صوت بسیار زیبا و آموزنده عارف بالله آیت الله #حق_شناس ره 💠توجه در نماز شب 🔸شیطون نماز شب از همه شیطان ها قوی تره 🔹علامت قبولی عمل در شبhttps://eitaa.com/joinchat/1432748305Cce177ec2d5

🔸ترتیل صفحه 1 با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام بیات 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه ☘️☘️☘️☘️ 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

نکته تفسیری صفحه ۱: ای نام تو بهترین سرآغاز: همه­ ی ما كارها و تلاش­ هایمان را با استفاده از وسایل و نیروهای گوناگونی آغاز می­ كنیم. مثلاً هر روز، پیش از این​كه به مدرسه برویم، صبحانه می­ خوریم و با امید به نیروی جسمی و فكری خود راهی مدرسه می­ شویم؛ یا این​که در هنگام سفر، از سلامت وسیله​ ی نقلیه​ ی خود مطمئن می­ شویم و با توجّه به وضعیّت مناسب جسمی و روحی خود، مسافرتمان را آغاز می­ کنیم. آری، هر کاری با کمک اسباب و وسایلی آغاز می­ شود؛ امّا همه­ ی این اسباب و وسایل، پدیده­ هایی هستند که خدای جهان­ آفرین به‏ وجود آورده­ و تنها با اجازه­ ی او انجام وظیفه می­ کنند. به همین سبب، آن خدای مهربان به بندگانش آموخته است که در آغاز هر کاری، پیش از توجّه به اسباب و علل ظاهری آن کار، به سبب­ آفرین اصلی توجّه کنند و از قدرت بی­ نهایت او کمک بخواهند؛ قدرتی ­که هیچ نیرویی در برابرش طاقت ایستادن ندارد و هر کاری را که بخواهد، انجام می­ دهد؛ خدایی که ما را بیشتر از هر كسی دوست دارد و می­ خواهد ما روز به روز موفّق­ تر شویم. پس چه خوب است كه همه­ ی ما در هر كاری، پیش از توجّه به نیروها و وسایل ناپایدار دنیا، كارمان را با یاد و نام خدای فناناپذیر و مهربان آغاز کنیم و همان­ طور كه بر چیزهای محبوب خود نام‏ه ایی زیبا می­ گذاریم، امور مهم و دوست‏ داشتنی­ مان را هم با نام «الله» كه تمام زیبایی­ ها و خوبی­ ها از اوست، زینت بخشیم؛ خدایی كه «رَحمّْن» یعنی بسیار مهربان است؛ بسیار مهربان­ تر از پدر و مادر عزیزمان که از سر مهربانی و بی آن­که به ما نیازی داشته باشد، به وجودمان آورد و مورد احترام خود قرار داد و نعمت­ هایش را از آسمان و زمین بر ما ارزانی كرد؛ نعمت دیدن، شنیدن، فكر كردن، راه رفتن؛ نعمت پیامبران و امامانی كه راه خوشبخت شدن را به ما نشان می­ دهند؛ نعمت پدر و مادری مهربان كه ما را از جان خود عزیزتر می­ شمرند؛ و هزاران نعمت دیگر كه اگر لحظه­ ای به آن­ها فكر كنیم، شگفت­ زده می­ شویم و زبانمان ناخودآگاه به شكر آن خدای مهربان باز می­ شود. خدایی كه «رَحیم» یعنی همیشه مهربان است و بهشت جاودان كه با آن­همه نعمت­ های زیبایش برای نیكوكاران آماده شده، نشانه­ ای از رحیم بودن اوست. آری، چه زیباست كه پیش از هر كاری، دهان خود را به نام مبارك او خوشبو كرده، این آیه­ ی زیبای كتاب خدا را تلاوت کنیم: «بِسمِ اللهِ الرَّحمّْن الرَّحیمِ». یعنی من كارهایم را با نام خدایی شروع می­ كنم كه بسیار مهربان است و بندگان خویش را همیشه دوست دارد؛ در زندگی­ ام از او كمك می­ خواهم و تمام پشت­كار و نیرویم را به كار می­گیرم تا كارهایم را به بهترین شكل به انجام رسانم. حضرت محمّصلوات الله علیه فرموده است: «هر كار مهمّی كه با نام خدا آغاز نشود، ناتمام و بی­ نتیجه خواهد ماند.» همچنین امامان ما در باره­ ی شروع كارها با نام خدا سفارش­ های زیادی كرده­ و فرموده­ اند كه پیش از غذا خوردن، وارد شدن به منزل، وضو گرفتن و سوار شدن بر وسیله­ ی نقلیه و هر کار دیگری حتماً «بِسمِ اللهِ الرَّحمّْن الرَّحیمِ» بگوییم تا خدا ما را در کارهایمان یاری کند.[1] همچنین پیشوایان ما توصیه كرده­ اند كه «بِسمِ الله» را بلند و شمرده بگوییم؛ نه آهسته و در دل. باید بدانیم كه «بِسمِ اللهِ الرَّحمّْن الرَّحیمِ» در ابتدای همه­ ی سوره­ های قرآن آمده و از آیات آن سوره است؛ مگر سوره­ ی توبه كه «بِسمِ الله» ندارد.[2] [1] . اطیب البیان، ج 10، ص 133 [2] . زيرا سورة توبه با اعلام بيزاري و قطع رابطة مسلمانان با كافران پيمان­ شكن آغاز شده و بدين خاطر خداوند از شروع اين سوره با بسم­ الله الرحمن الرحيم خود كه نشان دهندة لطف و مهرباني­ اش مي­ باشد سخني به ميان نياورده است. #تلاوت‌روزانه‌یک‌صفحه‌قرآن🕊👇 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

