‍ #ذکر_توسل #روضه_جانسوز #امام_حسن_عسکری_ع #سید_رضا_نریمانی ما بین بچه های فاطمه فرق نیست که ترس یزیدیان همه "اصلِ ولایت" است بر خاک می کِشند تو را این حرامیان این بی حیا شدن همه اش از لجاجت است *یا امام حسنِ عسکری! قربونت برم آقا! اصلاً انگار هر کی اسمش حسنِ همینطورِ،اصلاً انگار هر کی اسمش حسنِ باید غریب باشه،اصلاً انگار هر کی اسمش حسنِ می زننش...این یه بیت رو سادات منو بخشن ...آقا! ...* سیلی که می‌زنند به دیوار میخوری محکم لگد زدن به تو از روی نفرت است *این بیت رو ببینم یادِ کجا می اُفتی ...* بس کن نزن، زمین و زمان می‌خورد به هم نفرین کند که لرزه به ارکانِ خلقت است رحمت بس است، رو کن از آن هیبت خودت نه…، صبر در قبیلۀ حیدر وراثت است *اصلاً انگار تو این قبیله باید صبر کنند،زن رو می زنن باید همسر صبر کنه‌‌ ... یا امام حسن!آقا! ...* ذکر لبم شده همه شب "یابن العسکری" می‌آید آن‌که در پَسِ اسرارِ غیبت است از یُمن توست "سامره" شد "سُرِّ مَن رَءآه" سرداب سامرای تو "بابُ الاِجابت" است انگار غربت تو به پایان نمی‌رسد سوغات سامرای تو تربت نه، غربت است *هر جایی رفتی مراسم ترحیم،صاحب عزا دَمِ در می ایسته،خوش آمدی میگه،امشب صاحب عزا ، خودِ امام زمانِ،دَمِ در ایستاده،خوش آمد میگه،آی عزادارای پدرم! خوش اومدید ... ما امشب اومدیم خودمون رو بهت نشون بدیم،ما هم اومدیدم آقا! اما تو رو ندیدیم یوسفِ فاطمه! ... صدا زد خادمشُ ظرف آبی براش بیاره،میگه:ظرف آب رو برداشت آورد،داد دستِ امام حسن،اینقدر این آقا ضعیف شده،دست ها میلرزه،بدن داره میلرزه، ظرف آب رو که به دست امام حسن داد،اینقدر که دست ها میلرزید، ظرف آب رها شد، ریخت رو زمین،صدا زد:آی خادم!برو پسرم مهدی رو خبر کن،مهدیم بیاد... اینجا امام حسن پسرش مهدی رو صدا زد، یه مادری هم من میشناسم،پسرش مهدی رو صدا زد،ما بینِ در و دیوار قرار گرفت،صدا زد: مهدی جان! بیا ... کمکِ مادرت کن ... اومد امام زمانِ من و تو ... کنار پدرش، ظرف آبی رو برداشت،با دستای مبارکِ خودش نزدیکِ دهان امام حسن ... اینقدر امام حسن ضعیف شده،دندان ها بهم میخوره،میلرزه،ظرف رو آورد جلو ... میگه:امام حسن شروع کرد گریه کردن،صدا زد: بابا! چرا گریه می کنید؟گفت:برا تو گریه میکنم،خیلی غریبی،بعد از من بیابون گرد میشی ... بعد از من خیلی بی کس میشی ... من میگم:شاید ظرف آب رو جلو امام حسن آوردن،یاد لب های خشک حسین هم افتاده باشه،یاد اون لحظه ای که راوی میگه:دیدم لب های حسین داره بهم میخوره ... از لب ها داره خون جاری میشه ... لبها خشکیده است ... ظرفِ آب رو برداشتم برا حسین آب ببرم،تا اومدم تویِ گودال دیدم اون نانجیب داره بالا میاد،ظرفِ آب رو ازم گرفت،برای کی داری آب می بری؟ گفتم:مگه نمی بینی حسینِ فاطمه تشنه است؟ گفت:نمیخواد آب ببری،الان خودم سیرابش کردم ... امّا دیدم بدنش داره میلرزه،چرا بدنت داره میلرزه؟ صدا زد:آخه اون لحظه ای که نشستم رو سینۀ حسین،دیدم یه صدایی داره میاد،یکی هی داره میگه: "بُنیَّ! ..." پسرم ... حسین ... بهترین کفن ها رو برای امام حسن عسکری آوردن...جعفرِ کذاب اومد به این بدن نماز بخونه،دیدن از دور یه بچۀ چهار ساله ای داره میاد جلو...برید کنار من باید بر این بدن نماز بخونم ... اومد جلو ... ایستاد جلو،نمازِ مَیِّت رو خوند ... امامِ،باید امام رو امام خاک کنه،بدن امام حسن عسکری رو داخل قبر گذاشت ... کربلا هم امام سجاد بابا رو داخلِ قبر گذاشت ... میگه:دیدم داخلِ قبرِ، اما از قبر بیرون نمیآد ... سر به این بدن گذاشته داره های های گریه میکنه ... یا امام سجاد! چرا از قبر بالا نمی آیید؟ صدا زد: آخه هر میتی رو که خاک میکنن،طرفِ راستِ صورتش رو روی خاک میذارن،اما من هر چی نگاه میکنم،بابام سر به بدن نداره ... ای حسین. ..

