تقابل با اندیشه امام‌خمینی پس از آغاز نهضت اسلامی، انجمن در تقابل با اندیشه و راه امام‌خمینی قرار گرفت. در مجموع خط مشی انجمن و حلبی برخلاف روش روحانیت به‌ویژه امام‌خمینی بود[۳۶] و انحرافات فکری و رفتاری انجمن به‌تدریج موجب جدایی مواضع این گروه از مشی امام‌خمینی گردید.[۳۷] تقابل اصلی با انجمن حجتیه در تشکیلات یا افراد مؤسس نبود بلکه انجمن به عنوان نماینده یک جریان فکری در تعارض اندیشه امام‌خمینی بود؛ ازجمله: تقابل اول تقابل اصلی امام‌خمینی با انجمن در اسلام عوامانه و سطحی و اندیشه جدایی دین از سیاست بود.[۳۸] این گروه در زمان غیبت معصوم(ع)، ورود به عرصه سیاست را غلط و موجب لطمه به دین می‌پنداشتند. در تفکر حلبی در عصر غیبت امام زمان(ع)، به دلیل نبود امام معصوم (نه عادل) جهاد محقق نمی‌شود. وی بر آن بود که خون، آبرو، مال و ناموس مردم را نمی‌توان به دست کسی که خطا می‌کند (و معصوم نیست) داد.[۳۹] افراد انجمن اجازه ورود به مسائل سیاسی را نداشتند[۴۰] و در واقع تفکر انجمن با سکولارهای داخلی که خواهان خصوصی‌شدن دین و دورشدن دیانت از سیاست بودند، در این نقطه مشترک بود.[۴۱] در حالی‌که امام‌خمینی دین و سیاست را در پیوند با یکدیگر معنا می‌کرد. ایشان با یادآوری این نکته که برخی می‌گویند وظیفه آنان سنگین‌تر از امام زمان(ع)، نیست و اصلاح امور را تنها وظیفه آن حضرت می‌دانند.[۴۲] افزوده است همه مردم موظف به احیای دین و دفاع از مظلوم‌اند.[۴۳] ایشان پیامبر اکرم(ص)، و ائمه(ع)، را نیز سیاست‌مدار می‌دانست[۴۴] و بر آن بود که ائمه(ع)، در برابر ستم قیام کردند و به شهادت رسیدند[۴۵] و قیام‌های فرزندان ائمه علیه حاکمان، مورد توجه ائمه(ع)، بوده است.[۴۶] ایشان اصل جدایی دین و متدینان از سیاست و جامعه را دیدگاهی استعماری[۴۷] و حامیان این‌گونه طرز تفکر را منحرف و ساده‌لوح[۴۸] می‌شمرد. (ببینید: دین و سیاست) تقابل دوم انجمن با توجه به برخی از روایات[۴۹] تشکیل حکومت را مخصوص امام معصوم(ع)،[۵۰] و اقدام به تشکیل حکومت اسلامی در زمان غیبت را نامشروع و از مصادیق برافراشتن پرچم گمراهی می‌شمرد.