صفحه ۲ مصحف شریف سوره مبارکه بقره 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🔸ترتیل صفحه 2 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام بیات 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه ☘️☘️☘️☘️ 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

قرآن ترجمه المیزان سوره 2 سوره مبارکه البقرة صفحه 2 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ به نام خداوند بخشنده مهربان الم (1) الف، لا، ميم. (1) ذَٰلِكَ الْكِتَابُ لَا رَيْبَ ۛ فِيهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ (2) اين کتاب که هيچ شکّى در آن نيست هدايتى است براى تقواپيشگان. (2) الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ (3) همانان که به غيب ايمان مى آورند و نماز به پا مى دارند و از آنچه به آنها عطا کرده ايم انفاق مى کنند. (3) وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِكَ وَبِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ (4) و آنان که به آنچه به سوى تو نازل شده و آنچه پيش از تو نازل شده است ايمان مى آورند و به آخرت يقين دارند. (4) أُولَٰئِكَ عَلَىٰ هُدًى مِنْ رَبِّهِمْ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ (5) اينان بر هدايتى از جانب پروردگار خويش استوارند و اينان همان ظفرمندانند. (5) 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

نکته تفسیری صفحه ۲:  راهنمای پرهیزکاران: سفره­ ای بزرگ گسترده شده است. غذاهای رنگارنگ و نوشیدنی­ های گوناگون با چشم و دل انسان بازی می­ کند. همه چیز برای بهره بردن از نعمت­ های خدا مهیاست. میهمانان فرا می­ رسند و با اشتهای زیاد، مشغول به خوردن و نوشیدن می­ شوند؛ ولی یک نفر چیزی نمی­ خورد و عصبانی در گوشه­ ای نشسته است؛ نه­ تنها از خوردن غذا لذّت نمی­ برد، از بوی غذاهای لذیذ نیز بدش می­ آید. از او می­ پرسی که چرا چیزی نمی­ خوری. در پاسخ   می­ گوید که این غذاها خوب نیست؛ فاسد است و برای انسان ضرر دارد! بیشتر کنج­کاو می­ شوی و پس از بررسی    می­ فهمی که او بیمار است و نمی­ تواند از خوراکی­ های لذیذ و نوشیدنی­ های گوارا لذّت ببرد؛ ولی به سبب غرور و تکبّر حاضر نیست خود را مداوا کند، و از غذاها عیب می­ گیرد! همان­طور که خدای بزرگ، انواع غذاهای رنگارنگ را برای انسان­ها آفریده است تا جسم آنان رشد کند و سالم بماند، برای رشد و سلامت روح آنان نیز غذاها و مکمل­ های