✨ به نام مالک هستی ✍🏻 شهرسازی و معماری تابعی از نیازهای جامعه است. زمانی که مدیران شهری تصمیم بگیرند فرهنگ مردم یک جامعه لیبرالیزه باشد، شهر را به گونه‌ای برنامه‌ریزی می‌کنند تا ابنیه‌ای ساخته شود که فرهنگ لیبرال را اشاعه دهد. بعد همین ابنیه در تمام طول مدت عمر خود یعنی لااقل ۵۰-۶۰ سال لیبرالیسم را عملاً تضمین می‌کنند و نشر می‌دهند. اما چون صرفاً بنای بی‌جان هستند و از سنگ و آجر و سیمان ساخته شده‌اند کسی انگشت اتهام را به سمت آنها دراز نمی‌کند. برخی مسئولان اینچنینی هم چون نگاه تمدنی به مقولهٔ شهرستزی و معماری نداشته‌اند در بسیاری از موارد تبعات این لیبرالیسم را نتیجهٔ تصمیم‌های شهری خود نمی‌پندارند. ولی این قبیل تصمیمات با قوت هرچه تمام‌تر دامن جامعه را خواهد گرفت و لکه‌های ننگ آن دهه‌ها قابل زدودن نخواهد بود... ✔️ خداوند رحمن اما شیوهٔ مناسبی برای جلب مردم نسبت به دین خود دارد که آن مناسک الهی‌ست که طراحی کرده و توسط پیامبران به امّت آن‌ها ابلاغ فرموده است. ✔️ این مناسک خواه ناخواه عادات مردم را تغییر میدهند. مثلا: 🔻 وقتی خدا توسط پیامبرش به مردم فرمان میدهد که هر روز ۵ مرتبه نماز بخوانند، باید در نظر داشت که از آداب نماز، وضو ساختن و تطهیر بدن است. لذا مردم عادت می‌کنند همواره مطهر باشند و لباس پاک بپوشند و در بناهای آنها هم حتماً این تاثیر گذار است. پس مساجدی ساخته می‌شوند که دسترسی به آب پاک در آنها بسیار آسان است. 🔻یا وقتی خداوند غسل کردن را با آب پاک واجب می‌کند، در حمام‌های عمومی داشتن استخر کُر یکی از ارکان معماری به حساب می‌آید. 🔻 وقتی نماز جمعه استحباب بسیار دارد و در مذهب شیعه آمده که پس از رجعت حضرت مهدی (عج) این نماز به علاوهٔ نماز عید فطر و قربان بر همگان واجب میشود، مصلی‌های بزرگی پدید میآید. همین مناسک فرهنگ‌ساز است که می‌تواند به تعطیلی یا عدم تعطیلی روزهای هفته نیز بینجامد. به طور مثال در ایران پس از انقلاب، اغلب پنجشنبه‌ها تعطیل یا نیمه تعطیل است. چرا که جمعه از ایام الله بوده و شب جمعه نیز اعمال مستحبی بسیاری دارد... از این مثال‌ها و مثل این پیداست که خداوند مناسک را برای تعیین سبک زندگی بندگانش لازم الاجرا میداند و در آن پاداش‌های بسیاری هم برای تشویق بندگانش قرار داده تا به آن متمایل شوند. ❌ حال اگر مدیران از دسته "و من الناس ان یعبد الله علی حرفٍ" باشند؛ یعنی خدا را از یک گوشه بپرستند، مناسک الهی را نیز چندان جدی نمی‌گیرند یا لااقل آن‌ها را به مناسک فردی و نه جمعی فروکاست می‌بخشند. در این صورت کاربری پررنگ و خاصی هم برای انجام مناسک خداوند در شهر در نظر نخواهند گرفت. ✅ مسئله اینجاست که زندگی فردی و اجتماعی انسان یا جای خداست و یا جای شیطان. اگر خدا جایی نباشد، شیطان جایش را پر میکند. پس اگر بنایی برای خداوند ساخته نشود و اگر ساخته شد، توسط عباد الله الصالحین برنامه‌ریزی و ساخته نشود، به جای آن ابنیۀ شرک و نفاق ساخته خواهد شد. همان که در دعای ندبه میخوانیم «أین الهادم ابنیة الشّرک و النّفاق؟» یعنی حضرت مهدی (عج الله تعالی) پس از رجعت آن‌ها را تخریب خواهند نمود. ابنیۀ شرک و نفاق با مالکیت خداوند بر تمام هستی تعارض دارند. چرا که سعی بر خدشه دار نمودن این مالکیت توحیدی و فریاد زدن مالکیت نفسانی دارند. لذا واضح است که مناسک در تعریف شهر و معماری بناها اثرگذارند. مثلا مال‌ها که امام باقر (ع) در حدیثی آن‌ها را خانۀ شیطان تعریف کرده‌اند، با نیات تماما نفسانی که (خوشبینانه‌اش تجاری است) مقوم محرمات الهی هستند و مناسک شیطانی همچون چشم چرانی، خود فروشی، تبرّج، اسراف، بی حجابی و بی‌عفتی را رقم می‌زنند. هرچند مدیری که مجوز داده مدعی مسلمانی و حتی انقلابی‌گری باشد... ساخت و رسیدگی به مساجد هم مقوم مناسکی همچون نماز و مناجات‌خوانی است که اگر چنانچه درست و به‌جا مدیریت شوند، پایگاه اشاعه دین خداوند و سنگر اسلام هستند. ✅حال اگر مدیرانی بخواهند با نگاه تکنوکراسی شهر را شکل بدهند، این روند ابتدا به پلورالیسم و سپس به کفر کیشی منتج خواهد شد. این همان دینی است که شهرسازی و معماری میتواند برای مردم تعریف نماید. چرا که تعیین کننده سبک زندگی مردم می‌باشد. #معماری_اسلامی #لیبرالیسم #شهرسازی_اسلامی 🏙معماری هجری @MemariHejri_ir