🌸☄🌸☄🌸☄🌸☄🌸 🌸 ⭕️تفسیر سوره توحید (بخش اول) 🔷 #قرآن_کریم دارای محتوایی است وسیع و نامحدود؛ چرا که #کلام_خدا نامتناهی است و همانطور که خداوند فرموده است: اگر همه درختان قلم وار به نگارش بپردازند و دریاها مرکب شوند و بخواهند با آنها #کلمات_الهی را بنویسند، قلمها و دریاها به پایان می رسند، اما نگارش #کلمات و #نعمتهای_الهی به پایان نخواهد رسید. [سوره کهف، ۱۰۹] پس بر آن شدیم در این نوشتار برای یافتن مختصر حقیقتی از این کتاب آسمانی به شرحی کوتاه از #سوره_مبارکه_توحید بپردازیم. 💠فضیلت سوره 🔷در مورد فضایل #سوره_مبارکه_اخلاص روایات و احادیث متعددی وجود دارد که به سه مورد از این روایات اشاره می کنیم: ۱) عبدالله بن حجر گوید: شنیدم #امیرالمؤمنین (ع) فرمود: کسی که یازده مرتبه بعد از نماز صبح «قل هو الله احد» بخواند در این روز گناهی مرتکب نشود و بینی شیطان به خاک بساید. [۱] ۲) از #امام_علی (ع) روایت شده که: هر کس #سوره_توحید را یکبار بخواند، گویا ثلث قرآن را خوانده، و هرکس دوبار آن را بخواند گویا دو سوم قرآن را خوانده، و هر کس سه مرتبه تلاوت نماید، گو اینکه کل قرآن را تلاوت نموده است. [۲] ۳) از انس نقل شده #نبی_اکرم (ص) در شام بود که جبرئیل (ع) بر او نازل شد و گفت: ای محمد (ص)، معاویة بن معاویه مرده است، آیا دوست میداری بر او نماز گزاری؟ فرمود: بلی! پس جبرئیل بر او به نماز ایستاد و صفوفی از ملائکه، در هر صفی ۶۰۰ هزار ملک. #پیامبر_اکرم (ص) پرسیدند: علت این فضل چیست؟ جبرئیل (ع) فرمود: #سوره_توحید را در هر حالی قائم، قاعد، جالس، رونده و در حالت خوابیده می خواند. [۳] 💠شان نزول 🔷 #شان_نزول این سوره مبارکه در سه وجه به طور خلاصه ذکر می گردد [۴]؛ وجه اول: این سوره مبارکه به سبب سؤال مشرکان نازل شده است. ضحاک نقل کرده است که #مشرکان عامر بن طفیل را نزد #رسول_اکرم فرستادند و گفتند: ما با دین تو مخالفت می کنیم؛ اگر فقیر هستی تو را غنی می کنیم، و اگر مجنونی تو را مداوا می کنیم، و اگر هوای زنی را کرده ای آن را به ازدواج تو در می آوریم. پس #پیامبر (ص) فرمودند: من فقیر و مجنون و شیفته هیچ زنی نیستم، من #رسول_خدا هستم، شما را از عبادت بتها به عبادت معبودم فرا می خوانم. 🔷وجه دوم: این سوره به سبب سؤال یهود نازل شده است. عکرمه از ابن عباس نقل کرده است که همانا یهود نزد #رسول_خدا (ص) آمد در حالی که کعب بن اشرف با آنها بود. پس گفتند: ای محمد (ص)، اگر خدای تو خلق را بیافرید پس چه کسی خود او را خلق کرد؟ (توضیحی مختصر درباره این موضوع: #خداوند خود #خالق و #آفریننده_هستی است و بی نیاز از غیر، لذا متکی به خود است، و نیازی به خالق و آفریننده ندارد؛ چون وجود ذاتی اوست و از دورن او می جوشد) پیامبر (ص) به غضب آمد و جبرئیل نازل شد و او را آرام نمود و این سوره نازل شد. 🔷وجه سوم: گفته شده این سوره به سبب سؤال نصاری نازل شد. عطاء از ابن عباس نقل کرده است که از نجران نزد رسول الله (ص) آمدند و گفتند: #پروردگارت را برای ما وصف کن، آیا او از زبرجد، یاقوت، طلا یا نقره است؟ فرمود: او از چیزی نیست، زیرا او خود #خالق اشیاست. پس این سوره نازل شد. نصاری گفتند: هو واحد و تو نیز واحدی! فرمود: «لیس کمثله شیء»؛ گفتند: #صمد چیست؟ فرمود: او کسی است که #خلق در حوائج‌شان به او نیازمندند؛ گفتند: باز هم بگو! فرمود: «لم یلد و لم یولد و لم یکن له کفواً احد»؛ همانند او نظیری نیست. #ادامه‌دارد... پی نوشتها: [۱] طبرسی، شیخ ابوعلی، تفسیر مجمع البیان، چ سوم، ج ۲۷، ص ۳۵۷ [۲] فیض کاشانی، ملا محسن، الصافی فی تفسیر القرآن، چ ششم، ج ۲، ص ۸۶۶ [۳] سیوطی، جلال الدین عبدالرحمن، الدرالمنثور فی التفسیر بالماثور، منشورات مکتبة آیة الله العظمی المرعشی النجفی، ج ۵ و ۶، ص ۴۱۱ [۴] فخر رازی، تفسیر کبیر، ج ۳۲، ص ۱۷۵ منبع مطلب: دو ماهنامه مشکوة النور، شماره ۳، سیده نیره اشرف واقفی منبع: حوزه نت

💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ☄ ⭕️فرزند آوری در آئینه آیات قرآن (بخش چهارم) 🔸در بسیاری از آیات #قرآن_کریم #فرزندآوری با ویژگی ها و تعابیر بسیار ستوده‌ای توصیف شده که جای هیچ شک و شبهه ای را باقی نمی گذارد که در گفتمان وحیانی این کتاب مقدس، موضوع فرزندآوری و #ازدیاد_نسل #امری_مطلوب و پسندیده است، ضمن اینکه بسیاری از احکام و دستورات دین اسلام به صورت صریح و جزئی تر  در آئینه روایات منعکس شده است. 💠به برخی از آیات قرآن که تعابير بسیار پسندیده ای برای فرزند و فرزندآوری در آنها وجود دارد اشاره می‌کنیم: 4⃣آیه ۱۲ سوره نوح: در این آیه می خوانیم: «وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهاراً؛ و شما را با اموال و #فرزندان فراوان كمك كند و باغ هاى سرسبز و نهرهاى جارى در اختيارتان قرار دهد.»! این آیه یکی از آیاتی است که مژده های الهی را به قوم نوح از زبان آن حضرت بیان می کند - البته مژده هایی که مشروط به ایمان آن قوم و طلب مغفرت شان از خداوند بوده است - و همانطور که می بینیم #فزونی_فرزندان نیز در کنار نعمت هایی دیگر به عنوان یکی #نعمتهای_الهی مورد اشاره قرار گرفته است. سببی نیز که باعث شده حضرت نوح (ع) این وعده ها را به قوم خود دهد، بنابر بعضى از روايات این بوده است که وقتى قوم لجوج او از قبول دعوتش سر باز زدند، خشكسالى و قحطى آنها را فرا گرفت و بسيارى از اموال و فرزندان شان هلاك شدند. به همین خاطر نوح به آنها گفت: اگر ايمان بياوريد همه اين مصائب و بلاها از شما دفع خواهد شد. [۱] 🔹در این آیه از تعبیر «یمددکم بـ...» برای اشاره به #نعمت_فرزند اشاره شده است. كلمه «امداد» به معناى رساندن مدد به دنبال مدد ديگر است و مدد به معناى هر چيزى است كه آدمى را در رسيدن به حاجتش كمك كند و مشخص است که برخورداری از #فرزندان در کنار تملک اموال، نزديكترين كمك هاى ابتدايى براى رسيدن جامعه انسانى به هدف هاى خويش است. [۲] 5⃣آیات ۱۳۳ و ۱۳۴ سوره شعراء: در این آیات می خوانیم: «وَ اتَّقُوا الَّذي أَمَدَّكُمْ بِما تَعْلَمُونَ - أَمَدَّكُمْ بِأَنْعامٍ وَ بَنينَ؛ و از [نافرمانى] خدايى بپرهيزيد كه شما را به نعمت هايى كه مى دانيد امداد كرده - شما را به چهارپايان و نيز پسران [لايق و برومند] امداد فرموده». در این آیات می بینیم که از يك سو، یاری شدن انسان با سرمايه هاى مادى كه قسمت مهمى از آن - مخصوصا در آن عصر - چهارپايان و دام ها بودند مورد اشاره قرار گرفته و از سوى ديگر #نيروى_انسانى كافى كه بتواند آن را حفظ و نگاهدارى كند نیز - به عنوان یکی دیگر از مؤلفه های یاری خداوند به انسان - برشمرده شده است. اين تعبير در آيات مختلف قرآن تكرار شده است كه هنگام برشمردن نعمت هاى مادى، در کنار اشاره به اموال، از #فرزندان نیز به عنوان نيروى انسانى كه حافظ و نگاهبان و پرورش دهنده اموال است نام برده می شود. [۳] 🔹نکته ظریف دیگری که در معناشناسی این آیات باید مورد اشاره قرار بگیرد نیز این است که بنابر