معنوی قرار داده است. آری، روح و جان ما نیز برای ادامه­ ی زندگی و رسیدن به کمال و سعادت، نیازمند غذاها و مکمّل­ های معنوی­ است. بی­ شک مهم­ ترین ارمغان الهی برای انسان­ها، قرآن­ کریم است؛ کتابی­ که تک­ تک الفاظش از جانب آفریدگار جهان نازل شده و در آن به تمام نیازهای بشـر توجه شده و سراسر، نور و صفا و راستی­ است. این کتاب امّا چرا فقط پرهیزکاران را هدایت می­ کند؟ مگر قرآن برای هدایت همه­ ی مردم نیامده است؟ شاید مثال پیشین بتواند ما را در رسیدن به پاسخ این پرسش کمک کند. درست است که قرآن برای هدایت همه نازل شده؛ ولی ما نیز باید توانایی استفاده از آن را داشته باشیم. کسی که واقعاً در پی حقیقت باشد و حاضر باشد برای رسیدن به آن، از بسیاری از لذت­ها و خواسته­ هایش بگذرد، بی​ شک در نخستین برخورد با قرآن، جذب آن می­ شود؛ همان­طور که بسیاری از مردم حجاز در اوّلین برخوردشان با پیامبر صلوات الله علیه و پس از شنیدن قرآن از زبان آن حضرت، بدون هیچ تردیدی اسلام را می­ پذیرفتند و بر سر سفره­ ی قرآن می­ نشستند و از نعمت­های گوناگون آن بهره می­ بردند. در مقابل امّا دشمنان کافر و لجوج پیامبر که پیوسته تلاوت وی را می­ شنیدند، نه­ تنها به قرآن احترام نمی­ گذاشتند، بر نفرت و فرارشان از حق افزوده می­ شد و حتّی سعی می­ کردند هر کاری بکنند تا صدای قرآن به مردم دیگر نرسد. آنان هرگز در پی حقیقت نبودند؛ بلکه مهم​ترین چیز برایشان، رسیدن به لذّت­ های مادی و عیش و نوش بود، و با هر چیزی که در مقابل خواسته​هایشان بود، مبارزه می­ کردند. آیا چنین افرادی، امکان و توان لازم را برای دریافت هدایت­ های قرآن دارند؟ آیا شوره­ زار می­تواند گل برویاند؛ هرچند که بر آن باران ببارد؟ «باران که در لطافت طبعش خلاف نیست در باغ ، لاله روید و در شوره​زار، خَس». پیامبر خدا در این باره فرموده است: «هر کس قرآن را پیش روی خود قرار دهد، قرآن او را به بهشت راه​نمایی می­ کند، و هر کس که قرآن را پشت سرش بیندازد، قرآن او را به دوزخ می­ راند.» 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

#ختم_ششم_قرآن 📖 #روز_سوم✨ #صفحه_سوم✨ #سوره_مبارکه_بقره 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

🔸ترتیل صفحه 3 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده_مقام رست 🔸به همراه ترجمه گویای فارسی با صدای مرحوم استاد اسماعیل قادرپناه ☘️☘️☘️☘️ 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

