eitaa logo
مرکز تفقه علوم اسلامی
271 دنبال‌کننده
133 عکس
38 ویدیو
27 فایل
‏«مرکز تفقه علوم اسلامی و الگوهای حکمرانی» به فهم عمیق و فقیهانه وحی و امتداد آن در علوم، نظامات اجتماعی و الگوهای حکمرانی می پردازد. #مرکزتفقه‌علوم‌اسلامی‌والگوهای‌حکمرانی ارتباط با مدیر: @yahyaab
مشاهده در ایتا
دانلود
9.68M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
برای موفقیت در عرصه تبلیغ، عقبه دانشی گسترده لازم است ــــــــــــــــــــــــ آیت‌اللّه میرباقری: به طور مثال، هم شناخت توحید هم شناخت شرک و هم معرفی این دو مبحث یک عقبه دانشی پشتیبان می‌خواهد... ــــــــــــــــــــــــ شمع شبکهٔ مبلغان و عملیات‌های تبلیغی ShabakeTabligh.ir eitaa.com/ShabakeTabligh
🔶 جایگاه مردم درپذیرش حکومت 🔸 امام خمینی (ره) پاسخ استفتاء [در مورد شرط اعمال ولايت از سوى فقيه جامع الشرايط] زمان: 29 دى 1366/ 28 جمادى الاول 1408 مكان: تهران، جماران‏ موضوع: شرط اعمال ولايت از سوى فقيه جامع الشرايط مخاطب: خاتم يزدى، عباس- توسلى، محمد رضا عبايى خراسانى، محمد- كشميرى، محمد جواد- قاضى عسكر، سيد على (نمايندگان امام خمينى در دبيرخانه مركزى ائمه جمعه) [حضرت آيت اللَّه العظمى امام خمينى، رهبر انقلاب و بنيانگذار جمهورى اسلامى. پس از اهداى سلام و تحيت، در چه صورت فقيه جامع الشرايط بر جامعه اسلامى ولايت دارد. أدام اللَّه ظلّكم على رؤوس المسلمين. نمايندگان حضرت عالى در دبيرخانه ائمه جمعه سراسر كشور، عباس خاتم يزدى- توسلى- عبايى- كشميرى- قاضى عسكر]. بسمه تعالى‏ ولايت در جميع صور دارد. لكن تولى امور مسلمين و تشكيل حكومت بستگى دارد به آراى اكثريت مسلمين، كه در قانون اساسى هم از آن ياد شده است، و در صدر اسلام تعبير مى‏شده به بيعت با ولىّ مسلمين. روح اللَّه الموسوي الخمينى‏ 📚صحيفه امام، ج‏20، ص: 459
💠تفاوت «امتثال، اجرا، اداره» بنابراین به اختصار می توان گفت: مأموریت اصلی فقه دولت اسلامی در مقیاس اول، «عمل و امتثال احکام» است. در مقیاس نظامات، «تحقق و اجرای نظام احکام» و در مقیاس سرپرستی، «اداره و ولایت» است. «عمل و امتثال»، مفاهیم رایجی در فقاهت موجود است که مقیاس آن فردی است، اما «اجرای نظام احکام»، مفهومی است که در مقیاس اجتماعی و حکومتی تحقق پیدا می کند و با امتثال احکام فردی متفاوت است. همچنین، «اداره جامعه» نیز فراتر از امتثال و اجرای احکام و نظامات اجتماعی است؛ به عنوان مثال، جعل احکام و قوانین حکومتی ذیل عنوان «اداره» معنا پیدا می کند که با «امتثال و اجرا» متفاوت است. بر این اساس بهترین کلیدواژه برای تبیین دامنه و حوزه عملکرد «فقه دولت اسلامی»، مفهوم «اداره، سرپرستی و ولایت» است که دو مفهوم «امتثال» و «اجراء» نیز در آن منحل می گردد. 📚ensani.ir/fa/article/483011/روش-شناسی-فقه-دولت-سازی-اسلامی 🏠@feghhevelaee
