✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#اسلام #دین_صلح_و_دوستی؛ و #جهاد و #دفاع_از_مظلوم» ✍️ مناسبت روز: در ایام #جنایت_صهیونیست‌ها در لبنان و شهادت عالم مجاهد #سید_حسن_نصرالله (ره) قرار داریم، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این مجاهد نستوه آغاز می‌نمائیم؛ ✍️ ٢۶ ربیع‌الاول در تقویم به‌عنوان سالروز صلح امام حسن (ع) ثبت گردیده، صلح حکیمانه‌ای که باعث حفظ اسلام و مسلمانان و روشن شدن چهره‌ی نفاق و تزویر اُمَوی در تاریخ گردید؛ هرگاه مسأله «#صلح_حسنی» مطرح می‌شود، برخی از جاهلین و همچنین مغرضین، بلافاصله آن را در تقابل با «#قیام_حسینی» قرار می‌دهند؛ اما آنها غافل از یک حقیقت بزرگ هستند که امام حسین(ع)، اطاعت از ولیِّ زمان خود را واجب می‌دانستند و در تمامی مراحل صلحِ حسنی، همراه و پیرو برادر گرامیشان بودند و این پیمان‌نامه، مورد تأیید کامل ایشان نیز بوده است‌؛ علاوه بر این موضوع با اندک تأمل در تاریخ و بررسی شرایط ویژه دو برهه‌ی زمانی، به‌راحتی می‌توان دریافت که اگر امام حسین (ع) به جای امام حسن (ع) بودند، قطعاً با معاویه صلح می‌کردند و اگر امام حسن (ع) نیز در موقعیت برادر گرامیشان بودند، حتماً در برابر یزید قیام می‌کردند؛ لذا بین نظر حسنین (ع) در باب صلح و قیام هیچ اختلافی وجود نداشته و اصولاً اگر صلحِ حسنی انجام نمی‌شد و ماهیّت واقعی منافقینِ اُمَوی‌، برای مسلمانان آشکار نمی‌گردید، قیام حسینی از نظر مردم، قیام موجّهی نبود و هرگز اهداف این حماسه بزرگ، محقق نمی‌شد. 📚 برگرفته از کتاب صلح امام حسن (ع)، ترجمه رهبر فرزانه انقلاب) ❓اما یک سؤال مهم پس از نکات فوق‌الذکر مطرح می‌شود که بالاخره دین اسلام، دینِ «صلح و دوستی» است یا دینِ «قیام و جهاد»؟ ✅ برای جواب به این پرسش، ابتدا باید در معنای کلمه «اسلام» دقت کنیم؛ چراکه ریشه «اسلام» از "سِلم" و "سلام" به معنای صلح و آرامش می‌باشد و خداوند متعال در آیات مختلف در قرآن کریم به اهمیت و اولویت صلح و دوستی اشاره نموده‌ است؛ چنانچه در آیه ٢٠٨ بقره، می‌فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِی السِّلْمِ کَافَّةً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ»: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید، همگی در صلح و آشتی در آیید و از گام‌های شیطان پیروی نکنید که او دشمن آشکار شما است» و حتی نسبت به صلح با دشمنان اسلام نیز در آیه‌ی ۶١ سوره انفال می‌فرماید: «وَ إِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَها...»: «اگر دشمنان شما (نیز) خواهان صلح عادلانه بودند، آن را بپذیرید» همچنین در روایات اسلامی نیز بر صلح و دوستی بین مردم، تأکید بسیار شده‌ است، چنانچه امیرالمؤمنین (ع) نهایت سعادت انسان را تلاش برای صلح بین مردم دانسته و فرمودند: «مِنْ كَمالِ السَّعادَةِ السَّعْىُ فى صَلاحِ الْجُمْهورِ»: «كوشش در راه اصلاح عموم مردم از كمال خوشبختى است» (پیام قرآن، ج١٠، ص ٣٧١) ❓اما در اینجا، سؤال دیگری