‍ #روضه_توسل_جانسوز #امام_حسن_عسکری_ع #حاج_مهدی_سلحشور "يا وَلِيَّ اللّهِ ! إنّ بَيْنى وَ بَيْنَ اللّهِ عز و جل ذُنُوبا لا يَأْتى عَلَيْها إلّا رِضاكُمْ" "یا اَبامُحَمَّدٍ یا حَسَنَ بنَ عَلِیٍ اَیُّهَا الزَّکِیُّ العَسکَرِیُّ یَابنَ رَسوُلِ اللّهِ یا حُجَّةَ اللّهِ عَلی خَلقِهِ یا سَیِدَناوَ مَولانا اِنا تَوَجَّهنا وَستَشفَعنا وَ تَوَسَّلنا بِکَ اِلیَ اللّهِ وَ قَدَّمناکَ بَینَ یَدَی حاجاتِنا یا وَجیهاً عِندَاللّهِ اِشفَع لَنا عِندَاللّه " آنقدر آمدند و گرفتارتان شدند خاک شما شدند و هوادارتان شدند زیباترین اهالی دنیای عشق هم یوسف شدند و گرمی بازارتان شدند لطف شماست این که تمامیِ انبیا بالاتفاق سائل دربارتان شدند آن ها که پای منت چشم کریمتان بی سر شدند تازه بدهکارتان شدند نفرین به آنکه مهر تو را سرسری گرفت یا هرکه حاجت از حرم دیگری گرفت ای جلوه ی خداییِ بی انتها حسن خورشیدِ روشنِ سحرِ سامرا حسن امشب عروج زخمی بال مرا ببر تا سامرا ، مدینه ، نجف ، کربلا ؛ حسن در بین خانواده ی زهرای مرضیه باید شوند تمام علی زاده ها ؛ حسن زنجیره ی مُحبت زهراست دینِ من با یک حسین و چار علی و دو تا حسن آن که مرا فقیر حرم میکند تویی یک التماسِ پشت درم میکند تویی آن که در این زمانه ی بی اعتبارها با یک سلام معتبرم میکند تویی آن که تو را همیشه صدا میکند منم آن که مرا همیشه کرم میکند تویی شکرخدا گدای امام حسن شدم خاکی ترین کبوتر بام حسن شدم * درِ خونه ی اون آقایی بریم، که عُمدتاً عمرش رو در زندان گذراند، تحت نظر گذراند، بیست و هشت سال بیشتر عمر نکرده ... * یازده بار جهان گوشه ی زندان کم نیست کنج زندان بلا گریه ی باران کم نیست سامرائی شده ام ، راه گدایی بلدم لقمه نانی بده از دست شما نان کم نیست قسمت کعبه نشد تا که طوافت بکند بر دل کعبه همین داغ فراوان کم نیست * به خدا قسم اگه روضه هر چیزی غیر از این بیت بود تحملش برا آقا راحت بود، آقارو تازیانه بزنند، در غل و زنجیر بکنند، تحت نظر و مراقبت باشه، اما این بیت نباشه تحملش برا آقا سخت نیست ... * پیش چشمان تو دشنام به مولا دادند تا بگویند در این شهر مسلمان کم نیست زخم دندان تو و جام پر از خون آبه ماجرائی است که در ایل تو چندان کم نیست بوسه ی جام به دندان تو یعنی این بار خیزران نیست ولی روضه ی دندان کم نیست * یه شربتی است آقا فرمود برا من آماده کنید، تا این شربت رو برا آقا آوردند، آقا تا کنار دهانش بیاره، اما دستان مبارک بلرزه، نتونه این شربت رو میل کنه، لحظاتی بعد صدا زد: مهدیم رو بگید بیاد. تا چشمش به جمال مهدیش روشن شد، هی داره قربون صدقه مهدیش میره،پسرم! میخوام از دست تو آب بنوشم، آقامون برای پدرشون ظرف آبی آوردند ... چقدر لذت بخشِ برای یه بابا از دستان فرزندش آب بخوره، اما عرضم اینِ آقا جان! کربلا کار برعکس شد،دیدن پسر از وسط میدان صدا زد: " يَا أبَه ! الْعَطَشُ قَدْ قَتَلَنِي" ... آی حسین ... * پاشو داره جونم بالا میاد پاشو عمه از خیمه ها میاد پاشو تو رو جون زهرا پاشو جون به لبم کردی ... کاش خیمه برگردی ... مُراعات حالم کن بیا استقبالم کن بذار دلخوش باشم من بخند و خوشحالم کن تو نباشی اُف به دنیا ای علی جان ... باز نگاهی کن به بابا ای علی جان ... ولدی علی ... علی! شده غرق خون گیسویت علی! همه جا پیچیده بویت علی! امان از زخم پهلویت علی! چشمم شده دریا بابا بگو بابا ... با چشمان کم سویم تو را هر جا میجویم ببین لشکر میخندد که می لرزد زانویم ای جوانم! ای شهیدم! ای علی جان! کرده داغت، مو سفیدم، ای علی جان! ولدی علی