کتاب منشور حوزه و روحانیت ۱۵ جلدی رهبری ... موضوعات کتاب: ۱۴ جلد هست جلد ۱۵ فهارس جلد ۱ 》هویت طلبگی جلد ۲و۳ 》 تبلیغ جلد ۴ 》مدیریت وتشکیلات جلد۵ 》اصلاح و تحول جلد ۶》 اعلام سابق جلد ۷》درباره امام هست جلد ۸》 مخصوص امام خامنه ای جلد ۹》 اعلام معاصر جلد ۱۰ 》ارزیابی نظام اسلامی جلد ۱۱ 》هم درباره نظام اسلامی جلد ۱۲ 》نظام و حکومت اسلامی جلد ۱۳》 جامعه و دانشگاه جلد ۱۴ 》مذاهب و ادیان برای تهیه: https://eitaa.com/khate_siyah ✅ به بپیوندید:🔻 https://eitaa.com/nedaye_tahzib
👓 بیانات بسیار مهم رهبر انقلاب درباره و اینکه کجا امر به معروف باید کرد! 🔹 فرمودند کجاها امر به معروف بکنیم، کجاها نکنیم. همین که خواندم؛ می‌فرماید «لتأمرنّ بالمعروف او لتنهّن عن المنکر او لیسلطن الله علیکم شرارکم.» یعنی چه؟ ❗️ یعنی امر به معروف و نهی از منکر، جهتش، جهت ضدّ سلطه‌ی اشرار است. معنایش این است. این دو عِدل همند. یعنی اگر کردید، سلطه‌ی اشرار واقع نخواهد شد. اگر نکردید، سلطه‌ی اشرار واقع خواهد شد. پس، معنایش چیست؟ معنایش این است که این امر و نهی، باید در مقابل سلطه‌ی اشرار باشد. ⚠️ حالا شما نگاه کنید، ببینید سلطه‌ی اشرار کجاست؟ شما بگویید به جوراب نازک! نه آقا! شما به جوراب نازک چه‌کار دارید؟ جوراب نازک را بپوشد؛ این‌قدر اهمیت ندارد. اما اگر دیدید روی جوراب عکس «» را زده، باید او را دنبال کنید. آن یک چیز است، این چیز دیگر است. زلفش بیرون است، باشد. هزار گونه خطا می‌کنند، این هم یک گناه صغیره است. ⛔️ موی سر بیرون بودن، گناه کبیره که نیست! از غیبت و دروغ که بالاتر نیست! از رشوه گرفتن و خوردن که بالاتر نیست! اما چنانچه دیدید یک نفر با همین حالت (بدحجاب) به اداره می‌آید و جلو آخوند اداره هم سرش را بالا می‌گیرد و راه می‌رود؛ این می‌شود . یعنی این، در جهت تسلّط اشرار است! 🗓 ۳۱خرداد۱۳۷۲ @HozeTwit
💢مأموریت فقه دولت اسلامی ناظر به مقام «امتثال، اجراء، اداره» 🔶ارتقاء تزاحم به تعاضد چنانچه گذشت، «فقه موضوعات» از منظر روش شناسی، مقام امتثال را بر عهده مکلف می داند و تنها به راهکارهای کلی در باب «تزاحم» در مقام امتثال بسنده می کند. تزاحم زمانی واقع می شود که دو یا چند تکلیف در حق مکلف به فعلیت می رسد اما به دلیل محدودیت قدرت مکلف انجام همه تکالیف برای او ممکن نیست و لذا می بایست میان آنها یکی را بر دیگری ترجیح دهد. بحث از ماهیت تزاحم و مرجحات تزاحم، از مباحث جدی اصول فقه متأخر ما خصوصاً بعد از مرحوم شیخ انصاری (ره) و مرحوم نائینی (ره) بوده است که البته تبیین های مختلفی هم پیدا کرده است. نکته حائز اهمیت اینکه بحث «تزاحم» در اصول فقه، در مقیاس فردی مطرح شده است، به نحوی که یک فرد اگر به صورت اتفاقی، در موقعیت دو تکلیف قرار گرفت و عاجز از انجام هردو بود چه باید بکند؟! اما طرح این مساله در مقیاس نظامات و سرپرستی چگونه است؟ از منظر «فقه نظامات و سرپرستی» و مقیاس اجتماعی و حکومتی، این مساله، صورت دیگری پیدا می کند؛ مرحوم سیدمنیرالدین حسینی (ره) معتقد است اگر تزاحم در مقیاس فردی، اتفاقی است، در مقیاس اجتماعی و حکومتی، دائمی است! چرا که همواره مقدورات حکومتی از نیازهای اجتماعی کمتر است. بر این اساس «دولت اسلامی» همواره در یک تزاحم دائمی به سر می برد چرا که مقدورات و سرمایه های او برای رفع همزمان همه نیازمندی ها کافی نیست. در اینصورت نمی تواند همچون مرجحات باب تزاحم، از میان گزینه ها و موارد مطرح، چند مورد را بر دیگر موارد ترجیح داد، به نحوی که از آن چند مورد کاملاً رفع نیاز نموده و موارد دیگر را کاملاً طرد کند! به عنوان مثال اگر دولت، بودجه محدودی برای حمل نقل دارد، نمی تواند آنها را تنها به چند استان بزرگ تر اختصاص دهد و دیگر استان ها را کاملاً محروم سازد! بلکه می بایست به همه استان ها اما به نسبت، بپردازد. براین اساس می توان گفت که در مقیاس حکومتی، تزاحم دائمی است و رفع آن، نیازمند «الگوی تخصیص» است، نه ترجیح بعض اطراف بر بعض دیگر. مرحوم حسینی (ره) برای این نحوه از تراحم دائمی، اصطلاح «تعاضد» را به کار می گیرند: ««تزاحم»، وجود دو دستور نسبت به يك مورد و مصداق براي يك مكلّف است؛ نماز بخوان! انقدالغريق! موضوع اين دو حكم با همديگر هرگز مزاحمتي ندارند! موضوع صلّ موضوعي است مستقل، موضوع انفاذ غريق و وجوب حفظ جان ديگر هم موضوع مستقلی است. اينگونه نيست كه هر موقع كه آدم بخواهد جان كسي را نجات دهد، همان موقع هم وقت قضا شدن نماز باشد و همان موقع هم فرد نماز نخوانده باشد!. ... لذا تزاحم به صورت اتفاقی در مورد و مصداق پیش می آید. ولي «الگوي تخصيص»، يعني به هر موضوعي چه سهمي الآن بدهم به نفع اسلام است و دستور خدا را اطاعت كرده ام. اين پانصد كار در آن واحد مقابل هم ديگر هستند. نه من باب تزاحم موردي، بلكه كار تنظيم نظام در سطوح مختلف است، حتماً هميشه موضوعاً امور مختلفي هستند كه بايد به وحدت برسد. «الگوي تخصيص» مي شود «تعاضد»، غلط است بگوييم: تزاحم؛ مزاحم كه نيستند. روي هم مي خواهند يك منتجه واحد بدهند و تركيب يك امر را محقق كند. تعاضد است نه تزاحم.» (جلسه 78 دوره مبادی اصول فقه احکام حکومتی) از منظر مرحوم حسینی ره برای به دست آوردن قواعد نسبت میان موضوعات به