#ترس_های_مادرانه #خواب_کودک #قصه_خواب گفته بودم ترسهامون توی تربیت خیلی اوقات ما رو تو دردسر می اندازن درست مثل اوایل تولد پسرم که میخواستم خونه در سکوت مطلق باشه برای خوابش و با وجود معصومه و اشتیاق شدیدش برای حرف زدن و ارتباط نمیشد و نتیجه واضح بود، نازک تر شدن خواب پسرم و حساسیت و دلخوری دخترم نسبت به برادرش بابت تذکر های ما و مایی که بعد ها، فکر میکردیم چه فکر بکری کردیم که توی تاب میخوابونیمش و وقت مسافرت ها دلشوره میگرفتیم که خب چطور الان بدون تاب قراره بخوابه (درصورتی که کودک سازگارتر از این حرفهاست) و خلاصه خواب پسرم برای ما معضلی شده بود(اون موقع با رویکرد فعلی ام اشنا نبودم) غافل از اینکه دلشوره خودمون و غیر طبیعی کردن فضا و تعریف روتین و قاعده و مرحله برای خوابش، و مدام بیدار شدن در طول شب برای تکون دادن تاب، کار رو برای ما و پسرم سخت تر کرده بود و حسرت یه خواب طولانی و آروم به دل من و خودش گذاشته بود و این یعنی و برای شخصی ترین تصمیم و کارش (خوابش) ما غیر مستقیم بهش گفته بودیم بیشتر از تو میفهمیم و تو نمیدونی چطور باید بخوابی و بماند که دست و دل مون برای حذف تاب می لرزید، درست مثل پستونکی که خودمون با دست خودمون روزی به دخترم دادیم و بعد که وابستگی به پستونک، خواب شبش رو خراب کرد با اعمال شاقه ترکش دادیم، اما بالاخره بساط تاب جمع شد و نتیجه شگفت انگیز بود آرامش بیشتر در نبود روتین ها الان دیگه ازاد بود برای خوابیدن و بطور طبیعی با دیدن ما که هر کس سمت تخت خودش میرفت، اونم بعد از کمی بازی و شیطنت به آغوش خواب میرفت 💌💌💌💌 وخدا کنه یادم بمونه که اضافه کاری هام و دلشوره های مادرانه،چطور میتونه باعث زحمت بیشتر خودم و ضعف و بدکاری بیشتر فرزندم بشه و بهتره بذارم تا بشه همه چی روند طبیعی خودش رو بره.... بقول شاعر:سخت میگیرد جهان بر مردمان سخت گیر پ.ن:نکته جالب اینه هنوزم به محض مواجهه بیشتر از نرم همیشگی رسانه و صفحات دیجیتال(گاهی ده یا ۲۰دقیقه در روز بخاطر تایم خواهرش در معرض هست)شب، نا اروم و بیقراره ✍️#زهرازینی_وند(مشاورکودک و خانواده) 🆔@maman_moshaver با مامان مشاور جور دیگه ای مادری کن #نشرباذکرلینک

#ترس_های_مادرانه #خواب_کودک #قصه_خواب گفته بودم ترسهامون توی تربیت خیلی اوقات ما رو تو دردسر می اندازن درست مثل اوایل تولد پسرم که میخواستم خونه در سکوت مطلق باشه برای خوابش و با وجود معصومه و اشتیاق شدیدش برای حرف زدن و ارتباط نمیشد و نتیجه واضح بود، نازک تر شدن خواب پسرم و حساسیت و دلخوری دخترم نسبت به برادرش بابت تذکر های ما و مایی که بعد ها، فکر میکردیم چه فکر بکری کردیم که توی تاب میخوابونیمش و وقت مسافرت ها دلشوره میگرفتیم که خب چطور الان بدون تاب قراره بخوابه (درصورتی که کودک سازگارتر از این حرفهاست) و خلاصه خواب پسرم برای ما معضلی شده بود(اون موقع با رویکرد فعلی ام اشنا نبودم) غافل از اینکه دلشوره خودمون و غیر طبیعی کردن فضا و تعریف روتین و قاعده و مرحله برای خوابش، و مدام بیدار شدن در طول شب برای تکون دادن تاب، کار رو برای ما و پسرم سخت تر کرده بود و حسرت یه خواب طولانی و آروم به دل من و خودش گذاشته بود و این یعنی و برای شخصی ترین تصمیم و کارش (خوابش) ما غیر مستقیم بهش گفته بودیم بیشتر از تو میفهمیم و تو نمیدونی چطور باید بخوابی و بماند که دست و دل مون برای حذف تاب می لرزید، درست مثل پستونکی که خودمون با دست خودمون روزی به دخترم دادیم و بعد که وابستگی به پستونک، خواب شبش رو خراب کرد با اعمال شاقه ترکش دادیم، اما بالاخره بساط تاب جمع شد و نتیجه شگفت انگیز بود آرامش بیشتر در نبود روتین ها الان دیگه ازاد بود برای خوابیدن و بطور طبیعی با دیدن ما که هر کس سمت تخت خودش میرفت، اونم بعد از کمی بازی و شیطنت به آغوش خواب میرفت 💌💌💌💌 وخدا کنه یادم بمونه که اضافه کاری هام و دلشوره های مادرانه،چطور میتونه باعث زحمت بیشتر خودم و ضعف و بدکاری بیشتر فرزندم بشه و بهتره بذارم تا بشه همه چی روند طبیعی خودش رو بره.... بقول شاعر:سخت میگیرد جهان بر مردمان سخت گیر پ.ن:نکته جالب اینه هنوزم به محض مواجهه بیشتر از نرم همیشگی رسانه و صفحات دیجیتال(گاهی ده یا ۲۰دقیقه در روز بخاطر تایم خواهرش در معرض هست)شب، نا اروم و بیقراره ✍️#زهرازینی_وند(مشاورکودک و خانواده) 🆔@maman_moshaver با مامان مشاور جور دیگه ای مادری کن #نشرباذکرلینک