⭕️قیام امام حسین (ع) چه تأثیری بر بیداری و آگاهی جامعه ی اسلامی داشت؟ 🔹مسلمانان در دوران بنى امیّه عموماً، و در عصر حاکمیّت معاویه و یزید خصوصاً، #دشمن_شناس نبودند. آنها نمى دانستند که #بنى_امیّه جانشینان بر حق رسول الله (ص) نیستند و بنى امیّه دلسوز و حامى اسلام نمى باشند، و جهل آنها به خاطر تقصیر و کوتاهى شان بود و لذا جاهل مقصّر بودند. آیا آنها نمى دانستند بنى امیّه بازماندگان دوران جاهلیّتند و کینه دیرینه اى از اسلام دارند و هنوز خاطره تلخ کشته شدن عزیزانشان را در جنگ هاى بدر و احد و احزاب فراموش نکرده اند و درصدد انتقام آن خون ها هستند. و از آنجا که پیامبر گرامى اسلام (ص) پیش بینى این روزها را مى نمود، خلافت را بر آل ابوسفیان حرام کرد. این مطلب در روایات متعدّد، از جمله گفتگوى #امام_حسین (ع) و مروان بن حکم منعکس شده است. شبى که امام حسین (ع) به دارالاماره مدینه خوانده شد و خبر مرگ معاویه به آن حضرت ابلاغ گشت و از وى تقاضاى بیعت براى یزید شد و حضرت موافقت نکرد، فرداى آن شب مروان امام (ع) را در کوچه ملاقات کرد. خطاب به حضرت عرض کرد: یا اباعبدالله! من خیرخواه تو هستم و پیشنهادى برایت دارم که اگر بپذیرى به خیر و صلاح شماست! امام (ع) فرمود: پیشنهادت چیست؟ عرض کرد: همان گونه که دیشب در مجلس ولید بن عتبه گفتم، شما با یزید بیعت کنید که این کار به نفع دین و دنیاى شماست! 🔹 #امام_حسین(ع) فرمود: «ما از آنِ خداییم و به سوى او باز مى گردیم. هر زمان مسلمانان به فرمانروایى همچون #یزید_بن_معاویه گرفتار شوند باید فاتحه اسلام را خواند. بى شک از جدّم رسول خدا (ص) شنیدم که مى فرمود: «خلافت بر خاندان ابوسفیان حرام است و اگر روزى #معاویه را بر بالاى منبر من دیدید او را بکشید» و مردم مدینه او را بر فراز منبر آن حضرت دیدند و نکشتند و در نتیجه خداوند آنها را مبتلا به یزید فاسق کرد». [۱] مروان با شنیدن این بیان کوبنده و مستدلِ #امام_حسین (ع) خاموش گشت و رفت. ابن ابى الحدید مى نویسد: معاویه دوستى داشت که هر روز به ملاقاتش میرفت و از رازداران معاویه و اصحاب سرّ او بود. او مى گوید: «پس از شهادت على (ع) و حسن مجتبى (ع) که معاویه بر سرتاسر جهان اسلام مسلّط شده بود، به او گفتم: معاویه! تو به آنچه که خواستى رسیدى و اکنون حاکم بر تمام بلاد اسلام هستى، به بنى هاشم کمتر ظلم و ستم کن و دستور بده که دیگر بر فراز منابر على (ع) را سبّ و لعن نکنند. معاویه گفت: اشتباه مى کنى! باید چنان کنم که مسلمانان بر فراز مأذنه ها نام پیامبر اسلام (ص) را بر زبان نیاورند. آرى! زمانى آرام مى گیرم که نام محمّد را از بالاى مأذنه ها به زیر بکشم «دفناً دفناً». [۲] عناد و دشمنى بنى امیّه مخصوصاً یزید با اسلام، عناد و کینه اى ریشه اى و اساسى و غیر قابل جمع بود، ولى متأسّفانه در آن زمان گروه عظیمى از مسلمانان آنها را نمى شناختند. 🔹 #یزید که معروف به شرابخوارگى، آدم کشى، هوسبازى و فسق و فجور بود به مدینه حمله کرد و شمار زیادى از مردان و زنان آن شهر مقدّس را از دم تیغ گذراند، و سه روز آن شهر را بر سربازان خود مباح کرد، تا هر کارى بخواهند انجام دهند! لشکریان یزید به قتل و غارت پرداخته و کارهاى دیگرى که قلم از ذکر آن شرم دارد! [۳] هنگامى که عبدالله بن زبیر به خانه خدا پناهنده شد، یزید نه به ابن زبیر رحم کرد و نه احترام کعبه را نگهداشت و نه حال ساکنان مکّه را مراعات