📸#عکس_نوشت | صدایم را بشنو! «وَاسْمَعْ دُعايى اِذا دَعَوْتُكَ وَاسْمَعْ نِدائى اِذا نادَيْتُكَ وَ اَقْبِلْ عَلَىَّ اِذا ناجَيْتُكَ؛» « و بشنو دعايم را آن‌گاه كه تو را مى‌خوانم و بشنو ندايم را آن‌گاه كه تو را ندا مى‌كنم و رو به من بياور آن‌گاه كه با تو مناجات مى‌كنم.» 🔸️خداوندى كه به هر چيزى عالم است، هر صدايى را مى‌شنود و هر چيزى را مى‌بيند؛ چگونه ممكن است صدايى را نشنود و ما از او درخواست شنيدن صدا و نداى خود را داشته باشيم؟ 🔹️جواب آن است كه منظور از اين شنيدن اجابت است. چنان‌كه در محاورات عرفى مى‌گوييم: «فلان شخص حرف مرا شنيد» و منظور ما ترتيب اثر دادن است نه رسيدن صدا به گوش او. و شايد منظور از شنيدن، عنايت خاص باشد، همان‌طور كه ما با كسى حرف مى‌زنيم و او علاوه بر آن كه صدا به گوش او مى‌رسد، توجّه خاصى نيز مى‌نمايد 📚 کتاب شکوه نجوا، ص ۱۶ و ۱۷ #شرح_مناجات_شعبانیه ۳ 💻 @mesbahyazdi_ir

📸#عکس_نوشت | لذت مناجات! «رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلا» 🔸 امام سجاد (علیه السلام) وقتى سحرگاهان به آسمان نگاه مى‌کند و آیات آخر سوره آل عمران را تلاوت مى‌کند، که «رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلا...»، #اشک مانند سیل از چشمانش سرازیر مى‌شود و در لذت مناجات با خداى متعال غرق مى‌گردد. به راستى این چه لذتى است که اولیاى الهى از آن متلذذ مى‌شوند؟! پیام مولا از بستر شهادت، ص ۲۰۳ #امام_سجاد 💻 @mesbahyazdi_ir

📋 #اعلام_برنامه | آیین اختتامیه کنگره شعر مصباح 🕯بزرگداشت علامه محمدتقی مصباح یزدی ✅ با سخنرانی : دکتر محمدمهدی اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی ✅ با حضور: حجت‌الاسلام‌والمسلمین زکریا اخلاقی دکتر علیرضا قزوه علی‌محمد مؤدب حجت‌الاسلام‌والمسلمین جواد محمدزمانی دکتر عالیه مهرابی سیدمهدی موسوی میلاد عرفان‌پور ✅با تلاوت: حاج قاسم مقدسی ✅با اجرای: نجم‌الدین شریعتی 🔸️مکان: تهران، میدان بهارستان، نرسیده به چهارراه سرچشمه، انتهای کوچه شهید صیرفی‌پور، مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی 🔹️زمان: چهارشنبه، هجدهم اسفند ۱۴۰۰، ساعت ۱۵ #شب_شعر_مصباح 💻 @mesbahyazdi_ir

