بازم الهی شکر زیاد نمیبینمش وگرنه دیوانه شدنم حتمی بود بسکه قشنگ میخنده.

کاش پشت پلک هام تتو کنم "عزیزم خفه شو"

تئوری کردن احساسات برای واقعی eww هستش و دیگه جدی واسه انتقالش درمونده ام.

امروز سه‌شنبست و طبق برنامه من باید هشت تا درس خونده باشم ولی به‌جاش نزدیک هشت قسمت سریال دیدم و هشت‌هزارصفحه رمان خوندم. یکجورایی دارم از کمبود خواب میمیرم و جدی کم آوردم. هردفعه به خودم میگم فقط امتحان بعدی رو طاقت بیار و بعدش دوباره یک هیولای دیگه ظاهر میشه و درواقع غول اصلی برای هفته بعده، کمترین فرجه و چرت‌ترین درس ها، اگه بتونم فقط دووم بیارم واقعا خودم رو چندساعتی آهنگ گوش دادن مهمون میکنم یا شاید هم چندتا پیام ریسکی نصفه‌شبی بدم، نمیدونم درهرصورت امیدوارم زنده بمونم تا حداقل بتونم راجبش گریه کنم.

آه فاطمه کاش انقدر توی ذهنت آدم هارو نندازی آشغالی چون خودت حتی بیشتر هم لایقش هستی.

داشتم توی اینستا میچرخیدم و خیلی یهویی متوجه شدم که دارم محتوای یه ریلز رندم و چرت و پرت رو به صورت موردی و کلمه های کلیدی حفظ و تکرار میکنم جدی لعنت بهت تاریخ.

در نهایت شاید یک‌روزی درآغوش گرفتمت و بهت گفتم چقدر تو و لبخندهات رو دوست دارم عزیز من.

کاش یک گربه بودم که آدم ها نازنازیم میکردن و هیچوقت هفت صبح نمیرفتم امتحان بدم.

تو دیدی، تو اشک من رو دیدی، تو همه چیز رو دیدی، دیدی که چقدر بهت نیاز دارم ولی حتی به خودت جرئت ندادی راجبش باهام حرف بزنی، حتی به خودت جرئت ندادی اون دستگیره لعنتی رو بکشی پایین، حتی به خودت جرئت ندادی درآغوشم بگیری، حتی جرئتش رو نداشتی که توی چشم های اشک‌زده من نگاه کنی و بعد میگی هرکاری تونستی انجام دادی؟ نه عزیزم ندادی، وقتی که از همه چیز توی این دنیا بیشتر بهت نیاز داشتم، وقتی که با یه کلمه میتونستی حال داغون من رو درست کنی و ازم دریغش کردی، وقتی که به خاطر ترس های مسخرت و ترس های مسخرم دست کشیدی حق نداری. تو حق نداری.

"آدم ها هرچقدر حرف های قشنگتری بزنن زخم های قشنگتری هم برات به جا میزارن عزیز من"