#پیشنهاد_موضوع یکی از جاهایی که می شه موضوع انتخاب کرد، اون جایی است که قیل و قال زیاد شده. چه طور؟ وقتی یه #آیه یا یه #روایت یا یه نظری رو می خونیم، بعضاً می بینیم که نظرات مختلفی راجع به اون نقل شده. اینجا باید توقف کرد. کمی فکر کرد که چرا؟ چرا این #اختلاف_آراء پیش اومده؟ منشأ این اختلاف چی بوده؟ اختلاف آراء از چه دوره شکل گرفته؟ قرن اول؟ دوم؟ و... این اختلاف چه تغییراتی در طی زمان داشته؟ #مبانی_نظری هر دیدگاه چیه؟ آثار #اجتماعی یا #سیاسی یا #فرهنگی یا #عقیدتی هر نظر چیه؟ یکی از منابعی که تا حدودی می شه قیل و قال های سه قرن اول رو توش دید، #تفسیر_طبری هست. توی این تفسیر تقریباً نظرات مهم ترین افراد سه قرن اول رو نقل کرده. بنابراین می شه یه آیه رو توی این تفسیر ابتدا بررسی کرد تا دید آیا قبل و قال زیاد داره یا خیر. #پژوهش #مقاله #رساله #پایان_نامه #دکتری #ارشد #حوزه #پروپزال کانال ما را به دوستان خود معرفی کنید.👇👇👇👇👇👇👇 کانال ایتا: @mehad1 کانال روبیکا: @mehad14

قرآن، کتابی درمانگر مشکلات اجتماعی هر جامعه‌ای با مشکلاتی روبه‌رو است. حاکمان هر جامعه‌ای ممکن است راه‌های گوناگونی جهت رفع #مشکلات_اجتماعی #جامعه خود پیشنهاد بدهند. #امام_علی(ع) به عنوان حاکم جامعه اسلامی، رجوع به #قرآن و استفاده از آموزه‌های آن را به نسخه شفابخش و درمان مشکلات اجتماعی معرفی می کند. امام علی(ع) در حدود 4 خطبه صراحتاً به نقش درمانگری قرآن اشاره کرده است. امام علی(ع) در دو #خطبه 110 و 198 از اهمیت و نقش #درمانگری قرآن صحبت می کند. در این دو مورد مصداقی از مشکلات اجتماعی که به‌وسیله قرآن قابل‌حل است را بیان نمی‌کند. ایشان در خطبه 110 نهج‌البلاغه می‌فرمایند: «...وَ اسْتَشْفُوا بِنُورِهِ فَإِنَّهُ شِفَاءُ الصُّدُورِ...»‏(شریف رضی، ۱۴۱۴، ص 164) امام علی(ع) در خطبه 198 نیز می‌فرماید: «...شِفَاءً لَا تُخْشَى أَسْقَامُهُ...»‏(شریف رضی، ۱۴۱۴، ص 315) مخاطب این دو خطبه نیز مشخص نیست. سؤالی که در اینجا مطرح است، این است که منظور از درمانگر بودن قرآن چیست؟ چه بیماری‌هایی توسط قرآن درمان می‌شود؟ برخی معتقد هستند که قرآن بیماری‌های جسمی و روحی را درمان می کند. مستند این دیدگاه برای درمان بیماری‌های جسمی، تجربه و نیز احادیثی است که در این زمینه واردشده است.‏(مدرس وحید، بی‌تا، ج 12، ص 305 ؛ مدرس وحید، بی‌تا، ج 12، ص 225) برخی از #شارحان نهج‌البلاغه ابتدا بیمارهای روحی مانند شک، جهل، گمراهی را ذکر کرده‌اند که قرآن درمانگر این‌ها است و بعد از آن اشاره کرده‌اند که سخن امام(ع) بر درمانگری قرآن نسبت به بیمارهای بدنی نیز دلالت دارد. در اینجا هیچ بیماری ذکر نشده است.