✅اینو بدونین وقتی خودش داره به شما از احساسش میگه، یعنی به شما اعتماد کرده!!
پس این یه فرصت طلاییه که نشون بدین شنونده خوب و قابل اعتمادی هستید. میتونید بپرسید:
• «چه چیزی باعث شده از این پسر خوشت بیاد؟»
• «بنظرت الان کار درست چیه؟
اگر علاقه داره با اون پسر چت کنه، بهتره اول در مورد خطرات احتمالی فضای مجازی باهاش حرف بزنین و قوانین مشخصی بذارین. مثلاً بپرسید: «اگر بخوای با کسی صحبت کنی، چه چیزایی رو باید حواست باشه؟ خط قرمزای تو چیا هستن؟ بنظرت چه فایدهای برات داره؟ چه آسیبی ممکنه بهت بزنه؟و ….»
🔴ممکنه درس نخوندنش به این احساسات مرتبط باشه، چون ذهنش درگیر شده. ازش بپرسید:
• «بنظرت چیزی هست که باعث بشه تمرکزت روی درس کم بشه؟»
• «چطور میتونیم کمک کنیم برنامههات رو انجام بدی و عقب نیفتی؟»
(البته یادمون نره به تعداد آدما راه و روش گفتگو وجود داره و ما باید زبان نوجوانمون رو پیدا کنیم)
#مشاوره_فردی
#پرسش_شما
این موقعیت خیلی سخت و ناراحتکنندهست، اما اول از همه باید بدونید که شما تنها نیستید و خیلی از والدین این تجربه رو دارن. وقتی پسرتون عصبانی میشه و بددهنی میکنه، بهترین کار اینه که تو لحظه واکنش نشون ندید. هر حرفی تو این لحظه فقط شدت رو ایجاد میکنه.سکوت کنید یه مقدار فاصله بگیرین و اجازه بدید اون از اوج هیجانی که داره پایین بیاد. بعد، وقتی آروم شد، بدون سرزنش و با لحن مهربون باهاش صحبت کنید و از حس خودتون بگین و بگید که این رفتارها شما رو ناراحت میکنه، اما همچنان دوستش دارید و میخواید بفهمید دلیل عصبانیتش چیه.
اینکه بهش گفتید با شما حرف نزنه، از شدت ناراحتیتون بوده، اما سعی کنید این فاصله رو طولانی نکنید. بهش نشون بدید که آمادهاید دوباره باهاش صحبت کنید، فقط به شرط اینکه احترام دوطرفه رعایت بشه
یادمون نره گاهی خشممون و غم زیادی که تجربه میکنیم ممکنه باعث شه از اطرافیان فاصله زیادی بگیریم.
❌اما قهر و جملاتی مثل با من حرف نزن
«فک کن مامان نداری
دیگه من مامانت نیستم و …»
مشکلات خیلی خیلی جدی و بدی رو در آینده فرزندانمون ایجاد میکنه!
#پرسش_شما
خیلی خوشحالم که مطالب کانال براتون مفید بوده و ممنون از اعتمادتون. 🌸
این نوع وابستگیهای عاطفی در دوره نوجوانی خیلی رایجه و به خاطر تغییرات هیجانی و نیاز به تعلق، بیشتر هم دیده میشه. برای کمک به این بچهها، بهترین کار اینه که بهشون کمک کنیم احساساتشون رو بهتر بشناسن و باهاش کنار بیان
سعی کنید باهاشون درباره این حسها بدون قضاوت صحبت کنید و اجازه بدین با جزییات برای شما ازش حرف بزنن و بهشون کمک کنید که متوجه بشن این وابستگی بخشی از رشد طبیعیه و خیلی چیز عجیب غریبی نیس.
