✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️عفت در گفتار (بخش اول) 🔸نحوه­‌ی سخن گفتن افراد نشان­ دهنده­ ی شخصیت آنان بوده، مردم براساس آن درباره­‌ی آن­ها قضاوت خواهند کرد. از این رو امام علی (ع) فرمود: «قولوا الخیر فتعرفوا به؛ #خوب_بگویید تا به ­خوبی معروف شوید.» در ادامه، زیرمجموعه و مصادیق محتوا را می­شناسید. 💠سخنان زشت   🔹پرهیز از سخنان زشت، مهم­‌ترین اثر #عفت در گفتار است. کسی که دارای صفت #عفت_در_گفتار است، هیچ گاه حرف زشت و ناپسند به زبان نمی­آورد. سخن زشت مصادیق زیادی داشته، به صورت­های مختلف می­تواند بروز و ظهور داشته باشد؛ فحش و دشنام، دروغ، غیبت، سخن­ چینی، اهانت به مردم، زخم زبان به دیگران، سخنان لغو و بیهوده، تملق و چاپلوسی و... از مصادیق سخن زشت به حساب می‌آیند. افرادی که از عفت در گفتار برخوردار هستند از همه­‌ی مصادیق سخن زشت پرهیز نموده، هیچ یک از آن­ها را به زبان نمی­آورند. #امام_سجاد (ع) در مقام بیان حقوق اعضا و جوارح انسان در باره­‌ی #حق_زبان می­فرماید: «حَقُّ اللِّسانِ إكرامُهُ عَنِ الخَنا، و تَعويدُهُ الخَيرَ، و تَركُ الفُضولِ التي لا فائدَةَ لَها، و البِرُّ بالنّاسِ، و حُسنُ القَولِ فيهِم؛ #حقّ_زبان، منزّه داشتن آن از #زشت‌گويى است و عادت دادنش به خوبى و فرو گذاشتن زياده گويى هاى بيهوده و نيكى به مردم و خوب گفتن درباره آنان». [۱] 🔹براساس این بیان نورانی، بازداشتن زبان از سخنان زشت، و عادت دادن آن به گفتن سخنان نیک و گفتار همراه با ادب از حقوق زبان بوده و به عهده­‌ی انسان است. نحوه­‌ی سخن گفتن افراد نشان­ دهنده­‌ی شخصیت آنان بوده، و مردم براساس آن درباره­‌ی آن­ها قضاوت خواهند کرد. از این رو امام علی (ع) میفرمایند: «قولوا الخیر فتعرفوا به... ؛ خوب بگوید تا به ­خوبی معروف شوید... ». [۲] همانطور که سخنان نیک به انسان شخصیت می­دهد، #سخنان_زشت، گوینده را در نظر دیگران کوچک می­سازد. ابهت و موقعیت او را متزلزل و آبرومندان باشخصیت را از او می­رنجاند. چنان که امام علی (ع) فرمود: «سوء المنطق یزری بالقدر و یفسد الاخوه؛ #بدزبانی و گفتار زشت از مقام انسان می­کاهد و برادری را تباه می­سازد». [۳] 🔹سخنان زشت انسان را از جمع خوبان جدا ساخته، به بدان ملحق می­سازد. امام علی (ع) در بيان گهربار دیگری فرمود: «ایاک و ما یستهجن من الکلام فانه یجس علیک اللئام و ینفر عنک الکرام؛ بپرهیز از #سخن_زشت و زننده فرومایگان را گرد تو جمع میکند، و نیکان را از تو رنجانده و پراکنده می­سازد». [۴] بر اساس این روایات سخنان زشت شخصیت انسان را در جامعه کوچک ساخته، او را در نزد افراد نیک به بدی معروف می­سازد. علاوه­ بر آن، سخنان زشت باعث ایجاد کینه در دل­ها می­شود و باعث اختلاف در جامعه می­گردد. اميرالمؤمنين (ع) همچنین ميفرمايد: «ایاک و مستهجن الکلام فانه یوغرالقلوب؛ بپرهیز از #سخن_زشت که آن دل­ها را به کینه می­آورد». [۵] #ادامه_دارد... پی‌نوشت‌ها: [۱] بحار الأنوار، ۷۱/۲۸۶/۴۱ [۲] همان، ۷۱/۳۱۱/۹ [۳] تصنیف غرر الحکم، ص ۱۴۴/۴ [۴] غررالحکم، ۲۷۲۲ [۵] غررالحکم، ج ۱، ص ۲۷۲ برگرفته از ماهنامه پیام زن، ش ۲۳۵ منبع؛ وبسایت راسخون #عفت #عفت_گفتار

🔴📢عفت در گفتار (بخش اول) 🔸نحوه­‌ی سخن گفتن افراد نشان­ دهنده­ ی شخصیت آنان بوده، مردم براساس آن درباره­‌ی آن­ها قضاوت خواهند کرد. از این رو امام علی (ع) فرمود: «قولوا الخیر فتعرفوا به؛ #خوب_بگویید تا به ­خوبی معروف شوید.» در ادامه، زیرمجموعه و مصادیق محتوا را می­شناسید. 💠سخنان زشت (۱)   🔹پرهیز از سخنان زشت، مهم­‌ترین اثر #عفت در گفتار است. کسی که دارای صفت #عفت_در_گفتار است، هیچ گاه حرف زشت و ناپسند به زبان نمی­آورد. سخن زشت مصادیق زیادی داشته، به صورت­های مختلف می­تواند بروز و ظهور داشته باشد؛ فحش و دشنام، دروغ، غیبت، سخن­ چینی، اهانت به مردم، زخم زبان به دیگران، سخنان لغو و بیهوده، تملق و چاپلوسی و... از مصادیق سخن زشت به حساب می‌آیند. افرادی که از عفت در گفتار برخوردار هستند از همه­‌ی مصادیق سخن زشت پرهیز نموده، هیچ یک از آن­ها را به زبان نمی­آورند. #امام_سجاد (ع) در مقام بیان حقوق اعضا و جوارح انسان در باره­‌ی #حق_زبان می­فرماید: «حَقُّ اللِّسانِ إكرامُهُ عَنِ الخَنا، و تَعويدُهُ الخَيرَ، و تَركُ الفُضولِ التي لا فائدَةَ لَها، و البِرُّ بالنّاسِ، و حُسنُ القَولِ فيهِم؛ #حقّ_زبان، منزّه داشتن آن از #زشت‌گويى است و عادت دادنش به خوبى و فرو گذاشتن زياده گويى هاى بيهوده و نيكى به مردم و خوب گفتن درباره آنان». [۱] 🔹براساس این بیان نورانی، بازداشتن زبان از سخنان زشت، و عادت دادن آن به گفتن سخنان نیک و گفتار همراه با ادب از حقوق زبان بوده و به عهده­‌ی انسان است. نحوه­‌ی سخن گفتن افراد نشان­ دهنده­‌ی شخصیت آنان بوده، و مردم براساس آن درباره­‌ی آن­ها قضاوت خواهند کرد. از این رو امام علی (ع) میفرمایند: «قولوا الخیر فتعرفوا به... ؛ خوب بگوید تا به ­خوبی معروف شوید... ». [۲] همانطور که سخنان نیک به انسان شخصیت می­دهد، #سخنان_زشت، گوینده را در نظر دیگران کوچک می­سازد. ابهت و موقعیت او را متزلزل و آبرومندان باشخصیت را از او می­رنجاند. چنان که امام علی (ع) فرمود: «سوء المنطق یزری بالقدر و یفسد الاخوه؛ #بدزبانی و گفتار زشت از مقام انسان می­کاهد و برادری را تباه می­سازد». [۳] 🔹سخنان زشت انسان را از جمع خوبان جدا ساخته، به بدان ملحق می­سازد. امام علی (ع) در بيان گهربار دیگری فرمود: «ایاک و ما یستهجن من الکلام فانه یجس علیک اللئام و ینفر عنک الکرام؛ بپرهیز از #سخن_زشت و زننده فرومایگان را گرد تو جمع میکند، و نیکان را از تو رنجانده و پراکنده می­سازد». [۴] بر اساس این روایات سخنان زشت شخصیت انسان را در جامعه کوچک ساخته، او را در نزد افراد نیک به بدی معروف می­سازد. علاوه­ بر آن، سخنان زشت باعث ایجاد کینه در دل­ها می­شود و باعث اختلاف در جامعه می­گردد. اميرالمؤمنين (ع) همچنین ميفرمايد: «ایاک و مستهجن الکلام فانه یوغرالقلوب؛ بپرهیز از #سخن_زشت که آن دل­ها را به کینه می­آورد». [۵] #ادامه_دارد... پی‌نوشت‌ها: [۱] بحار الأنوار، ۷۱/۲۸۶/۴۱ [۲] همان، ۷۱/۳۱۱/۹ [۳] تصنیف غرر الحکم، ص ۱۴۴/۴ [۴] غررالحکم، ۲۷۲۲ [۵] غررالحکم، ج ۱، ص ۲۷۲ برگرفته از ماهنامه پیام زن، ش ۲۳۵ منبع؛ وبسایت راسخون #عفت #عفت_گفتار 🔴📢 #حجاب_خط_مقدم_است_ 🔴📢 صدای انقلابیون انقلاب اسلامی را ازاینجابشنوید 🔻 با فوروارد کردن مطالب کانال، #میثاق را به دوستانتان معرفی کنید . 