🎥 #ببینید| کسی که خدا او را به ولایت می‌پذیرد 🔺️قسمت پنجاه و ششم از سلسله جلسات #درس_اخلاق حضرت آیت الله مصباح یزدی (قدس سره) با موضوع « #محبت_خدا » 💻 @mesbahyazdi_ir

📸#عکس_نوشت | دعا،‌ ندا و نجوا «وَاسْمَعْ دُعايى اِذا دَعَوْتُكَ وَاسْمَعْ نِدائى اِذا نادَيْتُكَ وَ اَقْبِلْ عَلَىَّ اِذا ناجَيْتُكَ؛» « و بشنو دعايم را آن‌گاه كه تو را مى‌خوانم و بشنو ندايم را آن‌گاه كه تو را ندا مى‌كنم و رو به من بياور آن‌گاه كه با تو مناجات مى‌كنم.» 🔸️بين اين سه واژه تفاوت‌هايى وجود دارد: «دعا» داراى معنايى گسترده است، يعنى با هر زبانى و به هر كيفيّتى صدا بزنند. 🔹️ولى ندا صدايى بلند و فريادگونه است؛ چه از راه دور، چه نزديك، ولى نه به قصد رساندن صدا به گوش طرف مقابل، بلكه با انگيزه‌اى مانند آرام شدن و تخليه روانى. 🔸️و نجوا به معناى حرف زدن خصوصى با كسى است به گونه‌اى كه ديگرى نمى‌تواند آن را بشنود. پس نجوا سخنى بين دو نفر است كه شخص سوم از شنيدن آن بى‌بهره است. 🔹️به عنوان مثال خداوند مى‌فرمايد: «وقتى كه بنده جز رضايت من هدفى نداشته باشد او را دوست مى‌دارم و در شبهاى تاريك و خلوت‌هاى روز با او مناجات مى‌كنم»؛ يعنى بنده مى‌فهمد خدا با او حرف مى‌زند، ولى هيچ‌كس متوجّه چنين رابطه‌اى نمى‌گرد. 📚کتاب شکوه نجوا، ص۱۹ و ۲۰ #شرح_مناجات_شعبانیه ۴ 💻 @mesbahyazdi_ir

💠قدرت حقیقی انسان در بندگی خداست «اِنَّ الْمُتَّقینَ فى جَنّات وَنَهَر فى مَقْعَدِ صِدْق عِنْدَ مَلیک مُقْتَدِر.» (قمر ۵۴ و ۵۵) «ترجمه: همانا پرهيزكاران در بهشت‌ها و باغ‌ها و رودهاى جارى و وسعت زندگى و روشنى دائم خواهند بود. در جايگاهى راستين (جايگاهى در برابر ايمان و عمل راستين، يا تبلور و تجسم يافته از عقايد و كردار راستين) نزد سلطانى با كمال اقتدار.» 🔹️قدرت حقیقى انسان در این است که در سایه قدرت خدا بر همه چیز تسلّط پیدا کند. قدرتى که با حرکت صحیح از زندگى و ستایش و عبادت خدا و فناء در قدرت او به دست آورده و در واقع، این قدرت خداست که از این مجرا ظاهر مى‌شود. میل به قدرت در وجود انسان قرار داده شده براى این که انسان را در این مسیر و به سوى این نقطه سیر بدهد و قدرت حقیقى انسان این است که بنده خدا بشود تا قدرت خدا در وجود او ظاهر گردد. بنابراین، اکتفا کردن به قدرتهاى محدود مادّى، دنیوى و اعتبارى و دلبستگى به آن به طورى که انسان را از وصول به این قدرت حقیقى برتر باز دارد کارى است نادرست، و قرآن نیز همین را محکوم کرده است نه قدرت طلبى به هر شکلش را. اخلاق در قرآن جلد دوم صفحه ۱۲۶ ترجمه آیه، از آیت الله مشکینی #معارف_قرآن 💻 @mesbahyazdi_ir