علم اصول فقه احکام حکومتی نیاز است: «بنابراین به علم اصولی نیاز است که بخواهد نسبت بین موضوعات را ملاحظه کند، در تزاحم، فقط نسبت بین متزاحمین ملاحظه می شود، نظام نسبت ملاحظه نمی شود. یعنی اصول تعاضد، اصول استنباط و احراز تعاضد نیاز است.» (جلسه 77 دوره مبادی اصول فقه احکام حکومتی) 📚ensani.ir/fa/article/483011/روش-شناسی-فقه-دولت-سازی-اسلامی 🏠@feghhevelaee
💢بازگشت تزاحم به مقام جعل شارع مبتنی بر شأن شارع در مقام تخاطب آیت الله سید احمد مددی بر پایه تحلیل از «شأن شارع»، بازگشت تزاحم را به تعارض می دانند؛ در حقیقت فارق بین تزاحم و تعارض این است که آیا تنافی واقع شده، مورد لحاظ شارع بوده است یا خیر؟ اگر شارع مقدس، در مقام جعل و تشریع، آن را لحاظ کرده باشد، حقیقت این تنافی، «تعارض» است و اگر مورد لحاظ شارع در مقام جعل نبوده و تنافی در مقام امتثال واقع شده، «تزاحم» است. به عنوان مثال هنگامی که میان نماز اول وقت و نماز جماعت تنافی واقع می شود، اگر احراز کردیم که این تنافی و نسبت میان ایندو حکم، مورد لحاظ شارع در مقام جعل بوده است، می بایست بین ایندو حکم جمع کنیم، و در اطلاق یکی از ایندو حکم تصرف کنیم و بگوییم: نماز اول وقت مستحب است اما می توان آن را برای نماز جماعت به تأخیر انداخت. اما اگر مورد لحاظ شارع نباشد، تزاحم در مقام امتثال است و اطلاق هردو حکم محفوظ خواهد بود و می بایست به مرجحات باب تزاحم عمل کرد. بیان ایشان چنین است: «طبق این تفکر مثلاً در باب مستحبات، نماز اول وقت و نماز جماعت در غیر اول وقت باهم تعارض دارند و دلیل نماز اول وقت و نماز جماعت هر دو اطلاق دارد. با بررسی ادله پی می‌بریم که نماز جماعت مهم‌تر است، لذا بین این دو اطلاق چنین جمع می‌کنیم: «یستحب الصلاة فی أول الوقت إلا أن أراد الجماعة فی ثانی الوقت». ما در اصول از این «إلا» تعبیر به تخصیص می‌کنیم، این تخصیص، در لسان روایت نیست اما در فتوا آمده است. در اصطلاح اصولیون متأخر شیعه این کیفیت جمع، «تزاحم» نام گرفت و گفتند: مقنن به مقام «امتثال» نظر ندارد، بلکه مقنن به دو عنوان نماز اول وقت و نماز جماعت امر می کند که دو عنوان مستقل است، حال اگر من در صحنه خاصی نتوانستم هردو را اتیان کنم، با شواهد، دلیل جماعت را ترجیح می‌دهم. » (نظام قانونی ولائی در فقه و اصول، ص39) بنابراین ریشه اختلاف بین تزاحم و تعارض به مقام و شأن شارع باز می گردد که آیا در هنگام جعل، مقام امتثال را نیز لحاظ کرده است یا خیر؟ پاسخ به این سوال منوط به این است که شأن شارع را در تخاطب چه بدانیم؟! شأن شارع «عبدومولای عرفی» است یا «قانونگذاری»؟ آیت الله مددی با بررسی هریک از این دو شأن به لوازم آنها در ملاحظه مقام امتثال می پردازند؛ اگر شأن شارع را «عبدومولای عرفی» بدانیم از آنجا که همه وجود عبد و متعلقات او، ملک مولا است، مولا بر همه شئون عبد سیطره دارد و همه شئون را ملاحظه می کند، در نتیجه تزاحم به تعارض مبدل می گردد. اما اگر شأن شارع را «قانونگذاری» بدانیم، تصور اولیه این است که شأن قانونگذار صرفاً تعیین قانون است و نمی توان گفت همه انسان ها مملوک قانونگذار هستند، لذا مقام امتثال، ملحوظ قانونگذار نیست. در نتیجه تزاحم از تعارض تفکیک می شود. اما با دقت بیشتر می توان گفت به لحاظ «فضای انسجام قانونی»، قانونگذار نسبت میان احکام را لحاظ کرده است و در نتیجه تزاحم نیز به مقام جعل شارع رجوع می کند. از منظر ایشان، تزاحم معنای دیگری پیدا می کند؛ اگر تنافی دو دلیل به لحاظ مفاد دلیل لفظی بود، تعارض است، اما اگر تنافی ازجهت اطلاق دو دلیل بود «تزاحم» است و هردو در مقام جعل شارع ملحوظ است. 📚ensani.ir/fa/article/483011/روش-شناسی-فقه-دولت-سازی-اسلامی 🏠@feghhevelaee
🔶مستحدثه بودن «مدیریت خبر» و خارج بودن آن از عناوین خطابات شرع 🔸 مرحوم سیدمنیرالدین حسینی (ره) ما [در این مقام] رادیو و ماهواره را از باب ارتباط ولایتی و اداره آگاهی بشر و ارتباطات اجتماعی نمی‌بینیم. این مطلب را از فروع ولایت نمی‌بینیم، بلکه از باب موسیقی و تحریک شهوات می‌بینیم. طبق این خطاب که: «وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ»، حکم کلی داریم که این حرام است. حالا اگر کسی بگوید که اگر موسیقی نزند، ولی اخبار بگوید حکمش چیست؟ می‌گوییم: خیلی خوب است، آدم از امور دنیا مطلع می‌شود. اگر کسی بگوید: این کمپانی‌های خبری جهانی حکمش چیست؟ می‌گوییم: این‌ها دیگر موضوع خطاب شرع نیست. موضوع خطاب شرع همان بود که گفتم: موسیقی یا تحریک شهوت، موضوع خطاب است. اما این که اطلاعات را مدیریت می‌کنند، - البته دروغ گفتن بد است - آیا دروغ می‌گویند؟ می‌گویید: نه، دروغ هم نمی‌گویند. یک موضوع جدیدی پیدا شده و آن اینکه حرف راست را کنار حرف راست دیگری به‌گونه‌ای قرار می‌دهند که [حوادث را] اداره می‌کنند و حادثه‌سازی می‌کند. آیا موسیقی پخش کرده است؟ می‌گویید: نه، موسیقی نیست. می‌گویند: کمپانی‌های خبری این‌گونه می‌گویند. آیا دروغ می‌گویند؟ چون گوش‌دادن به دروغ (استماع کذب) خوب نیست. می‌گویید: نه، دروغ هم نمی‌گویند. پس چه کار می‌کنند؟ دو خبر را کنار همدیگر می‌گذارند. می‌گویید: ما چنین چیزی در مورد خطاب شرع نداریم. ممکن است کسی ادعا کند عموم اطلاق «وَمِنَ النَّاسِ مَن یَشْتَرِي لَهْوَ الْحَدِيثِ» کذب را می‌گیرد، موسیقی را هم حتماً می‌گیرد ولی این که خبر را کنار دست خبر دیگری بگذاریم، هر دو خبر هم راست باشد، شامل این نمی‌شود. می‌گویید: این [مدیریت خبر]، برای آدم توهم ایجاد می‌کند. می‌گویید: آدم باید خودش عاقل باشد، توهم پیدا نکند! این تقصیر او که نیست، چون حرف راست می‌زند! پس با این نحوه ادراک، [حکم] مسئله تنظیم خبر، را نمی‌توان از کلیات زمان شارع به دست آورد. 📚 جلسه دوم مبادی اصول 🏠@feghhevelaee
