#قسمت_دوم
امروز بخاطر سرکار خانوم، توی مهمونی به اون مهمی که این همه وقت منتظرش بودیم راهمون ندادن.
غرورمون رفت زیر سوال.حتما فردام یه انگ دیگه میزنن بهمون.آخه کی توی این دوره زمونه چادر چقچور می کنه؟اونم تو...
در تمام مدت ساکت بودم و گوشهء چادرم را زیر لب می گزیدم.سرش را کمی چرخاند.شال زردش را که دور گردنش افتاده بودبالا کشید و با نگاه به مهشید و ندا ادامه داد:
_والا به قرآن،همه رو برق می گیره مارو چراغ نفتی.حالا شماها چرا لال شدین؟
همون دو دفعه قبل که مثلا روسریشو مدل لبنانی بسته بود نگفتم این داره از خط میزنه بیرون؟ شماها ازش طرفداری کردین گفتین به روش نیارم ناراحت میشه.این مدلا موقته.خب تحویل بگیرید دیگه.حالا با چادر مشکی اومده نشسته ور دل ما.ولش کنیم پس فردام نقاب و پوشیه میزنه لابد. اه...
نگاهم را به آینه وسط دوختم.مهشید و نداهم مثل او شاکی بودند ولی چیزی نمی گفتند.ندا با انگشت روی کیفش ضربه گرفته بود و مهشید ابرو های تتو کرده اش را که از فرط بالا بودن انگار از صورتش بیرون زده بود بالاتر فرستاده و با قیافه ای طلبکارانه سکوت کرده بود. یعنی بودن من با این سرو شکل اینقدر برایشان گران تمام می شد؟ قبل از بیرون آمدن می دانستم با دیدن این چادر،خیلی چیز ها ممکن است عوض بشود ولی می خواستم برای یکبار هم که شده تکلیف ماجرای انتخاب آزادنه ی خودم و لایک گرفتن از دوستانم را روشن کنم وحالا این شده بود نتیجه ی داستان. رانده شدن و نپذیرفتن.پس دیگر شکی باقی نمی ماند همه چیز روشن بود و من نباید برای رفتن مردد می شدم. نمیدانم چرا بغض کرده بودم و راه گلویم بسته شده بود.با زبان لب خشکم را تر کردم و گفتم:
💙
ادامه دارد...
🔴کپی"ممنوع"
#فور
"حـواݪے عــ❤️ــۺـڨ"
@Aroundlove
