🛑بعد از ۳۱ سال مدیریت حالا به فکر کار واقعی افتادم. چند روز پیش با یکی از مدیران با سابقه مرکز مدیریت جلسه داشتم. ایشان اکنون در یکی از مدارس علمیه به صورت متمرکز در حال مدیریت هستند. گرچه این سِمت را همزمان از قدیم داشته اند. اما اکنون که بازنشسته شده اند، میخواهند با تمرکز بیشتر روی این کار وقت بگذارند و #طلبه_کارآمد تربیت کنند. ایشان طرحی نوشته اند و به مرکز ارائه کرده اند که بسیار ارزشمند است. میخواهند طلاب را با ارائه آموزش های #مهارتی و #تخصصی برای یکی از کارویژه های مشخص طلبگی آماده کنند. از بنده هم دعوت کردند تا برای این هدف با مدرسه همکاری کنم. خب این خبر بسیار مسرت بخش است. اما.... 💥👈چند سوال: ۱. چرا حالا که دیگر در‌مرکز مسئولیتی ندارید به فکر این کار افتاده اید؟ ۲. اگر شما اجرای چنین طرحی را خوب و لازم می دانید چرا در ۳۰ سال گذشته به فکر این کار نیفتاده اید؟ ۳. آنها که اکنون در مسند هستند چطور؟ آنها اکنون آن چه شما فهمیده اید را فهمیده اند؟ یا آنها هم پس از بازنشستگی به فکر خواهند افتاد؟ ۴. مانع اجرای چنین طرحهای واجب و لازمی در سایر مدارس چیست؟ ۵. چگونه اکنون می‌گویید حتی اگر مرکز همراهی نکند این‌کار را انجام می دهم، ولی وقتی در مرکز بودید اینگونه کارها را حمایت و تشویق نمی کردید؟ در نهایت باید گفت که این اتفاق بسیار مبارک و کمیاب است و قطعا جای تقدیر و تشکر دارد. و قطعا هر‌گونه کمکی از ما برآید، دریغ نخواهیم‌کرد. اما این تناقضات و سوالات در ذهن ما باقی خواهند ماند و #روزی آن ها را خواهیم پرسید. امید است آن روز، #روز_جزا و سرای باقی نباشد که دیگر جای جبران وجود ندارد. شما هم‌اگر سوالی به ذهنتان می رسد به ادمین ارسال کنید. https://eitaa.com/joinchat/36700162C84fd213a8e