📹 مسیر یک قله 🌹 شهادت قلّه است و قلّه بدون دامنه معنا ندارد. هر قلّه‌ای یک دامنه‌ای دارد؛ بسیاری از ماها آرزوی رسیدن به آن قلّه را داریم؛ خب، باید از دامنه عبور کنیم، بایستی مسیر را در دامنه‌ی آن قلّه پیدا کنیم و از آن مسیر برویم تا به قلّه برسیم وَالّا رسیدن به قلّه بدون عبور از دامنه ممکن نیست. این دامنه و این مسیر چیست؟ ۱۴۰۰/۰۷/۲۴ #سیدالشهدای_خدمت #رئیسی_عزیز

آخرت گرايى __________________________ #نهج‌_البلاغه ▫️وَ أَخْرِجُوا مِنَ الدُّنْيَا قُلُوبَكُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَخْرُجَ مِنْهَا أَبْدَانُكُمْ، فَفِيهَا اخْتُبِرْتُمْ وَ لِغَيْرِهَا خُلِقْتُمْ. إِنَّ الْمَرْءَ إِذَا هَلَكَ قَالَ النَّاسُ مَا تَرَكَ، وَ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ مَا قَدَّمَ؟ لِلَّهِ آبَاؤُكُمْ، فَقَدِّمُوا بَعْضاً يَكُنْ لَكُمْ قَرْضاً، وَ لَا تُخْلِفُوا كُلًّا فَيَكُونَ فَرْضاً عَلَيْكُم. 🟤 پيش از آن كه بدن هاى شما از دنيا خارج گردد، دل هايتان را خارج كنيد، شما را در دنيا آزموده اند، و براى غير دنيا آفريده اند.كسى كه بميرد، مردم مى گويند «چه باقى گذاشت»، امّا فرشتگان مى گويند «چه پيش فرستاد» خدا پدرانتان را بيامرزد، مقدارى از ثروت خود را جلوتر بفرستيد تا در نزد خدا باقى ماند، و همه را براى وارثان مگذاريد كه پاسخگويى آن بر شما واجب است. 📘#خطبه_203 ┏━━━🍃🌹🍃━━━┓ ┗━━━🍁━━

👆هر چی خدا بخاد... 📝💠این روایت زیبارو حتما بخونید 🎙#استاد_مسعود_عـــالے ╭━━━⊰•🍃‌⃟🕊•⊱━━━╮ اَلَّلهُم‌عجِّل‌‌لِوَلیِڪَ‌‌الفرَج ╰━━━⊰•🍃‌⃟🕊•⊱━━━╯

