهار روز طول می‌کشد و مسیرش دزد و راهزن دارد. بعضی از سوخت‌برها فقط راننده هستند؛ یعنی ماشین و گازوئیل هیچ کدام متعلق به خودشان نیستند و برای این رفت‌وآمد به مرز ممکن است ۳۰۰ تا ۴۰۰هزار تومان هزینه دریافت کنند. یعنی در نهایت معلوم نیست همین سودِ اندک هم برایت بماند یا به دست راهزن‌ها بیفتد و خطر، خستگی و جیب خالی‌ تنها آوردۀ این انتخاب پرریسک باشند. 🔸 معضل سوخت‌بری تقریباً ۱۰ سالی می‌شود که مردم منطقه را درگیر کرده است. کوچک‌ و بزرگ هم ندارد. به‌گونه‌ای که وقتی با نوجوان ده‌دوازده ساله صحبت می‌کنی و از تحصیل و تصمیماتش برای آینده می‌پرسی، می‌گوید: ماشین می‌خرم و سوخت‌بری می‌کنم و نیازی به درس‌خواندن و ادامه تحصیل ندارم. دیگر تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل... . 🔰 پرده دوم: 🔹 معضل دردناک سوخت‌بری جزء موضوعات اولویت‌داری‌ است که حالا با توجه به آمار بسیار زیاد تصادفات جاده‌ای و همچنین معضلات اقتصادی و اجتماعی، ذهن جامعۀ محلی را به خود مشغول کرده است. از این رو این مسئله پای ثابت گفت‌وشنودهای ما با مسئولان منطقه‌ای و ملی شده است تا شاید بتوان برای آن راه‌حل مناسبی پیدا کرد. 🔸 برخی علت اصلی قاچاق سوخت را تفاوت قیمت می‌دانند. به‌عنوان مثال در قاچاق سوخت دریایی (سوخت‌بری دریایی) قیمت گازوئیل ۳۰۰ تومان است. روی دریا بیشتر از ۳۰هزار تومان به فروش می‌رسد و این قیمت برای خریدار خارجی هم به صرفه است. پس حالا که هر دو طرف از معامله سود می‌برند، چرا نباید بازار سوخت‌بری روزبه‌روز بیشتر شود؟ 🔹 آمارها نشان می‌دهد در برخی از جاده‌های منطقه، روزانه بیش از ۱۵۰۰ نیسان تردد دارند که سوخت قاچاق می‌کنند و برخی از شهرها از جمله سروان افراد زیادی هستند که از طریق سوخت‌بری امرارمعاش می‌کنند. معضلی که در برخی از شهرهای منطقه ارزش معاملۀ آن به ۶۰ میلیارد تومان در روز می‌رسد. 🔰 و اما پردۀ آخر: 🔸 گفتنی‌ها به پرده اول و دوم محدود نمی‌شود. همین یک ماه پیش آمار عجیب واردات سوخت پاکستان از ایران منتشر شد و چند روز بعد آمار بالای مصرف روزانه سوخت کشور رکورد شکست. پرده آخر اما خبر تأسف‌انگیزی است که هنوز داغ داغ است: 🔹 واردات بنزین از بندر چابهار تایید شد! مسئولان وزارت نفت از واردات بنزین به‌عنوان تهاتر فرآورده‌های نفتی یاد می‌کنند و آمار رسمی‌ از میزان واردات ارائه نمی‌دهند. با این وجود برآورد می‌شود که در سال جاری چیزی بالغ بر حداقل یک میلیارد دلار صرف تأمین بنزین وارداتی شده است و پیش‌بینی می‌شود این رقم برای سال آینده از مرز 2 میلیارد دلار عبور کند. در حالی که آمار رسمی از میزان واردات بنزین به کشور وجود ندارد، رئیس اداره اِستاندارد شهرستان چابهار از نمونه‌گیری محمولۀ بنزین وارداتی از بندر چابهار خبر می دهد. 🔸 در آینده بیشتر درباره مسئله اضطراری مصرف سوخت در کشور و تأثیر بلوچستان بر آن خواهیم نوشت، ان‌شاءالله. ✴️ مَکُ‌ایران را دنبال کنید، بخوانید و در صورتی که پسندیدید به دوستان خود پیشنهاد دهید. 🆔 @MakoIran_ir