🔰 🔸تقوای اجتماعی این است که در راه تحقق این چیزهایی که اسلام از ما مطالبه کرده است، تلاش کنیم. 🔸اینکه باید دنبال عدالت اجتماعی بود، با ظلم و استکبار باید مقابله کرد... اینها همه مطالبات اسلامی است... 🔸 است، هر کسی حوزه معرفتی اسلام را و حوزه عملی اسلام را از محیط زندگی مردم و مردم دور کند بلاشک اسلام را نشناخته است. 📎سخنرانی در بیست و هفتمین سالگرد ارتحال امام خمینی ره 1395/3/14 📱به بپیوندید: @nedaye_tahzib
تقریر فلسفه اصول.pdf
3.72M
🔶فلسفه اصول 📖تقریر جلسات سال ۱۴۰۰_۱۴۰۱ 🌐 استاد سید مهدی میرباقری 🔹دو رویکرد در ضرورت پرداختن به فلسفه اصول 🔹ابتای رویکرد دوم به وجود سنخ جدیدی از احکام در امر اداره و حکومت ♦️دیدگاه مرحوم نائینی در نسبت شریعت و حکومت و نقد آن ♦️دیدگاه مرحوم علامه طباطبائی در نسبت شریعت و حکومت و نقد آن ♦️دیدگاه مرحوم علامه طباطبائی در نسبت شریعت و حکومت و نقد آن ♦️دیدگاه مرحوم شهید مطهری در نسبت شریعت و حکومت و نقد آن ♦️دیدگاه مرحوم شهیدصدر در نسبت شریعت و حکومت و نقد آن ♦️دیدگاه مرحوم آیت الله مومن در نسبت شریعت و حکومت و نقد آن ♦️دیدگاه مرحوم امام در نسبت شریعت و حکومت و نقد آن از ابتدا تا جلسه ۳۹ @mirbaqeri_dars
هدایت شده از حَنان | یحیی
دو پرسش: 1️⃣ آیا شریعت، مجموعه ای از «نظام های بی نظم و نظام » است؟! نظم و نظام این درس ها چیست؟ این موضوعات بر چه اساس و قاعده و الگویی انتخاب شده اند؟ نظام موضوعات آن کجاست؟ ارتباط میان این موضوعات و تأثیر و تأثر آنها بر یکدیگر چگونه لحاظ می شود؟ آیا بر یکدیگر تقدم و تأخر رتبی دارند یا همگی هم عرض هستند؟ این موضوعات بر کدام الگوی طبقه بندی علوم مبتنی است؟ 2️⃣ آیا کسی که تا دیروز، سالیان متمادی بر فقه فردی و موضوعات انتزاعی تمرکز داشته است، آیا می تواند از فردا صبح، فقه نظام تدریس کند؟! دیدگاه های مختلفی در «فقه نظام» مطرح است، طبق کدام دیدگاه تدریس می کنند؟ اصلاً اتخاذ مبنا کرده اند؟ آیا اساساً با دیدگاه های مطرح در این عرصه آشنا هستند؟ با کدام روش می خواهند نظام سازی کنند؟ آیا مبانی و روش نظام سازی را تکمیل کرده و اکنون وارد فقه شده اند؟ 💢 به گمانم با تفکر خام و ساده ای مواجه هستیم که اگر موضوع برخی درس ها را به موضوعات «معاصر» تغییر دهیم مشکل حل خواهد شد!
