eitaa logo
اندیشکده مرآت
1.8هزار دنبال‌کننده
420 عکس
32 ویدیو
17 فایل
مرکز راهبردی اکوسیستم تربیتی(مرآت) کارویژه ها: ۱- نگارش اسناد راهبردی ۲- تجربه نگاری ۳- انجام انواع پژوهش‌های کمی و کیفی ۴- تولید دانش در حوزه سیاستگذاری فرهنگی و سیاستگذاری تعلیم و تربیت پشتیبان و روابط عمومی @ad_merat 🌿🌿🌿
مشاهده در ایتا
دانلود
📃اندیشکده مرآت برگزار می کند: ♻️ جلسه سی و نهم سلسله نشست های دورهمی / گفتاری پیرامون سیاستگذاری تربیتی 📑با موضوع: الهیات تربیت 👤با ارائه: دکتر محمد رحمانی ⏰️زمان: دوشنبه ۱۳ اسفند ماه ۱۴۰۳ از ساعت ۱۳ الی ۱۴ 🏢مکان: کارستان بهارستان 📚اندیشکده راهبردی مرآت https://eitaa.com/merat_thinktank ایتا / بله / اینستاگرام
جلسه سی ونهم الهیات تربیت.mp3
59.22M
# فایل_صوتی🔉 جلسه سی و نهم 📌فصل_چهارم سلسله نشست های دورهمی / گفتاری پیرامون سیاستگذاری تربیتی با موضوع: الهیات تربیت با ارائه: 👤دکتر محمد رحمانی 📆 دوشنبه ۱۳ اسفند ۱۴۰۳ 📚 اندیشکده راهبردی مرآت https://eitaa.com/merat_thinktank ایتا/بله/اینستاگرام
🔶🔸[برساخت] سلسله نشست های تربیت مبتنی بر مدیریت مصرف 🔸موضوع این جلسه: *رویکرد مبانی دینی به ادبیات مصرف و مصرف فرهنگی در نسبت با نوجوان امروز و جامعه ایرانی* 👤با حضور: 🔸دکتر مصطفی فیض: پژوهشگر و فعال حوزه تربیت استاد حوزه و دانشگاه عضو کمیسیون تعلیم و تربیت شورای عالی انقلاب فرهنگی 👤 دبیر نشست: حجت الاسلام مهرداد مطلب زاده ⏰️ زمان: چهارشنبه ١۴۰٣/۱۲/۲۲ ساعت ۱۵/۳۰ الی۱۷/۳۰ 🏢مکان: کارستان بهارستان 📚اندیشکده راهبردی مرآت https://eitaa.com/merat_thinktank
📸 🔶[برساخت] 🔸موضوع جلسه: *رویکرد مبانی دینی به ادبیات مصرف و مصرف فرهنگی در نسبت با نوجوان امروز و جامعه ایرانی* 🔸 چهارشنبه ۲۲ اسفند ۱۴۰۳ کارستان بهارستان 🌿 اندیشکده راهبردی مرآت https://eitaa.com/merat_thinktank ایتا / بله / اینستاگرام
🕯آیا فتح قله های «اخلاق»، «نیازمند» چنگ زدن به ریسمان «خدا» است؟ گاهی می شنوم که در اقصا نقاط جهان، افرادی بوده اند که زیستی اخلاقی، فارغ از دینداری داشته اند. در عین حال، پیامبر اسلام (ص) فرموده اند: «مبعوث شدم برای اتمام مکارم اخلاق». می شنوم که می گویند آیا وجدان آدمی، او را از بدی ها نهی و به خوبی ها امر نمی کند؟ اگر بلی؛ پس ایمان به خدا چه کمکی به اخلاقی زیستن می کند؟ این یادداشت، حاصل تامل در این موضوع، از دریچه نیاز روانی آدمی است. با اشاره‎ای کوتاه به سه واژه، شما را نیز به تامل بیشتر در این سوال دعوت می‎کنم: 1️⃣ کدام «اخلاق»؟ باید و نبایدهای اخلاقی، از دامنه ها و قله هایی برخوردار است. دامنه‎های اخلاق را می‎توان بااستمداد از فطرت پاک خدادادی و الهام وجدان، بدون ایمان به خدا هم پیمود. اما انگاره ما از اخلاقی زیستن، از دو منظر می‎تواند متفاوت باشد. نخست، روش پیمایش مسیر اخلاقی است که می تواند بالارفتن به قله ها را هموار یا غیرهموار کند. مثلا روش اخلاق یونانی، به شما می گوید که همواره جانب تعادل را میان دو قطب افراط و تفریط نگه دارید. نه تهور و بیباکی داشته باشید و نه بزدل باشید. بلکه ترسی میانه و به اندازه داشته باشید. اما قرآن به رسول خود می‎گوید: «لاتخف و لاتحزن انا منجوک». یعنی دل را امن می کند و ترس از وجود رخت برمی بندد. این روش اخلاقی، پیمودن مسیرهای صعب را هموار می کند. در پس آن مسیرهای صعب، قله هایی از اخلاقی زیستن در برابر مومن، مکشوف می شود که در ذهن و توان فرد متخلق به