هدایت شده از mesaghمیثاق
﷽؛
🌐عدالت اجتماعی، زیربنای جامعه اسلامی 42
"دیدگاه"
امام خامنه‌ای(روحی فداه) :
🔹امروز سرآغاز فهرست بلند مسائل کشور مسئله‌ی #عدالت است.
🔹دانشجوی جوان اگرچه خود برخاسته از قشرهای مستضعف جامعه هم نباشد، به #عدالت_اجتماعی و پُرکردن شکاف‌های طبقاتی به چشم یک آرزوی بزرگ و بی‌بدیل می‌نگرد.
🔷مسابقه‌ی رفاه میان مسؤولان، بی‌اعتنایی به گسترش شکاف طبقاتی در ذهن و عمل برنامه‌ریزان، ثروت‌های سربرآورده در دستانی که تا چندی پیش تهی بودند، هزینه کردن اموال عمومی در اقدام‌های بدون اولویت، و به طریق اولی در کارهای صرفا تشریفاتی، میدان دادن به عناصری که زرنگی و پررویی آنان همه‌ی گلوگاه‌های اقتصادی را به روی آنان می‌گشاید، و خلاصه پدیده‌ی بسیار خطرناک انبوه شدن ثروت در دست کسانی که آمادگی دارند آن را هزینه‌ی کسب قدرت سیاسی کنند و البته با تکیه بر آن قدرت سیاسی اضعاف آنچه را هزینه کرده‌اند گرد می‌آورند.
این‌ها و امثال آن نقطه‌های استفهام برانگیزی‌ست که هر جوان معتقد به عدل اسلامی ذهن و دل خود را به آن متوجه می‌یابد و از کسانی که #مظنون به چنین تخلفاتی شناخته می‌شوند پاسخ می‌طلبد و همچنین در کنار آن از دولت و مجلس و دستگاه قضایی عملکرد قاطعانه برای ریشه‌کن کردن این فسادها را مطالبه می‌کند.
🔹امروز این مهمترین و مطرح‌ترین مسئله‌ی کشور ماست و نسل جوان دانشجوی متعهد و مؤمن نمی‌تواند نسبت به آن بی‌تفاوت بماند.
🗓۱۳۸۱/۸/۶
#نقشه_راه
@mesagh
⭕️ امروز سرآغازِ فهرست‌ِ بلندِ مسائل کشور، مسئله عدالت است
◀️ روز دانشجو، برای جشن گرفتن و برگزاری مسابقه‌های مضحک و خزعبل نیست، بلکه برای بازخوانی آرمان‌هایی است که خطر فراموشی آنها همیشه و هر لحظه حس می‌شود.
🔹 خوب است پیام #رهبر_انقلاب به دومین همایش سراسری جنبش دانشجویی، در سال ۱۳۸۱، دوباره خوانده شود تا بتوانیم خودمان و دیگران را بهتر محک بزنیم که امروز چه کاره هستیم.
مدت زمان مطالعه: حدود ۱ دقیقه
🔻 بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم/ جوانان و دانشجویان عزیز
🔸 در این گردهمائی دانشجویی مجموعه‌های متعددی از دانشجویان شرکت کرده‌اند. این نقطه‌ی روشن دیگری است که جذابیت طبیعی گردهمایی‌های دانشجویی را مضاعف می‌سازد.
🔹 دانشجوی متعهد و آگاه از پیش از انقلاب تاکنون همواره در جستجوی مهمترین مسائل جاری کشور بوده است. او با انگیزه‌ی آگاهی و نشاطی که لازمه‌ی محیط‌های دانشجویی است در پی آن است که آرمان‌های والا و تعهدآور خود را در پیگیری این گونه مسائل جستجو کند و در راه تحقق آن گام نهد. این نیز خصوصیت طبیعی دیگری برای محیط‌های دانشجویی است.
🔸 امروز سرآغاز فهرست بلند مسائل کشور مسئله‌ی #عدالت است. دانشجوی جوان اگرچه خود برخاسته از قشرهای مستضعف جامعه هم نباشد، به عدالت اجتماعی و پر کردن شکاف‌های طبقاتی به چشم یک آرزوی بزرگ و بی‌بدیل می‌نگرد.