قرآن ترجمه المیزان سوره 2 سوره مبارکه البقرة صفحه 3 إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا سَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (6) همانا اين کسانى که کفر ورزيده اند چه به آنان اخطار کنى يا اخطار نکنى برايشان يکسان است و ايمان نخواهند آورد. (6) خَتَمَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَعَلَىٰ سَمْعِهِمْ ۖ وَعَلَىٰ أَبْصَارِهِمْ غِشَاوَةٌ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ (7) خدا بر قلب ها و بر گوش هايشان مهر نهاده و بر چشمانشان پرده اى ]ضخيم[ قرار دارد و برايشان عذابى بزرگ خواهد بود. (7) وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ وَبِالْيَوْمِ الْآخِرِ وَمَا هُمْ بِمُؤْمِنِينَ (8) و از مردم کسانى هستند که مى گويند: به خدا و روز واپسين ايمان آورده ايم در حالى که آنان مؤمن نيستند. (8) يُخَادِعُونَ اللَّهَ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَمَا يَخْدَعُونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ (9) مى خواهند خدا و اهل ايمان را فريب دهند، در حالى که جز خودشان را فريب نمى دهند و نمى فهمند. (9) فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزَادَهُمُ اللَّهُ مَرَضًا ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ بِمَا كَانُوا يَكْذِبُونَ (10) در قلب هايشان مَرَضى هست، پس خدا به مرضشان افزوده است و برايشان به سبب دروغ گفتنشان عذابى دردآور خواهد بود. (10) وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ لَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ قَالُوا إِنَّمَا نَحْنُ مُصْلِحُونَ (11) و چون به آنان گفته شود: در زمين فساد نکنيد، مى گويند: ما فقط اصلاح گرانيم. (11) أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَلَٰكِنْ لَا يَشْعُرُونَ (12) آگاه باشيد که بى شک آنان خودشان فسادگرانند ولى نمى فهمند. (12) وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ آمِنُوا كَمَا آمَنَ النَّاسُ قَالُوا أَنُؤْمِنُ كَمَا آمَنَ السُّفَهَاءُ ۗ أَلَا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاءُ وَلَٰكِنْ لَا يَعْلَمُونَ (13) و چون به آنان گفته شود: شما هم مانند ايمان آوردن اين مردم ايمان بياوريد مى گويند: آيا ما هم مانند ايمان آوردن اين سبک مغزان ايمان بياوريم؟ آگاه باشيد که بى شک آنان خودشان سبک مغزند ولى نمى دانند. (13) وَإِذَا لَقُوا الَّذِينَ آمَنُوا قَالُوا آمَنَّا وَإِذَا خَلَوْا إِلَىٰ شَيَاطِينِهِمْ قَالُوا إِنَّا مَعَكُمْ إِنَّمَا نَحْنُ مُسْتَهْزِئُونَ (14) و چون با مؤمنان برخورد کنند مى گويند: ما ايمان آورده ايم و چون با شيطان هاى خود خلوت کنند مى گويند: قطعاً ما با شمائيم، ما ]مؤمنان را [فقط استهزا مى کنيم. (14) اللَّهُ يَسْتَهْزِئُ بِهِمْ وَيَمُدُّهُمْ فِي طُغْيَانِهِمْ يَعْمَهُونَ (15) خداست که استهزايشان مى کند و آنان را در طغيانشان سرگشته مى دارد. (15) أُولَٰئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُا الضَّلَالَةَ بِالْهُدَىٰ فَمَا رَبِحَتْ تِجَارَتُهُمْ وَمَا كَانُوا مُهْتَدِينَ (16) اينانند آن کسانى که گمراهى را به بهاى هدايت خريده اند، از اين رو تجارتشان سود نکرده و هدايت يافته نيستند. (16) 🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d

