eitaa logo
مناهج 🇵🇸🇮🇷
19.9هزار دنبال‌کننده
3هزار عکس
1.1هزار ویدیو
171 فایل
﷽ 🌀 نگرش‌ها و دغدغه‌های حوزه و روحانیت 🌐 Manahejj.ir 📠 ارتباط با مدیر: 🆔 @Manahejj_Admin 📻 رادیو مناهج: 🎧 @Manahejj_Radio 💳 جهت حمایت مالی از مناهج: به ادمین پیام بدهید... ⛔️ تبلیغ و تبادل
مشاهده در ایتا
دانلود
🗂پرونده شماره یک مناهج 🗒موضوع: پیشنهاد تغییر نظام شهریه 🌀 خرید عید 📝عطا یاوری -الو سلام...آماده اید؟...همین الان امتحانم تموم شد...کفایه همیشه سخته...میام دنبالتون بریم سه شنبه بازار...خیلی وقت نداریما....ساعت 6 باید کنار جاده باشیم...دیر برسیم اتوبوس رفته. یوسف تماس را قطع کرد و رفت دنبال خانواده اش تا برای عید خرید کنند. ساعت 4 بعدازظهر بود، یعنی دو ساعت وقت داشتند تا هم لباس بخرند و هم خودشان را به اتوبوس برسانند. رسم سه شنبه بازار قم این است که در شش ردیف به شکل کوچه بساط می کنند. هر ردیف حدود پانصد متر. این هفته خیلی شلوغ بود. هفته آخر سال بود. اکثر فروشنده ها داد حراج می زدند. همان ورودی بازار یوسف به دو دخترش گفت: بچه ها باید زود انتخاب کنید...وقتمون کمه...مامان بزرگ منتظره...تا شیراز خیلی راهه ها. فاطمه و معصومه به نشانه اطاعت سری تکان دادند. بعد یوسف به همسرش گفت: -خانم حواست به ساعت باشه. وارد کوچه اول شدند. بعضی قیمت ها را فریاد می زدند، بعضی قیمت را روی کاغذی نوشته بودند و روی بساطشان گذاشته بودند. یوسف به قیمت ها نگاه می کرد و با خودش می گفت؛ "خدا کنه پولم برسه". به یک کفش فروشی رسیدند، هرکدام از دخترها کفشی را برداشتند و با لبخند نگاهش می کردند. یوسف کفش را از فاطمه گرفت. از فروشنده پرسید: -آقا اینا چندن؟ -65 هزار تومان. به نظرش گران آمد. به فاطمه گفت: -بابا اینا زود پاره میشن. کفش را سر جایش گذاشت. چند کفش دیگر قیمت کردند و هرکدام را به بهانه ای برگرداند. دخترها دلگیر شدند. موقع رفتن به همسرش گفت: -چقدر همه چیز گرونه. بساط بعدی لباس دخترانه بود، از آن هم چیزی نتوانستند بخرند. چند بساط دیگر و چند کوچه دیگر هم همینطور گذشت. همسر یوسف سرش را نزدیک گوش یوسف برد و گفت: -ما که بالاخره باید یه چیزی بخریم، اگه الان نخریم باید تو شیراز بخریم اونجا هم معلوم نیست قیمت ها چطور باشه. یوسف گفت: میدونم ولی قیمت ها خیلی بالاست. - چقدر پول داریم؟ - کلا چهارصدهزار تومان از شهریه ام مونده. - یوسف به خدا توکل کن...بلیط اتوبوس رو که قبلا خریدی...فقط لباس باید بخریم. یوسف چاره ای نداشت. باید دست تو جیب می کرد. با صد هزار تومان دو جفت کفش برای دخترها خرید. لباس هرکدام هم صدهزار تومان شد. تا اینجا سیصدهزار تومان. دو تا هم روسری خرید و بابت هرکدام پانزده هزار تومان داد. هفتاد هزار تومان برایش باقی مانده بود. یوسف به همسرش گفت: - با این پول هم باید تا کنار جاده بریم، هم از ترمینال شیراز تا خونه مامانم. هم به خواهرزاده ها و برادرزاده ها عیدی بدم، تا ماه بعد هم سر کنیم. پول برگشت به قم رو چیکار کنیم؟ تازه برای شما هم چیزی نخریدم...