🔹 این احساس و انگیزه در دانشجو پر ارج و مبارک است و می‌تواند پایه‌ی قضاوت‌ها و برنامه‌های عملی او برای حال و آینده باشد. اگر عدالت ــ عدالت واقعی و ملموس و نه فقط سخن گفتن از عدالت ــ آرزو و آرمان و هدف برنامه‌ریزی‌هاست، پس باید هر پدیده‌ی ضدعدالت در واقعیات کشور مورد سؤال قرار گیرد.
🔸 #مسابقه‌ی_رفاه میان مسؤولان، بی‌اعتنایی به گسترش #شکاف_طبقاتی در ذهن و عمل برنامه‌ریزان، ثروت‌های سربرآورده در دستانی که تا چندی پیش تهی بودند، هزینه کردن اموال عمومی در اقدام‌های بدون اولویت، و به طریق اولی در کارهای صرفا تشریفاتی، میدان دادن به عناصری که زرنگی و پررویی آنان همه‌ی #گلوگاه_های_اقتصادی را به روی آنان می‌گشاید، و خلاصه پدیده‌ی بسیار خطرناک انبوه شدن ثروت در دست کسانی که آمادگی دارند آنرا هزینه‌ی کسب #قدرت_سیاسی کنند و البته با تکیه بر آن قدرت سیاسی اضعاف آنچه را هزینه کرده‌اند گرد می‌آورند.
🔹 این‌ها و امثال آن نقطه‌های استفهام برانگیزی‌ست که هر جوان معتقد به عدل اسلامی ذهن و دل خود را به آن متوجه می‌یابد و از کسانی که #مظنون به چنین تخلفاتی شناخته می‌شوند پاسخ می‌طلبد و همچنین در کنار آن از دولت و مجلس و دستگاه قضایی عملکرد قاطعانه برای ریشه‌کن کردن این فسادها را مطالبه می‌کند.
🔸 امروز این مهمترین و مطرح‌ترین مسئله‌ی کشور ماست و نسل جوان دانشجوی متعهد و مؤمن نمی‌تواند نسبت به آن بی‌تفاوت بماند.
🔹 توفیقات همگان را از خداوند متعال خواستارم.
🔺 والسلام علیکم و رحمه الله/ سیدعلی خامنه‌ای ۱۳۸۱/۰۸/۰۶
⭕️ نشاندنِ عبادت به جای عدالت!
➖ بخش‌هایی از سخنرانی #امام_موسی_صدر در ۱۷ تیر۱۳۵۴
◀️ جدائیِ اصلِ عدالتِ اقتصادی و اجتماعی از ایدئولوژیِ اسلامی، که خود گوشه‌ای از فاجعه جدایی عقیده از شریعت است و گروه‌های مختلفِ مسلمان آن را پذیرفته‌اند، باعث گردیده است که #عدالت ژرفا و کلیت و استمرارِ خود را از دست بدهد؛ به‌‌طوری که امروز عدالتِ اقتصادی و اجتماعی به صورت یک مسئله اجتماعیِ محض و موضوعِ سیاسیِ خالص درآمده است.
🔸 به درستی نمی‌دانیم که این توطئه از چه هنگام پدید آمده است. آیا توسطِ دوست جاهل و نادان انجام گرفته یا دشمنِ در کمین؟ ولی مسلم است که این شیوه تفکر پیش از ارتباط و تأثیرِ متقابلِ فکری میان اروپا و دنیای اسلام بوده است و پس از این ارتباط به شکلِ روشن و مؤ‌ثری بروز نموده؛ به‌‌طوری که به‌‌صورت مکتبی حاکم بر امت مسلمان درآمده است.
🔹 خداوند تنها در معابد و مساجد و در روزهای جمعه و ماه رمضان پرستش می‌شود. و ایمان تنها در شرایط سخت و دشوار انسان بازتاب دارد؛ در هنگامِ مرض، ناکامی، شکست، فقر و پیری؛ نه در روزهای زندگی، دوران جوانی، تندرستی، پیروزی و کامیابی. درِ بازار، کارگاه، کارخانه، کشتزار، و اداره و سایر عرصه‌های زندگی بر روی ایمان بسته شده و خارج از دایره نفوذِ آن است.
🔸 کسانی که این بینش را پدید آوردند و داعیه‌دارِ آن بودند، برای خود محیطی می‌خواستند که ایمان و خداوند ناظر بر اعمال آنان نباشند تا به آزمندی‌ها و هوای نفس خود میدان دهند و انسانها را بی‌رحمانه استثمار کنند و ابزارهای کسب درآمد و منافع را بدون قید و شرط و بدون پایبندی به شیوه‌های شرافتمندانه در اختیار بگیرند.