نمود، لذا دستور داد منجنیق ها را در اطراف مکّه نصب و خانه خدا را سنگباران کنند! [۴] در حالى که طبق احکام اسلامى هر کس به خانه خدا پناه ببرد در امان است؛ حتّى مجرمین. هر چند مى توان آب و غذا را بر مجرمین بست تا بر اثر فشار گرسنگى و تشنگى مجبور شوند از حرم امن الهى خارج گردند، و سپس در صورت اثبات جرم آنها را دستگیر و مجازات کنند. [۵] #امام_حسین (ع) براى بیدارى و آگاهى مردم قیام کرد، امّا آن قدر خواب آنها عمیق و جهل و ناآگاهیشان ریشه دار بود که جز خون قلب امام و یاران وفادارش این آفت مهم را از مزرعه اسلام دور نساخت. مردم پس از شهادت حضرت ابى عبدالله (ع) و همراهانش، و اسارت خاندان عصمت و طهارت و بر سر نیزه رفتن سرهاى مقدّس شهداى کربلا، از خواب غفلت بیدار شدند و قیام ها یکى پس از دیگرى شکل گرفت و بنى امیّه پس از واقعه کربلا روى خوش ندیدند، تا اینکه این خون هاى پاک منتهى به سقوط بنى امیّه و ریشه کن شدن این درخت ناپاک شد. پی نوشت‌ها؛ [۱] لهوف، ص ۲۰ [۲] شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید، ج ۵، ص ۱۳۰ [۳] شرح این جنایت بى سابقه غمبار را در کتاب عاشورا، ص ۲۳۱ به بعد مطالعه فرمایید. [۴] همان [۵] جواهرالکلام، ج ۲۰، ص ۴۸-۴۶؛ و ج ۴۱، ص ۳۴۴و۳۴۵ 📕اهداف قيام حسينى‏، ناصر مكارم شيرازى، مدرسه امام على بن ابیطالب، ص ۷۵ منبع: وبسایت آیت الله مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #امام_حسین 🆔 @mesagh

❌️هممون فکر میکنیم #معاویه یه فرد سالخورده کم عقل بوده.دقت کردید هیچ #تحلیل و فهم صحیحی ازین موضوعات نداریم. 👏ببین اگر میخوایی یه فرد #مطلعِ سیاسی مذهبی قوی باشی که توی #غربال‌آخرالزّمان کله نکنی ، باید این موارد رو بدونی... 🔴ولی معاویه کسی بود که #امیرالمومنین ، علی(ع) رو شکست داد.آره درست خوندی. معاویه کسی بود که تونست #جامعه رو کلا برضد علی(ع) کنه ، که همه ی مردم دیدن #پیامبراسلام دست ایشونو به عنوان #جانشین بالا برد. ⭕️آره آقا ، یه #جنگ شناختی روانی سنگین ، این شکلی هست که امام اول مسلمین هم میتونه توش #شکست بخوره... 👏چون این مردم هستن که باید #آزموده بشن ✍️مخاطبین عزیز ، یوقت کم کاری مسئولین ، یوقت سختی ها و جنگ روانی #دشمن باعث نشه #امام‌خامنه‌ای توی قلب و رفتار شما کم رنگ بشه ها. ❌️هیچوقت اکثریت ، دال بر حقانیت نیست. واقع بین باشید.#چجوری؟ اینجوری که دنیای #ابلیس با تمام قدرتش مقابل #آقامون ایستاد تا ایشون نباشه. ولی هست و #مقتدرانه داره بازی دنیا رو تعریف میکنه... پس: ✔️#من‌یک‌انقلابی‌هستم ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌🛑📢 با_انتشار_مطالب_از_ما_حمایت_کنید 🆔 @mesagh

⛔️ محمد خاتمی گفته: اگر نظام با #اصلاح_طلبان معاندی چون مسیح علینژاد، نیک‌آهنگ‌کوثر، اکبر گنجی، محسن سازگارا، علی اصغر رمضان‌پور، محمدجواد اکبرین، فرناز قاضی‌زاده، مسعود بهنود، محمدرضا جلایی‌پور، علی افشاری، فریبا داودی مهاجر، فاطمه حقیقت‌جو، رجبعلی مزروعی، احمد باطبی... با #مسامحه بیشتری برخورد میکرد و حتی کمی #باج میداد الان هزینه کمتری برای مقابله با تبلیغات سوء اینها پرداخت میکردیم 💠 گفتم: اتفاقاً امیرالمؤمنین (ع) پاسخ شما را داده است که فرمود: فَقَدْ بَلَغَنِي أَنَّ رِجَالًا مِمَّنْ قِبَلَكَ يَتَسَلَّلُونَ إِلَى مُعَاوِيَةَ، فَلَا تَأْسَفْ عَلَى مَا يَفُوتُكَ مِنْ عَدَدِهِمْ وَ يَذْهَبُ عَنْكَ مِنْ مَدَدِهِمْ، فَكَفَى لَهُمْ غَيّاً وَ لَكَ مِنْهُمْ شَافِياً؛ فِرَارُهُمْ مِنَ الْهُدَى وَ الْحَقِّ وَ إِيضَاعُهُمْ إِلَى الْعَمَى وَ الْجَهْلِ؛ فَإِنَّمَا هُمْ أَهْلُ دُنْيَا، مُقْبِلُونَ عَلَيْهَا وَ مُهْطِعُونَ إِلَيْهَا، وَ قَدْ عَرَفُوا الْعَدْلَ وَ رَأَوْهُ وَ سَمِعُوهُ وَ وَعَوْهُ، وَ عَلِمُوا أَنَّ النَّاسَ عِنْدَنَا فِي الْحَقِّ أُسْوَةٌ، فَهَرَبُوا إِلَى الْأَثَرَةِ، فَبُعْداً لَهُمْ وَ سُحْقاً به من خبر رسيده كه گروهى از مردم مدينه به سوى #معاويه گريختند، مبادا براى از دست دادن آنان، و قطع شدن كمك و ياريشان افسوس بخورى كه اين فرار براى گمراهى شان، و نجات تو از رنج آنان كافى است، آنان از حق و هدايت گريختند، و به سوى #كور_دلى و جهالت شتافتند. آنان دنياپرستانى هستند كه به آن روى آوردند، و شتابان در پى آن روانند. عدالت را شناختند و ديدند و شنيدند و به خاطر سپردند، و دانستند كه همه مردم در نزد ما، در حق يكسانند، پس به سوى انحصار طلبى گريختند، دور باشند از رحمت حق، و لعنت بر آنان باد! علی زنگنه

#ویژه ایام شهادت امام صادق علیه‌السلام۲ #بخش_دوم 🚦دوران #منصور سخت تر از دوران #معاویه و #یزید 📍اما در سال ۱۳۶ در پی مرگ #أبوالعباس و روی کار آمدن #أبوجعفرعبدالله که بعداً به #منصور معروف شد، دوران سختی برای امام صادق علیه السلام پدید آمد به این معنا که منصور عباسی به شدت بر اولاد پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم و علویان سخت گرفت. چرا که او میدانست امامت حق آن ذوات مقدس است و با علم براین مسئله بر امام صادق سلام الله علیه به عنوان بزرگ علویان و چهره برتر علمی و تقوایی آنان و همچنین بر نوادگان #امام_مجتبی علیه السلام بسیار سخت گرفت. 📍 منصور امام صادق علیه السلام را در مضیقه فراوان گذاشت و بارها آن حضرت را به کوفه و بعداً شهر هاشمیه که بعنوان مرکز خلافت عباسیان پیش از بغداد بنا شده بود، احضار می کرد و امام را در تنگنا و فشار قرار می‌داد.با این حال امام در احضارها، مخفیانه با شیعیان و جویندگان دانش #اهل_بیت علیهم‌السلام ارتباط برقرار می کرد و آنها را از دریای بی کران معلومات خود بهره مند می‌فرمود تا اینکه #منصور امام را به #مدینه باز گرداند و تحت مراقبت شدید قرار داد. 📍 به گفته و اعتقاد بسیاری از علمای ما، منصور لعنه‌الله از این عصر به بعد بر علیه امام صادق علیه‌السلام و خاندان پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم چنان خفقان سنگینی اعمال کرد که از نظر فشار و مشکلات و سختی ها می‌توان گفت که از دوران معاویه و یزید هم سخت تر بوده است. 📍لذا دیگر از آن جلسات علمی و ارتباطات امام صادق علیه‌السلام با مردم خبری نیست تا اینکه #منصور لعنه‌الله تصمیم به قتل #امام_صادق گرفت و در چند نوبت اقدام به قتل امام نمود اما موفق نمی‌شد تا اینکه به حاکم مدینه فرمان قتل امام علیه‌السلام را صادر کرد و به قدری کینه و بغض نسبت به امام و امامت داشت که حتی به او فرمان داده بود بعد از اینکه امام از دنیا رفت، داخل خانه امام بریزند و وصیت نامه امام علیه‌السلام را بیابند و وصی آن حضرت که از منظر او جانشین آن امام همام خواهد بود را شناسایی و اعدام کنند. 🔸 این جنایات یعنی شهادت #امام_صادق علیه‌السلام بنابر نقل معروف در ۲۵ شوال سال ۱۴۸ اتفاق افتاد و آن حضرت روح مقدسش به ملکوت اعلی پیوست.

