🔺 پیش‌تر اصول حِکمی معلمی #امام را آموختیم و اکنون ١۵ خرداد ١٣۴٢، چونان ٢٢ بهمن ١٣۵٧، فرصت یک تجربۀ تاریخی رخداد معادلۀ «دین و مُلک» در جهان جدید با میانداری و راهبری امام و این درس‌های بزرگ در گام‌های #پساامامی است. علامه شهید #صدر هم‌چنان پیشاهنگ کلان‌نگر حضور دین در جهان جدید است، اما او خود آموزگار امکان گام‌های پساصدری چون عبور از منطق استقرا در ویرایش اصولی آن به معادلۀ منطق‌های #استفهامی _ #پس‌کاوی است. تاریخیت معرفت و امکان‌های تجدد مستمر در این میدان، به‌تناسب اوصاف درون‌زای دین و ملک، این عبور روشمند از آراء و دیدگاه‌های پیشینیان اهل‌نظر را فصل راهبردی قدردانی آنان در میدان امر ملموس این بلوغ تاریخیت دانش نشان می‌دهد. با امام این نقطه‌های فراروی مانند: ١. به گونۀ #الگوی_معیار_پیشرفت (رشد ـ توسعه) ظهور روشن‌بین معادلۀ #نظر_عمل به سطح معادلۀ پارادایم به نظام مطلوب و نظریه تا مدل‌سازی مفهومی تا گفتمان تا مدل‌سازی عملیاتی تا واقعیت و بانی این منظومه شدن در جهان جدید؛ ٢. رهسپاری از نظریۀ حداقل پنج سده‌ای #ولایت_فقیه_حکم به #ولایت_فقه_حکم (دانش آداب ظاهر عمل)، تا #ولایت_فقه_دین یا #ولایتمندی_نظام_اندیشگانی معطوف به همۀ ابعاد #دین به‌مثابۀ الگوی معناداری زندگی که #فقه_حکم عضو نظام‌وارۀ آن است و نه این‌همان با آن؛ ٣. و گذار از معادلۀ #دانش_قدرت به معادلۀ #دانایی_اقتدار در پیوست ملت_دولت و بدینسان عبور از معادلۀ ابزاری علم و فقه در آستانۀ قدرت؛ ۴. و میانداری #پیشرفت‌شناخت دانش تفسیر قرآن کریم و #قرآن‌شناخت پیشرفت در میانۀ علوم مرسوم فلسفه تا فقه تا علوم انسانی تا عرفان؛ ۵. الگوی فراوری مدیریت عادلانۀ قدرت_اقتدار حکمت‌بنیان؛ ۶. تجربۀ روشمند #تجدد_درون‌زای_دین‌شناخت در جهان معاصری ایرانی. ➺@markaz_strategic_roshd