‍📝 #اشعار_مهدوی ۲۷ آه ای بلند جامه ی شب رنگ روزگار یلدای سر نهاده، به بازوی شام تار زیبا خدای ما با واژگان روشن خورشید مهربان بر تارک طلایی هفت آسمان نوشت این شب نماندنی ست حتی اگر که جامه ی یلدا کند به تن سوگند بر سپیده صبحی که در ره است زلف سیاه شب، بر روشنای سحر او گره زده ست فردا که سر زند آن نور آشنا از شرق روشنی این غره بر سیاهی گسترده بر زمین جان می دهد به نور یلدای روزگار وقتی تو آمدی ما عاشقان نور بیدار مانده ایم تا با سلام و خنده ی خورشید مهربان در صبح روشن زیبای عاشقی زیبا ترانه ی امید، سر دهیم ✍ شاعر: #کیوان_شاهبداغی‌ 🌙 #یلدای_مهدوی 🆔 @Marefate_Mahdavi

🌈 #یک_جرعه_باور ۲۰ 🍂 آخر پاییز 🍂 📖 اینک، کنار خاطرات خودم، من نشسته ام باید کتاب زندگی ام را، ورق زنم قبل از حساب و کتابی، که می رسد باید خودم، به حساب خودم، رسم 💭 با باوری که عبث من نیامدم در جنگ نور و سیاهی به روزگار من در کجای جهان ایستاده ام؟ تفریق کائنات، به هنگام رفتنم از وضع کائنات، به هنگام بودنم آری، جواب هر چه که شد وزن بودنم 😔 اما کنون، نتیجه من در زمین خاک مرغان بی گناه کم شده از ساحت زمین اتمسفری، که به شش ها کشیده ام آب زلال، که آلوده کرده ام زخم نهاده به دل، صد هزار بار عهد شکسته، به تعداد بی شمار دیگر حساب توبه، من از دست داده ام این است نقش من؟! 😢 در خاطرات خودم غوطه می خورم در جستجوی برگ سپیدی که روی آن بنوشته، دست کسی را گرفته ام اما دریغ، نیست نوری به راه کسی؟ نه نبوده ام لبخند بر لبان عزیزی نشانده ام؟ 🤔 می خوانم این کتاب زندگیم را دوباره من شاید در آن میانه بیابم دقایقی تا در کنار رفیقی، به رسم عشق فریاد درد سکوتی شنیده ام آیا ز چهره تبدار یک یتیم، اشکی زدوده ام؟ دست غریب کسی را گرفته ام؟ بر سفره ام به مهر، مانده به راهی، نشانده ام؟ در یاد یاکریم، یک سفره را به ساحت ایوان، تکانده ام؟ یک پرده بر گناه کسی، من کشیده ام؟ یک نان، شبانه به مسکین خورانده ام؟ 😞 فرق میان بودن و نابودنم کجاست؟ یک مرغ بیشتر، اتمسفری رها، آبی زلال تر! می کاوم این کتاب، پر غلط عمر خویش را تکلیف روز حسابم چه می شود؟ من مشق های عاشقیم را نوشته ام؟ یک ذکر بی ریا، ز قلبم گذشته است؟ این شانه را برای بغض کسی، قرض داده ام؟ از آنچه را که خدا روزیم نمود، یک لقمه خلق خدا را، خورانده ام؟ نوشانده ام زلال محبت کسی؟ 🙁 دریغ سطری ز عشق و عبادت، که هیچ، هیچ آری، خلیفه خدا به زمین بوده ام، ولی کالای جنس خدا، عرضه کرده ام؟ مهری، محبتی، سر سوزن عنایتی؟ عشقی، عدالتی، دل مردم رفاقتی؟ رد کرده ام امانت پاک خدای را؟ یک جرعه عشق در ره او؟ 😫 وای من که نیست بنشسته بر کرامت این خوان ایزدی بشکسته صد هزار نمکدان خالقم می شویم این نوشته ورق های عمر را با اشک گرم خویش اینک کتاب، از نیمه گذشته ست و من هنوز در آرزوی برگ سپیدی به جستجو بر فصل های رفته خود می کنم نظر در بخش قرب الهی در این کتاب سطری نوشته نیست در آن دو برگه خاکستری ز عمر زان خرده کار خیر هم، که به قصد ریا شده ست در ذیل آن، نوشته خدایم به خط سرخ پاداش آن، به خلایق، حواله شد 😥 بر آن هزار باید، و ناکرده های خویش تصمیم های به فردا سپرده ام تاریخ ها، همه دیروز و لحظه اند تاریخ صفحه فردا، ندیده ام آری در این کتاب عمر، فردا، نیامده ست شرمنده، عمر، ورق می زنم، چه سود ای وای از این ضخامت بدکرده های خویش 😰 من صفحه صفحه، سیاهی ورق زدم در سطر سطر رفته، خدا را ندیده ام. من واژه واژه، منیت رقم زدم تکلیف نانوشته، چه بسیار مانده است سرمشق های او، که فراموش کرده ام آنجا نوشته، ببخشم، ولی نشد با حق و صبر، جمله بسازم، ولی نشد با قهر و کینه، چه بسیار جمله ها آری قسم به جان زمان گریز پای خسران، کتاب عمر مرا، پر نموده است 😱 روزی رسد، که ندا می دهد، بخوان آری بخوان کتاب خودت را، حضور ما وانگه خودت، به خودت، نمره ای بده ای وای، اگر به دست چپ این جزوه را دهند! من شرم می کنم، که بخوانم کتاب خویش با صفحه های پر از غفلت خدا با دست و پای و زبانم حضور او بر مشق زندگیم، صفر می دهم ☺️ اینک بهار شاد و دل انگیز عمر ماست روزی خزان خسته هم از راه می رسد من قبل آنکه برگه این امتحان عمر از دست من گرفته، که تا نمره ام دهند آری، نوشته غلط های خویش را با مهر آن مربی و پروردگار خویش با صد هزار فرصت جبران اشتباه در آن دمی، که از این عمر مانده است تا رخصتی بجاست 😇 با خواندن کتاب هدایت، که پیش روست در پای درس، اسوه رسولی، که آمده ست سر مشق بر گرفته، ز پاکان روزگار اصلاح می کنم و آنگه تمامی اوراق مانده را طرحی ز جلوه آن نور می کشم در انتهای ورقهای این کتاب، در ابتدای راه خرسند، برگه خود را به او دهم با نفس مطمئن، بشتابم حضور او راضی از او، برای فرصت زیبای زندگی راضی ز من، از آنچه نوشتم برای او آری، مرور کتابم تمام شد پائیز از کنار پنجره، دامن کشید و رفت من جوجه های خودم را، شمرده ام ✍ شاعر: #کیوان_شاهبداغی‌ ❣ #زندگی‌تون_پر_از_نگاه_خدا 🌙 #یلدای_مهدوی 🆔 @Marefate_Mahdavi