تو این مملکت همه چیز بالا میره الا شهریه طلبه ها. -تا آخر تعطیلات که شیرازیم و خرج خاصی نداریم، منم الان چیزی نمیخوام، بعد عید که ارزون تر شد و پول دستتون رسید برام میخرید. -فدای تو بشم که اینقدر میفهمی...راستی ساعت چنده خانم؟ -ای وای...یک ربع به 6. -ای بابا...اینجوری که به اتوبوس نمی رسیم. یوسف یک تاکسی اینترنتی گرفت و به راننده گفت به سریع ترین شکل ممکن برود. به راننده اتوبوس هم زنگ زد: -سلام آقای راننده...مسافر شیرازم. -کدوم مسافر؟ -4 نفر از قم...دیشب هماهنگ کردم. -وایسا رسیدم. -نه هنوز نرسیدم...دیر می رسم. -مثلا کی؟ -6وربع. -پس با یه اتوبوس دیگه بیا. -خب کمی صبر کنید. -داداش اتوبوس پر از مسافره...من که نمیتونم مردم رو معطل شما کنم...خداحافظ. -لطفا قطع نکنید...ببینید من دیگه پول ندارم برای رفتن به شیراز...4 تا بلیط دویست هزار تومنه. -با زن و بچه ای؟ -بله -بیا داداش...من یه ربع ماشین رو به خرابی می زنم تا شما برسی. @manahejj
🌀بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار دانش پژوهان مدرسه عالی فقه و علوم اسلامی 🔰امروز ۱۳ اسفند ۹۷ با جمعي از طلاب موسسه عالي فقه و علوم اسلامي ديداري خصوصي با آقايمان ، امام خامنه اي داشتيم. اين نوشته مضمون برخي از مطالب ايشان در جلسه است. تذکر مهم اينکه اين مطالب برداشت نويسنده از بيانات ايشان است و ممکن است با اصل مطالب ايشان متفاوت باشد. هر چند نويسنده تمام تلاش خود را بکار برده تا دقيقا مراد ايشان ذکر شود. همچنين نوشته زير فقط بخشي از مطالب معظم له ميباشد. ۱. ايشان با توجه به گزارشي که مديريت مدرسه مطرح کردند که برخي طلاب کوشا از ۶ صبح تا ۹ شب در مدرسه مشغول فعاليت هستند فرمودند : بنده با اين کار مخالفم. همه مسائل عقلاني نيست بلکه برخي مسائل جنبه عاطفي و واقعي دارد. لازم است مرد ساعت هايي در کنار خانواده باشد. البته خود بنده در برهه اي از زمان همين طور زندگي ميکردم . صبح وقتي از خانه خارج ميشدم بچه ها خواب بودند و وقتي بر ميگشتم هم بچه خواب بودم. اما در ان زمان چاره اي جز ان نبود. اما امروز شما استقرار داريد و شرايط ان روز ما را نداريد. ۲. درباره و نقش ان استنباط احکام فرمودند : بنده مخالف فلسفه خواندن نيستم بلکه انرا خوب بلکه لازم ميدانم. اما فلسفه نظري ما چون تبديل به حکمت عملي نشده ظهور وبروزي در جامعه ندارد هر چند غربي ها اين کار را کردند و فلسفه نظري خود را به حکمت عملي تبديل کردند اما اين کار در مورد مثلا فلسفه صدرايي انجام نشده هر چند که ظرفيت ان وجود دارد و نياز به کار هست. بنابراين انچه که امروز عملا در جامعه کار ميکند و را به عهده دارد است و بايد به ان پرداخته شود. ۳ . با توجه به اينکه گفته شد درس در حوزه به طور متوسط ۱۵ سال طول ميکشد فرمودند: اين اصلا خبر خوبي نيست. بنده شنيده ام که خارج اصول ايشان(محقق خویی) ۵ سال طول ميکشيد. اصولي تر از محقق خويي کيست؟ اين فقيه اصولي کجاي اصول را در درس خود از قلم مي انداختند؟ بنابراين اصول را بايد مضيق تر خواند. البته اين مساله درباره فقه مطرح نيست و عرصه کار در ان باز است. ۴. با توجه به درخواست طلاب درباره و حديث فرمودند : بنده برنامه درسي شما را نميدانم اما شما هرگز خود را از تفسير قران جدا نکنيد. همين تفسير خوبيست که مولف ان طبرسي ، در ضمن برخي ايات ملايي خود را نشان داده است. ۵. بنده قبلا به مديران حوزه هم گفته ام که کسي که درس ميخواند نياز به يک و گواهي دارد. مثلا کسي که سه سال درس خارج عمومي ميگذراند بايد معلوم باشد که کيست. اشتباه بزرگ اين بود که ابتدا مدارک حوزوي را با مدارک دانشگاهي مقايسه کردند و بعد هم بحث معادل سازي مطرح شد که مثلا فلان اگر درس بخوانيد معادل کارشناسي ارشد است. درحالي که اين اشتباه است زيرا سبک کار در حوزه با سبک کار در دانشگاه متفاوت است. شما نياز به يک گواه و شهادت داريد. سابق اجازه اجتهاد مطرح بود که کسي که درس ميخواند به او اجازه اجتهاد ميدادند. ۶. درباره اينکه روش برخي موسسات اين است که درس توسط خود طلاب ارائه ميشود و استاد نظارت دارند فرمودند : درس هايي که توسط طلاب ارائه ميشود استاد نبايد در حاشيه قرار گيرد. ۷. کار بطيء و متقن بهتر از کار سريع و سست است. ۸. به دنبال خود حرکت کنيد. ۹. بدون توسل و تضرع نميشود به جايي رسيد. گاهي انسان از کساني سخني هم ميشنود اما به دل انسان نمينشيند. دعا و توسل باعث انفتاح دل و ميشود. مخصوصا نماز شب که اگر هم موفق به ان نشديد . ۱۰ . اين مطلب را شايد بتوان مهمترين قسمت فرمايشات ايشان دانست که فرمودند : هيچ يک از مسائل مدرسه نبايد وجهه را تحت الشعاع قرار دهد. طلبه و ملا و استاد و مرجعي که انقلابي نباشد بدرد اين کشور ( يا بدرد اين انقلاب ) نميخورد. امروز بسياري از افراد در کشورهاي ديگر از مکتب هاي غلط غربي سرخورده اند و هيچ ملجا و پناهي ندارند و فقط نگاهشان به جمهوري اسلامي ست. تلک عشرة کامله و الحمد لله رب العالمين محمد مظفري ۱۳ اسفند ۹۷ قم المقدسه @manahejj @salmanraoofi
📄 تکرار بیانیه ثواب دارد❗️ 🖋محمد حق‌پرست 🔻مخاطب بیانیه گام دوم، یک قشر و صنف خاص از جامعه مانند پزشکان و روحانیت نیست، بلکه همه ملت ایران به ویژه جوانان هستند. فرض کنید در شرایط اقتصادی امروز، و پس از انتشار بیانیه گام دوم، دانشجویان و اساتید دانشکده‌های اقتصاد سراسر کشور، مدام جلسات تجمع و تبیین گام دوم داشته باشند و همان بیانات را تکرار کنند بدون اینکه راهکارها و راهبردهای اقتصادی خود را بیان کنند. نهایتا کمیته‌ای برای پیگیری این بیانیه تشکیل دهند. 🔻یا فرض کنید معلمان و مربیان آموزش و پرورش، تجمع بگیرند و بیانیه دهند، بدون اینکه در سیستم آموزش و پرورش هیچ اتفاقی بیفتد. صرفا برای اینکه بگویند ما هم در صحنه هستیم. 🔻حال قضاوت مردم چه خواهد بود؟ آیا این کافی است؟ اصلا این کارها ضرورت دارد؟ ثم ماذا؟ چرا با بیانات مقام معظم رهبری و به ویژه بیانیه گام دوم، مثل شعارهای هر سال رفتار می‌کنند که فقط بهانه‌ای برای سربرگ و چند تجمع می‌شود بدون اینکه عمل‌گرایی واقعی داشته باشد؟ : تجمع می‌تواند نشان از عمل کردن باشد، اما سابقه‌ها عمل کردن را نشان نمی‌دهد. همین سه سال پیش بود که مقام معظم رهبری خطر «حوزه سکولار» را گوشزد کردند. حوزوی‌ها هم چندتا تجمع و همایش گرفتند و تمام. حال آنکه مثلا باید مبانی حوزه انقلابی را به لحاظ نظری وارد سیستم آموزشی می‌کردند و... . 🌀 تمام حرف منتقدان این است که هر کسی در هر شغلی: اولا باید وظیفه خودش را نسبت به بیانیه بشناسد؛ ثانیا برای صنف خودش را تبیین کند نه متن بیانیه را. متن بیانیه، کفایه نیست که نیاز به شرح داشته باشد. ثالثا به آن عمل کند و موانع عمل را بردارد. 🌀 شایان ذکر است، این نقد، همان نظر حضرت آقا نسبت به پیام هشت ماده‌ای حضرت امام(ره) است. به سوال و جواب حزب جمهوری در (23 شهریور 63) مراجعه کنید. ای کاش انتقاد عمل نکردن و دلواپسی برای اکتفا به تجمع و تبیین، در آینده اشتباه درآید، که باعث خوشحالی نگارنده است. 🔴 اما جدای از این نقد، برخی مثل همیشه به بی ادبی و فحاشی و برچسب‌زنی منتقدان روی می‌آورند. این جماعت شیوه انتقاد کردن را هم بلد نیستند و تکلیف را همین تشخیص داده‌اند. به این جماعت فقط باید گفت: به تجمعات و تکرار مکررات ادامه دهید، مثل کسی که هزاربار قرآن را می‌خواند بدون عمل کردن، فقط برای ثواب بیشتر. @Manahejj
مطالب پرونده «پیشنهاد تغییر نظام پرداخت شهریه» 🌀 دستور رهبری به شورای عالی برای ساماندهی شهریه https://eitaa.com/manahejj/632 🌀 گزارش: معیشت طلاب، هر روز سخت‌تر از دیروز https://eitaa.com/manahejj/599 🌀 یادداشت: طرحی جدید برای نظام پرداخت شهریه https://eitaa.com/manahejj/602 🌀 داستانک: خرید عید https://eitaa.com/manahejj/613 🌀 طرح مرکز خدمات برای تغییر نظام شهریه https://eitaa.com/manahejj/621 🌀 تلخند (کاریکاتور) https://eitaa.com/manahejj/624 🌀 بازخورد مخاطبین مناهج https://eitaa.com/manahejj/641 🌀 برگ آخر: سخن سردبیر https://eitaa.com/manahejj/643 @Manahejj
🌀 امام جمعه‌ای در کنار محرومان روستایی روزانه از ساعت ۳ بعدازظهر تا اذان مغرب حدود ۱۰ خانواده سرکشی و سبد غذایی اهدا می‌گردند... خبرگزاری حوزه #خدمات_اجتماعی #مناهج @manahejj
🌀 طرح مرکز خدمات برای بهبود نظام معیشت طلاب رییس هیأت مدیره مرکز خدمات: وضعیت معیشت طلاب به شدت نامناسب است. ❓سؤالی مطرح است که یک مرکز آموزشی چقدر در زمینه معیشت افراد آموزش بیننده مسؤولیت بر عهده دارد؟ 🔺ابتدا باید تکلیف روشن شود که حوزه علمیه یک مرکز آموزشی است و یک مرکز آموزشی چقدر درباره معیشت طلاب خود مسؤولیت دارد. 🔺مشروح طرح مرکز خدمات در پست بعد 👇👇👇 #معیشت #شهریه #مناهج @Manahejj
