eitaa logo
کانال مهدی نظارتی زاده
110 دنبال‌کننده
2 عکس
9 ویدیو
1 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
انگار دوباره متولد شده بود برای پدرش وقتی صدایش را از زیر آوارها تشخیص داده بود تولدی کوتاه آنقدر که توی زایشگاهش دفن شد.. https://eitaa.com/mehdinezarati
تکه های بزرگ تکه های کوچک پازلی که می ترسم تمام شود.. می ترسم آن تکه پای دیوار صورتش‌ باشد پسرم باشد.. https://eitaa.com/mehdinezarati
اگر مثل شاهزاده ها نامت هشام عزیز مانده بود تو را از روی پل پرت نمی کردند نام مهدی آنیلی اما در کوچه های کوفه پیچیده بود نام تو را سر تو را با طلا می خرند... مهدی نظارتی زاده https://eitaa.com/mehdinezarati
میکروفن ها را قطع کردند و به دهان شعری که برای غزه می خواند دست بند زدند شاعر تازه توی زندان به دنیا آمد و کاراکترها توی رمان های عاشقانه به انقلاب پیوستند و پلاکاردها ریختند توی خیابان ها کلمه ی آزادی به دنیا آمد free free Palestine به دنیا آمد و غزه مثل مادری که نوزادش را مرده پیدا می کند یا نوزادی که مادرش را پیدا نمی کند غمگین نبود میشد پای مدیترانه شعرهای عاشقانه گفت... https://eitaa.com/mehdinezarati
توی نخلستان تو را تنها می دیدندو تو داشتی شلوغی بین الحرمین را نگاه می کردی آنقدر شلوغ که آدم مجبور است آدم به آدم جلو برود شانه به شانه از این سر تا آن سر فاصله ای زیاد نیست اما ساقی اگر تا آخرین قطره ی خونش قسم خورد طول می کشد دست بردارد تا آخرین قطره های مانده توی مشک ادامه می دهد او ادامه می دهد وه چقدر طول کشید تو را بکشند در بین راه در گوش آب چه گفتی؟ که ریخت که ریخت پدرت چند بار در گوش چاه برای آب نام تو را فریاد زده بود که نام تو را از یاد نبرد؟ چند بار زمین خوردی؟ و دیدی مشک هنور آب داردو دیر نیست جان کندی و از زمین بلند شدی یعنی مشک قرار است قطره قطره تو را بکشد؟ زمین بخوری و ببینی نه ، باید بلند شوی قطعا به انتظار کشیدنت بین دو چکه فکر می کنم آیا تمام شد مشک یا می چکد هنوز و باید مابقی را نجات دهی؟ نه هست باید بلند شوی باید بلند شوی و حداقل برادرت را صدا بزنی تا بردن آب را از اینجا ادامه دهد با دو دستت اشاره کنی من همین قدر... همین قدر توانسته ام شده بودی آب که قطعه قطعه تبخیر می شود لب هایت هنوز تکان می خورد آرام صدا میزنی برادر و صدایت جنگ را ادامه می دهد از توی نخلستان عبور می‌کند از کنار دشمن عبور می کند و می رسد به خیمه گاه می رسد به برادرت لب هایت تکان می خورند دست برداشته ای به دعا اما به جان چه کسی؟ تا برادرت برسد مشک هم قسم خورده است تا آخرین قطره ایستاده است ایستاده است برادری در پی برادری اما برای پی دا کردن تو باید بنشیند و لای بوته ها را قشنگ بگردد که تو در هر جای این میدان دست داری بلند شو آدم ها آمده اند توی بین الحرمین و قادرند رودخانه ای را عبور بدهند از میان دشمن برسانند به خیمه گاه صدای تو رسیده بود صدای تو رسیده است آدم ها آمده اند کمک و تو آخرین کسی نبودی که برایت شعر خواند و در تنهایی با خودش حرف زد و من آخرین کسی نیستم که در دنیا خودش را گم کرده است و یکهو خودش را توی بین الحرمین پیدا میکند در حال بردن یک رودخانه بی اختیار پیدا می کند در حال تشییع مومنی مهم پیدا میکند آنقدر شلوغ است که باید یک قدم را به چند قدم تقسیم کرد آرام آرام ای تساوی دو دست! آخرین قطره را می خواستی به چند قطره تقسیم کنی؟ ای تصاویر زیاد در آیینه ای شکسته! غمگین نباش مثل بازارهای پشت حرم نباش که آخر شب ها خلوت است غمگین نباش تا آفتاب سر بزند مرغ های دریایی چقدر صدا بزنند آب آب خوب است؟ مرغ های دریایی عادت دارند پیش هم یکی هم صدا بزند کافی ست تا بقیه هم صدا بزنند غمگین نباش و تقریبا از این مشک خشکیده چشم بپوش با خون بپوش! فکر کن دل آیینه ای را توی چشمت شکسته اند... امشب کربلا. اینجا شعر که می نویسی می روی پای ضریح و مثل زیارتنامه می خوانیش.به امام گفتم عینکم را اگر توی ضریح بیندازم ،چشم هایم چه می شوند؟ https://eitaa.com/mehdinezarati