اخلاق یونانی نمی گنجد. دومین تفاوت، در معنایی است که از اخلاقی زیستن متصوریم. نوعی از اخلاقی زیستن، وجدانی آسوده را برای انسان اخلاقی رقم می زند. اما نوعی دیگر، معنای اتصال با اسمای الهی دارد. آدمی از اینکه خیرخواهی می کند، خود را در پیوند عمیق تر با خیر مطلق می یابد. بنابراین صرفا حسن فعلی مطرح نیست، بلکه حسن فاعلی و پرورش و قرب روحی را نیز به همراه دارد و لذا تلاش در عرصه اخلاق، می تواند تا بی نهایت ادامه داشته باشد. 2️⃣ کدام «نیاز» روانی؟ ما اخلاق را برخواسته از اراده و نیت‎های «درونی» می‎دانیم. زیرا زمانی اخلاق کسی را نکوهش یا تحسین می کنیم که آن کار را از روی اجبار نکرده باشد. در بستر یک روان سالم و ایمن است که می‎توان از آدمی انتظار نیت و اراده خیر داشت. مثلا امام هادی (ع) می فرمایند: «کسی که نزد خودش خوار باشد، از شر او ایمن نباش». زیربنای یک روان سالم و ایمن، احساس کرامت نفس و برخورداری از «دلبستگی ایمن» است. این نیاز روانی در بستر عشقی باثبات و بدون شرط از سوی مراقبان نزدیک هر کودک ایجاد می شود و رشد می یابد. دلبستگی های غیرایمن بر اساس شدت و ضعفشان، منجر به اضطراب و حقارت درونی می شود. ناایمنی درونی، بعدا به بیرون از فرد منتقل می شود. روابطی ناایمن را ایجاد می کند و مانعی در برابر بزرگواری های اخلاقی است. ✴مطابق نظریه ها، دلبستگی ایمن، بستری ضروری برای روابط ایمن و تلاش برای خویش‎بانی و خودانضباطی است. همان عواملی که زیستن اخلاقی درگرو آن است. خویش‎بانی، بدون زیستن در بستری از عشق و امنیت، تلاشی فرسایشی است که اعتبار مانایی بالایی ندارد. کمبودهای شخصیتی حاصل از ضعف در دلبستگی ایمن و عزت نفس، موانعی در راه اخلاقی زیستن است. اما آنها را با کدام منبع قوی از عشق و امنیت می‎توان جبران کرد؟ 3️⃣ ایمان به کدام «خدا»؟ دینداری مستلزم تعهدی درونی به وجود رب است. ما از بدو ورود به دوره نوجوانی دعوت می شویم که حضور خدا را به رسمیت بشناسیم. پیش فرض ایمان به خدا، داشتن مفهومی از خدا در ذهن است. پس ذهن می پرسد که خدا کیست؛ و پاسخ می گیرد که همان که ما را آفریده است. اما نوع تعهد به خدایی که ما را یک بار برای همیشه خلق کرده و طوری خوب کوکمان کرده که بگذاردمان و برود سراغ کارهای دیگرش؛ فرق دارد با تعهد به خدایی که در کار خلق مدام ماست و هر آن، وجود ما بسته به حضور اوست. در تصور دوم، دل در گرو ایمانی گرم به رب و در پیوند با عشقی دایمی و در دسترس به اوست. نتیجه این پیوند حبّی، همان ایمنی جان از هر شر است. خوبی این تصور از خدا اینست که او متعلق به گذشته نیست، بلکه مربوط است به اینجا و اکنون. در همان آنی که انسان اگزیستانسیال، در اینجا و اکنون، رها و گم شده است و در اضطراب وجودی اش به سر می‎برد، انسان مومن به رب، در آرامش و رضایت و ایمنی است. ⏬ پس بسته به هر نوع تصور از خدا، انواعی از انسان ها را داریم؛ با درجاتی مختلف از احساس امنیت و رضایت درونی و ظرفیت متفاوت در خویش‎بانی اخلاقی. از این زاویه، رسولی نیاز است که ما را به این اتصال ایمن آگاه کند و شریعتی به روی ما بگشاید که راه و رسم تلاش برای نزدیکتر شدن به حقیقت خیر و رحمت بی نهایت را مشخص کند. دکتر زهرا اشعری معاون پژوهش اندیشکده مرآت ✒@zahraashari
🌾 یا مقلب القلوب و الابصار یا مدبرالیل و النهار یا محول الحول و الاحوال حول حالنا الی احسن الحال حلول سال نو و بهار پرطراوت که نشانه قدرت لایزال الهی و تجدید حیات طبیعت است را تبریک و تهنیت عرض می‌کنیم و سالی سرشار از برکت و معنویت را از درگاه خداوند متعال و سبحان برای شما بزرگواران مسئلت می‌نماییم. نوروز مبارک 🌿 اندیشکده راهبردی مرآت📚