نیز مطرح می‌شود که اگر اسلام، دینِ صلح و دوستی است، پس این همه، آیات، روایات و احکام جهاد، چگونه قابل توجیه است؟! ✅ برای جواب به این سؤال، دقت به این نکته ضروری است که با توجه به اختیار انسان‌ در این دنیا، ممکن است در هر زمان، گروهی از مردم، راه طغیان و سرکشی و ظلم و تعدی به دیگران را برگزینند و به فساد و تباهی در روی زمین بپردازند؛ از این‌رو ضروری است که یک دینِ جامع و کامل، برای رفع همه موانع در مسیر هدایت و سعادت بشریت، برنامه داشته باشد. لذا طبق دستور و منطق اسلام، اگر دشمنان با انعقاد صلح، قابل کنترل و دفع و چه‌بسا هدایت باشند، اصل مسلّم بر مدارا و صلح است؛ اما در برخی مواقع، دشمنان، طغیان‌ و سرکشی می‌کنند، به گونه‌ای که چاره‌ای جز دفاع و استفاده از شدتِ عمل برای مسلمانان باقی نمی‌ماند لذا میتوان گفت که در اسلام، «جهاد» نیز به عنوان اقدامی دفاعی، انسان دوستانه و در راستای گسترش صلح و امنیت تشریع شده و بر این اساس در قرآن کریم در برابر کسانی که با منطق و صلح و دوستی، همراه نشوند، و مسیر هدایت و سعادت بشریت را سد کرده و آگاهانه ظلم وستم نموده و به حقوق دیگران تعرض نمایند، دستور جهاد صادر شده چنانچه خداوند در آیه ٩ سوره تحریم خطاب به پیامبر (ص) می‌فرماید: «در برابر کافران و منافقان جهاد کن و بر آنها سخت بگیر ...» ✍️ در نتیجه باید عرض کنیم که اسلام ناب محمدی، دین صلح و دوستی است و این مکتب انسان‌ساز، هرگز با تعدی و تجاوز و جنگ، موافق نیست و دستورات و فرامین جهادی اسلام نیز در راستای دفاع از حقوق مظلومین و گسترش صلح و امنیت جهانی و نفی حاکمیت طاغوت‌ها و مبارزه با ظلم و بی‌عدالتی‌ها است. 📚 برداشتی از کتاب جهاد استاد مطهری https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ‌اللَّهِ‌الرَّحْمَنِ‌الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم عنوان: #فاطمه‌ای_که_نمی‌شناسیم! (٨) مناسبت روز: در ایام #فاطمیه قرار داریم و در این ایام به بیان الگوی #جهاد_فاطمی پرداخته و پیرامون #جهاد_فردی و #جهاد_خانوادگی حضرت زهرا (س) سخن گفتیم و عرض کردیم که تمامی زنان و مردان مسلمان در حوزه فردی و خانوادگی مکلف به جهادند؛ سپس گفتیم اگر انتظار داریم فرزندانمان جهادگر باشند، ابتدا باید خودمان جهادگر باشیم تا همچون پیامبر اکرم (ص) فرزندی مجاهد تربیت نمائيم؛ تصور کنید رسول خدا در زمانی که هنوز نگرش جاهلی عرب به زن از میان نرفته و به‌دنیا آمدن دختر باعث خشم و عصبانیت آنها می‌شد: «وَ إِذا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثی‌ ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَ هُوَ کَظیمٌ» (نحل/ ۵٨) با دختر خود، چنین رفتار می‌کنند که همسر ایشان در توصیف آن می گوید که هر موقع حضرت فاطمه (س) بر پیامبر وارد می‌شدند «قام الیها» نه فقط بلند می‌شدند که به سوی او می شتافتند و او را در کنار خود جا می دادند «وکان یقبلها و یجلسها مجلسة»؛ لذا ما نباید از اینگونه رفتارها و احترام به فرزندانمان غافل