🌹☘🌺🌹🌿🍁🌸🌹🌼 https://eitaa.com/mesagh @mesagh 🌴🌴🌴 🌏 #انتشار_حداکثری_با_شما

🔴📢عفت در گفتار (بخش دوم) 🔸نحوه­‌ی سخن گفتن افراد نشان­ دهنده­ ی شخصیت آنان بوده، مردم براساس آن درباره­‌ی آن­ها قضاوت خواهند کرد. از این رو امام علی (ع) فرمود: «قولوا الخیر فتعرفوا به؛ #خوب_بگویید تا به ­خوبی معروف شوید.» در ادامه، زیرمجموعه و مصادیق محتوا را می­شناسید. 💠سخنان زشت (۲) 🔹 #سخن_زشت باعث می­گردد که #شخصیت_انسان در نظر مردم کوچک و اعتبار او کاهش یابد. امام علی (ع) می­فرماید: «سوء المنطق یزری بالبهاء و المروه؛ #بدزبانی ارزش و بهای انسان را در میان مردم از بین برده، مروت او را نابود می­کند». [۱] در روایات اسلام، گفتن سخن زشت و رکیک از روش انسان­های پست معرفی شده است. اميرالمؤمنين (ع) فرمود: «سنه اللئام قبح الکلام؛ روش انسان­های پست، گفتن سخنانی زشت است»‌. [۲] براساس آموزه­‌های دینی، گفتن سخنان زشت از نمودهای برجسته­ #بی­‌عفتی_در_گفتار است. #سخن_زشت مفهوم عامی دارد و شامل بسیاری از گفتارهای ضد اخلاقی می­شود. سخنان بیهوده و بی­‌فایده نیز از دیدگاه اسلام ناپسند بوده و از مصادیق بی­‌عفتی در گفتار شمرده می­شود. در روایات اسلامی از این گونه سخنان نیز نهی شده است؛ چنان که در روایت دیگری امام علی (ع) فرمود: «اجتنب الهذر فایسر جنایته الملامه؛ از بیهوده­‌گویی برحذر باش، چرا که آسان­ترین زیان آن سرزنش است». [۳] 🔹 #سخنان_بیهوده نیز هر چند ممکن است در ابتدا حرام نباشد، ولی سرانجام به حرام منتهی خواهد شد. اميرالمؤمنين امام علی (ع) ميفرمايد: «ایاک و الهذر فمن کثر کلامه آثامه؛ بر تو باد به دوری از #بیهوده_گویی، زیرا هر که سخن او زیاد شود گناهان او فراوان است». [۴] آن چه در منابع دینی به آن توصیه شده، گفتن #سخنان_پاکیزه است. پیامبر اکرم (ص) فرمود: «ان فی الجنه غرفایری ظاهرها من باطنها من ظاهرها یسکنها من امتی من اطاب الکلام... ؛ در بهشت غرفه­‌های است که درون آن از بیرون، و بیرون آن از درون آن دیده می­شود کسانی از امت من ساکن آن می­شوند که سخنان پاکیزه می­گویند...». [۵] حضرت در بیان دیگر میفرماید: «ثلاثه من ابواب البر: سخاء النفس و طیب الکلام و العبر علی الذی؛ سه چیز از درهای نیکی است، سخاوت، #سخن_پاکیزه و صبر در برابر اذیت مردم». [۶] #ادامه_دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] میزان الحکمه، ج ۸، ص ۴۳۶ [۲] همان [۳] حسین شیخ الاسلام، گفتار امیرمومنان (ع)، ج ۲، ص ۱۵۷ [۴] همان منبع [۵] غرر الحکم، ج ۸، ص ۴۵۰ [۶] میزان الحکمه، ج ۸، ص ۴۵ برگرفته از ماهنامه پیام زن، ش ۲۳۵ منبع؛ وبسایت راسخون #عفت #عفت_گفتار 🔴📢 #حجاب_خط_مقدم_است_ 🔴📢 صدای انقلابیون انقلاب اسلامی را ازاینجابشنوید 🔻 با فوروارد کردن مطالب کانال، #میثاق را به دوستانتان معرفی کنید . 🌹☘🌺🌹🌿🍁🌸🌹🌼 https://eitaa.com/mesagh @mesagh 🌴🌴🌴 🌏 #انتشار_حداکثری_با_شما

