#خاطره #مجید_سیلاوی #ده_عنوان_کتاب_جیبی شهریور 1360 همراه حاج علی هاشمی از منطقه ی کرخه نور قصد برگشتن به اهواز را داشتیم. حاج علی گفت:《برویم خط ببینیم بچه ها به چیزی احتیاج ندارند و برگردیم اهواز.》وقتی به خط رسیدیم مجید سیلاوی را دیدیم که از کله ی سر تا نوک پا یک دست گلی شده بود. انگار ازسر تا پا گل مالی اش کرده بودند. رنگ مو و لباسش دیده نمی شد. گفتیم: محید بیا برگریدم اهواز سری به خانواده بزن به سر و وضعت برس و دوباره برگرد، گفت: 《نمی توانم بچه ها را تنها رها کنم و برگردم.》 مجید خیلی کم عقب می آمد. بیشتر مواقع توی خط بود. به خصوص زمانی که عملیات می شد ایشان مسئول محور و در راس تمام نیرو ها بود و مسئولیت سنگینی بر عهده داشت در زمان اجرای عملیات، سنگینی بار مسئولیت دو چندان می شد همین مسئله باعث می شد که نتواند به عقب بر گردد و حمام کند. خب تصور کنید ماه شهریور با آن گرمای سوزان خوزستان و فعالیت زیاد توی آن خاک و گرما چه بلایی سر ظاهر یک رزمنده می آورد. هرچه اصرار کردیم، راضی نشد به عقب برگردد. آبی مهیا کردیم تا همان جا حمام کند. یک دست لباس جدید به او دادیم تا بپوشد. لباس از آن پارچه های براق کره ای بود. 🔶🔷موسسه فرهنگی هنری معراج اندیشه پویا🔶🔷 🔴پیام رسان سروش: https://sapp.ir/meraj_andisheh_pouya 🔴پیام رسان ایتا: https://eitaa.com/meraj_andisheh_pouya 🔴اینستاگرام: meraj.andisheh.pouya