💠 هر پرسشی درست و بجا نیست «یا أَيُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَسْئَلُوا عَنْ أَشْیاءَ إِنْ تُبْدَ لَكُمْ تَسُؤْكُمْ وَاِنْ تَسْئَلُوا عَنْها حینَ يُنَزِّلُ القُرآنُ تُبْدَ لَكُمْ عَفَا اللّهُ عَنْها وَاللّهُ غَفُورٌ حَلیمٌ قَدْ سَأَلَها قَومٌ مِنْ قَبْلِكُمْ ثُمَّ اَصْبَحُوا بِها کافِرینَ.» (مائده ۱۰۱ و ۱۰۲) اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، از چيزهايى كه اگر براى شما آشكار گردد ناراحت و غمگينتان مى‌كند (از پيامبر) مپرسيد و اگر هنگامى كه قرآن نازل مى‌گردد (و فرشتۀ وحى حاضر است) از آنها بپرسيد بر شما آشكار مى‌گردد خداوند از آنها (از پرسش هاى نارواى گذشته) درگذشت و خداوند بسيار آمرزنده و بردبار است. البته گروهى پيش از شما نيز اين چيزها را پرسيدند، سپس بدان كافر شدند. 🔹️پرسش و سؤال، راه کسب علم و گرفتن اطلاعات است و از آنجا که هر علمى مفید نیست هر سؤالى نیز درست و به جا نمى‌تواند باشد و ارزش مثبت یا منفى هر علمى به سؤالات مربوط به آن نیز سرایت خواهد کرد و از اینجاست که قرآن در مواردى امر مى‌کند به اینکه درباره آنچه را که نمى‌دانید بپرسید. «فَسْئَلُوا اَهلَ الذِّكْرِ إنْ كُنتُمْ لا تَعْلَمُونَ.» (نحل ۴۳) پس سؤال کنید از اهل ذکر اگر نمى‌دانید. و در مواردى از پرس و جو ما را منع مى‌کند کنجکاوى و پرس و جو درباره آنچه که دانستنش حرام است و یا براى انسان مشکل مى‌آفریند و تکلیف او را سنگین و طاقت فرسا مى‌کند تا جایى که ممکن است منشأ کفر و الحاد او بشود. از این رو در تعدادى از آیات به مؤمنین دستور مى‌دهد که «لا تسئلوا عن اشیاء» یا «و لا تجسّسوا». 🔸️قرآن، داستان بنى اسرائیل را نقل مى‌کند که با پرسشهاى بیجا و بى‌مورد خود از حضرت موسى ، کار را بر خود مشکل مى‌ساختند و این کمترین زیانى است که بر این سؤالهاى بنى‌اسرائیلى بار مى‌شود. بنابراین، حدّ و مرز کنجکاوى و پرس و جوى خود را باید رعایت کنیم تا درگیر نتایج سوء آن نشویم. اخلاق در قرآن جلد دوم صفحه ۱۰۶ ترجمه آیه، از آیت الله مشکینی #معارف_قرآن 💻 @mesbahyazdi_ir

💠شیطان آدم را با وعده قدرت فریب داد «یا آدَمُ هَلْ اَدُلُّكَ عَلى شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْک لا يَبْلى.» (طه ۱۲۰) «ترجمه: پس شيطان او را وسوسه كرد، گفت: اى آدم، آيا تو را به درخت جاودانى و ملكى كهنه نشدنى راهنمايى كنم ؟ (درختى كه تا ابد ميوه دهد و يا ميوه‌اش حيات ابدى بخشد و سلطنتى كه به هيچ حادثه‌اى ضعيف يا زايل نگردد).» 🔹️شیطان براى وسوسه آدم و فریب دادن او روى قدرت تکیه کرد و خواست از مطلوب بودن آن و گرایشى که آدم نسبت به آن دارد سوء استفاده کند و آدم را به بیراهه بکشاند. از این رو، به وى گفت: آیا مى‌خواهى ترا به سلطنت بى‌زوال و کهنه نشدنى هدایت کنم؟ «سلطنت» و به تعبیر موجود در خود آیه «ملک» در واقع سمبل قدرت است. بزرگترین قدرت انسان عبارت از تسلط بر دیگران؛ یعنى، قدرت اجتماعى است. و تسلّط بر دیگران یا قدرت اجتماعى همان است که، ما از آن به «سلطنت» تعبیر مى‌کنیم و در قرآن از آن به «ملک» تعبیر شده است. 🔸️آری شیطان به آدم گفت: اگر جاودانگى و قدرت بى‌زوال مى‌خواهى باید از این شجره (شجرة الخلد یا درخت جاودانگى) تناول کنى. سپس قرآن حکایت مى‌کند که آدم و حوّا تحت تأثیر وسوسه‌هاى شیطان قرار گرفتند و فریب وعده وعیدهاى او را خوردند. در واقع، از داستان فوق، مى‌توان فهمید که شیطان روانشناس ماهرى بود و مى‌دانست که در نهاد انسان میل به قدرت وجود دارد و نقشه‌اش این بود که از وجود این میل سوء استفاده کند و آدم و حوا را به بیراهه بکشاند و او این کار را کرد و موفّق هم شد و این نشانگر وجود این میل در فطرت انسان است و دلالت دارد بر این که آدم حتّى قبل از آنکه هبوط کند و به این عالم بیاید، از چنین میل فطرى برخوردار بوده و همین میل او منشأ سوء استفاده شیطان و فریب خوردن آدم از وى گردیده است. اخلاق در قرآن صفحه ۱۱۵ ترجمه آیه، از آیت الله مشکینی #معارف_قرآن 💻 @mesbahyazdi_ir