📌 چابهارِ ایران ✍️ #یادداشت به قلم امیر امیری‌فر ۱- یک حمله «تروریستی» روی داده است. تشکیک در تروریستی بودن این حمله تشکیک در صداقت و اصالت بیان گوینده در دغدغه‌مندی برای بلوچستان را بدیهی می‌نمایاند. ۲- تصویر ساخته شده از ناامنی ۱۲ ساعته در چابهار، تصویر گران‌قیمت تری از همسایه شمال شرقی‌اش، راسک بوده است. تخریب‌گر هم قیمت آسیب را می‌دانسته که ذوق‌‌زده «متوقف شدن طرح توسعه مکران» را فاکتور کرده است. ۳- اصل تخریب در اذهان مردم ایران اتفاق افتاده است. چابهار دیگر آن سرزمین امن نیست! این تصویر باید شکسته شود. این وظیفه عاملین «توسعه» است. ۴- اصطکاک در پاسخ احتمالی ایران به رژیم صهیونیستی و واکنش پاکستان به اظهار تمایل جدی طالبان در استفاده از بندر چابهار در ادامه فرآیند ناامن سازی پاکستان برای چینی‌ها در چند ماه اخیر، گمانه های این حمله تاکنون بوده‌اند. ۵-این گمانه‌ها علی الخصوص گمانه دوم هزینه‌های توسعه در یک منطقه استراتژیک با بازیگران متعدد است. زمینی که از قرن هجدهم در اراده قدرت‌های بزرگ «زمین سوخته» تلقی می‌شده و محل تقاطع منافع آن‌ها بوده است، کمینه‌های هزینه ای که پرداخت می‌کند رویارویی با عاملیت های خرد ضد توسعه همچون این گروهک است. ۶- گروهک پس از القای ناامنی چابهار خواسته قد بکشد، عجولانه و هیجان زده کلمات را پشت سر هم چیده تا برای خود طرفی ببندد. مثلا به قدرت‌های منطقه‌ای وعده‌ی فردای پس از جمهوری اسلامی را داده!! و با ادبیات طنزگونه‌ی بارگزاری جمعیت، برای مردم نجیب بلوچستان اظهار قیمومیت کرده است! ۷- در این هم‌آوردی میان عاملین توسعه و دشمنان آن، دولت تماشاچی‌ست! مساله اصلی مکران نه حمله تروریستی بلکه بی دولتی است. چابهار و راسک هزینه‌های «نمایش توسعه» را به جای توسعه‌ی واقعی می‌پردازند و عایدی مشخصی هم دست آن‌ها را نگرفته است. آنچه گروهک به طرزی ناشیانه تحت عنوان طرح توسعه مکران و آمایش!! مطرح نموده، برون داد واقعی و ملموس ندارد. تنها یک نمونه بلاتکلیفی ۶ ماه اخیر دبیرخانه توسعه مکران نشانی از این بی دولتی است. ۸- کار برای عاملین و کارگزاران توسعه سخت‌تر شده است. رنج تحمل بی‌دولتی اکنون مضاعف گشته و تحمیل تصویر ضد توسعه از بلوچستان بدان افزوده شده است. فروشندگان دوره‌گرد کالای ناامنی نیز گهگاه در پی معامله به تهران پیشنهادهایی عجیب می‌دهند. اما این‌ها هیچ‌یک دلیلی بر ناامیدی نیست. ۹- امید وظیفه است. خلق امید و