📢 #کلیپ_صوتی 💐🎙 آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) 🤲 دعا و شرح بمناست ماه مبارک رمضان ( روز نهم ) ⌚️کم حجم بسیار مفید وفوق العاده،👌 ✅ پیشنهاد ویژه دانلود 💢 #ماه_مبارک_رمضان ═══✼🍃🌹🍃✼══ 🔴کپی ممنوع نیست بیشتر نشردهید🙏

📖 ترتیل سریع جزء ۱۴ قرآن کریم 🎙 قاری محترم استاد معتز آقایی ❤️ #با_خدا_همکلام_شویم 👌 #ترتیل_سریع #ترتیل_جزء_چهاردهم 💢 حجم: ۴ مگابایت ⏰ زمان: ۳۱:۵۶ 🆔 @masjed_sarab 💠

ایت الله مجتهدی تهرانی تفسیر دعای روز چهاردهم ماه مبارک رمضان قرارگاه فرهنگی مسجد حضرت ابوالفضل سراب @masjed_sarab

🔶️ فایل صوتی کامل خطبه دوم سخنان نماینده ولی فقیه در آذربایجان شرقی در خطبه های نماز جمعه تبریز به امامت حضرت حجت الاسلام و المسلمین دکتر آل هاشم دیروز جمعه ٢۶ فروردين ١۴٠١ مصلی اعظم تبریز

📚 موارد استحباب امساک در ماه رمضان 💠 براى رعایت ادب و احترام ماه مبارك رمضان، براى این اشخاص مستحب است از مبطلات روزه خوددارى كنند، هر چند روزه نباشند: ١. مسافرى كه در سفر مبطل روزه انجام داده و پيش از ظهر به وطن يا جايى كه مى‏ خواهد ده روز بماند، رسيده است؛ ٢. مسافرى كه بعد از ظهر به وطن يا به جايى كه مى‏ خواهد ده روز بماند می‌رسد؛ ٣. بیماری که مبطل روزه انجام داده و پيش از ظهر بهبودى يافته است؛ ٤. بيمارى كه بعد از ظهر بهبودى يافته است؛ ٥. زنى كه در بین روز از عادت ماهانه يا خونريزى زايمان پاك شود؛ ٦. كافرى كه در روز ماه رمضان مسلمان شود؛ ٧. كودكى كه در روز ماه رمضان بالغ شود. #احکام_روزه #امساک_مستحب 🆔 @leader_ahkam

🔶فایل صوت خطبه های نمازجمعه قم،به امامت خطیب جمعه قم جناب مستطاب آیت الله سعیدی جمعه ٢۶ فروردین ۱۴۰۱ مصلی اعظم قم ‌╭─┅••─•🍃🌸🍃•─┅••─╮ 💠"شبکه امامت استان قم"⚘ @njqom_ir ╰─┅••─•🍃🌸🍃•─┅••─╯

📖 ترتیل سریع جزء ۱۵ قرآن کریم 🎙 قاری محترم استاد معتز آقایی ❤️ #با_خدا_همکلام_شویم 👌 #ترتیل_سریع #ترتیل_جزء_پانزدهم 💢 حجم: ۴ مگابایت ⏰ زمان: ۳۴:۳۱ 🆔 @sticker_mazhabi 💠