همانگونه که باران پنجره ها و درها را باز می کند و آدم ها را می کشاند توی حیاط بین الحرمین ما را می کشاند توی حیات باران که روضه بود آنجا سقا خانه ها روضه ی خانگی بود آنجا و فرش های روضه را پهن کرده اند توی خیمه گاه میبینی؟ حسین تا نیمه شب مشغول کندن خارها از دور خیمه گاه بود می خواست تا کجا جلو برود؟ می بینی؟ فرش ها هم اینجا روضه اند.. روضه را شروع کرد فاطمه و برای دفع بلا صدقه داد ودفع بلا شخصا هر چه تلاش می‌کرد نمیشد مسیر نیزه ها را عوض کند تیرها را پشیمان کند و آن ها که فاطمه یکی یکی در خانه هایشان را زده بود در کوچه جمع شده بودند تا باز شدن درها را بسوزانند هوای تازه را بسوزانند جمع شده بودند توی کربلا چادر مهاجران را بسوزانند آن ها آمده بودند توی سقیفه آن ها بیخ گوش اشعری بودند آن ها نزدیک آمده بودند روضه آنجا بود جنینی شش ماهه که دو روز شد تکان نمی خورد سه روز شد تکان نمی خورد نوزادی شش ماهه بود که جان گرفته بودو در عوض تکان می خورد روضه آنجا بود افتاده بود کنار در نور را کشته بودند در دل ثریا روضه آنجا بود که صدقه خودش داشت روضه ی بلا می خواند... در حیاتی به این بزرگی گوشه ای از بین الحرمین هم بنشینم کافی ست بنشینم بعد باران انعکاس سبز نخل ها را رفت و آمد آدم ها را روی مرمر سفید ببینم با نور ببینم آن ها آمده بودند آب و انعکاس را بکشند اما همانطور که حوض بدون حیاط نمی شود حیات هم بدون کوثر نیست تصویر وضوی تو افتاده توی حوض و تصویر برادرت حسن که در باره اش با آیه ی والقلم نوشته اند نوشته اند تیر از تابوت حصیری عبور کرده بود سم از گلو عبور کرده بود و یک نفر نبود برود یک لیوان آب بیاورد که حداقل خورده های جگر پایین رود از راوی پرسیدم آیا انعکاس هم در مقتل روضه دارد؟ گفت: نوشته اند حسن تو بخوان حسین کسی که سنگ حوض می تراشد دستش قطعا نگین قشنگی دارد... کربلا داره بارون میاد https://eitaa.com/mehdinezarati
این هم می شود دست پخت من کربلا شعر و آشپزی یک شین مشترک دارند... https://eitaa.com/mehdinezarati
گفت: از نشانه های ظهور این است زمین لشگر سفیانی را می بلعد به تونل های حماس فکر می کنم به تونل های حزب الله به قنات های ایرانی که آب و موشک می رسانند به پایین دست ها ایرانی ها از جنگ خندق در حال کندن زمینند... https://eitaa.com/mehdinezarati
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
دوست دارم با کربلا دل دوستانم را آب کنم و بسوزانم.امید دارم روز محشر این هشت ثانیه که دلتان سوخته دست شما را بگیرد.آنوقت به یاد من هم باشید شاید من هم نجات پیدا کنم... https://eitaa.com/mehdinezarati
لگد صدا شدو در آسمان ها پیچید توی عرش پیچید استخوان فرشته ای را شکسته اند فاطمه دستش را گذاشت به پهلویش و پهلویش عرش این ماجرا را می دید آیه های والمحسنین و المحسنات این ماجرا را می دید آن تکه ای از ذوالفقار که به دیوار بسته نبود می خواست جدا شود می خواست دهانش را باز کند و فریاد بکشد می خواست از خلقت یک شمشیر بیرون بیاید می خواست نبینید کربلا شده بود دو سه قطره که از میخ در می‌چکید از پیشانی پیامبر می چکید از فرق های امیرالمؤمنین با مومنین می چکید از شباهت غمگین حروف محسن و حسن و حسین از پیشانی علی و عباس می چکید زمان شده بود دو سه لحظه ذوالجناح لحظه ای که نمی توانست بماند سر انجام آهی کشیدو رفت طوری خسته رفت که انگار پاشیدن رنگ سفیدی شکل اسب گرفته باشد... https://eitaa.com/mehdinezarati