#ویژه ایام شهادت امام صادق علیه‌السلام۲ #بخش_دوم 🚦دوران #منصور سخت تر از دوران #معاویه و #یزید 📍اما در سال ۱۳۶ در پی مرگ #أبوالعباس و روی کار آمدن #أبوجعفرعبدالله که بعداً به #منصور معروف شد، دوران سختی برای امام صادق علیه السلام پدید آمد به این معنا که منصور عباسی به شدت بر اولاد پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم و علویان سخت گرفت. چرا که او میدانست امامت حق آن ذوات مقدس است و با علم براین مسئله بر امام صادق سلام الله علیه به عنوان بزرگ علویان و چهره برتر علمی و تقوایی آنان و همچنین بر نوادگان #امام_مجتبی علیه السلام بسیار سخت گرفت. 📍 منصور امام صادق علیه السلام را در مضیقه فراوان گذاشت و بارها آن حضرت را به کوفه و بعداً شهر هاشمیه که بعنوان مرکز خلافت عباسیان پیش از بغداد بنا شده بود، احضار می کرد و امام را در تنگنا و فشار قرار می‌داد.با این حال امام در احضارها، مخفیانه با شیعیان و جویندگان دانش #اهل_بیت علیهم‌السلام ارتباط برقرار می کرد و آنها را از دریای بی کران معلومات خود بهره مند می‌فرمود تا اینکه #منصور امام را به #مدینه باز گرداند و تحت مراقبت شدید قرار داد. 📍 به گفته و اعتقاد بسیاری از علمای ما، منصور لعنه‌الله از این عصر به بعد بر علیه امام صادق علیه‌السلام و خاندان پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم چنان خفقان سنگینی اعمال کرد که از نظر فشار و مشکلات و سختی ها می‌توان گفت که از دوران معاویه و یزید هم سخت تر بوده است. 📍لذا دیگر از آن جلسات علمی و ارتباطات امام صادق علیه‌السلام با مردم خبری نیست تا اینکه #منصور لعنه‌الله تصمیم به قتل #امام_صادق گرفت و در چند نوبت اقدام به قتل امام نمود اما موفق نمی‌شد تا اینکه به حاکم مدینه فرمان قتل امام علیه‌السلام را صادر کرد و به قدری کینه و بغض نسبت به امام و امامت داشت که حتی به او فرمان داده بود بعد از اینکه امام از دنیا رفت، داخل خانه امام بریزند و وصیت نامه امام علیه‌السلام را بیابند و وصی آن حضرت که از منظر او جانشین آن امام همام خواهد بود را شناسایی و اعدام کنند. 🔸 این جنایات یعنی شهادت #امام_صادق علیه‌السلام بنابر نقل معروف در ۲۵ شوال سال ۱۴۸ اتفاق افتاد و آن حضرت روح مقدسش به ملکوت اعلی پیوست.

🛑📢امام علی(ع) وضعیت مردم در زمان «معاویه» را چگونه پیش بینی می کند؟ 🔹 #امام_علی (ع) در خطبه ۵۷ #نهج_البلاغه، از حاكم شدن #معاويه بر امّت پيشگويى مى كند و به مفاسدى كه از اين حاكميت سرچشمه مى گيرد اشاره مى نماید. ایشان نخست مى فرمايد: «أَمَّا إنَّهُ سَيَظْهَرُ عَلَيْكُمْ بَعْدِي رَجُلٌ رَحْبُ الْبُلْعُومِ، مُنْدَحِقُ البَطْنِ، يَأْكُلُ مَايَجِدُ وَ يَطْلُبُ ما لا يَجِدُ؛ آگاه باشيد بعد از من مردى گشاده گلو و شكم بزرگ بر شما مسلّط خواهد شد كه هر چه بيابد مى خورد و آنچه را نمى يابد جستجو مى كند». در ادامه اين سخن، دستور قتل چنين فردى را صادر كرده، مى فرمايد: «فَاقْتُلُوهُ وَ لَنْ تَقْتُلُوهُ؛ او را بكشيد ولى هرگز نخواهيد كشت!». 