📸#عکس_نوشت | حال مناجات کننده وَ وَقَفْتُ بَيْنَ يَدَيْكَ مُسْتَكيناً لَكَ مُتَضَرِّعاً اِلَيْكَ راجياً لِما ثَوابى لَدَيْك؛ و ايستاده‌ام روبه‌روى تو در حالى كه مسكين تو و متضرع به سوى تو و اميدوار به ثوابى كه نزد تو است مى‌باشم. 🔸️ در پيشگاه الاهى كه قادر مطلق است و ما هيچ طلبى از او نداريم بلكه گناه هم انجام داده‌ايم، بايد با گريه و زارى خواسته‌هاى خودمان را مطرح نماييم و اميد به پاداش و ثواب الاهى داشته باشيم. بنابراين مناجات‌كننده با اين دعا به دو حيثيت وجودى خويش اشاره مى‌كند: ۱- در موقعيتى هستم كه از دشمنان فرار كردم؛ ۲- اكنون در اين‌جا با حال تضرّع و بى‌اعتمادى كامل به خويشتن، ايستاده‌ام. 📚 کتاب شکوه نجوا، ص ۲۹ و ۳۰ #شرح_مناجات_شعبانیه ۵ 💻 @mesbahyazdi_ir

💠انسان نباید فقر ذاتی خویش را فراموش کند «اَنْتُمُ الْفُقَراءُ اِلَى اللّهِ وَاللّهُ هُوَ الْغَنىُّ الْحَمیدُ.» (فاطر ۱۵) «ترجمه: اى مردم، همۀ شما به خدا نيازمنديد و خداست كه بى نياز و ستوده صفات و افعال است.» 🔹️خداوند با این تعبیر توجّه مى‌دهد که انسان نباید هیچ گاه فقر ذاتى خویش را فراموش کند تا برسد به آن کمالى که مى‌تواند برسد. اولیاى خدا هر چه بر علمشان افزوده مى‌شود به همان نسبت بر تواضعشان افزوده مى‌شود و بیشتر اقرار به جهل مى‌کنند و هر چه بر قدرتشان افزوده شود، بیشتر در پیشگاه خداوند اظهار عجز مى‌کنند و نسبت به مردم متواضعتر مى‌شوند که البته در هر دو مورد این روند، نتیجه درجات بالاى معرفت ایشان خواهد بود. اخلاق در قرآن جلد دوم صفحه ۱۲۸ ترجمه آیه، از آیت الله مشکینی #معارف_قرآن 💻 @mesbahyazdi_ir

🎥 #ببینید| فضیلت صلوات 🔺️همراه با لحظاتی از حضور مرحوم آیت الله مصباح یزدی (قدس‌سره) در جلسات ختم صلوات ۱۳۹۰/۰۳/۲۱ 💻 @mesbahyazdi_ir

📸 #عکس_نوشت | دعای عاشقانه الهي اِنْ حَرَمْتَني فَمَن ذَا الَّذي يَرْزُقُني وَ اِنْ خَذَلْتَني فَمَنْ ذا الَّذي يَنْصُرُني؛ خداوندا، اگر تو مرا محروم سازى، پس چه كسى مرا روزى مى‌دهد و اگر تو مرا رها كنى پس چه كسى مرا يارى مى‌كند؟ 🔸️زبان گفت وگو در موارد و مقامات مختلف فرق مى‌كند. گاهى با زبان عذرخواهى با يك دوست صميمى سخن مى‌گوييم و فقط دنبال بهانه‌اى مى‌گرديم تا طرف مقابل با لطف و محبّت خود از خطا و اشتباه ما صرف‌نظر كند.اين زبان برهان و استدلال و جدل نيست بلكه مقام معاشقه است. زبان دلال است نه جدال. 📚 کتاب شکوه نجوا ، صفحه ۳۹ و ۴ #شرح_مناجات_شعبانیه ۶ 💻 @mesbahyazdi_ir