[۵۱] امام‌خمینی روایات مورد استناد این گروه را ضعیف و غیرقابل مقاومت در برابر دلایل استوارِ ضرورت مبارزه با ستم می‌دانست[۵۲] و بر آن بود که مردم وظیفه دارند برای اجرای احکام، حکومت اسلامی تشکیل دهند و تشکیل نظام، دایمی است و ویژه وقت ظهور نیست[۵۳] افزون بر این، از نگاه ایشان نظریه مشروع‌نبودن حکومت در دوره غیبت از نظر عقل و قرآن نیز باطل است. ایشان این نوع تفکر را موجب هرج و مرج در جامعه می‌دانست که اگر صدها روایت نیز دراین‌باره وجود داشته باشد، بر اثر معارضه با دستورهای قرآن مردود است.[۵۴] (ببینید: مهدویت و امام زمان(ع)) تقابل سوم امام‌خمینی عقیده کسانی را که وجود مشروب فروشی‌ها، فسادها و حکومت ظالمان را برای ظهور امام زمان(ع)، راهگشا می‌دانستند[۵۵] عوامانه و انحرافی و باطل می‌دانست[۵۶] و بر آن بود باید در زمان غیبت تلاش کرد و در اجرای احکام اسلام و مبارزه با مفاسد و گناهان کوشید و حقایق را منتشر کرد[۵۷] و با مبارزه با ظلم و ستم زمینه ظهور را فراهم آورد.[۵۸] برخی اندیشمندان دیگر نیز همانند امام‌خمینی، این نگاه به مهدویت را قشری شمرده و در شرح آن افزوده‌اند ظهور امام زمان(ع)، از نگاه این جریان ماهیتی انفجاری دارد و تنها با گسترش ظلم و تبعیض و تباهی، رهایی حاصل می‌شود و آن‌گاه که صلاح به نقطه صفر برسد و حقیقت طرفداری نداشته باشد و گناه و باطل یکه‌تاز میدان گردد و فرد صالحی در جهان یافت نشود، انفجار رخ می‌دهد و دست غیب برای نجات حقیقت (نه اهل حقیقت) از آستین بیرون می‌آید، و معنای این تفکر این است که هر اصلاح و نقطه روشنی محکوم است؛ زیرا تا در صحنه اجتماع نقطه روشنی هست، دست غیب ظاهر نمی‌شود و در صورت جواز توجیه وسیله به واسطه هدف، بهترین کمک به تسریع در ظهور و بهترین شکل انتظار، ترویج فساد است؛ یعنی هم گناه است و هم کمک به انقلاب مقدس نهایی.[۵۹] تقابل چهارم سخنگویان انجمن معتقد بودند با توجه به تجربه تاریخی، انقلاب بدون وابستگی به غرب یا شرق شکست می‌خورد.[۶۰] این گروه ناامید از پیروزی، مبارزه امام‌خمینی با رژیم پهلوی و آمریکا را نیز کاری غیرعاقلانه و مشت بر درفش کوبیدن تلقی می‌کردند[۶۱] و طیفی از آنان این تقابل را موجب ازدست‌رفتن بستر مبارزه با بهائیت و گرفتارشدن مبارزان می‌خواندند[۶۲] ولی امام‌خمینی در مبارزه همواره بر سیاست نه غربی و نه شرقی تأکید می‌کرد و همواره نوید پیروزی می‌داد[۶۳] و معتقد بود با اتکا به نیروی ایمان می‌توان بر همه قدرت‌ها پیروز شد.[۶۴] تقابل پنجم