🔹اما اینکه چرا اين فرد از ديدگاه #امام_علی (ع) واجب القتل بوده، روشن ترين دليل آن همان فسادى است كه در ميان مسلمين بر پا كرده بود و از بارزترين مصداق هاى #مفسد_فى_الارض بود؛ چرا كه علاوه بر ايجاد ناامنى در كشور اسلام، جنگ هايى به راه انداخت كه خون بسيارى از مسلمانان در آن ريخته شد. گذشته از اين، بدعت هايى در اسلام گذاشت كه اگر ادامه مى يافت اسلام به كلّى دگرگون مى شد. اضافه بر اينها او دستور سبّ اميرالمؤمنين امام على (ع) را صادر كرده بود؛ همان كسى كه پيغمبر اكرم (ص) درباره اش فرموده بود: «مَنْ سَبَّ عَلِيّاً فَقَدْ سَبَّنی؛ [۱] كسى كه #على را دشنام دهد مرا دشنام داده»؛ و به يقين كسى كه رسول الله (ص) را سب كند مهدورالدّم است. 🔹در ادامه اين سخن، از يكى ديگر از حوادث آينده پرده برمى دارد و مى فرمايد: «أَلاَ وَ إِنَّهُ سَيَأْمُرُكُمْ بِسَبِّي وَ الْبَرَاءَةِ مِنِّی؛ آگاه باشيد، او به شما فرمان مى دهد كه مرا دشنام دهيد! و از من بيزارى جوييد!». اين نشان مى دهد كه تا چه حدّ #معاويه كينه توز و حريص بر مقام بود. او مى دانست فضائلى كه پيامبر اسلام (ص) درباره امام علی (ع) گفته است و همه اصحاب و ياران شنيده اند، شرق و غرب جهان را فرا خواهد گرفت؛ و هر يك از اين احاديث دليلى بر بى اعتبارى حكومت او و باطل بودن ادعاهاى اوست. از سوى ديگر، دستور سبّ و دشنام آن حضرت را در منابر و در خطبه هاى نماز جمعه رواج داد و اين يكى از زشت ترين بدعت هاى معاويه بود كه هيچ توجيه گر متعصّبى نيز توجيهى براى آن ندارد؛ 🔹و به گفته شاعر عرب: «أَ عَلَى الْمَنابِرِ تُعْلِنُونَ بِسَبَّهِ ؛ وَ بِسَيْفِه نُصِبَتْ لَكُمْ أَعْوادُها؛ [۲] آيا بر منبرها آشكارا او را دشنام مى دهيد در حالى كه چوبه اين منبرها با شمشير او براى شما بر پا شد». جالب توجه اين كه طرفداران معاويه نيز به اين حقيقت «كه اين بدعت را براى تحكيم غاصبانه و ظالمانه خود گذارده اند» اعتراف كرده اند، از جمله اين كه كسى از مروان سؤال كرد: چرا على را بر منابر دشنام مى گوييد؟ او در جواب گفت: «إنَّهُ لايَسْتَقيمُ لَناَ الاَمْرُ إلاّ بِذلِكَ؛ [۳] كار حكومت ما بدون آن [يعنى سب على] سامان نمى يابد». 🔹سپس امام در برابر اين بدعت وقيحانه، به يارانش چنين دستور مى دهد: «فَأَمَّا السَّبُّ فَسُبُّونِي، فَإِنَّهُ لي زَكاةٌ وَ لَكُمْ نَجَاةٌ وَ أَمَّا الْبَراءَةُ فَلاَ تَتَبَرَّأُوا مِنِّي، فَإِنّی وُلِدْتُ عَلَى الْفِطْرَةِ وَ سَبَقْتُ إِلَى الايمَانِ وَ الْهِجْرَةِ؛ اما بدگويى را [به هنگام اجبار دشمن] به شما اجازه مى دهم؛ چرا كه اين موجب فزونى مقامات معنوى من و باعث نجات شماست؛ ولى در مورد بيزارى جستن، هرگز از من بيزارى مجوييد، زيرا من بر فطرت پاك توحيد تولّد يافته ام و در «ايمان و اسلام» و «هجرت» بر ديگران پيشى گرفته ام!». از اين سخن، به خوبى روشن مى شود كه اگر انسان با ايمانى از سوى دشمن هتّاك و بى ايمان، مورد هتك قرار گيرد، يا مردم را اجبار به هتك او كند، نه تنها از مقامات او كاسته نمى شود، بلكه خداوند به جبران اين اهانت بر كرامت و عظمت مقام او مى افزايد. پی نوشت‌ها؛ [۱] اين حديث را «حاكم» در كتاب المستدرك على الصحيحين، أبو عبدالله حاكم نيسابوري، دار الكتب العلمية، بيروت، ۱۴۱۱ق، چ اول، ج ۳، ص ذكر كرده است. [۲] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی، ۱۴۰۳ق، چ دوم، ج ۴۵، ص ۱۳۷، باب ۳۹ [۳] الغدير فى الكتاب و السنة و الادب، امينى، عبد الحسين، مركز الغدير للدراسات الاسلامية، ۱۴۱۴ق، چ اول، ج ۹، ص ۵۳۳ 📕پيام امام امير المومنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۲، ص ۶۴۲ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #امام_علی #معاويه