انتشار امید. باید در بازسازی تصویر چابهار، چابهارِ ایران کوشید. این وظیفه همه‌ی دغدغه‌مندان بلوچستان است. راسک و پیشین این نقطه ی استراتژیک و بسیار غنی را باید امن نمود و در مسیر توسعه قرارداد. بی‌توجهی به راسک و پس کرانه‌های مکران (چه بسا بی‌توجهی عمومی و رسانه ای) خود عاملی برای ناامنی آنجاست. باید بیش از پیش از راسک و از مرز گفت و نوشت! باید تصمیم گرفت و فرصت‌ها را از دست نداد. دولت باید تصمیم گرفتن را تمرین کند. هنوز بی‌عملی و سردرگمی درباره جنوب شرق ایران سکه رایج است. و در انتها باید «گفت‌وگو» کرد. نه از آن جنس گفت‌‌وگو ها که به ناامنی تشخص می‌دهد! گفت‌وگو هایی که به مردم از توسعه اطمینان خاطر دهد و نشان از عاملیت دولت داشته باشد. اینها وظیفه است و وظیفه امید است و این بخشی از فرآیند توسعه و پیشرفت است. ما محکومیم به امید و توسعه! ✴️  مَکُ‌ایران را دنبال کنید، بخوانید و در صورتی که پسندیدید به دوستان خود پیشنهاد دهید. 🆔 @MakoIran_ir

▪️▫️▪️ 📌 رد پای نگاه سازه‌محور در منطقه مکران #یادداشت به قلم زهرا میری 🔹 آب به‌عنوان محوری برای بقا و توسعه، پیوندی ناگسستنی با جغرافیا و ساختار محیطی و فرهنگی هر منطقه دارد، از این رو نمی‌توان آن را مختص به یک گروه یا حوزه‎ای خاص دانست. 🔸 این وابستگی در جوامعی که شکل‌گیری آن‌ها بر پایۀ کشت و کشاورزی است، بیشتر از مناطق دیگر نمود پیدا می‌کند و کمبود آب و اثرات ناشی از آن پنهان نمی‌ماند. 🔹 واقعیتی که در روند توسعه بخشی‌نگر انکارناپذیر بوده و بیشتر مناطق کشور از جمله شهرستان میناب در استان هرمزگان را که زمانی به‌عنوان هفتمین جلگۀ آباد و سومین نخلستان جهان بود، به شدت تحت‌تأثیر خود قرار داده است. 🔸 افزایش تولید محصولات باغی و زراعی خارج از فصل شهرستان، کمک به تغذیه آبخوان‌ها برای جلوگیری از گسترش فرونشست‌ها و از همه مهم‌تر ارتقای سطح زندگی مردم از جمله اهدافی بود که تصمیم‌گیران منابع آبی منطقه قبل از اجرای هر سازه‌ای عنوان می‌کردند تا با ساخت و اجرای طرح‏‌های عمرانی و مدرن از جمله سدسازی یا سازه‌های آبخیزداری به آبادانی هر چه بیشتر این خطّه کمک کنند. 🔹 اما با گذشت زمان، سیاست‌گذاری‌های نادرست در مدیریت منابع آب منطقه و تسلط نگاه عرضه‌محور و نامتعادل سازه‌ای، روی ناخوشایند خود را به محیط‌زیست و مردمان این دیار با کمبود شدید منابع آب در دسترس، تجمع شدید رسوبات و شکل‌گیری فروچاله‎هایی به عمق ۲ تا ۱۰ متر نشان داد. 🔸 ارزیابی‎ها نشان می‎دهد که با وجود هزینه‎های گزاف برای ساخت سدها و سازه‌های آبخیزداری در منطقه، تنها هدف محقق شده انتقال آب بین حوضه‎ای با رویکرد توسعۀ مرکزگرا یا افزایش فروچاله‎ها به دلیل عرضه بیشتر آب بوده است. مسئله‎ای که با نادیده گرفتن کمبود آب مورد نیاز مردم و زیست‌بوم منطقه به طور متداول در حال انجام گرفتن است. 