🗂پرونده شماره یک مناهج 🗒پیشنهاد تغییر نظام پرداخت شهریه 🔰مصاحبه حجت الاسلام نواب، رئیس هیأت مدیره مرکز خدمات حوزه های علمیه درباره معیشت طلاب 🔺اشکالات نظام فعلی شهریه 🌀طرح جایگزین برای پرداخت ❓ ارزیابی حضرتعالی از وضعیت معیشت طلاب در حال حاضر چیست؟ 🔻وضعیت معیشت طلاب به شدت نامناسب است، سؤالی مطرح است که یک مرکز آموزشی چقدر در زمینه معیشت افراد آموزش بیننده مسؤولیت بر عهده دارد؟ ابتدا باید تکلیف روشن شود که حوزه علمیه یک مرکز آموزشی است و یک مرکز آموزشی چقدر درباره معیشت طلاب خود مسؤولیت دارد. اصلا بنا نبوده که یکی از افراد تربیت شده دانشگاه بماند، شاید یک در هزار یا میلیون کارمند و استاد همان دانشگاه شده باشند اما بقیه درس خوانده و رفته اند، اینجا مسأله روشن می شود، حوزه علمیه نباید هیچ نقشی در معیشت داشته باشد. 🔻ما معتقدیم طلبه اگر در 18 سالگی وارد حوزه شده باشد 17 سال بعد یعنی در 35 سالگی باید تکلیف خود را بداند، این مسأله مع الفارق نیست چون دوره آموزشی حوزه نهایتا 5 سال بیشتر از دانشگاه تهران است، در دانشگاه تهران برخی استاد و برخی پژوهشگر می شوند اما بقیه باید بروند. در حوزه نیز آنها که قرار است استاد و محقق شوند بعد از 35 سالگی و هفده سال طلبگی شناخته می‌شوند. دیگران اما نباید معطل بمانند. اگر فرایند اشتغال را در کنار تحصیل و تدریس پایه اصلی نبینیم به هیچ وجه معادله معیشت را نمی توان حل کرد. 🔻طلبه در هر مقطعی باید حساب پس بدهد، این که در حوزه علمیه قم باز باشد و هر کس بدون حساب در آن حضور داشته باشد اصلا معنا ندارد. طلبه برای هدفی آموزش می بیند و می خواهد اصلاح نفس مردم کند اما استعداد همه انسان ها مساوی نیست، معیشت با تربیت طلبگی و حوزوی با یکدیگر تعریف می شود، اگر بنا است که حوزه علمیه به عنوان یک مرکز بی حساب و کتاب و بدون پالایش و بدون سؤال و جواب باشد، به عنوان طلبه ناقابلی که شاید با تجربه ترین فرد در مسأله معیشت طلاب باشد می گویم که این مسأله مطلقا قابل حل نخواهد شد. چون در این صورت حوزه باید برای 100 تا 150 هزار نفر بدون حساب پول تزریق کند، این سیستم در این صورت هیچگاه تمام نمی شود چون ورودی داشته اما خروجی ندارد، اگر حوزه بخواهد بی حساب و کتاب باشد نباید دنبال حل شکل معیشت آن بود. ❓چه شد که این طرح اجرا نشده است؟ 🔻برای این که ما تصمیم گیر نیستیم و مرکز خدمات تنها می تواند مسؤول مجموعه خدمات باشد و در این زمینه کسی با ما مشکلی ندارد، ما می دانیم مشکل کجاست. معیشت منهای چرخه گردش نیروی در حوزه علمیه که تابع گردش نیروی در کشور خواهد بود و مشاغل و اهدافی که حوزه های علمیه دارد بی فایده خواهد بود، اخیرا به دفتر رهبر معظم انقلاب رفتم و با آقای مروی معاون امور حوزه ها مطرح کردم که یک لیتر آب از سد کرخه بدون شمارش کامپیوتری بیرون نمی آید و حساب دارد؛ بنابراین حوزه با عظمت نیز باید حساب و کتاب داشته باشد. پزشکان تخصص را تعریف کردند و هیچ متخصص قلب بیکار پیدا نمی شود، اگر حساب و کتاب در حوزه اجرایی شود آیا 500 درس خارج در حوزه معنا پیدا می کند، اگر معیاری در کار باشد و حساب و کتابی در کار بیاید بسیاری از مسائل مشخص می شود. ❓در همین فرایند مسؤولان چگونه باید عمل کنند؟ 