🔹 آری، کسانی که چنین خواسته‌هایی داشتند و پیام‌آور فرهنگ و تمدن مادی غرب بودند، همان‌هایی بودند که احساسات دینی و مسئولیت‌های معنوی و روحی را مانعی بر سرِ راهشان می‌دانستند و پس از پایان دادن به دوران فلسفه اسکولاستیک و قلع و قمع طرفداران آن به ریشه‌کن ساختن احساسات دینی و خاموش کردن بارقه‌های آن در سراسر دنیا ادامه دادند.
🔸 سپس عرصه را برای #نظام_سرمایه‌داری که همان رسالت نامقدس آنان بود باز کردند، تا کارش را با آزادی مطلق و بدون هیچ‌‌گونه التزام و تقیدی آغاز کند و به صنعت و تولید و افزایش تولید بپردازد، و سپس برای مصرف و فروش کالاهای تولیدی خود به جستجوی بازار رود و #استعمار و #استثمار کند و جنگ‌ها به راه اندازد و تمدن‌ها و فرهنگ‌ها را پایمال کند و #فقر و نیازمندی‌های ساختگی را برای ملت‌ها به ارمغان آورد.
🔹 انسان از عدالت دور و عبادات از مضمون خود تهی شده و به‌‌صورت مراسم خشکِ بی‌روح درآمده است. قرآن کریم بار‌ها تأکید کرده است که عبادت‌ها و به‌ویژه نماز، هرگاه همراهِ زکات یا برآورده کردنِ نیازِ نیازمندان و همسایگان و نزدیکان نباشد، پس وای بر چنین نمازگزاری. فَوَیلٌ لِلمُصَلینَ الذینَ هُم عَن صَلاتِهِم ساهونَ الذینَ هُم یُراؤ‌ونَ و یَمنَعونَ الماعونَ. پس وای بر آن نمازگزارانی که در نماز خود سهل‌انگارند؛ آنان که ریا می‌کنند و از دادن زکات دریغ می‌ورزند.
🔸 شاید برخی از علمای دین، با دعوت و تبلیغ یا با سکوتشان، در نشاندنِ عبادت به جای عدالت، سهیم بوده باشند. این در حالی است که اسلام اعلام داشته است: افضل العبادات کلمه حق عند سلطان جائر! برترین عبادت سخنِ حق گفتن در برابر سلطان ستمکار است. عدل ساعه خیر من عباده سبعین سنه!
🔹 روشن است که نتیجه این روش تربیتی بی‌نهایت خطرناک بوده است، چرا که نبودِ عدالت در جوامع از مرحله خطرهای سیاسی و اجتماعی گذشته و به مرحله انحرافات ایدئولوژیک رسیده و موجب ناامیدی بزرگی از دین و مؤ‌سسه‌های دینی و علمای دین، مخصوصاً از آن دسته از علمای دین که در برابر بیدادگری‌ها سکوت می‌کنند و برای احقاق حقوق مردمِ زیرِ ستم مبارزه نمی‌کنند، شده است.
🔺 هرگاه عدالت، در برخی جوامع، به صورت جزئی و جدا از قاعده و زیربنای اعتقادی- اسلامی تحقق یابد، مشکلات بزرگ‌تری به جای می‌گذارد. زیرا این نوع عدالت موجباتِ متعارف و فرهنگیِ خود را همراه می‌آورد و شکل خاصی از مصرف را به جامعه تحمیل می‌کند؛ در نتیجه، شیوه‌ای تازه از زندگی را در پیشاروی انسان می‌نهد که او را به گمراهی می‌کشاند.
⭕️ نشاندنِ عبادت به جای عدالت!
➖ بخش‌هایی از سخنرانی #امام_موسی_صدر
◀️ جدائیِ اصلِ عدالتِ اقتصادی و اجتماعی از ایدئولوژیِ اسلامی، که خود گوشه‌ای از فاجعه جدایی عقیده از شریعت است و گروه‌های مختلفِ مسلمان آن را پذیرفته‌اند، باعث گردیده است که #عدالت ژرفا و کلیت و استمرارِ خود را از دست بدهد؛ به‌‌طوری که امروز عدالتِ اقتصادی و اجتماعی به صورت یک مسئله اجتماعیِ محض و موضوعِ سیاسیِ خالص درآمده است.
