📌 مسجد، مسجد است سازمانش نکنید! به بهانه تعطیلی دستوری نمازهای جماعت و کرونا ✍ #علیرضا_شریف از جمله تفاوت‌های سازمان‌های بوروکراتیک و نهادهای مردم‌نهاد در شیوه اداره آن‌هاست. سازمان‌های بوروکراتیک همه ذیل یک سلسله‌مراتب به رأس سازمان و سپس به سازمان بالادستی می‌رسند. در آن سازمان‌ها برای امور مختلف نیاز به آیین‌نامه و دستورالعمل هست و تصدی‌گری و اداره «بالا به پایین» امری پذیرفته‌شده است. در مقابل، سازمان‌های مردم‌نهاد ذاتاً به‌صورت مردمی اداره می‌شوند و حداکثر نقش سازمان‌های متولی مرتبط، حمایت و تسهیل امور است تا اولاً هزینه‌های دولتی کاهش یابد و ثانیاً با نقش‌آفرینی مردم، مشکلاتی که از عهده‌ی دولت‌ها خارج است حل شوند. در خصوص مسجد این موضوع، اهمیتی دوچندان می‌یابد. مساجد، پایگاه‌های دینی و مردمی در طول تاریخ هستند که مدیر طبیعی آن‌ها از منظر ولی‌فقیه زمان، امام جماعت است. خبرگان فرهنگی نیز نقش سازمان‌های متولی مرتبط را در موفقیت مساجد کم‌رنگ می‌دانند (ر.ک: بررسی راهبردهای کلان تعامل مسجد و کودک و نوجوان با رویکرد تحلیل اهمیت-عملکرد)؛ چراکه اساساً شیوه مداخله مرسوم دولت‌ها در امور، با خودجوشی و غیرانتفاعی بودن مساجد در تضاد است. به همین خاطر دولت‌ها نه‌تنها لازم است استقلال مساجد را حفظ نمایند بلکه لازم است تا حد امکان زمینه‌ساز شکوفایی ظرفیت و تسهیلگر اقدامات ایشان باشند. حال چه شده است که دستور بر تعطیلی نمازهای جماعت داده شده است (آن‌هم تا اطلاع ثانوی)؟ مگر قرار نبود ائمه جماعت خود مدیر طبیعی مساجد باشند؟ مگر نمازهای جماعت مساجد را نهادهای متولی برگزار می‌کنند که دستور به تعطیلی داده‌اند؟ نمی‌شد به‌جای این تصمیم تصدی‌گرانه، اراده مدیران و فعالان فرهنگی مسجد را اصیل می‌پنداشتند و تلاش مسئولان معطوف به آموزش و یا به‌کارگیری آن ظرفیت در بخش پیشگیری می‌شد؟ آیا تسری روح بوروکراتیک سازمان‌های دولتی به مساجد با مردم‌نهاد بودن آن‌ها سازگار است؟ با این تصمیمات، چگونه می‌توان انتظار داشت مساجد به‌صورت خلاق و خودجوش محور رشد محله و رافع مشکلات آن باشند؟ کانال #سنگر_مسجد | @masjid_sangar

📝 | #یادداشت_همسنگر 📍هان ای برادر! خون شهید فخری زاده بر گردن من و توست! ✍ #علیرضا_شریف / پژوهشگر حوزه مسجد اگر بعد از شهادت اولین دانشمند هسته‌ای، فرهنگ جهاد و شهادت به دست مسجدی‌ها و بسیجی‌ها به جامعه ما پاشیده می‌شد... اگر نهضت علمی چشم‌گیری در بسیجیان شکل می‌گرفت... اگر تحولی عمیق در سبک تربیتی ما رخ می‌داد هیچ‌گاه دشمنان تصمیم به ترور نمی‌گرفتند. ما زیادی دل‌خوشیم.گویا باورمان نیست که بابت تک تک این خون‌ها باید جواب بدهیم. 🔻یادداشت کامل را در سایت سنگر مسجد بخوانید. http://masjidsangar.ir/?p=620 🕌 @masjid_sangar

📝 | #یادداشت_همسنگر 📍هان ‌ای برادر خون شهید فخری‌زاده بر گردن من و توست! 