خیلی وقتا همین نگاه عادی و پرهیز از بزرگنمایی خودش مانع این میشه که نوجوانها این اتفاق رو بصورت یک
حرکت مخفیانه و بعضا پرآسیب دنبال کنن. (متاسفانه چیزی که تو مدارس خلافش اتفاق میفته و با جملات امر و نهیی و مبهم زمینه پیچیده شدن و تبدیل یه ماجرای ساده به یه دراما رو فراهم میکنه)
اغلب عدم آگاهی نوجوان، خلا ارتباطی با یکی از والدین، اضطراب و عزت نفس پایین و … زمینه این اتفاق رو بصورت افراطی رقم میزنه.
#پرسش_شما
در مورد کیمدی خریدن افراطی😅، باید اول ریشه این خریدها رو پیدا کنیم؛ مثلاً اگر یه جور هیجان یا تفریح جایگزینه، بهتره با یه فعالیت جالب جایگزینش کنیم. شاید هم نیاز به یه محدودیت ملایم باشه، مثلاً: «این هفته یه کیمدی کافیه، بقیه پولش رو میذاریم برای یه چیز دیگه که دوست داری.»
اما در مورد جهتدهی بچهها تو ۹-۱۰ سالگی، مهمه که علایقشون رو بشناسیم و بهشون اجازه بدیم چیزای مختلف رو امتحان کنن. کلاسهای ورزشی، هنری، زبان و حتی کلاسهایی مثل برنامهنویسی یا رباتیک (اگه علاقه دارن) و کلاس یا جمعهایی که بچهها تجربه ارتباط جمعی با همسالان رو داشته باشن میتونه گزینه خوبی باشه
قانونگریزی توی این سن کاملاً طبیعیه چون نوجوانها دوست دارن استقلالشون رو نشون بدن و قوانین رو به چالش بکشن. اما راهکارهایی هست که میتونه کمک کنه:
1. قوانین رو با مشارکت خودش تعیین کنید. ازش بپرسید که به نظر خودش چطور میتونید در مورد زمان موبایل به توافق برسید. وقتی در تصمیمگیری دخیل باشه، بیشتر بهش پایبند میمونه.
2. پیامدها رو واضح و قاطع اعلام کنید. مثلاً بگید: «اگر زمانت تموم شد و ادامه دادی، فردا زمان استفادهات کمتر میشه.» و بدون بحث یا عصبانیت پیامد رو اجرا کنید.
3. ارتباط رو حفظ کنید. گاهی مخالفتشون ناشی از اینه که میخوان توجه بیشتری بگیرن. وقتهای بدون موبایل باهاش وقت بگذرونید تا حس کنه موبایل جایگزین رابطه شما نیست.
4. ثبات داشته باشید. اگر پیامدها رو یک روز اجرا کنید و روز دیگه نه، باعث میشه بیشتر قوانین رو زیر پا بذاره
❌این حالتی که این دختر کنکوریمون توصیف کرد، بین خیلی از بچههای کنکوری پیش میادبخصوص تو این مقطع و یه جورایی طبیعیه. اما خوبه که متوجهش شدی و داری دنبال راه حل میگردی. اینجا چند تا نکته هست که میتونه بهت کمک کنه:
۱. احساست رو قضاوت نکن
اول از همه، به خودت برچسب “تنبل” نزن. اینکه یه مدت انگیزهات کم شده یا خستهای، به این معنی نیست که تنبل شدی. این احساسها میتونن ناشی از استرس، خستگی یا حتی یکنواختی باشن. به جای سرزنش خودت، به احساست گوش بده.
۲. هدفها رو کوچیک کن
گاهی اوقات هدفهای خیلی بزرگ، ما رو فلج میکنن. به جای اینکه بگی “باید کل این درس رو بخونم”، بگو “فقط ۱۰ صفحه از این فصل رو امروز میخونم”. کوچیک کردن هدفها باعث میشه ذهنت احساس سنگینی نکنه.