بسْم اللّٰه الرَّحْمٰن الرَّحیم #تفسیر_قرآن_جلسه_۱۳۱ سوره اعراف، آیه ۱۷۹ 💥وَ لَقَدْ ذَرَأْنَا لِجَهَنَّمَ كَثِيرًا مِّنَ الْجِنِّ وَالْإِنسِ ۖ لَهُمْ قُلُوبٌ لَّا يَفْقَهُونَ بِهَا وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لَّا يُبْصِرُونَ بِهَا وَ لَهُمْ آذَانٌ لَّا يَسْمَعُونَ بِهَا ۚ أُولَٰئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ ۚ أُولَٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ #ترجمه: به یقین، گروه بسیارى از جنّ و انس را براى دوزخ آفریدیم. آنها دلها [= عقلها] یى دارند که با آن (اندیشه نمى کنند، و) نمى فهمند. و چشمانى که با آن نمى بینند. و گوشهایى که با آن نمى شنوند. آنها همچون چهارپایانند. بلکه گمراهتر! اینان همان غافلانند (چون امکان هدایت دارند و بهره نمى گیرد). #تفسیر_آیه: نشانه هاى دوزخیان! این آیه و آیات بعد، بحثى را که در آیات گذشته در زمینه دانشمندان دنیاپرست و همچنین عوامل هدایت و ضلالت گذشت، تکمیل مى کند. در این آیات مردم به دو گروه تقسیم شده اند و صفات هر کدام توضیح داده شده: 1⃣گروه دوزخیان 2⃣گروه بهشتیان . نخست، درباره دوزخیان که گروه اولند با تکیه به سوگند و تأکید چنین مى فرماید: ما بسیارى از جنّ و انس را براى دوزخ آفریدیم(وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ کَثیراً مِنَ الْجِنِّ وَ الإِنْسِ). ذَرَأْنا از ماده ذَرْء (بر وزن زرع) در اصل، به معنى خلقت، آفرینش، ایجاد و اظهار است ولى ماده ذرْو (با واو) به معنى پراکنده ساختن است. چنان که در قرآن مى خوانیم: تَذْرُوهُ الرِّیاحَ: بادها آن را پراکنده مى کنند. و این دو ماده را نباید با هم اشتباه گرفت و آنچه در اینجا آمده، از ماده اول است. در هر حال، اشکال مهمى که در اینجا پیش مى آید این است: چگونه خداوند مى فرماید: ما بسیارى از جنّ و انس را براى دوزخ آفریدیم؟ مگر نه این است که: در جاى دیگر مى خوانیم: وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الإِنْسَ إِلاّ لِیَعْبُدُونِ که مطابق آن همه جنّ و انس تنها براى پرستش خدا و ترقى و تکامل و سعادت آفریده شده اند. به علاوه، این تعبیر بوى جبر در آفرینش و خلقت مى دهد و به همین جهت بعضى از طرفداران مکتب جبر، همچون فخر رازى براى اثبات مذهب خود با آن استدلال کرده اند. ولى اگر آیات قرآن را کنار هم قرار داده مورد بررسى قرار دهیم و گرفتار استنباط هاى سطحى و زودگذر نشویم، پاسخ این سؤال، هم در خود آیه نهفته شده و هم در آیات دیگر به وضوح دیده مى شود به طورى که محلى براى سوء استفاده افراد باقى نمى گذارد; زیرا: اولاً ـ این تعبیر درست به آن مى ماند که شخص نجارى بگوید: قسمت زیادى از این چوبهائى را که فراهم ساخته ام براى تهیه درهاى زیبا است و قسمت زیاد دیگرى براى سوزاندن و افروختن آتش، چوب هائى که صاف و محکم و سالمند در قسمت اول مصرف مى کنم، و چوب هاى ناصاف و بد قواره و سست و تکه پاره را در قسمت دوم. در حقیقت نجار دو گونه هدف دارد، یکى هدف اصلى و دیگرى هدف تبعى. هدف اصلى او ساختن در و پیکر و ابزار خوب است و تمام کوشش و تلاش او در همین راه مصرف مى شود، ولى هنگامى که ببیند چوبى به درد این کار نمى خورد، ناچار آن را براى سوزاندن کنار مى گذارد، این هدف تبعى است نه اصلى (دقت کنید). تنها تفاوتى که این مثال با مورد بحث ما دارد این است که: تفاوت چوب ها با یکدیگر اختیارى نیست، ولى تفاوت انسان ها بستگى به اعمال خودشان دارد و در اختیار خود آنها است. بهترین گواه براى این سخن، صفاتى است که براى گروه جهنمیان و بهشتیان در آیات فوق مى خوانیم که نشان مى دهد اعمال خودشان سرچشمه این گروه بندى مى باشد. و به تعبیر دیگر خداوند طبق صریح آیات مختلف قرآن همه را پاک آفریده و اسباب سعادت و تکامل را در اختیار همگى گذاشته است.

🏴🏴🏴🏴🏴🏴 #اطلاعیه امام خامنه ای (مدظله العالی) ✨رئیسی عزیز خستگی نمی شناخت✨ 📣بسیج اساتید و نخبگان جامعه الزهرا(سلام الله علیها) و حوزه های علمیه خواهران استان قم با همکاری اداره کل تربیتی و اداره کل فرهنگی جامعه الزهرا(سلام الله علیها) برگزار می نماید: 🏴مراسم بزرگداشت شهدای خدمت 🎙سخنران: حجت الاسلام و المسلمین محمدی شاهرودی(مسئول سازمان بسیج اساتید، طلاب و روحانیون کشور) 🖋باموضوع: بررسی ابعاد شخصیتی ،اخلاقی، تربیتی و ... شهید آیت الله رئیسی 🗓زمان : یکشنبه 6 خردادماه 1403 🕰ساعت : 11 الی 12 🔰مکان : جامعه الزهرا(سلام الله علیها) تالار بیداری اسلامی #شهید_خدمت #شهید_جمهور #عزیز_ملت ┄┄┅═✧❁✧═┅┄ 🏴🌴🏴🌴🏴🌴🏴

🎥#کلیپ_مهدوی 🎙حجت‌الاسلام عالی 🌷گره گشای همه‌ی عالم؛ همه‌ی حاجات؛ به واسطه‌ی #امام_زمان مستجاب میشود... 👌کوتاه و شنیدنی 👈بشنوید و نشر دهید. 🌸🍃🌸