✨﷽✨ 🌼پدرم نهصد تومان به بانک تعاون روستایی بدهکار بود . تصمیم گرفتم من به شهر بروم و به هر قیمتی قرض پدر را ادا کنم، اما پدر و مادرم مخالفت کردند. ✍خلاصه اینکه با احمد و تاجعلی برای کار به کرمان رفتم. اولین بار بود که شهر و ماشین را می دیدم. احساس غریبی می کردم. درِ هر مغازه و کافه و رستوران و کارگاهی را می زدم و می گفتم:« کارگر نمی خواهید؟» و همه یک نگاهی به قد کوچک و جثه نحیفم می کردند و جواب رد می دادند. به یک خانه در حال ساخت وارد شدم. استادکار به من نگاهی کرد و گفت:« اسمت چیه؟» گفتم:« قاسم» گفت:«چند سالته؟» گفتم:« سیزده سال» گفت:« مگه درس نمی خونی!؟» گفتم:« ول کردم.» گفت:« چرا؟!» گفتم:« پدرم قرض دارد.» وقتی این را گفتم اشک در چشمانم جمع شد. منظره دستبند زدن به دست پدرم جلوی چشمم آمد و اشک بر گونه هایم روان شد و دلم برای مادرم هم تنگ شده بود. گفتم:« آقا، تو رو خدا به من کار بدید.» اوستا که دلش به رحم آمده بود، گفت:« می تونی آجر بیاری؟» گفتم:« بله.» گفت:« روزی دو تومان بهت میدم، به شرطی که کار کنی.» خوشحال شدم که کار پیدا کرده ام. به مدت شش روز بعد از طلوع آفتاب تا نزدیک غروب در ساختمان نیمه ساز خیابان خواجو مشغول کار بودم. جثه نحیف و سن کم من طاقت چنین کاری را نداشت. از دستهای کوچکم خون می آمد. اوستا بیست تومان اضافه مزد بهم داد و گفت:« این هم مزد این هفته ات.» حالا حدود سی تومان پول داشتم. با دو ریال بیسکویت خریدم و پنج ریال دادم و چهار عدد موز خریدم. خیلی کیف کردم، همه خستگی از تنم بیرون رفت. اولین بار بود که موز می خوردم. شب در خانه عبدالله تخم مرغ گوجه درست کردیم و خوردیم. عبدالله معتقد بود من نمی توانم این کار را ادامه بدهم، باید دنبال کار دیگری باشم. پولهایم را شمردم.، تا نهصد تومان هنوز خیلی فاصله داشت. یاد مادر و خواهر و برادرانم افتادم. سرم را زیر لحاف کردم و گریه کردم و با حالت گریه به خواب رفتم. صبح با صدای اذان از خواب بیدار شدم. از دوران کودکی نماز می خواندم. نمازم را که خواندم به یاد امامزاده سیدِ خوشنام، پیر خوشنام در روستا افتادم. ازش طلب کردم و نذر کردم اگر کار خوبی پیدا کردم یک کله قند داخل امامزاده بگذارم. صبح به اتفاق تاجعلی و عبدالله راه افتادیم. به هر مغازه، کافه، کبابی و هر درِ بازی که می رسیدیم سرک می کشیدیم و می گفتیم: «آقا، کارگر نمی خوای؟» همه یک نگاهی به جثه ضعیف ما می کردند و می گفتند:« نه.» تا اینکه یک کبابی گفت که یک نفرتان را می خواهم با روزی چهار تومان. تاجعلی رفت و من ماندم. جدا شدنم از او در این شهر سخت بود. هر دو مثل طفلان مسلم به هم نگاه می کردیم، گریه ام گرفته بود. عبدالله دستم را کشید و من هم راه افتادم، تا آخر خیابان به پشت سرم نگاه می کردم. حالا سه روز بود که از صبح تا شب به هر درِ بازی سر می زدم. رسیدیم داخل یک خیابان که تعدادی هتل و مسافرخانه در آن بود. به آخر خیابان رسیدیم و از پله های ساختمانی بالا رفتم. مردی پشت میز نشسته بود و پول می شمرد. محو تماشای پولها شده بودم و شامه ام مست از بوی غذا. آن مرد با قدری تندی گفت:« چکار داری؟!» با صدای زار گفتم:« آقا، کارگر نمی خوای؟» آن قدر زار بودم که خودم هم گریه ام گرفت. چهره مرد عوض شد و گفت:« بیا بالا.» بعد یکی را صدا زد و گفت:« یک پرس غذا بیار.» چند دقیقه بعد یک دیس برنج با خورشت آوردند. اولین بار بود که آن خورشت را می دیدم. بعداً فهمیدم به آن چلوخورشت سبزی می گویند. به خاطر مناعت طبعی که پدرم یادم داده بود با وجود گرسنگی زیاد و خستگی زیاد گفتم:« نه، ببخشید، من سیرم.» آن شخص که بعداً فهمیدم نامش حاج محمد است، با محبت خاصی گفت:« پسرم، بخور.» غذا را تا ته خوردم. حاج محمد گفت:« از امروز تو می تونی این جا کار کنی و همین جا هم بخوابی و غذا هم بخوری. روزی پنج تومان هم بهت می دهم.» برق از چشمانم پرید و از امامزاده سید خوشنام، پیر خوشنام تشکر کردم که مشکلم را حل کرد. پس از پنج ماه کار کردن شبی آهسته پولهایم را شمردم. سرجمع هزار و دویست و پنجاه تومان شد. از خوشحالی در پوست خودم نمی گنجیدم، هزار تومان برای پدرم پول فرستادم تا قرضش را ادا کند. 📚برگرفته از کتاب «از چیزی نمی ترسیدم» خاطرات خود نوشت شهید حاج قاسم سلیمانی 🆔👉 @masjed_sarab 🌹🌹