eitaa logo
روضه رضوان
1.3هزار دنبال‌کننده
573 عکس
280 ویدیو
30 فایل
از عناوین جهان مرثیه خوان ما را بس اشعار اهل بیت علیهم السلام + مقتل عربی🌷 امیر حسین سعیدی پور آیدی ما 👈 @amir_saidi کپی فقط با ذکر لینک ⛔️
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
ای به صورت حسن و سیرت و گفتار حسن وارث خلق خوش احمد مختار حسن پسر دست خدا زاده ی زهرای بتول هم ضیای بصر سرور اخیار حسن مهر تابان مدینه ز فروغت بی شک به نظر ذره بیاید همه اقمار حسن ای سخا رازسه بخشنده ببرده میراث هم علی فاطمه هم سیدابرار حسن زهد وعلم وعمل وحلم ودرایت زنبی در شجاعت خلف حیدر کرار حسن دست بر سینه گذارد پسر ام بنین پیش رویت چو حسین اسوه ی احرار حسن تو کریمی که ببخشی گنه قاتل خویش تا ازاو در گذرد ایزد غفار حسن هر فرومایه که گفته است تورالعنت و بد روی ترش از تو ندیده است به یک بارحسن روز از مشکل مردم گره شان باز کنی صد دعا بدرقه شأن کرده به اسحار حسن نیم اموال خودت را هبه کردی به فقیر درسه نوبت که کند این همه ایثار حسن ز سر لطف پذیر و زعنایت این شعر قابلت نیست اگر خامه ی نجار حسن 🖋سید جعفر خراسانی( نجار )
📣 ستاره هایی که در بقیع می‌درخشند 🔹در قبرستان بیش از ده هزار نفر از صحابه پیامبر و بزرگان اسلام مدفون هستند و به همین دلیل مقبره و بارگاه‌های فراوانی در آن ساخته شده بود، به نحوی که قبل از تخریب ظالمانۀ آن توسط ، زیارتگاه حجاج بیت‌الله‌الحرام محسوب می‌شد. 🔶 این قبرستان علاوه بر وجود ائمۀ بقیع، مدفن افرادی همچون «عباس» عموی پیامبر، «فاطمه بنت اسد» مادر (علیه‌السّلام)، حضرت «ام‌البنین» مادر «حضرت ابالفضل»، «ابراهیم» فرزند پیامبر گرامی اسلام (صلوات‌الله‌علیه‌و‌آله)، «کلثوم»، «رقیه» و «زینب» دختران پیامبر، «عاتکه» عمۀ پیامبر و «حلیمۀ سعدیه» دایۀ پیامبر (علیهم‌السّلام) می‌باشد. 🔷همسران پیامبر مانند «امّ سلمه»، «ماریه قبطیه»، «حفصه» و «عایشه» در بقیع مدفون هستند. قبر بسیاری از صحابۀ پیامبر همچون «عقیل بن ابی‌طالب» برادر امام‌علی (علیه‌السّلام)، «عبد‌الله بن جعفر» همسر (سلام‌الله‌علیها)، «جابر بن عبد‌الله انصاری» اولین زائر کربلا، «مقداد بن اسود» از اوّلین پیروان رسول مکرم اسلام، «سعد بن معاذ» رئیس قبیلۀ «اوس»، «عبد الرحمان بن عوف» و «سعد بن ابی وقّاص» از اعضای شش نفرۀ شورای نیز در بقیع قرار دارد. 📚 بقيع الغرقد فی دراسة شاملة، ص 140 الی 144. 🖋پایگاه خبری صدای حوزه