💢از ترمیم فقاهت تا بالندگی فقاهت!💢 🔹اینکه فقه حکومتی و فقه نظامات اجتماعی اسلام از ضروریات انقلاب اسلامی است، شکی نیست. 🔹حضرت آقا ده‌ها فیش صریح در خصوص تحول فقاهت موجود و لزوم ارتقای آن به فقه حکومتی و فقه اداره نظامات اجتماعی دارد:👇 «... استنباط فقهی، بر اساس «فقه اداره‌ی نظام» باشد؛ نه فقه اداره‌ی فرد.... فقه ما از طهارت تا دیات، باید ناظر به «اداره‌ی یک کشور»، «اداره‌ی یک جامعه و اداره‌ی یک نظام» باشد. شما حتّی در باب طهارت هم که راجع به ماء مطلق یا فرضاً ماءالحمام فکر می‌کنید، باید توجه داشته باشید که این در یک جا از «اداره‌ی زندگی» این جامعه تأثیری خواهد داشت؛ تا برسد به ابواب معاملات و ابواب احکام عامه و احوال شخصی و بقیه‌ی ابوابی که وجود دارد. بایستی همه‌ی اینها را به عنوان جزیی از مجموعه‌ی «اداره‌ی یک کشور» استنباط بکنیم. این در استنباط اثر خواهد گذاشت و گاهی تغییرات ژرفی را به وجود خواهد آورد.» بیانات در آغاز درس خارج فقه؛ 31/6/1370 🔹حضرت امام ره نیز بارها و بارها به لزوم ارائه نظامهای اجتماعی بر اساس شریعت اسلامی تأکید کرده است. جالب اینکه ایشان چنین تلقی‌ای را حتی قبل از ورود به ایران، در نوفل لوشاتو و در مصاحبه با روزنامه تایمز (18 دیماه 1357) مطرح می‌کند:👇 «مذهب اسلام از هنگام ظهورش متعرض نظام هاى حاكم در جامعه بوده و خود داراى سيستم و نظام خاص اجتماعى و اقتصادى و فرهنگى بوده است كه براى تمامى ابعاد و شئون زندگى فردى و اجتماعى قوانين خاصى وضع كرده است و جز آن را براى سعادت جامعه نمى‏پذيرد. مذهب اسلام همزمان با اينكه به انسان مى‏گويد كه خدا را عبادت كن و چگونه عبادت كن؛ به او مى‏گويد چگونه زندگى كن و روابط خود را با ساير انسانها بايد چگونه تنظيم كنى، و حتى جامعه اسلامى با ساير جوامع بايد چگونه روابطى را برقرار نمايد. هيچ حركت و عملى از فرد و يا جامعه نيست مگر اينكه مذهب اسلام براى آن حكمى مقرر داشته است. بنابراين طبيعى است كه مفهوم رهبر دينى و مذهبى بودن، رهبرى علماى مذهبى است در همه شئون جامعه، چون اسلام «هدايت جامعه» را در همه شئون و ابعاد آن به عهده گرفته است.» ‏ 🔹همه اینها درست، ولی به نظر میرسد که در این چند سال بر سر مفاهیم «فقه حکومتی» و «فقه نظامات اجتماعی» صورت گرفته که اوج آن را می توان در این پوستر مشاهده کرد. عجیب این است که حوزه علمیه که هنوز هم که هنوز است دقتهای فنی و نکته‌سنجی‌هایش زبانزد خاص و عام است، چرا نسبت به این بذل و بخشش کلیدواژه‌هایی که مطالبات صریح حضرت آقا از حوزه های علمیه است، واکنشی نشان نمی‌دهد؟! 🔹چیستی فقه حکومتی و فقه نظامات اجتماعی، هرچند در لایه هایی کاری پیچیده و فنی محسوب می‌شود، ولی فکر نمی‌کنم تشخیص اینکه «فقه مسائل مستحدثه اطعمه و اشربه» و یا «فقه الاخلاق» و یا «فقه پزشکی»، یا «فقه رمز ارزها»، فقه نظام‌های اسلامی نیست، کار چندان دشواری باشد. بگذریم از اینکه اگر کمی تدقیق مفهومی صورت گیرد و مته به خشخاش گذاشته شود، از این لیست با تعداد زیاد دیگری نیز باید خداحافظی کنیم. 🔹حوزه علمیه نیازمند تحول است و الحمدلله در این سالها تلاشهای خوبی برای ارتقاء درسهای خارج صورت گرفته است، ولی باید با شفافیت و صراحت بین که به تعبیر حضرت آقا در مقیاس «ترمیم فقاهت موجود» است، با و که در مقیاس «بالندگی فقاهت» هستند، مرز گذاشت و طلابی را که استعداد و انگیزه لازم برای پرداختن به مطالبات صریح انقلاب اسلامی را دارند، با عدم دقتهای مفهومی، دچار سردر گمی نکرد. https://eitaa.com/alimohammadi1389/989