#زمان و #میرزای_قمی "ره" میرزای قمی در کتابش #قوانین_اصول نگاه ویژه ای به تاثیرات #زمان در موضوعات مختلف اصول فقه داشته است. به دو #مثال زیر توجه کنید : #مثال_اول : جناب میرزای قمی از جمله عوامل تاثیر گذار در حسن و قبح اعتباری را امر #زمان دانسته و از این جهت استصحاب شرایع سابق را به دلیل احتمال اعتباری بودن حسن و قبح آنها ، منتفی می داند چرا که #زمان آنها متفاوت از #زمان ما است و همین #زمان می تواند عامل حسن و قبح اعتباری شرایع سابق باشد.👇 فائدة: إذا ثبت بطريق صحيح أمر من الشّرائع السّابقة و لم يثبت نسخه في ديننا، فهل يجوز لنا اتّباعه أم لا؟ ... و ربّما يقال: إنّ عدم علم النّاسخ كاف في استصحاب بقائه، فهو حجّة مطلقا، و هو مبنيّ على القول بكون حسن الأشياء ذاتيّا، و هو ممنوع و مناف للقول بالنسخ، بل التحقيق أنّه بالوجوه و الاعتبارات و إن كنّا لا نمنع الذاتيّة في بعض الأشياء، لكن إعمال الاستصحاب لا يمكن إلّا مع قابليّة المحلّ، كما سيجي‌ء تحقيقه. [نام کتاب : القوانين المحكمة في الأصول ؛ نویسنده : القمّي، الميرزا أبو القاسم ؛ جلد : 2 ؛ صفحه : 565] #مثال_دوم : جناب میرزای قمی #زمان را از عناصر مهم در فهم متون دانسته و از همین جهت تنها فهم مخاطبین و مشافهین را حجت می دانند.👇 ... المسلّم منه هو حجّية متفاهم المشافهين و المخاطبين و من يحذو حذوهم ... لأنّ اللّه تعالى أرسل رسوله (صلى الله عليه و آله) و سلم و كتابه بلسان قومه، و المراد بلسان القوم هو ما يفهمونه ، و كما أنّ الفهم يختلف باختلاف اللّسان ، فكذلك يختلف باختلاف الزّمان ، و إن توافق اللّسان ... [نام کتاب : القوانين المحكمة في الأصول ؛ نویسنده : القمّي، الميرزا أبو القاسم ؛ جلد : 4 ؛ صفحه : 239]