🔹شکل‌گیری تعارضات شدید بین بخشی، جبراً تشدید مهاجرت‌های زیست‌محیطی و اکولوژیکی فراوانی را در پی دارد. به گونه‌ای که برخی روستاها از جمله روستای درباغ با ۸۰ خانوار خالی از سکنه شده است و کهنسالان آینده روشنی را برای فرزندان خود انتظار نمی‌کشند؛ چراکه هر آنچه از باغ و زمین داشته‌اند از دست داده‌اند. 🔸نقطه شروع وضعیت نابه سامان شهرستان میناب، هم‌زمان با از بین رفتن شرایط توسعه‎ در استان خوزستان به دلیل جنگ تحمیلی بود. زمانی که موقعیت استراتژیک منطقه در اتصال به آب‌های آزاد و اقلیم بکر نواحی مختلف آن به دست فراموشی سپرده شد و محوریت توسعه از خوزستان به سوی شهرستان بندرعباس سوق پیدا کرد و به مرور زمان منطقه میناب و شهرستان‌های اطراف بندرعباس از حداقل نگاه توسعه‎ای محروم شدند. 🔹 توجهی که با هدف تأمین آب شرب، از سال ۱۳۷۲ به بعد حجم تخصیص یافته ۴۵۰۰۰ هکتار از باغات و کشاورزی شهرستان میناب را صرف رشد و گسترش صنایع در مرکز استان به‌عنوان قطب اقتصادی کرد و شهرستان بندرعباس را به دلیل نقش اقتصادی و پشتیبانی خود در زمان جنگ تحمیلی، بیش از پیش مورد توجه قرار داد. 🔸 در کنار نبود آب شیرین و کافی ذکر این نکته بسیار حائز اهمیت است که با امتداد نگاه تک‌بعدی به توسعه روزافزون مرکزیت استان و احداث شهرهای جدید صنعتی در اطراف آن، نمی‌توان این انتظار را داشت که فرایند افزایش تولید محصول به لحاظ کمی و کیفی، زمینۀ اشتغال امن و پایدار و رفاه اجتماعی و اقتصادی حداقلی را برای مردم این خطّه و شهرستان‌های همجوار در منطقه مکران غربی فراهم کند. در یادداشت‌های آینده بیشتر به وضعیت انتقال آب بین حوضه‎ای و رویکرد سازه‌محور در شهرستان میناب خواهیم پرداخت. ✴️ مَکُ‌ایران را دنبال کنید، بخوانید و در صورتی که پسندیدید به دوستان خود پیشنهاد دهید. 🔗 ایتا | تلگرام | توییتر | بله 🆔 @MakoIran_ir

▪️▫️▪️ 📌 انتصاب محمد جلال‌مآب و ذکر چند نکته ✍️ #یادداشت به قلم امیر امیری‌فر 🆔 @MakoIran_ir

▪️▫️▪️ 📌 انتصاب محمد جلال‌مآب و ذکر چند نکته ✍️ #یادداشت به قلم امیر امیری‌فر 1️⃣ دوم خرداد ۱۴۰۳ در حالی که پیکر رئیس‌جمهور شهید بر دوش مردم تهران تشییع می‌شد و ۵۰ روز تا انتخاب رئیس‌جمهور جدید باقی مانده بود، پس از ۸ ماه بلاتکلیفی مکران، محمد مخبر (سرپرست ریاست جمهوری) در حکمی محمد جلال‌مآب را به سمت دبیر شورای توسعه سواحل مکران منصوب کرد. 2️⃣ آقای جلال‌مآب سابقه اجرایی و عملیاتی همچون عضویت در لشگر ۴۱ ثارالله، شهردار اسبق شهر کرمان، مسئول اجرایی ستاد عتبات عالیات با حکم سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی، ریاست