‍ #روضه_توسل_جانسوز #امام_حسن_عسکری_ع #سید_مهدی_میرداماد بیا که آتشِ دل خانه از بنا سوزاند بیا که چشمِ مرا سیلِ گریه ها سوزاند هنوز پیرُهنِ مشکی ات عوض نشده که داغ هایِ پدر آمد و تو را سوزاند تو را کنار خودش خواند و گفت میسوزم بیا که زهر مرا بی تو بی صدا سوزاند نفس نمانده که آتش کشیده بر جگرم جگر نمانده که با هر نفس مرا سوزاند بگیر بر سر دامانِ خود سرم را باز که ذره ذره مرا یاد کربلا سوزاند *همۀ اهل بیت ما لحظۀ آخر به وصال رسیدن ، وصال اینه که آدم عزیزش سرشُ بغل کنه راحت جون بده ، اهل بیت ما همه لحظه هایِ آخر پسراشون سرشون بغل کردن ، غیر از امام مجتبی ... که برادر سرشُ بغل کرد ... رسم اینه پسر سر بابا را بغل کنه ، اما بین همه یه استثنا وجود داره ، کربلا رسمِ عالمُ عوض کرد ، فقط یه بابا سراغ دارم خودش سر پسرش بغل گرفت ، نه ببخشید اشتباه گفتم ، اصلاح می کنم، یه بابا سراغ دارم خودش سر پسراشُ بغل کرد ... یه بار سرِ علی اکبرُ بغل کرد .... «مُنْتخب طُرَیْحی»می نویسه ، «مَعالِی السّبْطَیْن فی أحْوالِ السّبْطَیْنِ الاِمامَیْن الحَسَن و الحُسَیْن» نقل می کنه؛ میگه وقتی تو مجلس عبیدالله اون ملعون یه نگاه به سر کرد ، صدا زد : حسین من تو رو قبلِ کربلا دیده بودم ، اینقدر پیر نبودی حسین ... چی شده همه موهات سفید شده ... میگن تا این حرفُ زد ، زینب بلند شد ، گفت : من میدونم داداشم کجا پیر شد ، داداشم کنارِ علی اکبر پیر شد ... تا سر علی بغل کرد ، اما این یه سر عزیز بود بغل کرد ، با همۀ مصیبت و سختیش اما سخت تر از این هم حسین داشت ، این اوجش بود ، جنگیده بود ، اما وقتی قنداقه شو رو دست گرفت سر علی اصغر رو با تیر زدند ، امام باقر میگه سر علی اصغر آویزان شد به پوست ... جد ما خونها رو به آسمان ...* آی حسین ..... پسرات باید سرتو بغل می کردن اما تو سر پسراتو بغل کردی ... اما کربلا رسم عوض شد ، به جایی که پسرا سر باباشون بغل کنن ، یه دختر سر بابا رو بغل کرد ... اما این دختر تو خرابۀ شام سر بابا رو بغل کرد ... دید همۀ رگ ها پاره شده ... همه دندونا شکسته ... لب ها ترک خورده ... موها سوخته

‍ #سینه_زنی_شور_زیبا #امام_حسن_عسکری_ع #سید_مجید_بنی_فاطمه مسموم وا اماما ... شهید وا اماما ... مولا امام عسکری ، آقا امام عسکری ... مثل امام مجتبی ، تنها امام عسکری ... غریب سامرا ، حبیب آشنا برای تو زبون گرفته امشب آسمون عزیز فاطمه ، عزیز مصطفی چرا بهار عمر تو دیگه شده خزون امام عسکری،امام عسکری،امام عسکری ... مولا امام عسکری ، آقا امام عسکری ... مثل امام مجتبی ، تنها امام عسکری ... مظلوم امام عسکری ، مسموم امام عسکری میره از این دیار غم ، مغموم امام عسکری بیاد مادرش ، دمای آخرش میخونه نوحه زیر لب به یاد کوچه ها ... که مادر و زدن ، یه عده بی حیا خزونی شد شکوفه ی تموم غنچه ها ... به یاد کوچه ها،به یاد کوچه ها،به یاد کوچه ها ... مولا امام عسکری ، آقا امام عسکری ... مثل امام مجتبی ، تنها امام عسکری ... بارون امام عسکری ، محزون امام عسکری مثل حسین و بچه هاش ، دلخون امام عسکری سیه شده هوا ، شبیه کربلا ... ببین که تشنه پر زده رو خاک حجره ها ... نه زیر دست و پا ، نه روی نیزه ها نمیشه روضه ای مثه شهید سر جدا به روی نیزه ها،به روی نیزه ها،به روی نیزه ها ... مولا امام عسکری ، آقا امام عسکری ... مثل امام مجتبی ، تنها امام عسکری @majmaozakerine