#معارف_حسینی #حضرت_رباب_علیهاالسلام 🩸اگر خوراکی هم می‌خوریم، برای آن است که بتوانیم اشکی برای سیدالشهداء علیه‌السلام بریزیم... در روایتی امام صادق علیه‌السلام فرمودند: 🥀 وقتی که امام حسین علیه‌السّلام به شهادت رسید، حضرت رباب علیهاالسلام برایش عزاداری کرد؛ 📋 وَ بَکَتْ وَ بَکَیْنَ النِّسَاءُ وَ الْخَدَمُ حَتَّی جَفَّتْ دُمُوعُهُنَّ ▪️او گریه می‌کرد و مابقی زنان و خدمتگزاران با گریه‌های او به قدری گریه می‌کردند که اشک چشمانشان خشک می‌شد. 🥀 روزی حضرت رباب علیهاالسلام دید که چشم یکی از کنیزانش اشک می‌ریزد! او را صدا زد و گفت: چه شده که فقط چشم تو در میان ما اشک دارد؟ و بقیه چشم‌ها خشک شده است! 🥀 آن کنیزک گفت: وقتی که از شدت گریه، ناتوان شدم مقداری قاووت(سویق) خوردم! آن بانو پس از این جریان دستور داد تا غذا و قاووت (سویق) به عزاداران سیدالشهداء علیه‌السلام دادند و فرمود: 📋 إِنَّمَا نُرِیدُ بِذَلِکَ أَنْ نَتَقَوَّی عَلَی الْبُکَاءِ عَلَی الْحُسَیْنِ علیه‌السلام ▪️ما اگر این خوراک را می‌خوریم، برای آن است که بتوانیم اشکی برای سیدالشهداء علیه‌السلام بریزیم. 📚 الکافی ج۱ ص ۴۶۶ ✍ گرفته سوز صدایت تمام دنیا را و گریه‌هاتْ به آتش کشیده جان ها را بس است دست خودت را تکان مده بانو عذاب می‌دهد این گریه‌های تو ما را قبول کن که علی رفته و نمی‌آید قبول کن که پسر رفته راه بابا را بلند شو , منشین زیر آفتاب اِنقدر کباب کرده‌ای آخر تو دشت و صحرا را بیا کمی به خودت رحم کن عزیز حسین قرار نیست نبینی طلوع فردا را تو با وفا و نجیبی , درست مثل خودت خودت برای خودت حل کن این معما را علی که رفت , تو دیگر مرو از این دنیا مگیر تاب و توانِ عزیز زهرا را بلند شو برو قدری کنار زینب باش بگیر غصه‌ی آن داغدار تنها را