هیئت‌مدیره شرکت معدنی گوهرزمین و ریاست هیئت‌مدیره شرکت مدیریت و توسعه سرزمین مکران را در کارنامه دارد. 3️⃣ شرکت مدیریت و توسعه سرزمین مکران با مدیرعاملی میرعلی یاری، کنسرسیومی از شرکت‌های بزرگ فولادی و معدنی کشور (فولاد مبارکه اصفهان، گل‌گهر سیرجان، چادرملو یزد و گوهر زمین) است که در سال ۱۴۰۱ تأسیس و با تمرکز فعالیت بر پروژه‌های منطقه مکران به فعالیت خود ادامه داد. 4️⃣ شرکت مذکور در بهار سال ۱۴۰۲ طی امضای تفاهم قراردادی با دبیرخانه شورای توسعه سواحل مکران متعهد به سرمایه‌گذاری ۲.۷ میلیارد دلاری در منطقه مکران طی ۳ سال در پروژه‌های مشخص (۲۴ پروژه در ۷ طرح) شد که این تفاهم در حضور معاون اول رئیس‌جمهور به امضای طرفین رسید. 5️⃣ با وجود گذشت ۲ سال از تأسیس شرکت مذکور و همچنین امضای تفاهم‌نامه سال گذشته، هنوز خبر دقیقی از پیشرفت این حجم سرمایه‌گذاری وعده داده شده منتشر نشده است که البته با توجه به وضعیت اسفناک ۸ ماه گذشتۀ دبیرخانه توسعه سواحل مکران در بلاتکلیفی، دور از انتظار نیست. 6️⃣ نفس حضور هولدینگ‌های بزرگ کشور جهت سرمایه‌گذاری در توسعه مناطق مختلف و ایجاد زیرساخت‌ها، ارزشمند و قابل تقدیر است؛ اما همچنان این ابهام در انتصاب صورت گرفته توسط آقای مخبر وجود خواهد داشت که چگونه رئیس هیئت‌مدیره شرکت بزرگ خصوصی در منطقه می‌تواند در جایگاه بالاترین تصمیم‌گیر حاکمیتی برای منطقه مکران بنشیند؟ آیا دولت تمهیدات تعارض منافع احتمالی آینده را اندیشیده است؟ 7️⃣ در ۸ماه پس از انتقال آقای حسین دهقان به بنیاد مستضعفان، به جرئت می‌توان گفت رشتۀ فعالیت در دبیرخانه مکران و مدیریت برای مکران از هم گسسته شده بود. این گسست هم‌زمان بود با کانون توجه قرار گرفتن منطقه مکران از سوی زمین و آسمان! زمستان ۱۴۰۲ پس از حمله تروریستی کرمان، موشک‌پراکنی و افزایش تنش‌ها میان ایران و پاکستان، مسئله رابطه با همسایه اصلی مکران را تحت شعاع قرار داد. اسفند ۱۴۰۲ و فروردین ۱۴۰۳ آسمان تاب مستوری نیاورد و بی‌سابقه‌ترین سیل ۵۰ سال اخیر در جنوب‌شرقی ایران به‌خصوص مناطق ساحلی مکران جاری شد. سیلی که علاوه بر همه خسارات به مردم منطقه، طبق برآوردها حجمی معادل ۵ میلیارد مترمکعب آب را روانۀ دریای عمان کرد. هنوز تب سیل نخوابیده بود که گروهکی بدنام پس از قریب به ۱۴ سال به مدت ۱۲ ساعت فضای شهر چابهار را ملتهب کرد و علاوه بر شهادت چند تن از نیروهای امنیتی و انتظامی، توسعه سواحل مکران را هدف حمله و ناامن‌سازی خود قرار داد. تب تند تحولات در اردیبهشت به دو اتفاق واگذاری پر از ابهام بندر شهید بهشتی چابهار به طرف هندی به مدت ۱۰ سال و همچنین اعلام وصول درخواست اصل ۸۵ اساسنامه سازمان توسعه سواحل مکران در مجلس یازدهم ختم شد. اتفاقاتی