💠وابستگی به قدرت منجر به تکبّر و برتری‌طلبی خواهد شد «وَاِذا قیلَ لَهُ اِتَّقِ اللّهَ اَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالإثْمِ.» (بقره ۲۰۶) «ترجمه: و چون به او گفته شود: از خدا پروا كن، تعصب و نخوت او را به گناه وادارد.» 🔹️گاه [انسان] نسبت به قدرتش آنچنان دلبسته مى‌شود که براى دستیابى یا حفظ آن ممکن است دست به کارهاى ناشایسته و هولناک بزند. آرى، این قدرت و حفظ قدرت است که وى را به اینگونه کارها وا مى‌دارد و نیز این دلبستگى وى را در همین جا متوقّف خواهد کرد و روح علوّ و عتوّ و برترى‌طلبى را دنبال خواهد داشت. اخلاق در قرآن جلد دوم صفحه ۱۲۹ ترجمه آیه، از آیت الله مشکینی #معارف_قرآن 💻 @mesbahyazdi_ir

📸 #عکس_نوشت | ناز نزد بی‌نیاز اِلهي اِنْ حَرَمْتَني فَمَن ذَا الَّذي يَرْزُقُني وَ اِنْ خَذَلْتَني فَمَنْ ذا الَّذي يَنْصُرُني؛ «خداوندا، اگر تو مرا محروم سازى، پس چه كسى مرا روزى مى‌دهد و اگر تو مرا رها كنى پس چه كسى مرا يارى مى‌كند؟» 🔸️در زبان دلال گاهى حالت انبساط است و گاهى انقباض حالِ دلال كه در دعاى افتتاح؛ مُدِلاّ عَلَيْكَ فيما قَصَدْتُ فيهِ آمده است، حالِ بچّه‌اى است كه نزد مادر خود ناز مى‌كند. كسى كه آلوده به گناهان و آلودگى‌هاست اين لياقت را ندارد كه در پيشگاه الهى حاضر شود و چون خودش از عهده پاك كردن آن گناهان بر نمى‌آيد و مى‌خواهد در آن جمع حاضر شود، ديگر جاى استدلال و برهان و احتجاج نيست تا بخواهد بر اساس برهان و استدلال خدا [او را] بيامرزد، بلكه جاى عذرخواهى و تمسّك به صفات الهى است. 📚 شکوه نجوا ، صفحات ۴۰ و ۴۱ #شرح_مناجات_شعبانیه ۷ 💻 @mesbahyazdi_ir

💠وعده جاودانگی، حربه شیطان علیه آدم «فَوَسْوَسَ لَهُما الشَّيْطانُ لِيُبْدى لَهُما ما وُرِىَ مِنْ سَؤْاتِهِما وَقالَ ما نَهاكُما رَبُّكُما عَنْ هذِهِ الشَّجَرَةِ اِلاّ اَنْ تَكُونا مَلَكَيْنِ اَوْ تَكُونا مِنَ الْخالِدین.» (اعراف ۲۰) «ترجمه: پس شيطان آن دو را وسوسه كرد تا آنچه را از عورت‌هايشان بر آنها پوشيده بود آشكار سازد، و گفت: پروردگارتان شما را از اين درخت منع نكرد مگر آنكه مبادا دو تا فرشته شويد يا از زمرۀ جاودانان (در اين‌جا) گرديد.» 🔹️شیطان آدم را خوب مى‌شناخت و مى‌دانست میل به خلود و جاودانگى در نهاد او به صورت یک نیروى محرّک مى‌تواند او را به این سو و آن سو بکشاند. از این رو، سعى کرد تا از طریق این میل او را فریب دهد. از آنجا که آدم یک میل فطرى به خلود داشت ابلیس براى سوء استفاده از این موقعيّت، چنین وانمود کرد که خلود و جاودانگى مورد علاقه شما به وسیله خوردن این شجره تأمین مى‌شود. یعنى، شیطان با دادن اطلاع نادرست سعى داشت این میل فطرى جهت نایافته را به خواسته خود جهت دهد، و ما قبلا گفتیم: معرفت و شناخت درست یا نادرست مى‌توانند در جهت دهى صحیح و غیر صحیح این میل تأثیر داشته باشند. و مصداق شایسته یا ناشایسته‌اى براى این میل ارائه دهند. چنین میلى، از آغاز خلقت، در نهاد آدم و فرزندانش قرار داده شده و میل به خلود براى انسان یک میل فطرى و نوعى خواهد بود. اخلاق در قرآن جلد دوم صفحه ۱۳۶ ترجمه آیه، از آیت الله مشکینی #معارف_قرآن 💻 @mesbahyazdi_ir