دین من انسانیت من است. این گزاره درست است.در دین من هم دقیقا همین انسانیت چه بسا بالاتر آمده است.فرق ما همین "هم"است.شما در یک هندسه و فیزیکی یک بعدی زندگی می کنید و ما داریم از بعدهای بیشتری حرف می زنیم.حرف هایی که از یک جایی به بعد برای شما قفل است. ما می گوییم انسانی که روزی تلاش می کرد با یک تکه استخوان روی سنگ علامتی بگذارد وحالا دارد رایانه های کوانتومی می سازد،منطقی نیست هیچ و پوچ باشد. منطقی نیست؟ فرق ما همین است. قرآن اگر نتواند کسی را هدایت کند،تلاش می کند حداقل انسانیتش سقوط نکند. و بلندترین صدای این آیه آنجا بود که حسین بن علی فریاد کشید: اگر دین ندارید،حداقل آزاده باشید. حسین داشت به انسان گوشزد می کرد. اولش آن ها را به دین پیامبر راهنمایی کرد. دید نمی شود آن ها را به انسانیت دعوت کرد علی اصغر را گرفت روی دست که به انسان گوشزد کند گناه بزرگش را. انسانیتی که امروز مانده است چه بسا تلاش پیامبران است. و چقدر سخت توانست بماند. سخت،مثل آن برده ی آفریقایی که دارد با یک کشتی پرتغالی می رود به جایی که نمی‌داند.نمی داند زنده می ماند یا نه.و این "نه" اندازه ی جنازه ی آن سیاهی که در دل شب انداختند توی دریا سنگین است و صدایش در تمام عرشه می پیچد.چند ملیون انسان را ریخته باشند توی دریا خوب است؟ انسانیت اما باید جلوتر بیاید.نباید سر سفره ی ماهی های سرخ شده ای بنشیند که گوشت انسان خورده اند... دین معجزه می کند! در روزگار کوانتومی امروز که بیشترین صدا برای حذف دین و پس از آن انسانیت،بلند شده است،اما شگفت انگیز است که هر چه علم بیشتر پیشرفت می کند،گوهر دین براق تر می شود و ما می توانیم مثلا معنی "جمع الشمس و القمر"را با خواندن فیزیک کوانتوم بهتر درک کنیم. https://eitaa.com/mehdinezarati
شراب ها رسیده است به اندلس رقاصه ها رسیده اند به حومه ی مکه و آیه های جهاد با لحنی غمگین پخش می شود در دکان ها و بازارهای مکه انگار که عبدالباسط پدرش مرده باشد از روی مناره ها اذان احد شنیده نمی شود و کسی کوچه ی یاسر را بلد نیست هر چه می گردم شاگردهای جعفر بن محمد را پیدا نمی کنم خانه ی محمد را پیدا نمی کنم و اما قرآن با لحن حماسی حمزه از پشت کوه های خراسان طلوع کرد آیه های فتح از کربلا رسیده بودند روی سربند های فاطمیون ورق برگشته بود یاسر زنده از زیر سنگ بیرون آمد سمیه را از زیر شلاق بیرون آورد و عمار پسرشان در روضه ی فاطمیه که می گیرند چای میریزد ورق برگشته بود کسی تمام نخل های شریعه را کنده بود تا عمودی پشت آن ها نباشد کسی در کوچه ایستاده است که آن ها می ترسند به خانه ی فاطمه نزدیک شوند کسی تمام کوچه های کوفه را گشته بود تا مسلم را نجات دهد کسی پریده است وسط تیر حرمله ورق برگشته بود و هرچه جعده در جام زهر بیشتری می‌ریخت انگار نه انگار قرآن ورق می خوردو رسید به مرج البحرین یلتقیان و ما رسیده بودیم به ساحل بین الحرمین با آن مرمرهای سفیدش ما رسیده بودیم و حصر آب شکسته بود آنقدر که زائران با فرات عکس می گیرند اربعین ها بچه های فاطمیون پریده بودند مقابل تیرها و لگدها ایرانی ها پریده اند مقابل خانه ی فاطمه زده اند زیر نیزه ی هند زده اند زیر جام جعده زده اند زیر کمان حرمله و خون غزه دیگر روی نقشه ها شکل یک حنجره نیست غزه غزه ای که هر کودکت زنده یا مرده در آغوش پدری زنده یا مرده یک روضه ی خانگی ست یک روضه ی آوارگی ست ایرانی ها آری با شاعرانی نظامی آمده بودند بازی را به هم بزنند بساط این جام های جهانی را به هم بزنند... https://eitaa.com/mehdinezarati