🎥 #ببینید| کسی که خدا او را به ولایت می‌پذیرد 🔺️قسمت پنجاه و ششم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » 💻 @mesbahyazdi_ir

📸#عکس_نوشت | دعا،‌ ندا و نجوا «وَاسْمَعْ دُعايى اِذا دَعَوْتُكَ وَاسْمَعْ نِدائى اِذا نادَيْتُكَ وَ اَقْبِلْ عَلَىَّ اِذا ناجَيْتُكَ؛» « و بشنو دعايم را آن‌گاه كه تو را مى‌خوانم و بشنو ندايم را آن‌گاه كه تو را ندا مى‌كنم و رو به من بياور آن‌گاه كه با تو مناجات مى‌كنم.» 🔸️بين اين سه واژه تفاوت‌هايى وجود دارد: «دعا» داراى معنايى گسترده است، يعنى با هر زبانى و به هر كيفيّتى صدا بزنند. 🔹️ولى ندا صدايى بلند و فريادگونه است؛ چه از راه دور، چه نزديك، ولى نه به قصد رساندن صدا به گوش طرف مقابل، بلكه با انگيزه‌اى مانند آرام شدن و تخليه روانى. 🔸️و نجوا به معناى حرف زدن خصوصى با كسى است به گونه‌اى كه ديگرى نمى‌تواند آن را بشنود. پس نجوا سخنى بين دو نفر است كه شخص سوم از شنيدن آن بى‌بهره است. 🔹️به عنوان مثال خداوند مى‌فرمايد: «وقتى كه بنده جز رضايت من هدفى نداشته باشد او را دوست مى‌دارم و در شبهاى تاريك و خلوت‌هاى روز با او مناجات مى‌كنم»؛ يعنى بنده مى‌فهمد خدا با او حرف مى‌زند، ولى هيچ‌كس متوجّه چنين رابطه‌اى نمى‌گرد. 📚کتاب شکوه نجوا، ص۱۹ و ۲۰ #شرح_مناجات_شعبانیه ۴ 💻 @mesbahyazdi_ir

💠قدرت حقیقی انسان در بندگی خداست «اِنَّ الْمُتَّقینَ فى جَنّات وَنَهَر فى مَقْعَدِ صِدْق عِنْدَ مَلیک مُقْتَدِر.» (قمر ۵۴ و ۵۵) «ترجمه: همانا پرهيزكاران در بهشت‌ها و باغ‌ها و رودهاى جارى و وسعت زندگى و روشنى دائم خواهند بود. در جايگاهى راستين (جايگاهى در برابر ايمان و عمل راستين، يا تبلور و تجسم يافته از عقايد و كردار راستين) نزد سلطانى با كمال اقتدار.» 🔹️قدرت حقیقى انسان در این است که در سایه قدرت خدا بر همه چیز تسلّط پیدا کند. قدرتى که با حرکت صحیح از زندگى و ستایش و عبادت خدا و فناء در قدرت او به دست آورده و در واقع، این قدرت خداست که از این مجرا ظاهر مى‌شود. میل به قدرت در وجود انسان قرار داده شده براى این که انسان را در این مسیر و به سوى این نقطه سیر بدهد و قدرت حقیقى انسان این است که بنده خدا بشود تا قدرت خدا در وجود او ظاهر گردد. بنابراین، اکتفا کردن به قدرتهاى محدود مادّى، دنیوى و اعتبارى و دلبستگى به آن به طورى که انسان را از وصول به این قدرت حقیقى برتر باز دارد کارى است نادرست، و قرآن نیز همین را محکوم کرده است نه قدرت طلبى به هر شکلش را. اخلاق در قرآن جلد دوم صفحه ۱۲۶ ترجمه آیه، از آیت الله مشکینی #معارف_قرآن 💻 @mesbahyazdi_ir