تا همیشه غمت بر این دلهاست گریه بر تو سفارش طاها ست در مقامت همین بس است نبی گفت حمزه سیدالشهدا ست ای عموی نجیب پیغمبر تکیه گاه غریب پیغمبر اسدالله غزوه های رسول وقت غم ها حبیب پیغمبر همه جا یار مصطفی بودی تو مددکار مصطفی بودی هر زمان که اذیتش کردند تو طرفدار مصطفی بودی رفتی و در مدینه غوغا شد باب توهین به مصطفی وا شد بعد پیغمبر و تو و جعفر آتش کینه سهم زهرا شد من بمیرم چه بر سرت آمد چه به احوال پیکرت آمد عالمی سوخت آن زمانی که سر نعش تو خواهرت آمد خواهرت قد کمان رسید از راه ضجه میزد به ناله ای جانکاه تا که چشمش به پیکرت افتاد گفت وا حمزتا ! رسول الله خواهر تو ندید پیکر تو که چه آورده هند بر سر تو خارها و عبا کمک کردند که نمیرد عزیز خواهر تو خواهرت را کسی اسیر نکرد از خجالت که سر به زیر نکرد دختر نازدانه ات هرگز گیسویش بین پنجه گیر نکرد 🖋ابوالفضل عطاری
باران گریه ام، نفس آسمان گرفت خونت زمین که ریخت دل ارغوان گرفت امروز بود سخت ترین روز زندگیم از من تو را، عموی مهربان گرفت در ازدحام آن همه دشمن چه ناگهان وحشی به نیزه سینه ی پاکت نشان گرفت از سینه ات جگر به تلافی جنگ بدر بیرون کشید هنده سپس بر دهان گرفت بازم خنک نشد دل از سنگ بدترش با مُثله کردنت ز منِ خسته جان گرفت بسته بریده های تنت را به گردنش زین غصه بند بند من آه و فغان گرفت با اینکه سخت زیر عبا جمع کردمت داغت عجیب از دل خواهر امان گرفت هفتاد مرتبه به تنت خوانده ام نماز در پای زخمهات، دلم آشیان گرفت در بیت هر شهید اُحُد روضه ات به پا شهر مدینه مرثیه ات را زبان گرفت 🖋علیرضا شریف
اینجاست خاک ری وَ ملقب به کربلاست خیلی گران تمام شده ، مُلک خون بهاست هرگوشه زین دیار اگر هیئتی بپاست پشت قباله و سندش یک سر جداست زان روز که معامله شد سرزمین ما ری نیست نام آن و شده وادی البکاء ازآن به بعد فاطمه (س) زین خاک رو گرفت این سرزمین به گریه عشاق خو گرفت آنقدر گریه شد که کمی شستشو گرفت از خانه امام حسن (ع) آبرو گرفت اوضاع را امام حسن (ع) رو به راه کرد زهرا (س) دوباره جانب ایران نگاه کرد عبدالعظیم آمد و عبد خداشدیم با عشق اهل بیت دگر آشنا شدیم همسایه عزیز دل مجتبی شدیم درهر طواف زائر کرب و بلا شدیم پیچیده باز در حرم یار عطر سیب صلی علی الحسین و صلی علی الغریب یا ذالکرم عزیز حسن (ع) سید الکریم امشب زنام توست سخن سید الکریم پرده زرخ کنار بزن سیدالکریم سر می نهم به پای تو من سیدالکریم گریه میان صحن شما مستی آور است با گریه در حریم حسینی برابراست پرمی کشیم از حرمت محضر حسین پرواز می کنیم به دور سر حسین عمری شدیم با مدد خواهر حسین شبهای جمعه هم نفس مادر حسین فریاد یا بُنَیَ به گوش همه رسید با قد خم به کرب وبلا فاطمه (س) رسید فریاد می زند پسرمن سرت کجاست قدت رشید بود بگو پیکرت کجاست جای لبش که هست ولی خواهرت کجاست سیمین گلو عزیز دلم حنجرت کجاست خنجر که کند شد اثرش این گلو شود مانند گیسوان سرت مو به مو شود 🖋قاسم نعمتی