💢پاسداشت خون شهید؛ از وضعیت‌شناسی تا ارائه راه‌کار ✍ #علیرضا_شریف / پژوهشگر حوزه مسجد امروزه در کشورهای به ظاهر پیشرفته تشکل‌های مردم‌نهاد نقش مهمی در تحقق اهداف حکومت‌ها دارند. چرا که با امکانات مردمی می‌توانند پر کننده خلأهای دستگاه‌های اجرایی باشند. در نظام اسلامی نیز مجموعه‌های مردم‌نهاد نقشی اصیل در سعادت و شقاوت حکومت دارند. تا آن‌جا که خمینی کبیر مساجد را محور اداره امور و هدف انقلاب می‌داند (۱) و امام خامنه‌ای عزیز حضور بسیج در همه عرصه‌ها را با فلسفه نظام اسلامی گره می‌زند (۲). پس می‌توان گفت تک تک ما مسئولیم. اساساً هر ضعفی در کشور هست به من و شمای مسجدی و بسیجی مربوط است. در جریان ترور ناجوانمردانه شهید فخری زاده، دشمن را نباید دست کم گرفت. قبول کنیم که اگر دشمن می‌دانست هزینه‌های ترور یک شخصیت بیش از منافع آن است دست به چنین خباثتی نمی‌زد. اگر بعد از شهادت اولین دانشمند هسته‌ای، به دست مسجدی‌ها و بسیجی‌ها، فرهنگ جهاد و شهادت به جامعه ما پاشیده می‌شد… اگر نهضت علمی چشم‌گیری در بسیجیان شکل می‌گرفت… اگر تحولی عمیق در سبک تربیتی ما رخ می‌داد هیچ‌گاه دشمنان تصمیم به ترور نمی‌گرفتند. چون عمیقاً به این باور می‌رسیدند که دیر یا زود از خون فخری زاده، چند ده فخری زاده دیگر خواهد جوشید. ما زیادی دل‌خوشیم. گویا باورمان نیست که بابت تک تک این خون‌ها باید جواب بدهیم. حال چه کنیم…؟ گویا شهادت‌گونه زیستن زیباست اما نق زدن و مشکلات را برگردن دیگران انداختن از آن زیباتراست؛ کارهای ایجابی و عمیق زیباست اما دل‌خوش کردن به کارهای سطحی و در حصارِ فعالیت‌هایِ گلخانه‌ای ماندن از آن زیباتر است. اسم خود را هم گذاشته‌ایم بسیجی! شهید فخری‌زاده بسیجی‌تر از همه ما بود. چرا که به ما آموخت قرار نیست ‌های‌و‌هوی داشته باشی. قرار است برای رفع نیازهای نظام مجاهد باشی و هر کجایی، آن‌جا را مرکز دنیا بدانی. اگر جبهه نیروهای انقلاب با محوریت مسجد شکل گرفته بود… اگر از گذشته، تخصص‌گرایی و خدمات اجتماعی نقطه تمرکز فعالیت‌های ما بود، اکنون به دنبال سرمایه اجتماعی برای انتخابات نبودیم و نیازی نبود مسامحه در خطوط قرمز، لبخندهای ذلت بار و سیگنال‌های شبهه‌انگیز را تحمل کنیم. حال چه باید کرد؟ هنوز تنها امید به همین نیروهای انقلابی و جان برکف است. مساجدند که حججی، احمدی روشن و فخری زاده‌ها را می‌پرورانند. هنوز هم بار انقلاب را حزب‌اللّهی‌های مجاهد بر دوش می‌کشند و نانش را مدعیان می‌خورند. باید یاد شهدا را زنده نگه داشت و به دنبال تحقق آرمان‌هایشان بود که ارزش این کار از شهادت کمتر نیست. برای این مهم موارد زیر از اولویت‌های اساسی به شما می‌رود. ١. باید تحولی در نظام تربیتی مساجد و بسیجیان رخ دهد تا فخری‌زاده‌ها، تهرانی‌مقدم‌ها و شهریاری‌ها خروجی عمده آن باشد. ٢. لازم است فرهنگ و مرام شهدای معاصر را در بدنه جماعت حزب‌الله ترویج کرد و بر شاخصه‌هایی همچون زندگی جهادی، عمل به وظیفه، دوری از حاشیه و انجام کار عمیق و بلندمدت تاکید نمود. ٣. ضروری مسجدی‌ها و بسیجیان برای رفع نیازهای انقلاب در سطح منطقه و شهر علاوه بر منسجم نمودن تشکیلات، شبکه شوند و جبهه تشکیل دهند. عمل به وظیفه از ویژگی‌های شهدا بوده و امروز حرکت منسجم برای رفع نیازهای پیرامونی از اولویت‌های جدی است. ۴. باید نهضت تخصص‌گرایی و تولید علم بومی بیش از پیش جدی گرفته شود. شهدای امروز بیش از وجهه سیاسی وجهه تخصصی داشتند و بر مسائل واقعی کشور تمرکز می‌نمودند. اَلا وَ لا یَحمِلُ هذَا العَلَمَ اِلاّ اَهلُ البَصَرِ وَ الصَّبر (۳) والعاقبه للمتقین (۱) بیانات در دیدار بسیجیان ۳/۹/۱۳۹۵ (۲) صحیفه امام خمینی جلد ۱۵، صفحه ۱۴ (۳) آگاه باشید که این پرچم را به دوش نمی‌کشد مگر آن که اهل بصیرت و استقامت و دانای به موارد حق باشد (خطبه ۱۷۲ نهج البلاغه) 🕌 @masjid_sangar