نکته تفسیری صفحه ۳: خرابکاران حقیقی: عبدالله بن اُبَی، همراه با دوستانش در کوچه­ های مدینه قدم می­ زد. تمام فکر و ذهنش، ضربه­ زدن به مسلمانان بود. بارها برای نابودی پیامبر صلوات الله علیه و مسلمانان نقشه کشیده امّا هر بار به لطف خدا نقشه­ هایش نقش بر آب شده بود. تقریباً همه می­ دانستند که اسلام آوردن او دروغین است؛ ولی پیامبر فرموده بود که جان و مال هر کس که خود را مسلمان معرفی کرده، محترم است و تا زمانی­ که منافقان به شمشیر دست نبرده­ اند، کسی حق ندارد به آنان آزار برساند. ناگهان سوارانی از دوردست پیدا شدند. توجه عبدالله و یارانش به آنان جلب شد. نزدیک­تر رسیدند. عبدالله، آنان را شناخت. تمام وجودش از خشم و نفرت پر شد. آنان چند تن از بهترین یاران پیامبر بودند؛ علی بن ابی​طالب(ع)، سلمان فارسی، عمار، صهیب، مقداد و ابوذر. عبدالله تکانی به خود داد، ابروهایش را از هم باز کرد و با لبخندی اجباری به امیر مؤمنان علی علیه السلام نزدیک شد و گفت: «به­ به! سلام و درود به سرور قبیله​ ی بنی­ هاشم؛ جانشین پیامبر و برادر و داماد او و پدر دو نوه­ ی عزیز پیامبر؛ کسی که جان و مالش را برای خدا فدا می­ کند.» حضرت علی علیه السلام که  عبدالله و خیانت­ های او را به­ خوبی می­ شناخت، به او فرمود: «وای بر تو ای پسـر اُبَی! من گواهی می­ دهم که تو منافق هستی.» عبدالله سری تکان داد و خود را مسلمان معرفی کرد؛ ولی حضـرت علی علیه السلام سخن خود را تکرار کرد. پس­ آنگاه حضرت علی علیه السلام نزد پیامبر رفت و ماجرا را بازگو کرد. در این هنگام، این آیات نازل شد و خداوند مسلمانان را از خطر منافقان آگاه کرد.[1] پیامبر خدا و مسلمانان، از طرف دو گروه تهدید می­ شدند. گروه نخست، کافران بودند؛ کسانی­ که دعوت پیامبر را آشکارا رد می­ کردند و برای نابودی اسلام شمشیر کشیده بودند. گروه دوم، منافقان بودند؛ کسانی­ که اسلام را در ظاهر پذیرفته بودند؛ امّا در حقیقت هیچ اعتقادی به آن نداشتند و تمام هم و غمشان، نابود کردن دین خدا بود. شاید نیازی به این توضیح نباشد که خطر کدام گروه بیشتر است: گروهی که از روبه​ رو شمشیر می​ کشند؛ یا گروهی که از پشت سر ضربه می­ زنند.  خداوند بارها و بارها مسلمانان را از خطر منافقان آگاه کرده و در آیه​ ی 4 سوره​ ی منافقون در باره​ ی آنان فرموده است: «دشمنان واقعی، آنان هستند؛ بنابراین، از آنان بپرهیز». به­ راستی که اسلام از هیچ گروه و دسته­ ای به اندازه​ ی آنان ضربه نخورد؛ تا آنجا که همین روباه­ صفتان دورو، با هزار حیله و نیرنگ، مسیر خلافت پیامبر را تغییر دادند و جانشین حقیقی آن حضـرت یعنی علی بن ابی­طالب را کنار زدند؛ کسی که حدود دو ماه پیش از رحلت پیامبر، بیش از صد هزار نفر از مسلمانان در غدیر خم با او بیعت کردند و جانشینی او را پذیرفتند. اینجاست که به ریزبینی و دقّت پیامبرمان آفرین می­ گوییم که فرمود: «من از هیچ مؤمن یا مشرکی نمی­ترسم که بر امت اسلام ضربه وارد کند؛ زیرا خدا مؤمن را  به وسیله­ی ایمانش نگه می­دارد و مشرک را به علّت شرک­اش نابود می­ کند. من از منافق پنهان­کار می‏ ترسم که به شما آسیب برساند؛ کسانی که به زیبایی سخن می­ گویند و سخنانی به زبان می­ آورند که شما آن را سخنان خوب می­ دانید؛ ولی کارهایی می­ کنند که آن کارها را زشت می­ شمارید.»[2] [1] . شواهد التزیل ، جلد 1 ، ص 94 [2] . نهج البلاغه ، ترجمه محمد دشتی ، ص 511   🆔 https://eitaa.com/joinchat/2021851139Cd560dd7e3d