🛑📢چه بدعتی در دین ایجاد شده بود که «امام حسین» (ع) برای مبارزه با آن قیام کرد؟ (بخش دوم) 🔸 #بنى_امیّه در طول مدّتى که خلافت را غصب کردند، و به ناحق بر مسند قدرت تکیه زدند، بدعت‌ هاى فراوانى در دین ایجاد کرده و سنّت پیامبر (ص) را میراندند؛ چرا که ادامه حیاتشان در گرو احیاى بدعت ها و محو سنّت هاى پیامبر اسلام (ص) بود. ذیلاً نمونه هایى از این بدعت ها ذکر می گردد: 🔹در عصر جاهلیّت امتیازات قومى غوغا مى کرد. آنان اوّلا: عرب را (هر چند داراى انحطاط اخلاقى بود) بر عجم (غیر عرب) برترى مى دادند. ثانیاً: در میان عرب ها، هر قبیله اى خود را برتر از دیگر قبیله ها مى دانست و براى این منظور به شمارش تعداد افراد قبیله خود مى پرداختند، و اگر دو قبیله از این جهت مساوى بودند، به سراغ گورستان ها رفته و سرشمارى مردگان هر قبیله را آغاز مى کردند تا قبیله برتر مشخّص شود. [۱]  اسلام این ملاک و معیارِ نادرست را برچید، و معیار بشریّت و انسانیّت را جایگزین آن کرد و براى همه انسانها، فارغ از قبیله، نژاد، زبان و رنگ، ارزش قائل شد. 🔹در آیه ۷۰ سوره اسراء مى خوانیم: «وَ لَقَدْ کَرَّمْنَا بَنِى آدَمَ وَ حَمَلْنَاهُمْ فِى الْبَرِّ وَالْبَحْرِ وَ رَزَقْنَاهُمْ مِّنَ الطَّیِّبَاتِ وَ فَضَّلْنَاهُمْ عَلَى کَثِیر مِّمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِیلا؛ ما فرزندان آدم را گرامى داشتیم و آنها را در صحرا و دریا (بر مرکب هاى راهوار) سوار کردیم؛ و از نعمت هاى پاکیزه به آنان روزى دادیم؛ و آنها را بر بسیارى از موجوداتى که خلق کرده ایم، برترى بخشیدیم». آرى با آمدن اسلام، انسان محورى، جاى قبیله محورى را گرفت، و لذا طرفداران پیامبر (ص) و جذب شدگان به اسلام، از قبیله و نژاد و زبان و رنگ خاصّى نبودند؛ بلکه عرب و عجم، سیاه و سفید، قریشى و غیر قریشى، فوج فوج به اسلام رو آورده و تسلیم امر خدا شدند. 🔹با رحلت پیامبر (ص)، این سنّت حضرت نیز دستخوش تغییر شد و کم کم همان قومیّت‌ گرایى رخ نمایى کرد، تا در دوران خلیفه سوم به اوج رسید؛ [۲] و این مطلب مخصوصاً در مناطق تحت نفوذ #معاویه به وضوح دیده مى شد. تعصّبات قومى، جاى انسان محورى را گرفت و همین امر باعث اختلافات و درگیرى میان قبایل شد. اتّحاد و یکپارچگى و وحدت ناشى از انسان محورى به تدریج از میان مسلمانان رخت بربست، و دیگر خبرى از آن جامعه متّحد و یکپارچه نبود. #امام_حسین (ع) قیام کرد تا دوباره همه مسلمانان را متّحد نموده، و یادگار جدّش، یعنی انسان محورى را حاکم کند. #ادامه_دارد... پی‌نوشت‌ها؛ [۱] شرح بیشتر را در تفسیر نمونه، ج ۲۷، ص ۲۷۵ مطالعه فرمایید. [۲] جرج جرداق در کتاب الامام على صوت العدالة الانسانیة، ج ۱، ص ۱۲۴ درباره تقویت بنى امیّه توسط عثمان مى نویسد: «عثمان، هم کلید بیت المال و هم شمشیر سلطان را در دستان بنى امیّه قرار داد». (عاشورا، ص ۱۴۰) 📕اهداف قیام حسینى‏، آیت الله العظمى ناصر مکارم شیرازى، ص ۴۸ منبع: وبسایت راسخون #امام_حسین