🔻مسؤولان باید روی از سوی نهادهای به کار گیرنده فکر کنند و نسبت به سازمان، پذیرش و گروه سنی حوزوی تعریف های مشخصی داشته باشند، مسؤولان باید اعلام کنند که مثلا حوزه در 10 مقطع سنی تعریف شده و از 35 سال به بعد تعریف ها آغاز می شود تا سطح افراد در زمینه های گوناگون مشخص باشد. ❓این که فرمودید مسکن فعلی باید در روند درمان باشد، این مسکن امروزه چگونه است؟ 🔻مسکن ها در حال تزریق هستند و هیچ مسکنی تعطیل نشده است، مرکز خدمات بن های معیشتی و وام می دهد و به روند درمان طلاب کمک می کند، حوزه هم باید شهریه بدهد و اگر شهریه حوزه نظام مند نشود مشکل همچنان وجود دارد. ❓در داستان شهریه طرح مشخصی دارید و آیا قابلیت اجماع دارد؟ 🔻برنامه همین است، در مرکز خدمات تجربه کردیم که اگر گفته شود مراجع نمی گذارند بهانه است، مسن ترین مرجع آیت الله صافی گلپایگانی است و روشن ترین مرجع به شمار می رود، ایشان با هر طرحی راه می آیند؛ نه تنها ایشان بلکه همه مراجع با هیچ فرایندی مشکلی ندارند. رسا متن کامل مصاحبه: yon.ir/yvVa5 @Manahejj
🗂 پرونده پیشنهاد تغییر نظام شهریه #تلخند زندگی زیر خط فقر؛ اما صبور و شاکر #معیشت #شهریه #مناهج @Manahejj
🗂 پرونده شماره یک مناهج 🗒پیشنهاد تغییر نظام شهریه 🌀 نظر رهبری درباره کیفیت ساماندهی معیشت طلاب 🔰پول حوزه از جای دیگری باید تأمین شود که بهترین شیوه‌اش هم همین است که یا اوقافِ تضمین شده مسلمین باشد. با روش درست، سرمایه‌گذاری‌های اوقافی بشود، که متعلّق به اشخاص هم نباشد. یا این که همین وجوهات، کیفیتش تصحیح شود، طوری بشود که بتواند جواب بدهد. ۱۳۷۶/۰۶/۲۹ 📌مشروح نظر رهبری در پست بعدی👇👇 @Manahejj
🗂 پرونده شماره یک مناهج 🗒پیشنهاد تغییر نظام شهریه 🌀 نظر رهبری درباره کیفیت ساماندهی معیشت طلاب 🔻منبع مالی کافی داشتن، به صورت اوقاف و به صورت صندوق‌های مالی؛ چه وجوهات، چه تبرّعات می‌توانند به شکل صحیحی تقسیم‌بندی شوند و نیازهای حوزه را برآورده کنند. بخش مهمّی از اشکالاتی که اشاره شد، در این زمینه است، مسأله خانه سازمانی و غیره... . 🔻بنابراین چیزهایی که لازم داریم، باید قبلا مشخّص شود. به نظر من جزو مهم‌ترین کارهای شورای عالی اینهاست، که بنشینند و مشخّص کنند که چه چیزهایی لازم است. 🔻حوزه‌ی علمیه که سالی دوازده میلیارد تومان(سال ۱۳۷۶) مخارج دارد، برای تهیه آن مانده است. باید جایی پیدا کرد. البته پول دولتی نباید باشد، این، مبناست. مبنایی است که این را گذشتگان ما هم گفتند، بنده هم عن ظهر القلب این را قبول دارم و به این معتقدم. البته کسانی هستند که الان هم معتقد نیستند، می‌گویند: «نه آقا، بیخود می‌گویند، اشتباه می‌کنند، باید دولت پشتیبانی کند!» به نظر ما پشتیبانی دولت به صورت دادن مرسوم شهریه و پول نباید باشد. نوع دیگری باید پشتیبانی کند. حمایتهای دولت از نحوه دیگری است. 🔻 پول حوزه از جای دیگری باید تأمین شود که بهترین شیوه‌اش هم همین است که یا اوقافِ تضمین شده مسلمین باشد که مال خود حوزه باشد و هیچ شبهه‌ای در آن نباشد. با روش درست، سرمایه‌گذاریهای اوقافی بشود، که متعلّق به اشخاص هم نباشد یا این که همین وجوهات، کیفیتش تصحیح شود، طوری بشود که بتواند جواب بدهد. من گمان می‌کنم بسیارند کسانی که اگر ببینند حوزه چه کارهایی می‌کند، حرفی ندارند که تبرّعات زیادی هم بدهند. بیانات در دیدار اعضای شورای عالی حوزه؛ ۱۳۷۶/۰۶/۲۹ @Manahejj