انجمن حجتیه تقیه را راهبرد مطلق و برای همه زمان‌ها و همه شرایط می‌دید و حتی در صورت به خطرافتادن دین و نابودی شعائر اسلامی نیز راه سازش با حاکمان را ارائه می‌داد،[۶۵] ولی امام‌خمینی تقیه را محدود به شرایط ویژه می‌دانست.[۶۶] ایشان کاربرد تقیه را در فروع دین می‌دانست نه در اصول و کیان اسلام، و در شرایطی که دین در خطر قرار گیرد، آن را حرام می‌شمرد.[۶۷] (ببینید: تقیه و حفظ نظام) ایشان به دلیل وجود مفاسد در حکومت پهلوی، بنیان دین و قرآن را در خطر می‌دید و جایی برای تقیه نمی‌دید.[۶۸] تقابل ششم انجمن ریشه همه مفاسد کشور را در بهائیت می‌دید،[۶۹] چنان‌که برخی از مبلغان انجمن بر آن بودند که آمریکا و محمدرضا پهلوی نیز از بهائی‌ها خط می‌گیرند،[۷۰] اما امام‌خمینی ریشه مفاسد را در آمریکا،[۷۱] اسرائیل[۷۲] و رژیم پهلوی[۷۳] می‌دانست و معتقد بود بهائیت و دیگر مفاسد نیز در حمایت رژیم پهلوی قرار دارند[۷۴] و معلول عوامل یادشده‌اند. ایشان بر آن بود همه نیروها به جای مبارزه با بهائیت باید صرف مبارزه با رژیم پهلوی شوند[۷۵] و به صراحت روش انجمن حجتیه و محمود حلبی را مبارزه (واقعی) نمی‌شمرد.[۷۶] تقابل هفتم افراد انجمن عقاید اهل سنت را ناشی از دشمنی و نادانی می‌دانستند و هر گونه آشتی و وحدت با آنان را نمی‌پذیرفتند[۷۷] و حال آنکه منطق امام‌خمینی با دیگر مذاهب اسلامی وحدت‌خواهانه بود. ایشان در عین دفاع از ولایت اهل بیت(ع)، توهین به دیگر مذاهب اسلامی را جایز نمی‌شمرد.[۷۸] تقابل هشتم نگاه انجمن به مسئله ولایت فقیه نیز از مسائل مورد گفتگو در میان انقلابیان بود. انقلابیان اعضای انجمن را مخالف ولایت فقیه می‌دانستند؛ ولی آنان خود منکر این نسبت بودند.[۷۹] در نگاه طرفداران امام‌خمینی، ولایت فقیهِ مورد تأیید انجمن (ولایت اعلم) در حقیقت همان ولایت عامه مراجع بود و در عین اینکه همه مراجع دارای ولایت‌اند.[۸۰] امور عمومی کشور باید در شوراها و در محدوده قوانین اسلامی به دست مردم حل و فصل شود که در نتیجه همان جایگاه مرجعیت را تداعی می‌کرد و نه بیشتر و به نوعی ابهام داشت.[۸۱] تقابل نهم بزرگ‌نمایی خطر کمونیسم از دیگر کارهای انجمن بود و پس از انقلاب اسلامی نقد مارکسیسم در اولویت اول انجمن قرار گرفت،[۸۲] چنان‌که مبارزه با بهائیت را کاری فرهنگی و ابزار آن را هم خود رژیم پهلوی می‌دانست که برای جلب حمایت دولت نباید وارد سیاست شد،[۸۳] گفته شده انجمن حجتیه قیام پانزده خرداد را محکوم کرد و حلبی در سخنرانی در مدرسه مروی تهران، امام‌خمینی را مسئول خون‌های ریخته‌شده دانست،[۸۴] رژیم پهلوی نیز یکی از راه‌های انحراف مبارزه را تقویت افکاری مانند انجمن حجتیه می‌دانست[۸۵] از این‌رو در صدد نفوذ در این گروه بود.[۸۶] در اسناد باقی‌مانده، به حسن ظن سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) به فعالیت رهبران انجمن و جلوگیری‌نکردن از فعالیت اعضای آن اشاره شده است.[۸۷] در گزارش ساواک از تأسف حلبی از رویه امام‌خمینی و کوتاه‌فکر خواندن پیروان ایشان سخن به میان آمده است[۸۸] و نیز به جلسات متعدد حلبی با مأموران ساواک اشاره شده است.[۸۹] طبق سندی، حلبی خدمات زیاد انجمن را به رژیم پهلوی یادآوری کرد و اطمینان داد که تمامی مسائل مطرح در انجمن حجتیه را به‌موقع به رژیم گزارش دهد و در مقابلِ نفوذ افراد برانداز و خرابکار مراقبت کند[۹۰] ساواک نیز از دعاکردن حلبی برای دولت و مسئولان امنیتی در سال ۱۳۴۳ پس از تبعید امام‌خمینی گزارش کرده است.[۹۱]