یا سیّدالکریم دلم آشنای تو ابن الکریم هستی و من هم گدای تو ای از حسن نسب ای جان اهل بیت عبدالعظیم هستی و عبد خدای تو این یاکریم ها به امیدی ز گنبدت پرواز می کنند همه در لوای تو وقتی به بارگاه تو سائل روانه شد چشمش به رحمت است وَ لطف و عطای تو همسان شده زیارت تو با حسین،لیک مدفن به ری شدی و ری کربلای تو با زمزم کمیل، شب جمعه در حرم انسی عمیق دارم وجانم فدای تو شب های جمعه که دل تنگ کربلاست شابدُالعظیم آیم وصحن وسرای تو در روز رحلت تو،کلّ اهل ری بر سینه می زنند همه در عزای تو در آخر غزل شده ام شرمسار تو دارم امید بر تو و یکدم لقای تو 🖋محمد مهدی عبداللهی
ای اهل نظر کعبه ی اهل نظر این جاست زیرا حرم زاده ی خیرالبشر این جاست خورشید ولایت گهر بحر هدایت طوبای بهشت علوی را ثمر این جاست آیید به شهر ری و خوانید خدا را زیرا که به حاجات همه خلق در این جاست این جا حرم عبدالعظیم است عظیم است بحر عظمت را به حقیقت گهر این جاست این تربت فرزند کریم دو جهان است ارباب کرم را به سر خاک سر این جاست با چشم دل خویش در این بقعه ببینید کافواج ملک تابه فلک جلوه گراین جاست از ری همه بر دیده دل نور بگیرید زیرا که سپهر نبوی را قمر این جاست آید به مشام همه بوی حسن از خاک هان پا به ادب نه که حَسن را پسر این جاست زوّار حریمش همه زوّار حسینند بر اهل ولا کرب و بلای دگر این جاست اینجا حرم عبدالعظیم است عظیم است این قبر کریم ابن کریم ابن کریم است 🖋رحمان نوازنی
میل پرواز در پرم دارم شوق رفتن به یک حرم دارم کاش می شد که من پیاده کنم ایده هایی که در سرم دارم بی دلیل است نا امیدی من حضرت صاحب کرم دارم چه نیازی به این وآن تا که حضرت عشق در برم دارم مادرم گفته نوکرت باشم هرچه دارم ز مادرم دارم عمر من پیش پای تو طی شد قبله من حوالی ری شد شکر همسایه شما هستم زائر صحن با صفا هستم هر شب جمعه با طنین کمیل بنده درگاه خدا هستم من مدینه نرفته ام اما زائر پور مجتبی هستم تو به ما عزت و بها دادی با وجود تو پر بها هستم حرمت مثل صحن ارباب است جزو زوار کربلا هستم سفره داری کریم دارم من شاه عبدالعظیم دارم من صحن دل گشته باز طوفانی شهرری شد دوباره بارانی کاش می شد که خادمت باشم در حریمت شوم نگهبانی هر چه داریم از شما داریم یکه تاز مسیر عرفانی بعد توس و پس از قم وشیراز چارمین نور ناب ایرانی و چنین گفت حضرت آقا: قبله مردمان تهرانی سیدی پرچم شما بالاست جده ات شخص حضرت زهراست حاجتم را روا نما آقا رزق من را عطا نما آقا تو صدا کن فقط مرا سائل من صدا می کنم تو را آقا دست من نیست می رسم وقتی.. به حرم می شوم رها آقا سه شب مسلمیه ی هر سال حرمت وعده گاه ما آقا خواهش این گدا فقط این است یک شب جمعه کربلا آقا حق همسایگی ادا کردی تو مرا بنده خدا کردی نشده قسمت شما غربت تو ندیدی میان ما غربت به خودش تا ابد نخواهد دید کمی این صحن با صفا غربت همه جانها فدای جد شما که شده سهم مجتبی غربت نه ضریحی نه گنبد و حرمی قسمت او شده چرا غربت ؟ دست در دست مادرش بود و ... سهم او بین کوچه ها غربت ناگهان دید مادرش افتاد جلوی دیده ترش افتاد 🖋حبیب باقرزاده