ولی حتی نزدیک ترین اشخاص زندگیم هم نمیدونه تو مغزم چی میگذره:)

چون خیلی پیچیده است واسه هر شخص اون شخصیتی رو ارائه میدم که میخواد ببینتش.

اینجا یعنی سراسر غم..

شهربانو قصه چقدر خسته است..

ولی نباید برای داستانی که تازه ۱۰ صفحه اش رو نوشتم اشکم بچکه..

رمان

https://daigo.ir/secret/53280470 یه چیزی بگین.. امشب جواب میدم.

#پاراگراف ۴۹_خواهر من اکنون برای تو مینویسم برای تویی که با رفتار های کودکانه من ساختی و هربار همچو اقیانوس مرا در اغوش کشیدی. تو برای من از خواهر از برادر از دوست از همه همه فراتری تو در هر شرایطی مادر شدی و من را در خودت پناه دادی، پدر شدی و در شرایط سخت، کوه استوار زندگی ام شدی، همچوخواهر همدم، مانند برادر پناه و بسان دوست شنوا. من به تو وابسته ام، مانند ساقه به ریشه، ستاره به اسمان، ماه به خورشید و ماهی به دریا.. زیرا تو در روزگار سختی ،تنهایی ،بیکسی، غم اندوه ، شادی تو درکنارم بودی من به همراه تو جاده های زیادی را طی کرده ام، در مهمانی های زیادی خندیده ام، شب های زیادی را سحر کرده ام و روزهای زیادی تا شامگاه سخن گفته‌ام، در طی این پانزده سال و اندی تو حتی یک نفس هم من را به حال خود رها نکردی. اکنون که قرار است از خانه پدری کوچ کنی و به مقصد عشق برسی، وقت ان فرا رسیده که در باب این پانزده سال کمال تشکر را از تو به جای بیاورم (سپاس ای نخستین شخص مفرد من سپاس ای خواهرم) _سیده زهرا موسوی

ولی این بسیار زیاد غم داشت:)