📸#عکس_نوشت‌ | دست توست! « وَ بِیَدِکَ لاَ بِیَدِ غَیْرِکَ زِیَادَتِی وَ نَقْصِی وَ نَفْعِی وَ ضَرِّی‏» « و زيادى و نقصان و نفع و ضرر من به دست تو است نه به دست ديگرى.» 🔸️يعنى درست است كه مقدرات انسان طراحى و برنامه‌ريزى شده است، ولى تا به مقام عمل نرسيده، مى‌توانى آن را تغيير بدهى و تغيير آن به دست تو است و هيچ‌كس ديگر نمى‌تواند در آن تصرّف كند.افزايش وكاهش و سود و زيان من تنها و تنها در دست تو مى‌باشد. 📚 کتاب شکوه نجوا، ص ۳۸ #شرح_مناجات_شعبانیه ۸ 💻 @mesbahyazdi_ir

💠انسان دوست دارد محبوبش همیشه باقی باشد «وَلا تَمُدَّنَ عَيْنَيْكَ اِلى ما مَتَّعْنا بِهِ اَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَيْوةِ الدُّنْیا لِنَفْتِنَهُمْ فیهِ وَرِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَاَبْقى.» (طه ۱۳۱) «ترجمه: و ديدگانت را مدوز به آنچه اصنافى از آنها را از آن برخوردار كرده‌ايم (از اموال و اولاد و رياست) كه شكوفه و زينت‌هاى زندگى دنياست تا آنها را در آن بيازماييم، و روزى پروردگارت (كتاب و دين) بهتر و پايدارتر است.» 🔹️قبل از آن که انسان معرفت و شناخت کامل به ذات مقدّس الهى پیدا کند، محبّت خدا براى او اصالت ندارد به این معنا که یا اصولا نسبت به خدا محبّتى ندارد، و یا اگر هم محبّتى داشته باشد ریشه آن، محبّتهاى دیگرى خواهد بود و خدا را به لحاظ آن که وسیله‌اى است براى تأمین سایر مطلوب‌هایش دوست مى‌دارد. حال اگر کسى به حدّى از معرفت و شناخت رسید که خدا را اصالتاً خواستنى و دوست داشتنى تشخیص داد در این صورت به هنگام مقایسه او با سایر محبوبها و مطلوبها، محبّت خدا را ترجیح مى‌دهد چون کاملتر و باقى‌تر است. 🔸️انسان وقتى به چیزى دل مى‌بندد، مایل است که محبوبش باقى باشد تا از دیدن او و از انس و ارتباط با او هر چه بیشتر لذّت ببرد و نسبت به آنچه که وجود لحظه‌اى دارد گاهى هست و گاهى نیست در صورتى که توجّه داشته باشد دلبستگى پیدا نمى‌کند. دلبستگى انسان باید به چیزى پایدار باشد و قرآن در جمله «واللّه خیر وابقى» مى‌خواهد بگوید پایدار مطلق، خداست و کلمه «ابقى» ما را متوجّه این حقیقت مى‌کند که بقا براى انسان مطلوبيّت فطرى دارد و شاید بتوان گفت: حضرت ابراهیم‌(علیه السلام) نیز که در احتجاج با ماه پرستان، خورشید پرستان و ستاره پرستان بر جمله «لااُحِبُّ الافُلینْ» تکیه مى‌کند اشاره به همین حقیقت دارد. اخلاق در قرآن جلد دوم صفحه ۱۳۹ ترجمه آیه، از آیت الله مشکینی #معارف_قرآن 💻 @mesbahyazdi_ir