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
بسم الله الرحمن الرحیم 🌀 « کارگروهی را از کودکی در فرزندانمان جا بندازیم! » حتماً تا به حال دسته‌ای از پرندگان را در آسمان دیده‌اید که چقدر زیبا و منظم به صورت گروهی حرکت می‌کنند. می دانید چرا غازها به شکل یک پیکان در آسمان پرواز می کنند؟ غازها با این روش %70 بر طی مسافتـی که می توانند پرواز کنند می افزایند. در واقع هر بالی که غاز جلویـی می زند. بال زدن غاز پشت سر خود را ساده می کند، وقتی که غاز پیشتاز خسته می شود خود را به انتهای دسته رسانده و غاز دیگری پیشتازی را بر عهده می گیرد. غازهایی که عقب تر پـرواز می کنند، غازهای جلویـی خود را که بار شکافتن هوا را بر دوش دارند، با سر و صدای خود به پـرواز تشویق می نمایند! وقتی پرندگان با کارگروهی بهتر می‌توانند حرکت کنند، چرا ما انسان‌ها در کار تربیتی‌مان از آن غافل باشیم؟ این مسئله زمانی برایم جدی‌تر شد که تصمیم گرفتم در مدرسه، مدل تدریس هایم را به یادگیری گروهی تغییر بدهم. آن‌جا بود که تفاوت معناداری در یادگیری، تعامل و نشاط بچه‌ها در کلاس به نسبت قبل احساس کردم. به قول فارابی؛ «انسان مدنی بالطبع است.» زمانی که فرد در سنین پایین همچون دوران دبستان و دبیرستان آموزش ببیند، این آموزه‌ها در او درونی شده و سبب خواهد شد در زندگی آینده، موفق‌تر عمل کند. چند نمونه از فوائد کار گروهی کودکان و نوجوانان: 👇👇👇 ۱- کار گروهی و «تعامل‌ اجتماعی» بچه‌ها برای انجام مسئولیت محول شده به گروه با یکدیگر ارتباط برقرار میکنند، حرف میزنند و به نظرات دیگران گوش میکنند و کم‌کم مجبور خواهند شد تا خجالتی بودن را فراموش کنند. ۲- کار گروهی و «یادگیری با کیفیت بهتر» با کار گروهی بچه‌ها می‌توانند در زمانی کمتر، مطالب بیشتری را یاد بگیرند و چون خود آن‌ها نیز در فرایند کار درگیر بوده‌اند، کیفیت یادگیری آن‌ها نیز افزایش خواهد یافت. ۳- کار گروهی و «ایجاد حس رقابت» . بچه‌ها در گروه هم‌سالان خود که قرار می‌گیرند، بخاطر رقابت، فعالیت بیشتر و بهتری انجام خواهند داد و بچه‌ها برای آن که از دیگران عقب نمانند، تلاش خود را افزایش خواهند داد. چالش کارگروهی در سنین پایین‌تر! تحقیقات اخیر نشان داده است که کودکان از سه سالگی ارزش کار گروهی را درک می‌کنند، چرا که «کودکان مقداری خود محوری را با خود دارند.» آن‌ها با این انگیزه متولد می‌شوند كه نیازهای اصلی خود را برای غذا و راحتی تأمین كنند و کم کم در جریان رشد و با آموختن در كودكی شروع به دور شدن از این مسأله می‌كنند. کلر می گوید: کودکان مهره اصلی دنیای خودشان هستند و نیازهای آن‌ها در درجه اول اولویت‌ها  قرار دارد. برای آن‌ها بسیار سخت است که نیازهای خود را کنار بگذارند تا اجازه دهند نیازهای شخص دیگری برآورده شود. با این حال در سن سه تا پنج سالگی، اکثر کودکان می‌توانند برخی از داده ها را بدهند، بگیرند، آن‌ها را با دیگران به اشتراک بگذارند و نسبت به کودکان دیگر همدلی نشان دهند. وقتی بچه‌ها را در معرض کارگروهی به صورت ایمن و در محیطی مطلوب قرار می‌دهیم، این احساس گذشت و به اشتراک گذاشتن وسایل خود با دیگران، تقویت می‌شود. سید امین موسوی حسینی معاون مدیریت دانش اندیشکده مرآت https://eitaa.com/farzandsaleh_ir