که در شفاف نبودن رویکرد دولت و ذی‌نفعان از دو واقعه یاد شده، بیش از پیش بر ابهامات افزود و مکران را تبدیل به جعبه سیاه اقدامات سیاسی-اقتصادی نمود. 8️⃣ آقای جلال‌مآب آن‌طور که از سابقه فعالیت و اقداماتش می‌توان برداشت کرد، فردی با توانمندی اجرایی بالا و ارتباطات فراوان است. این مزیت‌ها برای توسعه در منطقه بسیار حیاتی هستند. اما وی در شرایطی مدیریت مکران را تحویل می‌گیرد که اتفاقات ذکر شده اخیر، زخم‌های کهنه سوءمدیریت، بی‌تدبیری‌های پیاپی برای توسعه و همچنین بی‌توجهی به یک منطقه دوردست، مکران را آزرده‌خاطر ساخته است. از دیگر سو، ۴۰ روز بیشتر تا انتخاب رئیس‌جمهور جدید نمانده است و باید دید در این ۴۰ روز آیا می‌توان «ثبات مدیریت» وی بر مکران را تضمین کرد یا باز هم توسعه در کشور دچار عارضه دست‌به‌دست شدن‌های پیاپی خواهد شد. امید است با اقدام به موقع و بدون فوت وقت در همین بازه زمانی کوتاه، وی بتواند اقدامات مؤثری جهت توسعه منطقه مکران رقم بزند. ‌ 🔗 ایتا | تلگرام | توییتر | بله 🆔 @MakoIran_ir

▪️▫️▪️ صریح با رئیس‌جمهور پزشکیان درباره مکران و جنوب شرق ایران ✍#یادداشت به قلم امیر امیری‌فر با نهایی شدن ماراتن نابهنگام ۱۴۰۳ و گذر از دور تند تحولات ۲ ماه اخیر، شاید کمی راحت‌تر بتوان درباره توسعه سخن گفت. مکران، بلوچستان و جنوب شرق ایران در کنار مسئله پراهمیت دریا، هر چند که در بیان رئیس‌جمهور منتخب در تبلیغات انتخاباتی کمرنگ بود، اما می‌تواند یکی از نقاط مؤثر و پیشران‌های اساسی توسعه در دولت ایشان باشد. در این یادداشت خطاب به آقای دکتر پزشکیان و به افرادی که می‌توانند در دولت ایشان مؤثر واقع شوند، چند نکته را نه از حیث شناخت و بیان اهمیت منطقه مکران که از باب اقدامات فوری و حیاتی شخص رئیس‌جمهور جهت به حرکت درآمدن قطار توسعه در آن منطقه ذکر می‌نمایم: 🆔 @MakoIran_ir

🔸 آیا گوادر رقیب چابهار است یا مکمل آن محسوب می شود؟ 🔹 اساسا توسعه گوادر یک توسعه واقعی است؟ 🔸 حضور هندی ها چه اثر مثبت و منفی بر توسعه منطقه مکران بر جای خواهد گذاشت؟ 🔹 حملات جیش العدل چگونه در راستای مهار چین و توسعه کمربند ناامنی علیه CPEC معنا می شود؟ 🔸 نقش معاونت اقتصادی وزارت خارجه دولت سیزدهم در توسعه‌ی روند ضد توسعه مکران چه بوده است؟! 🔹 سوالات پر ابهام متعددی پیرامون مساله امنیت بین الملل و نقش طرف های درگیر در چابهار مطرح هست و همچنان نیز محل گفت و گوی کارشناسان است. 🔸 کانال ابتکار ایران در یک اقدام شایسته اقدام به ترجمه یک مقاله تحقیقی پیرامون توسعه بندر گوادر، تمایل فعلی طرف هندی به توسعه مکران، تمایل طرف چینی به بازبینی در CPEC و... نموده است. 🔹 همچنین #دیدگاه خود پیرامون ایده متهورانه اتصال زمینی گوره - جاسک به گوادر و در ادامه غرب چین را به رشته تحریر درآورده است. 🔸 مک ایران خوانندگان را به خواندن این #یادداشت خواندنی و همچنین گفت و گو پیرامون این ایده متهورانه از ابتکار ایران که سابقه ای دیرپا داد دعوت میکند. می توانید نظرات خود را ذیل همین پست (در بله و تلگرام) و یا با ادمین مک‌ایران به اشتراک بگذارید. 🆔 @MakoIran_ir

