eitaa logo
مناهج 🇵🇸🇮🇷
19.6هزار دنبال‌کننده
3.4هزار عکس
1.3هزار ویدیو
177 فایل
﷽ 🌀 نگرش‌ها و دغدغه‌های حوزه و روحانیت 🌐 Manahejj.ir 📠 ارتباط با سردبیر: 🆔 @Manahejj_Admin 📻 رادیو مناهج: 🎧 @Manahejj_Radio 💳 جهت حمایت مالی از مناهج: به ادمین پیام بدهید... ⛔️ تبلیغ و تبادل
مشاهده در ایتا
دانلود
🌀 وحدت حوزه و دانشگاه یا شبیه‌شدن حوزه به دانشگاه؟! 🖋 هادی مصری‌پور؛ 🔸 در ایام سالروز وحدت حوزه و دانشگاه، برخی اساتید ابراز گلایه کرده بودند که همچنان پس از چند دهه، حوزه برای «وحدت حوزه و دانشگاه» برنامه‌ای ندارد. ‼️ اما می‌خواهم بگویم اتفاقا امروز پس از سی سال، به همت شورای عالی و مرکز مدیریت، «حوزه» از هرروز دیگری به دانشگاه شبیه‌تر شده است و بجای حفظ سنن حوزوی و تعامل با دانشگاه، دچار اتحاد حوزه با برنامه دانشگاه شدیم: 1️⃣ چه به لحاظ آموزشی و سیستم سرطانیِ ترمی واحدی؛ 2️⃣ چه به لحاظ مدرکی که دیگر خروجی حوزه‌ها آیت الله و حجت‌الاسلام نیستند (یادداشت «دکتر بوشهری و دکتر اعرافی»)؛ 3️⃣ چه به لحاظ هویت حوزوی و طلبگی که کاری کرده‌ایم که طلاب حس کنند برای اینکه هویت و بها پیدا کنند لاجرم از داشتن مدرک دانشگاه هم هستند؛ چون وقتی هویت تحصیلی و مدرکی ذیل سیستم دانشگاهی تعریف شد، همه اصالت‌ها هم به ظاهر با دانشگاه خواهد بود و خودبخود حوزه را در سایه‌‌ی دانشگاه، هویت‌بخشی کرده‌ایم. ♨️ استمرار همین روند خسارت‌بارِ خالی از ایده و برنامه، کم‌کم باعث بدبینی بسیاری از بزرگان و فضلای سنتی حوزه به رهبری شد؛ چراکه اساسا شورای عالی و مرکز مدیریت به فرمایش رهبری ایجاد شدند برای ارتقای حوزه‌های علمیه، اما آنچه در عمل رخ داد ترقی معکوس یا به تعبیر رهبری ارتجاع بود (عقبگرد و ارتجاع حوزه در آموزش). ⛔️ خناسان و یاوه‌گویان (متحجرینی که خون‌کردن دل امام را به ارث برده‌اند و فقط وقتی آرام می‌گیرند که حوزه را برای همیشه به قهقرا برده باشند) نیز از این مجالِ کم‌کاری و ترک فعل شورای عالی و مرکز مدیریت، نهایت سوءاستفاده را داشتند در جهت بدنام‌ساختن و بی‌اعتبار جلوه‌دادن رهبری بین علما و فضلایی که روزبروز نگران ازدست‌رفتن سنن حوزوی و بی‌مایه و سردشدن فضای حوزه بودند، فضایی که کم‌کم تبعات خسرانش در کمیت و کیفیت حوزه نمایان شد. 🔺 فضایی که در آن دیوان‌سالاری اداری و بی‌اعتمادی شدید و غلیظ نسبت به استاد و طلبه حاکم شد؛ تا جایی که استاد را مثابه یک رباتی دید که بیاید درسی بگوید و برود، لذا حتی امتحان و نمره استاد را ارجی نمی‌نهند و سیستم دیوان‌سالارانه خودش باید امتحان کتبی و شفاهی (آن هم به بی‌کیفیتی که همگان مطلع‌اند) برگزار کند. 🔻 ساختاری که همه‌چیز را متمرکز تعریف کرد؛ جالب اینکه همه‌چیز را دانشگاهی کرد الا نقاط قوتی که دانشگاه داشت و حوزه خیلی پیش‌تر داشت: «اعتماد به استاد» و یا حتی برخی اختیارات در تعیین سرفصل و گرفتن امتحانات و ارزشیابی غیر متمرکز و بطور کلی «هویت استاد» که در دانشگاه وجود دارد را از «استاد حوزه» دریغ کردیم. حال بعد از سی‌سال باید ببینیم آثار مثبت این روند بیشتر بوده یا خسارت‌هایش؟! 