وقتی قرار است #فکر با سوال به سمت کشف مجهول حرکت کند،
کدام مجهول، مهترین است که اساس فکر و روش #تفکر ورزیدن قرار بگیرد؟!
در این باره امیر المومنین در جمله ای کوتاه این موضوع را مطرح می کنند که وجود انسان، مهترین موضوع برای شناخت است که اگر خود را شناختیم و تفکر در وجود خویش داشتیم و به عبارتی جهل از خود را بر طرف کردیم، آنگاه تمام موجودات عالم حتی وجود خالق را هم خواهیم شناخت و اگر جاهل به خود باشیم و در خود تفکر نکنیم، گویا هیچ چیز را نشناخته ایم!
دقت شود، وقتی مجهولِ اصلی خود ما بودیم دیگر هیچ چیز را دقیق و صحیح نخواهیم شناخت!
فرمود:
« لا تَجهَلْ نَفسَكَ ؛ فإنَّ الجاهِلَ مَعرِفَةَ نَفسِهِ جاهِلٌ بِكُلِّ شَيء. به خويشتن جاهل مباش؛ زيرا كسى كه خود را نشناسد، هيچ چيز را نمى شناسد. »/غرر الحکم، ح ۱۰۳۳۷
خلاصه تا اینجا:
برای رسیدن به بالاترین عبادت یعنی #تفکر و حرکت دادن فکر برای کشف مجهول، باید اساسی ترین مجهول، یعنی خود ما و وجود انسان کشف شود.
حال بر اساس معلومات متقن و پایدار، با تفکر ورزی، مجهولِ اصلی که #من_کیستم؟ مشخص شود تا موجودات دیگر شناخته شوند.
اما این معلوماتِ پایدار و متقن و همه گیر و همه فهم، برای #فکر کردن چه هستند؟ خواهد آمد...
گویی با جسم و جان روزه گرفته، سبک و بی تعلق می شوی، آنگاه دقیق تر می توانی حق را از باطل تشخیص دهی.
کسی که حقیقتا در رمضان، وارد حریم الهی شده باشد، ثمره اش این است بهتر صراط حق را می بیند و تشخیص می دهد.
#حیدری
@meh_shekan
🚩 هر روز، یک آیه درباره امام زمان علیه السلام
🔸امام مهدی(عج) در آینه ی قرآن
📝جزء چهارم/سوره آل عمران آیه۱۴۰
« إِنْ يَمْسَسْکُمْ قَرْحٌ فَقَدْ مَسَّ الْقَوْمَ قَرْحٌ مِثْلُهُ وَ تِلْکَ الْأَيَّامُ نُداوِلُها بَيْنَ النَّاسِ وَ لِيَعْلَمَ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا وَ يَتَّخِذَ مِنْکُمْ شُهَداءَ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الظَّالِمينَ ».« اگر آسیبی به شما رسیده باشد، به دشمنان شما نیز آسیبی همانند آن رسیده است، و این روزگار را [برای عبرت] در میان مردم میگردانیم، و تا خداوند مؤمنان را معلوم بدارد و از شما گواهانی بگیرد و خدا ستمکاران را دوست ندارد».
امام صادق (علیه السلام)- وَ تِلْکَ الْأَیَّامُ نُداوِلُها بَیْنَ النَّاسِ یعنی: این روزها را میان مردم میگردانیم. از زمان خلقت آدم همیشه دولتی از خدا و دولتی از شیطان بوده، پس در این زمان دولت خدا کجاست؟ آگاه باشید که صاحب دولت خدا قائم آل محمّد (علیهم السلام) است.
📎 بحارالأنوار، ج۵۱، ص۵۴/ العیاشی، ج۱، ص۱۹۹
یاد امام زمان در جزء اول
یاد امام زمان در جزء دوم
یاد امام زمان در جزء سوم
@meh_shekan
بدون شک برای شناختِ خود و #تفکر در خویشتن، طبق آیه ی شریفه ی « اوَلَم یَتفکّروا فی اَنفُسِهم... »، باید از معلوماتِ درونیِ خویش آغاز کرد. و این معلومات، همان هایی است که در همه ی بشریت و تمامیِ انسان ها -در طول تاریخ- ثابت و همیشگی بوده است.
خدای رحیم، مانند پدری است که بچه اش اینقدر او را اذیت می کند اما او حلم و صبر می ورزد تا فرزند خودش شرمنده شود.
تصویر: فرازی از دعای ابوحمزه
@meh_shekan
🚩 هر روز، یک آیه درباره امام زمان علیه السلام
🔸امام مهدی(عج) در آینه ی قرآن
📝جزء پنجم /سوره نساء، آیه ۶۹
« وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا » «و آنان که از خدا و رسول اطاعت کنند البته با کسانی که خدا به آنها لطف فرموده یعنی با پیغمبران و صدّیقان و شهیدان و نیکوکاران محشور خواهند شد، و اینان نیکو رفیقانی هستند».
امام باقر علیه السلام در مورد این آیه فرمود:
منظور از "النَّبِیِّینَ" حضرت محمّد مصطفی (صلی الله علیه و آله) و منظور از "الصِّدِّیقِین" َ علی مرتضی (علیه السلام) و منظور از "شُّهَدَاء" امام حسن و حسین (علیها السلام) و منظور از "الصَّالِحِینَ" نُه فرزند از فرزندان امام حسین (علیه السلام) است [که ائمّه هستند] و منظور از "حَسُنَ أُولئِکَ رَفِیقاً" حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است.
📎بحارالأنوار، ج۲۳، ص۳۳۷/ المناقب، ج۱، ص۲۸۳
یاد امام زمان در جزء اول
یاد امام زمان در جزء دوم
یاد امام زمان در جزء سوم
یاد امام زمان در جزء چهارم
@meh_shekan
از آنجایی که برای #تفکر کردن و پاسخ به سوال "من کیستم؟" نیاز به معلومات اولیه هست، تا ذهن در بین این معلومات حرکت کند و این مجهول روشن گردد،.
عرض شد که بهترین و دقیقترین معلومات، معلوماتی است که نزد همه ی انسان ها حضور دارد.
یعنی معلوماتی که هر شخص، بدون واسطه بدون شک و شبهه آنها را بدون هیچ خطا و اشتباهی فهم می کند.
به عنوان مثال کسی که گرسنه است، این معلوم یعنی گرسنگی را بدون هیچ خطا و تردیدی درک و لمس می کند لذا اگر تمام مردم به او بگویند تو گرسنه نیستی، او هیچ شکی نمی کند که گرسنه است!
چرا که این معلوم( گرسنگی) یک معلومِ بدون واسطه و حضوری است و شخص، با تمام وجود آن را درک می کند.