📸#عکس_نوشت | حال مناجات کننده وَ وَقَفْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ مُسْتَكيناً لَكَ مُتَضَرِّعاً اِلَيْكَ راجياً لِما ثَوابى لَدَيْك؛ و ايستاده‌ام روبه‌روى تو در حالى كه مسكين تو و متضرع به سوى تو و اميدوار به ثوابى كه نزد تو است مى‌باشم. 🔸️ در پيشگاه الاهى كه قادر مطلق است و ما هيچ طلبى از او نداريم بلكه گناه هم انجام داده‌ايم، بايد با گريه و زارى خواسته‌هاى خودمان را مطرح نماييم و اميد به پاداش و ثواب الاهى داشته باشيم. بنابراين مناجات‌كننده با اين دعا به دو حيثيت وجودى خويش اشاره مى‌كند: ۱- در موقعيتى هستم كه از دشمنان فرار كردم؛ ۲- اكنون در اين‌جا با حال تضرّع و بى‌اعتمادى كامل به خويشتن، ايستاده‌ام. 📚 کتاب شکوه نجوا، ص ۲۹ و ۳۰ #شرح_مناجات_شعبانیه ۵ 💻 @mesbahyazdi_ir

💠انسان نباید فقر ذاتی خویش را فراموش کند «اَنْتُمُ الْفُقَراءُ اِلَى اللّهِ وَاللّهُ هُوَ الْغَنىُّ الْحَمیدُ.» (فاطر ۱۵) «ترجمه: اى مردم، همۀ شما به خدا نيازمنديد و خداست كه بى نياز و ستوده صفات و افعال است.» 🔹️خداوند با این تعبیر توجّه مى‌دهد که انسان نباید هیچ گاه فقر ذاتى خویش را فراموش کند تا برسد به آن کمالى که مى‌تواند برسد. اولیاى خدا هر چه بر علمشان افزوده مى‌شود به همان نسبت بر تواضعشان افزوده مى‌شود و بیشتر اقرار به جهل مى‌کنند و هر چه بر قدرتشان افزوده شود، بیشتر در پیشگاه خداوند اظهار عجز مى‌کنند و نسبت به مردم متواضعتر مى‌شوند که البته در هر دو مورد این روند، نتیجه درجات بالاى معرفت ایشان خواهد بود. اخلاق در قرآن جلد دوم صفحه ۱۲۸ ترجمه آیه، از آیت الله مشکینی #معارف_قرآن 💻 @mesbahyazdi_ir

🎥 #ببینید| فضیلت صلوات 🔺️همراه با لحظاتی از حضور مرحوم آیت الله مصباح یزدی (قدس‌سره) در جلسات ختم صلوات ۱۳۹۰/۰۳/۲۱ 💻 @mesbahyazdi_ir

📸 #عکس_نوشت | دعای عاشقانه الهي اِنْ حَرَمْتَني فَمَن ذَا الَّذي يَرْزُقُني وَ اِنْ خَذَلْتَني فَمَنْ ذا الَّذي يَنْصُرُني؛ خداوندا، اگر تو مرا محروم سازى، پس چه كسى مرا روزى مى‌دهد و اگر تو مرا رها كنى پس چه كسى مرا يارى مى‌كند؟ 🔸️زبان گفت وگو در موارد و مقامات مختلف فرق مى‌كند. گاهى با زبان عذرخواهى با يك دوست صميمى سخن مى‌گوييم و فقط دنبال بهانه‌اى مى‌گرديم تا طرف مقابل با لطف و محبّت خود از خطا و اشتباه ما صرف‌نظر كند.اين زبان برهان و استدلال و جدل نيست بلكه مقام معاشقه است. زبان دلال است نه جدال. 📚 کتاب شکوه نجوا ، صفحه ۳۹ و ۴ #شرح_مناجات_شعبانیه ۶ 💻 @mesbahyazdi_ir