📄پیشنهاد اصلاح نظام شهریه 🖋رضا حسینی 🔻هنگامی که در حوزه از مشکلات نظام شهریه صحبت می شود، نخستین ایرادی که به گوینده وارد می شود این است که: جایگزین شما چیست؟ تا جایی که بزرگی از مسئولین حوزه گفته بود: وقتی ورودی بیوت مراجع ثابت است، چطور خروجی افزایش یابد؟《باید فکر دیگری کرد!》 مقدمتا بگویم تحلیل این جمله خودش یکی از مهمترین راههای اصلاح نظام شهریه است!! میفرمایید چطور؟ عرض میکنم: 🔻فرق طلاب با مسئولین دقیقا در همین است که طلاب میگویند: باید برای شهریه فکری کرد! و مسئولان باید آن فکر مورد نظر را انجام دهند!! و اگر نمی توانند《آن فکر مورد نظر》را طراحی و اجرا کنند فراخوان بگذارند برای کسانی که توانایی فکر و اجرا دارند؛ زیرا هم عقلا و هم شرعا اگر کسی توانایی کاری را ندارد، لااقل باید مشورت بگیرد، و در میان طلاب و فضلا کم نیستند کسانی که اگر واقعا فضای مشورت برایشان فراهم باشد،(تاکید می کنم !) طرح ها و ایده های خوبی در ذهن دارند، احصا و جرح و تعدیل این نظرات خودش یکی از مهمترین راههای اصلاح شهریه است؛ إفهم فتامل بگذارم و بگذرم!! 🔻یکی از این پیشنهادات را در قالب یک مثال توضیح می دهم: فرض کنید کارخانه ای در اختیار شماست که قرار است محصول آن و باشد!! اگر شما مدیر این کارخانه باشید، نظام پرداختیتان چگونه خواهد بود؟ آیا به هر کس وارد این کارخانه شد ماهیانه مبلغی ثابت می دهید؟ مسلما خیر بلکه بر اساس میزان تلاش برای فهم و ترویج به نیروهای خود مبلغی را پرداخت می کنید! یعنی به طور مثال اگر میزان فهم دین کسی از ۱۰۰نمره ۹۰ باشد، یقینا در نظام پرداخت باید فرق داشته باشد با کسی که نمره اش ۳۰ است. برای تعیین میزان فهم از دین هم کافی است روشهای امتحانات، هم به روز شود هم کیفی، نه مثل امتحانات شفاهی و کتبی مرسوم که بجای محک دانسته ها در پی اثبات نادانسته ها هستند! 🚩با وجود امتحانات مستمر، با کیفیت و به روز هم ضامن اجرا برای درس خواندن طلاب دارید، هم نظام پرداخت عادلانه و هم اگر نمرات عموم طلاب متناسب نبود، در نظام آموزشیتان شک میکنید!!! ترویج هم دقیقا همینطور است، اگر طلبه ای ولو درسش ضعیفتر است ولی یک روستا را به خوبی دیندار کرده، قطعا در نظام پرداخت باید تفاوت کند با طلبه ای که از سرکوچه شان آن طرف تر نرفته! و نه تنها امروزه طلاب مبلّغ، شهریه ی بیشتری ندارند بلکه متاسفانه شاهدیم طلابی که به می روند با طلابی که به می روند هر دو شهریه شان قطع می شود! نتیجه ی اجرای این نظام پیشنهادی این است که اگر طلبه ای فهم دین را در حد عالی داشت و ترویج دین هم در حد عالی، بیشترین پرداخت حوزه به او صورت می گیرد! 📌این فعلا دو پیشنهاد عملی! اگر کششی برای پیشنهادات دیگر بود بازهم مزاحمتان خواهم شد تا که از جانب نباشد کششی کوشش بیچاره به جایی نرسد! زیاده عرضی نیست! @manahejj