🎥 جریانی جالب در فضای مجازی😳🤔 ⭕️ این روزها تعداد زیادی از ایرانیان که با رویای بهشت اروپا از کشور مهاجرت کرده بودند اقدام به پرده برداری از واقعیت دنیای خارج از ایران نموده اند. ⭕️ بهشتی که سالها برای جوانان ما ساخته بودند امروز به جهنم مبدل شده... ⭕️ حیف است این کلیپ‌ها به دست مردم نرسد! #امام_زمان #گمنام #منتظران ┏━‌ʕっ•ᴥ•ʔっ━━┓ @montazern_mahdi_313🌹 ┗━━━━━━━━━┛

🎥 حیرت میزبانان برنامه محفل از تلاوت فوق العاده قرآن توسط حاج محمود کریمی 🔹اصلا نمیشه همچین چیزی رو تصور کرد 💎 کانال #طنز_سیاسی_و_اجتماعی😎👇 https://eitaa.com/joinchat/3996188889C03027d4cf9

امام خامنه‌ای مدظله الوارف: کشف حجاب حرام شرعی است، حرام سیاسی است؛ هم حرام شرعی است، هم حرام سیاسی است. آیا در اماکن مرتبط با اقلیت زرتشتی، کشف حجاب به صورت هدفمند ترویج می‌شود؟! ✡چرا سازمان صهیونیستی یونسکو، در پوشش توسعه گردشگری، دارالعباده را برای اجرای سند۲۰۳۰ و تغییر فرهنگ ایرانی انتخاب کرده است؟ #دارالعباده_یا_دارالیونسکو #یونسکو_شهر_جهانی_نفوذ #نه_به_یونسکو #نه_به_نفوذ @fahome

🔸 تمساح با لمس شکم آهو متوجه بچه درون شکم آهو میشه. حتی حیوانات وحشی هم به بقیه رحم می‌کنند و کودک کشی نمی‌کنند. 📌اما صهیونیست ها از حیوانات هم پست ترند و با این وجود چه می‌کنند مردم #غزه ، چگونه پایمردانه پای اعتقادات و اسلام ایستاده اند ‼️ @fereshtehrouhafza

الف) قرآن؛ ثقل اکبر امام حسن(ع) بعد از بیعت مردم، فرمود: ما حزب پیروز خداییم. نزدیک ترین خاندان پیامبریم. اهل بیت پاکیزه و پاک اوییم و «احدالثقلین الّذین خلّفهما رسول الله صلی الله علیه وآله وسلم فی امّته والثانی کتاب الله فیه تفصیل کل شی ء «لایأتیه الباطل من بین یدیه و لامن خلفه»(۱)؛ و یکی از آن دو گران سنگ هستیم که رسول خدا در امّت خود به یادگار نهاد و دومی آن، کتاب خداست که «در آن بیان هر چیز است و از پیش روی آن و از پشت سرش باطل به سویش نمی آید».

ب) قرآن؛ امام هدایت امام حسن(ع) فرمود: «ما بقی فی الدنیا بقیّه غیرهذا القرآن فاتّخذوه اماماً یدلّک علی هداکم و إنّ احقّ النّاس بالقرآن من عمل به و إن لم یحفظه و أبعدهم منه من لم یعمل به و إن کان یقرأه (۲)؛ در دنیا غیر از این قرآن چیزی نمانده است. پس آن را امام خود قرار دهید تا شما را به هدایت راهنمایی کند. سزاوارترین مردم به قرآن کسی است که به آن عمل کند، هرچند آن را حفظ نکرده باشد و دورترین فرد از قرآن کسی است که به آن عمل نکند، هرچند آن را بخواند».

ج) قرآن در قیامت امام حسن علیه السلام فرمود: «إنّ هذا القرآن یجی ء یوم القیامه قائداً و سائقاً یقود قوماً الی الجنّه أحلّوا حلاله و حرّموا حرامه و آمنوا بمتشابهه و یسوق قوماً الی النّار ضیّعوا حدوده و احکامه و استحلّوا محارمه (۳)؛ این قرآن در روز قیامت در حالی که راهبر است می آید؛ مردمی را که حلال قرآن را، حلال و حرام آن را، حرام گرفته اند و به متشابه آن ایمان آورده اند، به بهشت رهنمون می شود و مردمی را که حدود و احکامش را ضایع کرده اند و حرامهایش را روا شمرده اند، به آتش می اندازد».

د) قرآن؛ شفای سینه‌ها از امام حسن(ع) است که فرمود: «إنّ هذا القرآن فیه مصابیح النّور و شفاء الصّدور فلیجل جال بضوءه و لیلجم الصّفه قلبه، فانّ التّفکیر حیاه القلب البصیر کما یمشی المستنیرفی الظلمات بالنّور(۴)؛ چراغهای نور و شفای سینه ها در این قرآن است. پس باید سالک، در نور آن راه بپیماید و با این ویژگی، دل خود را لگام زند؛ زیرا این اندیشیدن حیات دل بیناست، همان گونه که آدمی در تاریکی ها با نور روشنایی می گیرد».