‏(موسوی، ۱۳۷۶، ج 3، ص 414)امام علی(ع) در برخی خطبه‌های دیگر به ذکر مصداق پرداخته و مصادیقی از بیماری‌هایی که قرآن درمانگر آن را بیان کرده است. ایشان در خطبه 176 مهم‌ترین بیماری‌هایی که به وسیله قرآن قابل درمان است را بیان کرده و می‌فرمایند: «... فَاسْتَشْفُوهُ مِنْ أَدْوَائِكُمْ وَ اسْتَعِینُوا بِهِ عَلَى لَأْوَائِكُمْ فَإِنَّ فِیهِ شِفَاءً مِنْ أَكْبَرِ الدَّاءِ وَ هُوَ الْكُفْرُ وَ النِّفَاقُ وَ الْغَی وَ الضَّلَالُ...» ‏(شریف رضی، ۱۴۱۴، ص 252) «امام(ع) قرآن را وسیله حلّ مشكلات و درمان بیمارى‌هاى اخلاقى و اجتماعى و معنوى مى‌شمرد و اصول این بیمارى را در چهار چیز خلاصه مى‌كند: #كفر، #نفاق، #جهل و #ضلال؛ زیرا قرآن، نور #ایمان و #اخلاص بر دل مى‌پاشد و پرده‌هاى جهل و نادانى را پاره مى‌كند و انسان را از ضلالت و گمراهى رهایى مى‌بخشد. به یقین، جامعه آگاه و دانا و صاحب ایمان و اخلاص، هرگز درنمی‌ماند و گرفتار مشكلى نمى‌شود.»‏(مکارم شیرازی، ۱۳۷۵، ج 6، ص 556) مصداق دیگری که امام علی(ع) برای درمانگر بودن قرآن ذکر می کند، برقراری #نظم و #امنیت است. بزرگ‌‌ترین هدف هر نظام #سیاسى و #اجتماعى، تأمین نظم و امنیت اجتماعى است. هیچ #مكتب_سیاسی را در #جهان نمى‌‌توان یافت كه چنین هدفى را انكار كند؛ بلكه تأمین امنیت و برقرارى نظم سرلوحه #وظایف هر حكومتى است؛ و نیز گفته مى‌‌شود برقرارى نظم سیاسى و اجتماعى از اهداف علم سیاست است، چنان كه همه نظام‌‌هاى سیاسى حاكم بر جوامع بشرى، حداقل در شعار و تبلیغات خود آن را به عنوان بزرگ‌‌ترین اهداف نظام حكومتى خود بیان مى‌‌كنند.‏(مصباح یزدی، ۱۳۸۰، ص 25) از همین رو امام علی(ع) در خطبه 158 نهج‌البلاغه می‌فرمایند: «...وَ دَوَاءَ دَائِكُمْ وَ نَظْمَ مَا بَینَكُم‏...»‏(شریف رضی، ۱۴۱۴، ص 223) مخاطب این خطبه مشخص نیست. اگر در اینجا جمله «وَ نَظْمَ مَا بَینَكُم‏» جمله تفسیری برای دائکم در نظر بگیرم، می‌توان گفت که منظور از بیماری، عدم نظم و امنیت است. «عبارت «و نظم ما بینكم» اشاره به تمام قوانینى است كه نظام مجتمع انسانى را حفظ مى‌كند و به نابسامانى‌ها و بى‌نظمى‌ها پایان مى‌دهد و امنیت و آرامش را براى جامعه به ارمغان مى‌آورد و قیام به قسط را كه ركن اساسى حفظ نظام است، تأمین مى‌كند.»‏(مکارم شیرازی، ۱۳۷۵، ج 6، ص 194) 🌹🌹🌹🌹🌹 #پژوهش #مقاله #رساله #پایان_نامه #دکتری #ارشد #حوزه #پروپزال #ترجمه کانال ما را به دوستان خود معرفی کنید. کانال ایتا: @mehad1 کانال روبیکا: @mehad14