📌 رازهای حکمرانی در طولانی‎ترین استان کشور #یادداشت 🔸 یاسین کریمیان از اعضای هیات تحریریه مک‌ایران در یادداشتی که در روزنامه دنیای اقتصاد منتشر نموده است به فرایند انتخاب استاندار در استان سیستان و بلوچستان پرداخته است. در حالی که هنوز وضعیت دبیرخانه توسعه سواحل مکران در ابهام به سر می برد و حکم صادره برای علی عبدالعی زاده جهت هماهنگی توسعه دریامحور نتوانسته امیدها جهت توجه به جنوب شرق ایران را زنده کند، انتخاب استاندار یکی از چالش های اساسی پیش روی استان خواهد بود. https://donya-e-eqtesad.com/fa/tiny/news-4107806 🔸 مک‌ایران در آینده نزدیک بیشتر به این موضوع خواهد پرداخت. 🆔 @MakoIran_ir

🔸 سید محمود حسینی استاندار اسبق سیستان و بلوچستان در یادداشتی در روزنامه شرق با بررسی دستور ۴ گانه رییس جمهور پزشکیان برای توسعه مکران، الگوی توسعه سواحل مکران را آزمون مهم دولت چهاردهم دانسته است. خواندن این #یادداشت ارزشمند از حیث تجربه زیسته‌ی حسینی و اشراف وی بر توسعه سواحل مکران برای همه دولتمردان و مخاطبین ارجمند توصیه می گردد: https://B2n.ir/j44616 🆔 @MakoIran_ir

🔸مهدی استادی جعفری، از فعالین و اساتید باسابقه توسعه سواحل مکران در #یادداشت روزنامه دریایی اقتصاد سرآمد به بررسی «چالش ها و تناقض های توسعه مکران» پرداخته است. https://B2n.ir/e00075 استادی جعفری دکتری شهرسازی و کارشناسی ارشد حمل و نقل و علوم اجتماعی را به صورت همزمان دارد و سالها در پروژه ها و حل تعارض های نهادی توسعه مکران سابقه ای انباشته دارد. همچنین وی یکی از هشت راوی کتاب «مک‌ایران» نیز می باشد. 🔹امید است سخن و برآورد کارشناسان در خصوص مساله مکران مورد توجه دولت قرار گرفته و رییس جمهور محترم که روزهای قبل از توجه هفتگی به مکران گفته بودند، این برآوردها را جهت تصمیم گیری مدنظر قرار دهند. 🆔 @MakoIran_ir

📝 تب کریدوری از گوادر تا فاو یاسین کریمیان در این #یادداشت با بررسی جزییات توسعه کریدوری در کشورهای همسایه، تلاش نموده است نشان دهد چگونه مشهورات رسانه ای از کریدور، باعث فهم نادقیق از مساله همسایگی و تعامل سازنده با کشورهای پیرامون شده است. مثالهایی در دو سوی دریای مکران و خلیج فارس! این یادداشت را می توانید در پایگاه دیپلماسی ایرانی مطالعه بفرمایید: https://B2n.ir/g41058 🆔 @MakoIran_ir