آنچه در کتاب های لغت ثبت شده، كلمه «مد» در اصل به معناى كشيدن است، ولى در معنای «يارى» هم‏ استعمال مى‏شود. بيشتر موارد استعمال «امداد» در عمل و فعل محبوب است، به خلاف كلمه «مد» كه بيشتر در مكروه استعمال مى شود، همچنان كه هر دو كلمه در قرآن كريم آمده يك جا می خوانیم: «وَ أَمْدَدْناهُمْ بِفاكِهَةٍ؛ [طور، ۲۲] ايشان را با ميوه مدد داديم» و در جای دیگر به این آیه برمی خوریم که: «وَ نَمُدُّ لَهُ مِنَ الْعَذابِ مَدًّا؛ [مریم، ۷۹] و عذابش را همواره ادامه خواهیم داد». [۴] #ادامه_دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] تفسیر نمونه، مكارم شیرازی، ناصر، دار الكتب الإسلامية، چ ۱۰، ج ۲۵، ص ۷۰ [۲] المیزان فی تفسیر القرآن، طباطبایی، سیدمحمدحسین، ترجمه: موسوی، محمدباقر، دفتر انتشارات اسلامی، چ ۵، ج ۲۰، ص ۴۵ [۳] تفسیر نمونه، همان، ج ۱۵، ص ۲۹۷ [۴] المیزان فی تفسیر المیزان، همان، ج ‏۱۵، ص ۴۲۳ نویسندگان: حجّة الاسلام احمد حیدری -  علی غبیشاوی منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #فرزند #فرزندآوری 🔶🔷 میثـــــاق🔷🔶 @mesagh ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ✅🌴https://eitaa.com/mesagh

⭕️فرزند آوری در آئینه آیات قرآن (بخش پنجم) 🔸در بسیاری از آیات #قرآن_کریم #فرزندآوری با ویژگی ها و تعابیر بسیار ستوده‌ای توصیف شده که جای هیچ شک و شبهه ای را باقی نمی گذارد که در گفتمان وحیانی این کتاب مقدس، موضوع فرزندآوری و #ازدیاد_نسل #امری_مطلوب و پسندیده است، ضمن اینکه بسیاری از احکام و دستورات دین اسلام به صورت صریح و جزئی تر  در آئینه روایات منعکس شده است. 💠به برخی از آیات قرآن که تعابير بسیار پسندیده ای برای فرزند و فرزندآوری در آنها وجود دارد اشاره می‌کنیم: 6⃣آیه ۱۱ سوره شوری: در این آیه می خوانیم: «فاطِرُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً وَ مِنَ الْأَنْعامِ أَزْواجاً يَذْرَؤُكُمْ فيهِ لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْ‏ءٌ وَ هُوَ السَّميعُ الْبَصيرُ؛ او آفريننده آسمانها و زمين است و از جنس شما همسرانى براى شما قرار داد و جفت هايى از چهارپايان آفريد و شما را به اين وسيله [به وسيله همسران‏] زياد مى كند هيچ چيز همانند او نيست و او شنوا و بيناست». بنابر بیان این آیه کریمه، يكى از نشانه هاى بزرگ تدبير پروردگار و ربوبيت و ولايت او همین است كه براى انسانها #همسرانى از جنس خودشان آفريده كه از يكسو #مايه_آرامش روح و جان او هستند، و از سوى ديگر #مايه_بقاء_نسل و تكثير مثل و تداوم وجود او. گرچه قرآن با توجه به خطاب «يذرؤكم» اين معنا را در مورد انسان بيان داشته ولى ناگفته پيداست كه اين حكم از نظر تكثير مثل مورد چهارپايان و موجودات زنده ديگر نيز جارى است. [۲] این معنا دال بر این حقیقت است که #فرزندآوری و تکاثر، سنتی است که خداوند متعال با ساز و کارهای مادی، میان همه موجودات عالم برقرار کرده است. 7⃣آیه ۷۲ سوره نحل: در این آیه می خوانیم: «واللهُ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً وَ جَعَلَ لَكُمْ مِنْ أَزْواجِكُمْ بَنينَ وَ حَفَدَةً وَ رَزَقَكُمْ مِنَ الطَّيِّباتِ أَ فَبِالْباطِلِ يُؤْمِنُونَ وَ بِنِعْمَتِ اللهِ هُمْ يَكْفُرُونَ؛ خداوند براى شما از جنس خودتان همسرانى قرار داد و از همسران تان براى شما فرزندان و نوه هايى به وجود آورد و از پاكيزه ها به شما روزى داد آيا به باطل ايمان