🛑📢 خصوصیات امام حسن مجتبی علیه السلام 🔹رسول خدا (ص) در مناسبت‌ های مختلف از فضیلت و عظمت ایشان سخن به میان می‌آورد؛ چنان که می‌فرمود: هر که #حسن و حسین (علیهم السلام) را دوست داشته باشد مرا دوست دارد و هر که با آن دو، دشمنی کند با من دشمنی کرده است. #امام_حسن_مجتبی (ع) نه تنها از نظر علم، تقوا، زهد و عبادت، مقامی‌ برگزیده و ممتاز داشت، بلکه از لحاظ بذل و بخشش و دستگیری‌ از بیچارگان و درماندگان نیز در عصر خود زبانزد خاص و عام بود. هیچ فقیری از در خانه آن حضرت، دست خالی بر نمی‌گشت. هیچ آزرده دلی شرح پریشانی خود را نزد آن بزرگوار بازگو نمی‌کرد جز آنکه مرهمی‌ بر دل آزرده او نهاده می‌شد. [۱] 🔹تاریخ‌نگاران و دانشمندان در شرح زندگانی پرافتخار آن حضرت، نوشته‌اند که آن بزرگوار دو بار تمام اموال و دارایی خود را در راه خدا خرج کرد و سه بار ثروت خود را به دو نیم تقسیم کرده و نصف آن را برای خود نگه داشت و نصف دیگر را در راه خدا بخشید. [۲] آن بزرگوار گاه مبالغ قابل توجهی پول را یکجا به مستمندان می‌ بخشید، به طوری که مایه شگفتی واقع می‌شد. نکته قابل توجه این است که آن حضرت با این کار، برای همیشه شخص فقیر را بی نیاز می‌ ساخت و او می‌ توانست با این مبلغ، تمام نیازهای خود را برطرف نموده و زندگی آبرومندانه ای تشکیل دهد و احیانا سرمایه ای برای خود تهیه نماید. [۳] از خصوصیات اخلاقی  ایشان آن بود که اجازه نمی‌ داد کسی از در خانه او ناامید برگردد و اگر کمک مستقیم مقدور نبود، به طور غیرمستقیم در رفع نیازمندی‌ های افراد کوشش می‌ فرمود. 🔹به شهادت تاریخ، #امام_مجتبی (ع) فردی شجاع و باشهامت بود و در راه پیشرفت اسلام از هیچگونه جانبازی دریغ نمی‌ ورزید. آمادگی ایشان برای جانبازی در راه حق به قدری بود که امیرالمومنین (ع) در جنگ صفین از یاران خود خواست که او و برادرش امام حسین (ع) را از ادامه جنگ با دشمن باز دارند، تا نسل پیامبر با شهادت این دو شخصیت از بین نرود. اما با چنین شجاعتی، چرا #امام_حسن (ع) صلح را بر قیام ترجیح داد؟ سؤالی است که پاسخ آن در کتاب‌ های بسیاری به تفصیل ذکر شده است و در این مختصر تنها به این نکته بسنده می‌ کنیم که شرایط داخلی و خارجی، فرصتی را به وجود آورد که #معاویه بتواند با استفاده از این فرصت، صلح را بر حضرت تحمیل نماید. 🔹به یقین همانگونه که اگر امام حسین (ع) قیام نمی‌نمود، اسلام برای همیشه به فراموشی سپرده می‌شد، صلح امام حسن (ع) نیز صفحه ای از نگهبانی دین خدا بود. توضیح آنکه شرایط به گونه ای بود که اگر #امام_حسن_مجتبی (ع) صلح نمی‌کرد و جنگ را انتخاب می‌نمود، دیگر اسلامی ‌وجود نداشت، که توسط امام حسین (ع) به قیام منجر شود. به یقین در آن شرایط اگر امام حسین (ع) نیز به جای امام حسن (ع) بود، کاری به جز صلح انجام نمی‌داد، چنانکه امام حسین (ع) نیز تا زمانی که معاویه در رأس حکومت بود، اقدام نظامی‌ انجام نداد و تنها به سخنرانی کوبنده و افشاگرانه و نامه‌ های اعتراض آمیز به معاویه بسنده می‌فرمود. از همین روست که رسول خدا (ص) درباره این دو بزرگوار می‌فرمایند: حسن و حسین (علیهم السلام) امام‌اند چه قیام کنند و چه بنشینند (قیام نکنند). در کتاب‌ های پرشماری از منابع اهل سنت درباره دو نوه رسول اکرم (ص) و از مقام و مرتبه آنان در نزد رسول خدا (ص) سخن به میان آمده است. پی‌نوشت‌ها: [۱] مهدی پیشوایی، سیره پیشوایان، ص ۸۸ [۲] یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ج ۲، ص ۲۲۶ [۳] مهدی پیشوایی، سیره پیشوایان، ص ۸۹ 📕فرصت‌هایی از ماه خدا (محمدمهدی فجری) چاپ اول منبع: وبسایت راسخون با تلخیص #امام_حسن

