باید دانست فرمان #آتش_به_اختیار دارای یک چارچوبی است که #ولی_فقیه آن چارچوب را ترسیم فرموده و ما به عنوان مأموم هر جا این ضابطه را دیدیم باید آتش به اختیار وارد عمل شویم و نباید دنبال فرمان جدیدی باشیم. مثل #احکام_شرعی که شارع یک ضابطه ای را معین می کند و مصادیق را خود مکلف شناسایی می کند و لازم نیست در هر مورد و در هر مصداق شارع امر خود را تکرار کند. اما ضابطه ای که #رهبری برای آتش به اختیار فرمودند این است 👇 👈 من به همه‌ی آن هسته‌های فکری و عملیِ جهادی، فکری، فرهنگی در سرتاسر کشور مرتّباً میگویم: هرکدام کار کنید؛ مستقل و به‌قول میدان جنگ، آتش‌به‌اختیار. البتّه در جنگ، #قرارگاه_مرکزی وجود دارد که دستور میدهد، امّا اگرچنانچه رابطه‌ی قرارگاه ‌#قطع شد یا قرارگاه #عیبی پیدا کرد، اینجا فرمانده دستورِ آتش‌به‌اختیار میدهد. خب شما افسرهای جنگ نرمید -قرار شد شما افسران جوان جنگ نرم باشید- آنجایی که احساس میکنید دستگاه مرکزی #اختلالی دارد و #نمیتواند_درست_مدیریّت کند، آنجا آتش‌به‌اختیارید؛ یعنی باید خودتان تصمیم بگیرید، فکر کنید، پیدا کنید، حرکت کنید، اقدام کنید. گاهی اوقات انسان احساس میکند دستگاه‌های مرکزی #فکر و #فرهنگ و #سیاست و مانند اینها دچار اختلالند، دچار تعطیلند؛ واقعاً آدم گاهی اوقات احساس میکند. حالا مثلاً فرض بفرمایید این‌همه ما مسئله‌ی فرهنگی در کشور داریم، مسائل مهم که شاید من بتوانم ده مسئله‌ی اصلیِ فرهنگی را بشمارم که اینها دچار مشکل است؛ فرض کنید مسئله‌ی #سینما، یک مسئله‌ی مهم است، [یعنی] مسئله‌ی فرهنگی مهمّی است که سینمای کشور چه جوری اداره میشود، از کجا پشتیبانی میشود -حالا پشتیبانی خارجی هم پیدا میکنند برای فیلم‌ها- اداره‌ی هنر کشور و سینما که چیز کوچکی نیست؛ مثلاً فرض کنید ده مسئله‌ی این‌جوری میشود پیدا کرد، [امّا] ناگهان می‌بینید مثلاً فرض کنید اینکه فلان آهنگ قبل از #افطار پخش بشود یا نشود، میشود مسئله‌ی اصلی؛ نامه‌نگاری میکنند!(خنده‌ی حضار) پیدا است که این دستگاه اختلال پیدا کرده که #مسئله‌ی_اصلی_را_از_مسئله‌ی_فرعی_تشخیص_نمیدهد و یک مسئله‌ی اصلاً بی‌اعتبارِ بی‌اهمّیّت فرعی را به‌عنوان یک مسئله‌ی اصلی، درشت میکنند. وقتی این‌جوری دستگاه‌های مرکزی اختلال دارند، آن‌وقت اینجا جای همان آتش‌به‌اختیاری است که عرض کردم.(خنده‌ی حضار)۱۳۹۶/۰۳/۱۷ اگر به این فرمایش دقت شود معلوم می شود فرمان آتش به اختیار صرفا منحصر در امور فرهنگی نیست بلکه دستگاه های مرکزی فکر و فرهنگ و سیاست و مانند این ها را شامل می شود پس #ستاد_کرونا که مربوط به #بهداشت و #درمان و #سلامت جامعه هست را هم شامل می شود. ادامه دارد...

مولفه‌هایی که با آنها فرمان #آتش_به_اختیار محقق می‌شود در کلام #رهبری این است 👇 اول ) رابطه با #قرارگاه_مرکزی #قطع شود دوم ) #قرارگاه_مرکزی عیبی پیدا کند سوم ) #قرارگاه_مرکزی #اختلال دارد چهارم ) #قرارگاه_مرکزی نمی تواند درست مدیریت کند پنجم ) #قرارگاه_مرکزی دچار تعطیل باشد ششم ) #دستگاه مسأله ی اصلی را از مسأله فرعی تشخیص ندهد در خصوص #ستاد_کرونا موارد دو، سه، چهار، شش محرز است یعنی این قرارگاه هم عیب دارد هم اختلال دارد هم نمی تواند درست مدیریت کند و هم موضوع اصلی مثل #نماز_جماعت و به طور کلی معنویات را یک موضوع فرعی و کم اهمیت و فرعی تلقی می کند. پس حکم #آتش_به_اختیار در خصوص این ستاد جریان پیدا می کند. ادامه دارد...

سؤال دیگر اینکه آیا اگر در جریان #کرونا بخواهیم #آتش_به_اختیار عمل کنیم با امر #ولی_فقیه نسبت به تبعیت از #ستاد_کرونا مخالفت نکرده ایم ؟ در پاسخ عرض می کنم در اینجا دو امر از حضرت آقا به ظاهر تزاحم پیدا می کنند امر اول به آتش به اختیار در شرایط اختلال #قرارگاه_مرکزی امر دوم به تبعیت از ستاد قبل از اینکه وارد علاج این تزاحم شویم به امر #رهبری در خصوص #مراکز_دعا و تصمیم گیری افراد معتقد به دعا نیز توجه می کنیم. وقتی آقا فرمودند تصمیم گیری در امور معنوی جامعه که از نیاز های ضروری هست را به افرادی که اعتقاد به #دعا دارند بسپارید و ستاد این امر آقا را زمین می گذارد و به آن عمل نمی کند پس بر مأموم واجب نیست از ستادی تبعیت کند که مخالف #ولی_فقیه عمل می کند. چون مجموعه ای که مطابق رأی و فتوا و‌ حکم فقیه عادل عمل نکند مصداق #طاغوت خواهد بود و تبعیت از آن تبعیت از طاغوت است. اما راه علاج تزاحم آن است که تبعیت از ستاد در امور #فرهنگی و #مذهبی که از تصمیم تصمیم گیران معتقد به دعا استفاده نشده محول به آتش به اختیار می شود و در سایر امور که ارتباطی به حوزه معنویت و دعا ندارند از ستاد تبعیت می شود. ادامه دارد...