مى آورند، و نعمت خدا را انكار مى كنند». در اینجا می بینیم که #وجود_فرزندان و نوه ها در کنار روزهای پاکیزه به عنوان #نعمتهای_الهی معرفی شده اند. در واقع این آیه کریمه به انسان ها این پیام را می دهد که خداوند براى شما از همسران تان فرزندان و ياورانى قرار داد كه به خدمت آنان در حوائج تان استعانت بكنيد و با دست آنان ناملايمات را از خود دور سازيد. [۲] 🔹این موضوع، اساسی (بنیان) تكوينى است كه ساختمان مجتمع بشرى بر آن بنا مى شود و اگر آن نبود مجتمعى تشكيل نمى يافت و اين تعاون و همكارى كه ميان افراد هست پديد نمى آمد و تشريك در عمل و سعى ميسر نمى شد و در نتيجه بشر به سعادت دنيا و آخرت خود نمى رسيد. آرى اگر بشر اين رابطه تكوينى را كه خدا به او انعام كرده قطع كند و اين رشته پيوند را بگسلد آن وقت به هر وسيله ديگرى كه فرض شود متوسل گردد جا پر كن اين رابطه تكوينى نگشته جمعش جمع نمى شود. با متلاشى شدن جمع بشر و از بین رفتن حمایت های مادی و معنوی انسان ها از همدیگر و پراكندگى وحدت شان، هلاكت شان قطعى است. [۳] علاوه بر بُعد اجتماعی و دنیایی #فرزندان، میتوان گفت ادامه حیات معنوی انسان در فرزندان و نوه هایش قابل تصور است؛ یعنی #فرزندان و نوه ها پس از مرگ نیز با احسان و سبک زندگی الهی خود به کمال و رفعت جایگاه والدین کمک نموده و بدین سان #نعمت شمرده میشوند. #ادامه_دارد... پی نوشت‌ها؛ [۱] تفسیر نمونه، مكارم شیرازی، چ ۱۰، ج ۲۰، ص ۳۶۶ [۲] المیزان فی تفسیر القرآن، طباطبایی، سیدمحمدحسین، چ ۵، ج ۱۲، ص ۴۳۰ [۳] همان، ص ۴۳۱ نویسندگان: حجّة الاسلام احمد حیدری -  علی غبیشاوی منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #فرزند #فرزندآوری 🔶🔷 میثـــــاق🔷🔶 @mesagh ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ✅🌴https://eitaa.com/mesagh

🔴📢از ديدگاه امام علی (ع) علت «زوال نعمت ها» چيست؟ 🔹 #امام_علی علیه السلام در بخشی از خطبه ۱۷۸ «نهج البلاغه» مى فرمايد: «به خدا سوگند! هرگز ملتى كه در ناز و نعمت مى زيستند نعمتشان زوال نيافت، مگر بر اثر #گناهانى كه مرتكب شدند؛ زيرا خداوند هرگز به بندگانش ستم روا نمى دارد». در واقع اين سخن برگرفته از آيات «قرآن» است؛ آنجا كه مى فرمايد: «إِنَّ اللهَ لا يُغَيِّرُ مَا بِقَوْم حَتَّى يُغَيِّرُوا مَا بِأَنفُسِهِمْ؛ خداوند #نعمت هاى هيچ قوم و ملتى را تغيير نمى دهد، مگر آنكه آنها آنچه را مربوط به خودشان است، تغيير دهند». و نيز مى فرمايد: «وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرَى آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَرَكَاتٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَ الْاَرْضِ وَ لَكِنْ كَذَّبُوا فَأَخَذْنَاهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ؛ [اعراف، آيه ۹۶] اگر اهل شهرها و آبادى ها ايمان مى آوردند و #تقوا پيشه مى كردند، بركات آسمانها و زمين را بر آنها مى گشوديم؛ ولى آنها [حقّ را] تكذيب كردند، ما نيز آنان را به #كيفر_اعمالشان مجازات كرديم». به يقين #نعمتهاى_الهى بر حسب شايستگى ها و لياقتها در ميان بندگان تقسيم مى شود؛ لذا پاكان و #صالحان شايسته آنند، نه گنهكاران آلوده. 🔹پرسشی در اينجا مطرح می‌شود، اینکه در روايات مى خوانيم خداوند براى ترفيع مقام اوليايش گاه آنها را به بلاهايى مبتلا مى سازد؛ همان گونه كه در تعبير معروف آمده است: «اَلْبَلَاءُ لِلْوَلَاءِ»؛ [۱] و از بعضى آيات و روايات استفاده مى شود كه بلاها گاهى براى آزمايش مؤمن و پاداش هاى بزرگ الهى، و نيز گاه براى هشدار و بيدارى بندگان است، آيا اين موارد با آنچه در عبارت امام (ع) ذكر شد منافات ندارد؟ پاسخ این است که آنچه در كلام امام علی (ع) آمده، يك قانون كلى است و مى دانيم هر قانون كلى استثنائاتى دارد. موارد آزمايش و بيدار باش و امثال آن، استثنائاتى در قانون كلى فوق محسوب مى شود و به تعبير ديگر آنچه امام (ع) فرموده، حمل بر غالب مى شود و اين شبيه چيزى است كه در «قرآن مجيد» بيان شده است: «وَ مَا أَصَابَكُمْ مِّنْ مُّصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ وَ يَعْفُو عَنْ كَثِيرٍ؛ [شوری، ۳۰] هر مصيبتى بر شما مى رسد به سبب اعمالى است كه انجام داده ايد و بسيارى را نيز عفو مى كند». 🔹به يقين اين آيه با آيه «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَىْءٍ مِنَ الْخَوْفِ... » [بقره، ۱۵۵] كه از آزمايشهاى مختلف الهى به وسيله بلاها سخن مى گويد، و نيز با آيه «ظَهَرَ الْفَسَادُ فِى الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِى النَّاسِ لِيُذِيقَهُمْ بَعْضَ الَّذِى عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ؛ [روم، ۴۱] فساد در خشكى و دريا به دليل كارهايى كه مردم انجام داده اند آشكار شد، خدا مى خواهد نتيجه بعضى اعمالشان را به آنها بچشاند. شايد [به سوى حقّ] بازگردند» منافاتى ندارد؛ و اگر انسان درست دقت كند غالباً مى تواند مواردى را كه #بلاها جنبه #مجازات_الهى دارد، از مواردى كه براى #آزمايش يا #هشدار است بازشناسد. هرگاه گناه مهمى از او سر زد و يا جامعه اى آلوده به انواع مفاسد شد، حوادث تلخى كه بعد از آن پيدا مى شود، قطعاً مجازات است؛ ولى حوادث تلخى كه براى صالحان و پاكان پيش مى آيد، معمولاً جنبه آزمايش و هشدار براى ترفيع مقام است. 🔹سپس امام (ع) در ادامه اين سخن كه در واقع نتيجه مستقيم يادآورى پيشين است، مى فرمايد: «و اگر مردم زمانى كه بلاها بر ایشان نازل مى شود و نعمت ها از آنان زايل مى گردد، با صدق نيّت در پيشگاه خدا تضرّع كنند و با قلب هاى پر از عشق و محبّتِ به خدا، از او درخواست [توبه] نمايند، يقيناً آنچه، از دستشان رفته به آنان باز مى گردد و هر خرابى را براى آنها اصلاح مى كند». در واقع اين طبيب حاذق الهى بعد از ذكر درد، به بيان درمان مى پردازد و راه دفع آفات و بلاها را به آنها مى آموزد و دعايى را كه صادقانه باشد و از اعماق جان بر خيزد و در يك كلمه، در انسان تحول ايجاد كند، برطرف كننده بلاها مى شمرد؛ همان گونه كه در احاديث متعدد ديگرى وارد شده است؛ از جمله امام سجاد (ع) مى فرمايد: «#دعا بلاهايى را كه نازل شده و نازل نشده است، برطرف مى سازد». پی نوشت‌ها؛ [۱] اين عبارت كه در كلمات علما و بزرگان آمده، متن حديث نيست؛ بلكه برگرفته از احاديث اسلامى است؛ از جمله در حديثى از امام صادق (ع) مى خوانيم كه فرمود: «پيامبران الهى بيش از همه [با آفات و مصايب] آزمايش مى شوند؛ سپس كسانى كه بعد از آن ها قرار دارند و به همين ترتيب آن ها كه برترند آزمون بيشترى دارند). الكافی، ج ۲، ص ۲۵۲ [۲] الكافی، همان، ج ۲، ص ۴۶۹ 📕پيام امام اميرالمومنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، چ اول‏، ج ۶، ص ۶۲۷ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #نعمت #زوال_نعمت #بلا #گناه #اثر_گناه 🔴📢 #حجاب_خط_مقدم_است_ 🔴📢 صدای انقلابیون انقلا