❤️ #عاشقانه_مهدوی ۱۴ 🌙 مـღـدی جانم! یلدا آمد... ⏳ و طول مدتش؛ 💓 همه ما را دور هم، جمع کرده است. 😭 نداشتنتان اما هزار سال است که...! 🙏 کاش باور کنیم، 😍 شما خویش ترین، خویش مایید 😔 که هزار سال است منتظرید، 💞 دورتان جمع شویم... 🤲 امسال هم، به نيتِ تعجيلِ در فرج، ☀️ يلداىِ عاشقانِ شما، صبح مى شود... 🤲 خدایم! شب یلدای هجران را، به یُمن ظهور ماهِ کاملش کوتاه کن، 🌌 که شب پرستان، هم چنان چشم بر صبح صادقش بسته‌اند، 🌅 و مؤمنان، طلوع خورشید جمالش را نزدیک می‌دانند. 🤲✨ اَللّهُمَّ‌ عَجِّلْ‌ لِوَلِیِّڪَ‌ الفَرَج ✨🤲 🌙 #یلدای_مهدوی 🆔 @Marefate_Mahdavi

❣ #عاشقانه_های_آسمانی ۳۳ 😊 انار به تک دانه ی بهشتی اش مشهور شده، ❤️ و شما ذره ذره ی خاک دیارتان، 😢 اشک گریه کن هایتان، 💞 و شهرت‌تان تمام دل ها را عاشق کرده... 💖 عشقی به بلندای بلندترین شب سال، 🤗 یلدا بی یاد شما صبح نمی شود! ☀️ ما منتظر صبح شب یلداییم ☺️ آماده برای فرج مولاییم 🌅 روزی که عزیز فاطمه می‌آید 😍 با منتظران به کربلا می‌آییم 🌙 #یلدای_مهدوی 🆔 @Marefate_Mahdavi

‍🗓 #مناسبت_روز ۱۰ 🌙 دوقدم مانده به یلدا، 🌌 به شبی خاطره انگیز و بلند 🍂 و گذر از دلِ تنگ برگ ریزان و خزان. ⛄️ به سپیدی، ❄️ به زمستان 😊 و اناری که دلش قصه ی یکرنگی هاست ☝️و امیدی به بزرگی خدا... 🌙 طولانی‌ترین شب سال، مجالی است 💭 برای فکر کردن به 🌤 طولانی‌ترین غیبت مهر گیتی افروز... 😊 بیایید یلدا را اینگونه تعریف کنیم: 🤗 ی: یا صاحب الزمان ☀️ ل: لوایت را علم کن 🙏 د: دیگر جدایی بس است‌ 🤲 ا: اللهم عجل لولیک الفرج 🤲 قرائت دسته جمعی دعای سلامتی امام زمان (عج) در شب یلدا 🌙 #یلدای_مهدوی 🆔 @Marefate_Mahdavi

❤️ #عاشقانه_مهدوی ۳۶ ⏳ امشب یک دقیقه بیشتر فرصت داریم! 🤔 یک دقیقه بیشتر تا باخودمان فکر کنیم چرا سال های نیامدن مولایمان یلدایی گذشت؟ 😫 چرا دانه های انار قلبمان را دست هر کسی دادیم جز ایشان؟ 😔 چرا نُقل مجالسمان نَقل فضائل همه کس بود جز ایشان؟ 😢 مولایم! چرا دور هم حلقه زدیم اما از فراق شما اشکی در چشمان مان حلقه نزد!؟ 🤲 کاش امشب جوابی پیدا شود برای غفلت یلدایی ما و شب های تنهایی ایشان... 😭 🤲✨ اَللّهُمَّ‌ عَجِّلْ‌ لِوَلِیِّڪَ‌ الفَرَج ✨🤲 🌙 #یلدای_مهدوی 🆔 @Marefate_Mahdavi