🔸 به درستی نمی‌دانیم که این توطئه از چه هنگام پدید آمده است. آیا توسطِ دوست جاهل و نادان انجام گرفته یا دشمنِ در کمین؟ ولی مسلم است که این شیوه تفکر پیش از ارتباط و تأثیرِ متقابلِ فکری میان اروپا و دنیای اسلام بوده است و پس از این ارتباط به شکلِ روشن و مؤ‌ثری بروز نموده؛ به‌‌طوری که به‌‌صورت مکتبی حاکم بر امت مسلمان درآمده است.
🔹 خداوند تنها در معابد و مساجد و در روزهای جمعه و ماه رمضان پرستش می‌شود. و ایمان تنها در شرایط سخت و دشوار انسان بازتاب دارد؛ در هنگامِ مرض، ناکامی، شکست، فقر و پیری؛ نه در روزهای زندگی، دوران جوانی، تندرستی، پیروزی و کامیابی. درِ بازار، کارگاه، کارخانه، کشتزار، و اداره و سایر عرصه‌های زندگی بر روی ایمان بسته شده و خارج از دایره نفوذِ آن است.
🔸 کسانی که این بینش را پدید آوردند و داعیه‌دارِ آن بودند، برای خود محیطی می‌خواستند که ایمان و خداوند ناظر بر اعمال آنان نباشند تا به آزمندی‌ها و هوای نفس خود میدان دهند و انسانها را بی‌رحمانه استثمار کنند و ابزارهای کسب درآمد و منافع را بدون قید و شرط و بدون پایبندی به شیوه‌های شرافتمندانه در اختیار بگیرند.
🔹 آری، کسانی که چنین خواسته‌هایی داشتند و پیام‌آور فرهنگ و تمدن مادی غرب بودند، همان‌هایی بودند که احساسات دینی و مسئولیت‌های معنوی و روحی را مانعی بر سرِ راهشان می‌دانستند و پس از پایان دادن به دوران فلسفه اسکولاستیک و قلع و قمع طرفداران آن به ریشه‌کن ساختن احساسات دینی و خاموش کردن بارقه‌های آن در سراسر دنیا ادامه دادند.
🔸 سپس عرصه را برای #نظام_سرمایه‌داری که همان رسالت نامقدس آنان بود باز کردند، تا کارش را با آزادی مطلق و بدون هیچ‌‌گونه التزام و تقیدی آغاز کند و به صنعت و تولید و افزایش تولید بپردازد، و سپس برای مصرف و فروش کالاهای تولیدی خود به جستجوی بازار رود و #استعمار و #استثمار کند و جنگ‌ها به راه اندازد و تمدن‌ها و فرهنگ‌ها را پایمال کند و #فقر و نیازمندی‌های ساختگی را برای ملت‌ها به ارمغان آورد.
🔹 انسان از عدالت دور و عبادات از مضمون خود تهی شده و به‌‌صورت مراسم خشکِ بی‌روح درآمده است. قرآن کریم بار‌ها تأکید کرده است که عبادت‌ها و به‌ویژه نماز، هرگاه همراهِ زکات یا برآورده کردنِ نیازِ نیازمندان و همسایگان و نزدیکان نباشد، پس وای بر چنین نمازگزاری. فَوَیلٌ لِلمُصَلینَ الذینَ هُم عَن صَلاتِهِم ساهونَ الذینَ هُم یُراؤ‌ونَ و یَمنَعونَ الماعونَ. پس وای بر آن نمازگزارانی که در نماز خود سهل‌انگارند؛ آنان که ریا می‌کنند و از دادن زکات دریغ می‌ورزند.
🔸 شاید برخی از علمای دین، با دعوت و تبلیغ یا با سکوتشان، در نشاندنِ عبادت به جای عدالت، سهیم بوده باشند. این در حالی است که اسلام اعلام داشته است: افضل العبادات کلمه حق عند سلطان جائر! برترین عبادت سخنِ حق گفتن در برابر سلطان ستمکار است. عدل ساعه خیر من عباده سبعین سنه!