🛑📢در روايات اسلامی چه مذمت هایی درباره افراد فحاش آمده است؟ (بخش اول) 💠درباره مذمت از شخص #فَحّاش، روايات زيادى آمده و به او وعده آتش داده شده است، مرحوم خوئى پنج روايت آورده است. 1⃣ابى بصير از امام صادق (ع) نقل مى كند كه فرمودند: «مِنْ عَلَامَاتِ شِركِ الشَّيْطَانِ الَّذِى لَا يُشَكُّ فِيهِ اَن يَكُونَ فَحّاشاً لَايُبَالِى بِمَا قَالَ وَ لَا بِمَا قِيلَ لَهُ». (از علامت هاى حضور و شرك شيطان كه شكى در آن نيست، اين است كه كسى #فَحّاش باشد كه باكى از آنچه گويد و از آنچه درباره او گويند نداشته باشد [يعنى شيطان در نزد چنين شخصى حاضر و با او شريك است]) 2⃣امام صادق (ع) فرمودند: «رسول الله (ص) فرمودند: «اِذَا رَأَيتُمُ الرَّجُلَ لَايُبَالِى مَا قَالَ وَ لَا مَا قِيلَ لَهُ فَاِنَّهُ لِغَيَّةٍ اَو شِركِ شَيطَانٍ». [۱] (هنگامى كه مردى را ديديد كه باكى ندارد در آنچه مى گويد و يا آنچه به او گفته مى شود اين بواسطه ضلالت يا شركت شيطان است) 3⃣سليم بن قيس از اميرالمؤمنين امام علی (ع) نقل مى كند كه: «رسول الله (ص) مى فرمودند: خداوند بهشت را حرام كرده است بر هر #فحّاش بى آبرو و كم شرمى كه باكى از آنچه گويد و آنچه به او گفته شود ندارد؛ زيرا اگر از حالش بازرسى كنى يا از زنا است يا از شركت شيطان. به وى عرض شد: اى رسول خدا (ص) در ميان مردمان شركت شيطان هم هست؟ فرمود: گفتار خداى عز و جل را نخوانده اى كه به شيطان فرمود: شركت كن با ايشان در مالها و فرزندان». همين راوى مى گويد: «مردى از فقيهى [مراد يكى از ائمه (علیهم السلام) است] سؤال كرد آيا در بين مردم كسى هست كه از آنچه درباره او گفته مى شود ناراحت نشود و باكى نداشته باشد؟ فرمود: كسى كه متعرّض مردم شود و به آنان دشنام گويد در صورتى كه مى داند كه آنها رهايش نمى كنند و تلافى مى كنند، او كسى است كه به آنچه مى گويد و يا درباره او گفته مى شود اهميت نمى دهد». 4⃣سماعه از امام صادق (ع) نقل مى كند كه: «رسول الله (ص) فرمودند: «اِنّ مِن شَرِّ عِبَادِ اللهِ مَنْ تَكرَهُ مُجَالَسَتُهُ لِفُحْشِهِ». (از بدترين بندگان خدا كسى است كه همنشينى با او به خاطر فحش دادن او ناپسند شمرده می شود) 5⃣ابى عبيده از امام صادق (ع) نقل مى كند كه فرمودند: «الْبَذَاءُ مِنَ الْجَفَاءِ وَ الْجَفَاءُ فِی النَّارِ». (بدزبانى از جفاكارى است و جفاكار در آتش است). 