شویم. ✍️ اما پس از بُعد خانوادگی جهاد فاطمی، نگاهی اجمالی به جهاد اجتماعی حضرت زهرا (س) می‌نمائیم و عرض می‌کنیم که آن حضرت از پیش از هجرت پیامبر (ص)، از دختران مبارز مکه بودند؛ ضمن آن که بعد از هجرت نیز در بعضی جنگ‌ها حضور داشتند؛ چنانچه رهبر معظم انقلاب، ایشان اولین زن شیعه انقلابی بودند که در طول دوران حیات خود، از هیچ یک از مسائل مهمی که در دوران بعثت و رسالت و سپس هجرت بر مسلمانها می‌گذشت، فارغ نبودند و در همه آنها نقش داشتند (هرچند گزاره مستند تاریخی در کنش حضرت پیش از رحلت رسول خدا بسیار اندک است) این در حالیست که بسیاری فکر می‌کنند که زن از نظر اسلام در صحنه‌های اجتماعی و در جامعه کاری ندارد! اما مطابق آیه ٧١ سوره توبه: «وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ ۚ يَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَيَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ»، هم بانوان و هم مردان مؤمن در اجتماع، نقش و تکلیف دارند و برای انجام این تکلیف، حق دارند. در روزهای قبل از اقسام #جهاد و #جهاد_اکبر، #جهاد_کبیر و #جهاد_اصغر با شما سخن گفتیم و عرض کردیم که جهاد کبیر شامل انواع جهادهای علمی، فرهنگی، سیاسی و اقتصادی است و با این حساب، می‌توان تلاش‌های علمی حضرت زهرا (س) را که برای مخالفت با دشمن جهالت بود، از مصادیق مهم جهاد کبیر دانست؛ به عنوان مثال در تفسیر منسوب به امام حسن عسکری (ع) آمده که حضرت زهرا (س) به یک بانویی که ده سوال را در یک جلسه بیان داشت با خوشرویی پاسخ دادند تا جایی که آن بانو شرمنده شد که اینقدر وقت حضرت را گرفته است؛ اما حضرت با روی گشاده فرمودند: هرگاه سؤالی برایت پیش آمد، بازهم بیا و از من بپرس؛ هم چنین تعلیم دعای نور به حضرت سلمان (ره) و بسیاری از موارد دیگر که در تاریخ آمده از مصادیق #جهاد_علمی آن حضرت است؛ علاوه بر جهاد علمی، حضرت زهرا (س) در #جهاد_اقتصادی هم تلاش داشتند؛ که می‌توان به تحت پوشش دادن فقرا از طریق درآمد فدک، اشاره نمود. ✍️ این مبحث ادامه دارد... 🏴«سوزبرگ شهادت» صدای بانوی جوان در مسجد پیچد و در مقابل انبوه جمعیت با حال بسیار دردناک اما با اقتدار تمام، گفت: «ای مردم! بدانید که من فاطمه و پدرم محمد است، آنچه ابتدا گویم در پایان نیز می‌گویم گ، گفتارم غلط نبوده و ظلمی در آن نیست... ای مسلمانان! که برای شنیدن حرف‌های بیهوده شتابان بوده، و کردار زشت را نادیده می‌گیرید! آیا در قرآن نمی‌اندیشید! یا خدا بر دل‌هایتان مهر زده است؛ نه چنین است! بلکه اعمال زشتتان بر دل‌هایتان تیرگی آورده، و گوش‌ها و چشمانتان را فراگرفته... به خدا سوگند تحمّل این بار برایتان سنگین، و عاقبتش پر از وزر و وبال است! و آنگاه که پرده‌ها کنار رود و زیان‌های آن روشن گردد، و آنچه را که حساب نمی‌کردید و برای شما آشکار گردد، آنجاست که اهل باطل زیانکار گردند...» 📚 تهیه شده در مؤسسه طلایه‌داران راه سوم👇 https://eitaa.com/rahesevvom ✍️ با ما همراه شوید👇 https://eitaa.com/ROOZBARG