🔹 روشن است که نتیجه این روش تربیتی بی‌نهایت خطرناک بوده است، چرا که نبودِ عدالت در جوامع از مرحله خطرهای سیاسی و اجتماعی گذشته و به مرحله انحرافات ایدئولوژیک رسیده و موجب ناامیدی بزرگی از دین و مؤ‌سسه‌های دینی و علمای دین، مخصوصاً از آن دسته از علمای دین که در برابر بیدادگری‌ها سکوت می‌کنند و برای احقاق حقوق مردمِ زیرِ ستم مبارزه نمی‌کنند، شده است.
🔺 هرگاه عدالت، در برخی جوامع، به صورت جزئی و جدا از قاعده و زیربنای اعتقادی- اسلامی تحقق یابد، مشکلات بزرگ‌تری به جای می‌گذارد. زیرا این نوع عدالت موجباتِ متعارف و فرهنگیِ خود را همراه می‌آورد و شکل خاصی از مصرف را به جامعه تحمیل می‌کند؛ در نتیجه، شیوه‌ای تازه از زندگی را در پیشاروی انسان می‌نهد که او را به گمراهی می‌کشاند.
@mesagh
هدایت شده از mesaghمیثاق
🛑📢 ايمان به معاد چه آثارى در پى دارد؟
🔹#پرهيزگاران يقين دارند كه #انسان، مهمل، عبث و #بى‌هدف آفريده نشده؛ آفرينش براى او خط سيرى تعيين كرده است كه با #مرگ هرگز پايان نمی‌گيرد، چرا كه اگر در همين جا همه چيز ختم می‌شد، مسلماً اين همه غوغا براى اين چند روز زندگى، عبث و بيهوده بود. آنها اعتراف دارند #عدالت مطلق پروردگار در انتظار همگان است و چنان نيست كه #اعمال ما در اين جهان، #بى‌حساب و پاداش باشد.
🔹اين اعتقاد به آنها #آرامش می‌بخشد؛ از فشارهایى كه در اثر انجام #مسئولیتها بر آنها وارد مى شود، نه تنها رنج نمى برند، كه از آن هم استقبال مى كنند؛ همچون كوه در برابر #حوادث مى ايستند، در برابر بى عدالتى ها تسليم نمى شوند، و مطمئن هستند كوچكترين عمل نيك و بد، #پاداش و #كيفر دارد، و پس از #مرگ به جهانى بسیار وسيعتر، كه خالى از هر گونه ظلم و ستم است انتقال مى يابند و از رحمت واسعه و الطاف پروردگار بزرگ بهره مند مى شوند.
🔹#ايمان‌به‌آخرت يعنى شكافتن ديوار عالم ماده، و ورود در محيطى بالاتر و والاتر كه اين جهان، مزرعه اى براى آن، و آموزشگاهى براى آمادگى هر چه بيشتر در برابر آن، محسوب می‌شود، حيات و #زندگی_دنیا هدف نهایی نيست، بلكه #جنبه_مقدماتى دارد، و دوران سازندگى براى جهان ديگر است. زندگى در #دنیا همچون زندگى دوران جنينى است، كه هرگز هدف آفرينش انسان آن نبوده، بلكه يك #دوران_تكاملى است براى زندگى ديگرى، ولى تا اين جنين دور از هر گونه عيب متولد نشود، در زندگى بعد از آن خوشبخت و سعادتمند نخواهد بود.
🔹#ايمان‌به‌رستاخيز اثر عميقى در #تربيت_انسانها دارد، و به آنها شهامت و شجاعت مى بخشد، زيرا بر اساس آن، اوج افتخار در زندگى اين جهان، که #شهادت در راه يك هدف مقدس الهى است، محبوبترين حالت، براى یک #فرد_باايمان تلقی می‌شود، و آغازى است براى يك #زندگى_ابدى و جاودانى. همچنین ايمان به #قيامت، انسان را در برابر #گناه كنترل می‌كند، و به تعبير ديگر، ايمان به خدا و آخرت، با گناهان نسبت معكوس دارند؛ به هر نسبت كه #ايمان قوی‌تر باشد، #گناه كمتر است، و در نقطه مقابل، فراموشى روز جزا، سرچشمه انواع طغيان ها، ستمها و گناهان است و آنها هم سرچشمه عذاب شديد. [۱]
پی‌نوشت:
[۱] تفسير نمونه، ج ۱، ص ۱۰۸
منبع: وبسایت انوار طاها
#آخرت #معاد #قیامت