🔴 بی‌انگیزه‌شدن طلبه برای حاضرشدن در دروس را با حضور و غیاب اجباری بدون هرگونه ایده خلاقانه‌ای اجرا کردیم، ساختار متمرکز برای امتحانات شفاهی و پایان‌نامه تعریف کردیم، حال بعد از سی‌سال باید ببینیم آثار مثبت این روند بیشتر بوده یا خسارت‌هایش؟! (یادداشت «جذب و ماندگاری در حوزه و دو مانع بزرگ!) ❇️ امروز رهبری، تمامی مراجع و علما و فضلای حوزه انتظار دارند این روند اشتباه سی‌ساله «در دانشگاهی‌کردن حوزه» هرچه زودتر خاتمه داده شود و توضیح داده شود، با چه مجوزی این طور سریع‌السیر سنت‌های حوزوی را منسوخ ساختیم. @Manahejj
🌀 تجربه اعضای شورای عالی در نوشتن پایان نامه! 🖋 محمد خادمی؛ 🔸 یکی از بهترین راه‌ها برای فهم اینکه یک راه خوب است یا بد این است که آن راه را تجربه کرده باشید؛ مثلا در گذشته استاد درس خارج که کفایه را خوب خوانده بود می‌دانست در برنامه درسی طلاب چطور کفایه را بگنجاند و چندسال زمان لازم است؛ لذا مرجع تشخیص او، دقیق وی بود! 🔹 راه دوم - هرچند به خوبی راه اول نیست- استفاده از دیگران است؛ مثلا حوزه‌ای بگوید این اقدام را انجام دادم و نتایج عالی از آن گرفتم، یا مثلا دانشگاهی بگوید اردوهای علمی تجربه کاملا موفقی بوده است. ❗️حال سؤال از اساتید عزیز این است: آیا آنان در پیچ و خم پایان نامه سطح سه و چهار بوده‌اند تا تجربه خودشان را از این رفت و آمدها اعلام کنند؟! آیا برای خودشان به این نحو و طرح و تصویب موضوع و فرم استاد و... آورده علمی مهمی داشته است؟! یا این روند را طی نکرده‌اند و الحمدلله در حوزه با همان شیوه استاد سطح و خارج شده‌اند، پس چرا همان را برای سایرین بهینه‌سازی نمی‌کنند؟! ❗️سؤال دوم این است که اگر خودشان تجربه ندارند آیا تجربه دانشگاه در این زمینه تجربه موفقی بوده است و تنها راه منحصر ارائه‌ی مدرک تحصیلی است؟ آیا علمای بزرگی چون آیت‌الله شاهرودی که تقریر درس خارج اصول شهید صدر (کتاب بحوث) را نگاشته بودند در سیستم فعلی با ارائه‌ی این کتاب، مدرکی به ایشان تعلق می‌گیرد؟! یا صرفا روی پایان‌نامه‌های مدل دانشگاهی تصلب داریم؟!! ♨️ حتی اگر و جمود داریم که حوزه را تماما به لحاظ شکلی و روشی و ... به شکل دانشگاه درآوریم، چرا از عدم تمرکزگرایی در دانشگاه، الگوگیری نکردیم و با تمرکزگرایی افراطی باعث می‌شویم گاهی چندین ماه طلبه‌ای معطل تصویب یا طی‌شدن روند تصویب و ارائه‌ی پایان‌نامه شود!! لذا اگر «دانشگاه» قطب آمال برنامه‌ای و روشی ماست حداقل به محاسن آن پایبند باشیم تا لااقل خسارت‌های کمتری در منسوخ‌شدن سنت‌های اصیل حوزوی را شاهد باشیم. ❗️سؤال سوم این است که تابحال آسیب‌شناسی جدی و کارشناسی از افرادی که پایان‌نامه نوشته‌اند و افرادی که ماه‌هاست در این روند متوقف یا کند شده‌اند داشته‌ایم؟! چراکه بدون ارتباط با بدنه حوزه نمی‌توانیم به اشکالاتی که دیوان‌سالاری و تمرکزگرایی افراطی ایجاد کرده است پی‌ببریم تا برای حل آن عزم و برنامه‌ای داشته باشیم. ✅ توقع روحانیت از اعضای محترم این است که این ابهامات را به طلاب عزیز توضیح دهند؛ تا ان‌شاءالله از ریزش و بدبینی بیش از پیشِ بدنه حوزه علمیه مانع شویم و کم‌کم قدم‌های ابتدایی برای اصلاح و تحول حوزه برداشته شود. @Manahejj