۳. تنوع ایجاد کن
اگر ساعتها فقط یه درس رو بخونی، طبیعیه که خسته بشی. برنامهت رو متنوع کن. مثلاً یه روز شیمی و هندسه بخون، روز دیگه حسابان و زبان. حتی سبک مطالعهت رو تغییر بده؛ یه بار با تست، یه بار خلاصهنویسی، یه بار درسنامه.
۴. پاداش بده
برای خودت پاداشهایی تعیین کن. مثلاً بگو “اگه امروز این ۲۰ صفحه رو خوندم، به خودم اجازه میدم نیم ساعت فیلم ببینم یا یه خوراکی خوشمزه بخورم”.
۵. استراحتهای منظم بذار
ذهن ما نمیتونه ساعتهای طولانی متمرکز بمونه. مثلاً از تکنیک “پومودورو” استفاده کن: ۲۵ دقیقه درس بخون، ۵ دقیقه استراحت کن و بعد از ۴ تا چرخه، ۱۵-۲۰ دقیقه استراحت بلندتر داشته باش.
۶. از یکنواختی دربیار خودت رو
گاهی اوقات تغییر محیط یا حتی نشستن کنار کسی که درس میخونه، میتونه انگیزهت رو بیشتر کنه. مثلاً یه روز کتابخونه برو یا یه دوست کنکوری رو دعوت کن که باهم بخونین.
۷. به خودت یادآوری کن چرا شروع کردی
یه لحظه برگرد به اول راه؛ چرا تصمیم گرفتی کنکور بدی؟ هدفت چی بود؟ هر وقت انگیزهات کم شد، به اون هدف فکر کن. حتی میتونی یه جمله یا تصویر انگیزشی بذاری جلوی چشمت.
۸. ورزش و تغذیه رو فراموش نکن
گاهی کمبود انرژی و بیحوصلگی از خستگی جسمی یا تغذیه نامناسبه. ورزش روزانه حتی در حد ۱۰-۱۵ دقیقه میتونه روحیهات رو بهتر کنه.
۹. با خودت مهربون باش
یادت باشه تو یه انسانی، نه یه ماشین! پس اگه یه روز خسته بودی و درست درس نخوندی، دنیا تموم نشده. به جای سرزنش، فردا رو از نو شروع کن.
۱۰. از مشاور کمک بگیر
اگه حس میکنی تنهایی نمیتونی این وضعیت رو مدیریت کنی، حتماً از یه مشاور تحصیلی یا روانشناس کمک بگیر. گاهی یه گفتوگوی کوچیک میتونه کلی انگیزه بده
🤚
#مشاوره_تحصیلی
https://eitaa.com/joinchat/4050190664Ce253e573ab
❌وقتی کمالگرایی و اهمالکاری دستبهدست هم میدن، برنامهریزی بهتنهایی نهتنها کمک نمیکنه، بلکه ممکنه خودش یه منبع استرس بشه.
✅چون کمالگراها معمولاً
میخوان از همون اول برنامهای “
بدون نقص” داشته باشن و
وقتی اجراش با مشکل مواجه
میشه، دلسرد میشن!
(بازم نشد! من از پسش برنمیام!
من به درد این کار نمیخورم! و …)🤕
https://eitaa.com/joinchat/4050190664Ce253e573ab
🔴ریشه مشکل کجاست؟
گاهی اونقدر برای یه برنامه
عالی وقت میذاری که خودت
رو خسته میکنی، قبل از اینکه حتی شروع کرده باشی.
یا شاید همون لحظهای
که داری برنامهت رو مینویسی،
صدای ذهنت شروع میکنه: ‘
اگه نتونم انجامش بدم چی؟’
و آخرش به جایی میرسی که نهتنها کارها جلو نمیره، بلکه حس بدی هم پیدا میکنی و خودت رو سرزنش میکنی.
اما بذار یه چیزی رو بهت بگم: لازم نیست کامل شروع کنی، فقط کافیه شروع کنی!!✨