📌 مرز تخریب و روشنگری #اخلاق_کنشگری_اجتماعی #انتخابات ✍ بابک شکورزاده 🔹عرصه انتخابات، جولانگاه انتقادات، روشنگری‌ها، تخریب‌ها، اهانت‌ها و مسائل مثبت و منفی دیگری از این قبیل است. 🔹کسانی که درگیر فضای انتخاباتی می‌شوند سعی می‌کنند که به نوبه خودشان حرکتی در این راستا داشته باشند. 🔹بازار تحلیل و تبادل نظرات داغ می‌شود. نفس این تحلیل‌ها چیز خوبی است و می‌تواند راهگشا باشد. 🔹در این میان، بعضی‌عامدانه وارد فضای تخریبی می‌شوند. برخی دیگر فکر می‌کنند که مشغول روشنگری هستند و به همین بهانه ناخواسته مسیر تخریب را پی می‌گیرند. برخی هم به دور از حواشی مذموم، حقیقتا روشنگری می‌کنند. 🔹اینکه اگر تفکرات و منش فلان نامزد با عقاید بنده سازگار نیست و هر گونه تهمت و تمسخری را بر او روا بدارم، نه انسانی است و نه شرعی! باید دقت کنیم که تخریب را با روشنگری اشتباه نگیریم! 🔹انگ زدن به دیگران و برداشت‌های شخصی و سلیقگی از اقوال و اعمال آن‌ها روشنگری نیست؛ همان تهمت و تخریب است. اینکه مثلا بستگان فلان نامزد دارای فساد اقتصادی است یا انحراف سیاسی و... دارد دلیل نمی‌شود که آبروی نامزد انتخاباتی را ببریم و او را تخریب کنیم. سعی کنیم برخورد منطقی، منصفانه و اخلاق‌مدارانه در این موضوعات داشته باشیم. 🔹روشنگری زمانی مصداق صحیح پیدا می‌کند که مثلا انحراف مؤثری در امور مرتبط با حوزه کاری آن نامزد سراغ داشته باشیم، آن هم علنی بوده باشد، برداشت شخصی و تحلیل ظنی هم نباشد و واقعا انحراف باشد؛ آن موقع است که بیان این انحراف و شناساندن ماهیت آن شخص به دیگران را می‌توان روشنگری نامید که خودش مصداق نهی از منکر هم خواهد بود. اینجاست که شخص آگاه، اگر فساد و بدعتی را(با شرایط مذکور) از کسی می‌داند، چه بسا وظیفه دارد که دیگران را نیز مطلع کند. منبع : کانال نویسندگان حوزوی 👈کانال ایتای مرام: 🔰https://eitaa.com/joinchat/2064384181C3f8ec4dc49 🌟سایت مرام: 💎 https://marammags.ir/ ⚜️‍‏ مجله تخصصی مرام ⚜️