🔹امام باقر (ع) فرمودند: «سِلَاحُ اللِّئَامِ قَبِيحُ الكَلَامِ». [۲] (سلاح انسان هاى پَست، زشت گويى است). شايد ديده باشيد وقتى دو نفر با هم نزاع مى كنند و يكى قدرت مقابله با ديگرى را ندارد، شروع به اهانت مى كند؛ يعنى #فحش، اسلحه انسان هاى ضعيف است. خدا به فرياد انسان هايى برسد كه به خاطر بددهن بودن آنها، مردم از آنها كناره گيرى مى كنند؛ اين گونه افراد از بدترين مردم در مكتب رسول الله (ص) هستند. رسول گرامى (ص) فرمودند: «اِنّ مِنْ شَرِّ النّاسِ مَنْ تَرَكَهُ النّاسُ اِتِّقَاءَ فُحْشِهِ»؛ [۳] از بدترين مردم كسى است كه مردم به خاطر دورى از #بدزبانى او، او را ترك گويند). #ادامه_دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] «لِغَيّةٍ» لام براى ملكيت مجازيه است كه بر سر «غَيّة» به كسر و فتح اول و فتح ياء مشدّده بمعنى ضلالت و گمراهى است آمده است. گفته مى شود او ولد غيّه است؛ يعنى فرزند زنا است «الغيى» مثل «الغِنى»: پست و ساقط از اعتبار (الكافی، كلينى، دار الكتب الإسلامية، چ چهارم، ج ‏۲، ص ۳۲۳ [۲] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق، چ دوم، ج ‏۷۵، ص ۱۸۵، باب ۲۲ [۳] كنز العمال في سنن الأقوال و الأفعال، متقى هندی، مؤسسة الرسالة، بيروت، ۱۴۰۱ق، الطبعة الخامسة، ج ۳، ص ۵۹۷، ح ۸۰۸۲ 📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين‏، نسل جوان‏، قم‏، ۱۳۸۵ش، چاپ اول‏، ج ۲، ص ۴۶۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #فحاش #فحاشی #بدزبانی

🛑📢در روايات اسلامی چه مذمت هایی درباره افراد فحاش آمده است؟ (بخش دوم و پایانی) 🔹در روايتى دارد كه عمرو بن نعمان جُعفى مى گويد: «امام صادق (ع) دوستى داشتند كه وقتى مى خواستند جایى بروند مصاحبت حضرت را ترك نمى كرد و پيوسته همراه حضرت بود. روزى با حضرت در بازار كفاشان راه مى رفت و دنبالشان غلام او كه اهل سند [۱] بود مى آمد، ناگاه آن مرد به پشت سر خود متوجه شد غلام را خواست، او را نديد و تا سه مرتبه به دنبال برگشت او را نديد، در مرتبه چهارم گفت: «يا اِبْنَ الفَاعِلَةَ اَينَ كُنتَ»؛ (اى زنازاده كجايى؟) حضرت وقتى اين جمله را شنيدند سر بلند كرده و با دست بر پيشانى خود زدند و فرمود: «سُبحَانَ الله، نسبت ناروا به مادر او مى دهى؟ فكر مى كردم تو پرهيزکار و انسان باتقوايى هستى و اكنون فهميدم چنين نيستى!» گفت: فدايت شوم مادر او از اهل سند و مشرك است (مسلمان نيست و عقد ازدواج جارى نمى كنند) حضرت فرمودند: «آيا نمى دانى كه براى هر ملتى ازدواج هست، (هر فرقه اى براى خود مراسمى دارد) از من دور شو». راوى مى گويد: ديگر او را نديدم كه با آن حضرت راه برود تا آنگاه كه مرگ آنها را از هم جدا كرد. (در روايتى ديگر دارد كه براى هر امّتى، ازدواجى و مراسمى است كه از زنا دورى مى كنند)». [۲] 🔹در روايتى نيز از امام صادق (ع) نقل شده كه فرمودند: «در بنى اسرائيل مردى بود كه خدا را پيوسته سه سال دعا مى كرد كه خدا پسرى به او عطا كند، وقتى ديد خداوند اجابت نكرد، گفت: پروردگارا، آيا من از تو دورم سخن مرا نمى شنوى يا تو نزديك من هستى و اجابت نمى كنى؟ امام صادق (ع) فرمودند: در خواب ديد كسى نزد او آمد و گفت: تو خداوند عز و جل را سه سال است با زبانى فحّاش و قلبى سركش و غير متقى و نيّتى غيرصادق مى خوانى، خود را از فحاشى دور كن و قلبت را از خداوند بترسان و نيت خود را نيكو گردان. حضرت فرمودند: چنين كرد و خداوند دعاى او را مستجاب كرد و فرزند پسرى به او عنايت كرد». [۳] 🔹قرآن مى فرمايد: «اى اهل ايمان هرگز نبايد قومى، قوم ديگر را مسخره و استهزاء نمايند، شايد آن قومى كه مسخره مى كنيد بهترين مؤمنان باشند، و نيز بين زنان باايمان، قومى قوم ديگر را مسخره نكند، چه بسا آنها بهترين زنانند و هرگز عيب جويى از هم‌دينان خود نكنيد و با نام و لقب هاى زشت همديگر را نخوانيد كه بعد از ايمان آوردن نام فسق [بر مؤمن نهادن] زشت است و كسى كه توبه نكند ستمكار است». [۴] 🔹آيا ما همان گونه ايم كه قرآن مى خواهد؟ من نمى دانم بعضى چه لذتى مى برند كه براى خنداندن چند نفر هر نسبتى و هر لقب زشتى هست به افراد مى دهند، هر عيبى كه در ظاهر اندام آنها است با لحنى زشت براى مسخره كردن آن مؤمن مى گويند، هر خصلتى را مثل قدكوتاهى، قدبلندى، بى موئى، چاقى، لاغرى همه را با حالتى زشت براى كوچك كردن او مى گويند، آيا اين روش را خداوند به ما توصيه كرد؟ آيا اين اعمال مورد رضایت رسول الله (ص) و ائمه اطهار (علیهم السلام) است؟ باشد تا روز جزاء روشن شود و هر كس ببيند چه كسى مسخره است، مسخره شونده در اين دنيا یا مسخره كننده در آن دنيا. خداوند در زمره صفات منافقين و گم گشتگان از راه حقيقت مى فرماید: «عُتُلٍّ بَعدَ ذَلِكَ زَنِيمٍ»؛ [۵] (با اين همه[عيب باز] بدگوى و خشن بى اصل و نسبند). در روايتى از رسول گرامى در ذيل اين آیه آمده كه: «هُوَ الفَاحِشُ اللَّئِيمُ»؛ [۶] (مراد، فحش دهنده پَست است). پی نوشت‌ها؛ [۱] «سِنْد» به كسر اول و سكون دوم... شهرى بين شهرهاى هند و كرمان و سجستان [۲] الکافی، کلینی، دار الكتب الإسلامية، چ چهارم، ج ۲، ص ۳۲۴ [۳] الكافی، همان، ص ۳۲۴ [۴] سوره حجرات، آيه ۱۱ [۵] سوره قلم، آيه ۱۳؛ «در شأن نزول اين آيه و آيات ديگر در اول سوره قلم آمده كه وقتى نازل شد كه مشركان، پيامبر را به پيروى از آئين نياكان و شرك و بت پرستى دعوت مى كردند (مفاتيح الغيب، رازى، دار احياء التراث العرب، چ سوم، ج ‏۳۰، ص ۶۰۳، سوره قلم، آيات ۹ الى ۱۳؛ و بعضى درباره «وليد بن مغيره» كه از سران بزرگ شرك بود مى دانند كه اموال عظيمى به پيامبر عرضه داشت و سوگند ياد كرد در صورت برگشت پيامبر از آئين خود به او بدهد: الجامع لأحكام القرآن، قرطبى، انتشارات ناصر خسرو، چ اول، ج ‏۱۹، ص ۲۳۱، سوره قلم، آيات ۱۰ الى ۱۳؛ تفسير نمونه، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الإسلامية، چ اول، ج ‏۲۴، ص ۳۸۴، (تفسير: از آنها كه داراى اين صفاتند پيروى مكن)» [۶] الدر المنثور فى تفسير المأثور، سيوطى، كتابخانه آية الله مرعشى نجفى، ج ‏۶، ص ۲۵۲، (قوله تعالى و لا تطع كل حلاف مهين الآيات) 📕اخلاق اسلامى در نهج البلاغه، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: اكبر خادم الذاكرين‏، نسل جوان‏، قم‏، ۱۳۸۵ش، چاپ اول‏، ج ۲، ص ۴۶۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #فحاشی #بدزبانی