‌ همه میریم بهشت؟! مذهبی‌های‌صورتی وارثان اسلامی هستند که #معاویه آن‌را به ارث گذاشت. ● استاد رحیم‌پور ازغدی

🎥ماجرای دردناک ممانعت عایشه و معاویه از انجام وصیت امام حسن مجتبی علیه السلام برای دفن در کنار رسول خدا صلی الله علیه و آله 🧑🏻‍💻کارشناس : حجت‌الاسلام والمسلمین استاد حبیب عباسی #امام‌حسن‌مجتبی‌ع #شهادت #معاویه #عایشه #استاد‌عباسی #استاد_عباسی

🎥ماجرای دردناک ممانعت عایشه و معاویه از انجام وصیت امام حسن مجتبی علیه السلام برای دفن در کنار رسول خدا صلی الله علیه و آله 🧑🏻‍💻کارشناس : حجت‌الاسلام والمسلمین استاد حبیب عباسی #امام‌حسن‌مجتبی‌ع #شهادت #معاویه #عایشه #استاد‌عباسی #استاد_عباسی

📜 #ویژه ایام شهادت امام صادق علیه‌السلام۲ #بخش_دوم 🚦دوران #منصور سخت تر از دوران #معاویه و #یزید 📍اما در سال ۱۳۶ در پی مرگ #أبوالعباس و روی کار آمدن #أبوجعفرعبدالله که بعداً به #منصور معروف شد، دوران سختی برای امام صادق علیه السلام پدید آمد به این معنا که منصور عباسی به شدت بر اولاد پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم و علویان سخت گرفت. چرا که او میدانست امامت حق آن ذوات مقدس است و با علم براین مسئله بر امام صادق سلام الله علیه به عنوان بزرگ علویان و چهره برتر علمی و تقوایی آنان و همچنین بر نوادگان #امام_مجتبی علیه السلام بسیار سخت گرفت. 📍 منصور امام صادق علیه السلام را در مضیقه فراوان گذاشت و بارها آن حضرت را به کوفه  و بعداً شهر هاشمیه که بعنوان مرکز خلافت عباسیان پیش از بغداد بنا شده بود، احضار می کرد و امام را در تنگنا و فشار قرار می‌داد.با این حال امام در احضارها، مخفیانه با شیعیان و جویندگان دانش #اهل_بیت علیهم‌السلام ارتباط برقرار می کرد و آنها را از دریای بی کران معلومات خود بهره مند می‌فرمود تا اینکه #منصور امام را به #مدینه باز گرداند و تحت مراقبت شدید قرار داد. 📍 به گفته و اعتقاد بسیاری از علمای ما، منصور لعنه‌الله از این عصر به بعد بر علیه امام صادق علیه‌السلام و خاندان پیغمبر صلی الله علیه و آله وسلم چنان خفقان سنگینی اعمال کرد که از نظر فشار و مشکلات و سختی ها می‌توان گفت که از دوران معاویه و یزید هم سخت تر بوده است. 📍لذا دیگر از آن جلسات علمی و ارتباطات امام صادق علیه‌السلام با مردم خبری نیست تا اینکه #منصور لعنه‌الله تصمیم به قتل #امام_صادق گرفت و در چند نوبت اقدام به قتل امام نمود اما موفق نمی‌شد تا اینکه به حاکم مدینه فرمان قتل امام علیه‌السلام را صادر کرد و به قدری کینه و بغض نسبت به امام و امامت داشت که حتی به او فرمان داده بود بعد از اینکه امام از دنیا رفت، داخل خانه امام بریزند و وصیت نامه امام علیه‌السلام را بیابند و وصی آن حضرت که از منظر او جانشین آن امام همام خواهد بود را شناسایی و اعدام کنند. 🔸 این جنایات یعنی شهادت #امام_صادق علیه‌السلام بنابر نقل معروف در ۲۵ شوال سال ۱۴۸ اتفاق افتاد و آن حضرت روح مقدسش به ملکوت اعلی پیوست.