#ادامه_آیه_١٧٩ ولى گروهى با اعمال خویش خود را نامزد دوزخ مى کنند و سرانجامشان شوم و تاریک است. و گروهى با اعمال خود، خود را نامزد بهشت مى سازند و عاقبت کارشان خوشبختى و سعادت است. پس از آن، صفات گروه دوزخى را در سه جمله خلاصه مى کند: ۱. نخست این که آنها قلب هائى دارند که با آن درک و اندیشه نمى کنند. (لَهُمْ قُلُوبٌ لایَفْقَهُونَ بِها). بارها گفته ایم: قلب در اصطلاح قرآن به معنى روح و فکر و نیروى عقل است، یعنى: با این که استعداد تفکر دارند و همچون بهائم و چهارپایان فاقد شعور نیستند، در عین حال از این وسیله سعادت بهره نمى گیرند و فکر نمى کنند، در عوامل و نتائج حوادث اندیشه نمى نمایند و این وسیله بزرگ رهائى از چنگال هر گونه بدبختى را بلا استفاده در گوشه اى از وجودشان رها مى سازند. ۲. چشم هاى روشن و حقیقت بین دارند اما با آنها چهره حقایق را نمى نگرند و همچون نابینایان از کنار آنها مى گذرند(وَ لَهُمْ أَعْیُنٌ لایُبْصِرُونَ بِها). ۳. با داشتن گوش سالم، سخنان حق را نمى شنوند و همچون کران خود را از شنیدن حرف حق محروم مى سازند (وَ لَهُمْ آذانٌ لایَسْمَعُونَ بِها). اینها در حقیقت همچون چهار پایانند (أُولئِکَ کَالأَنْعامِ). چرا که امتیاز آدمى از چهار پایان در فکر بیدار و چشم بینا و گوش شنوا است که متأسفانه آنها همه را از دست داده اند. بلکه آنها از چهار پایان گمراه تر و پست تر مى باشند(بَلْ هُمْ أَضَلُّ). چرا که چهارپایان داراى این استعدادها و امکانات نیستند، ولى آنها با داشتن عقل سالم و چشم بینا و گوش شنوا امکان همه گونه ترقى و تکامل را دارند، اما بر اثر هواپرستى و گرایش به پستى ها این استعدادها را بلا استفاده مى گذارند، و بدبختى بزرگ آنان از همین جا آغاز مى گردد. آنها افراد غافل و بى خبرى هستند(أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُونَ). و به همین جهت در بیراهه هاى زندگى سرگردانند. چشمه آب حیات کنار دستشان است، ولى از تشنگى فریاد مى کشند. درهاى سعادت در برابر رویشان باز است، اما حتى به آن نگاه نمى کنند. از آنچه در بالا گفته شد روشن مى شود: آنها با دست خود وسائل بدبختى خویش را فراهم مى سازند و نعمت هاى گران بهاى عقل ، چشم و گوش را به هدر مى دهند، نه این که خداوند اجباراً آنها را در صف دوزخیان قرار داده باشد. اما چرا همچون چهار پایان؟! بارها در قرآن مجید غافلان بى خبر به چهار پایان و حیوانات بى شعور دیگر تشبیه شده اند، ولى نکته تشبیه آنها به انعام (چهارپایان) شاید این باشد که آنها تنها به خواب و خور و شهوت جنسى مى پردازند، درست همانند ملت هائى که تحت شعارهاى فریبنده انسانى آخرین هدف عدالت اجتماعى و قوانین بشرى را رسیدن به آب و نان و یک زندگى مرفه مادى مى پندارند. آن چنان که على(علیه السلام) در نهج البلاغه مى فرماید: کَالْبَهِیمَةِ الْمَرْبُوطَةِ هَمُّها عَلَفُها أَوِ الْمُرْسَلَةِ شُغُلُها تَقَمُّمُها: همانند حیوانات پروارى که تنها به علف مى اندیشند و یا حیوانات دیگرى که در چراگاه ها رها شده اند و از این طرف و آن طرف خرده علفى بر مى گیرند. به تعبیر دیگر، گروهى مرفهند همچون گوسفندان پروارى، و گروهى نامرفه مانند گوسفندانى که در بیابان ها در به در دنبال آب و علف مى گردند و هر دو گروه هدفشان جز شکم چیزى نیست! آنچه در بالا گفته شد ممکن است درباره یک فرد صادق باشد و یا درباره یک ملت، ملت هائى که اندیشه هاى خود را از کار انداخته اند و به سرگرمى هاى ناسالم روى آورده اند و در ریشه هاى بدبختى خود نمى اندیشند و در عوامل ترقى فکر نمى کنند، نه گوش شنوا دارند و نه چشم بینا، آنها نیز دوزخى هستند نه تنها در دوزخ قیامت، بلکه در دوزخ زندگى این دنیا نیز گرفتارند. ✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری

🌺رزق امروز نهج البلاغه. حکمت ۲۰۳؛ترس از خدا و یاد مرگ. 🌟اَیُّهَا النّاسُ اتَّقُوا اللهَ الَّذی اِن قُلتُم سَمِعَ وَ اِن اَضمَرتُم عَلِمَ وَ بادِروا المَوتَ الَّذی اِن هَرَبتُم مِنهُ اَدرَکَکُم وَ اِن اَقَمتُم اَخَذَکُم وَ اِن نَسیتُموهُ ذَکَرَکُم. ✨ای مردم از خدا بترسید .خدایی که اگر سخن گویید می شنود و اگر چیزی در دل نهان کنید می داندش. و بر مرگ پیشی گیرید مرگی که اگر بگریزید به شما می رسد واگر بایستید می گیردتان و اگر فراموشش کنید شما را یاد کند. #کلامکم_نور 🔸🔹🔸

برای جانبازی در راهِ آرمان ها،یاد بگیر که در این سیاره ی رنج، #صبورترین انسانها باشی... «شهید ابراهیم همت» #شهدای_خدمت😭

بسْم اللّٰه الرَّحْمٰن الرَّحیم #تفسیر_قرآن_جلسه_۱۳۲ سوره اعراف، آیه ۱۸۰ وَ لِلَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ فَادْعُوهُ بِهَا ۖ وَ ذَرُوا الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي أَسْمَائِهِ ۚ سَيُجْزَوْنَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ #ترجمه: و بهترین نام ها براى خداست. خدا را به آن (نامها) بخوانید. و کسانى که نام هاى او را تحریف مى کنند (و بر غیر او مى نهند)، رها سازید.آنها بزودى جزاى اعمالى را که انجام مى دادند، مى بینند. #تفسیر_آیه:. اشاره به وضع گروه بهشتى کرده، صفات آنان را بیان مى کند، نخست، براى بیرون آمدن از صف دوزخیان، مردم را به توجه عمیق به اسماء حسناى خدا دعوت نموده، مى فرماید: براى خدا نام هاى نیکى است، خدا را به آنها بخوانید (وَ لِلّهِ الأَسْماءُ الْحُسْنى فَادْعُوهُ بِها). منظور از اسماء حسنى، صفات مختلف پروردگار است که همگى نیک و همگى حسنى است. مى دانیم خدا عالم است، قادر است، رازق است، عادل است، جواد است، کریم است و رحیم است، و همچنین داراى صفات نیک فراوان دیگرى از این قبیل مى باشد. منظور از خواندن خدا به این نام ها تنها این نیست که این الفاظ را بر زبان جارى کنیم و مثلاً بگوئیم: یا عالِمُ، یا قادِرُ، یا أَرْحَمَ الرّاحِمِیْنَ، بلکه در واقع این است که این صفات را در وجود خودمان به مقدار امکان پیاده کنیم، پرتوى از علم و دانش او، شعاعى از قدرت و توانائى او، و گوشه اى از رحمت واسعه اش در ما و جامعه ما پیاده شود، و به تعبیر دیگر متّصف به اوصاف او و متخلّق به اخلاقش کردیم تا در پرتو این علم و قدرت، و این عدالت و رحمت بتوانیم خود و اجتماعى را که در آن زندگى مى کنیم از صف دوزخیان خارج سازیم. سپس مردم را از این نکته برحذر مى دارد که اسامى خدا را تحریف نکنند، مى فرماید: آنها که اسماء خدا را تحریف کرده اند رها سازید، آنها به زودى به جزاى اعمال خویش گرفتار خواهند شد (وَ ذَرُوا الَّذینَ یُلْحِدُونَ فی أَسْمائِهِ سَیُجْزَوْنَ ما کانُوا یَعْمَلُونَ). الحاد در اصل از ماده لَحْد (بر وزن مهد) به معنى حفره اى است که در یک طرف قرار گرفته و به همین جهت، به حفره اى که در یک جانب قبر قرار داده مى شود، لحد گفته مى شود، سپس به هر کارى که از حدّ وسط، تمایل به افراط و تفریط پیدا کند الحاد گفته شده، و به شرک و بت پرستى نیز به همین جهت الحاد اطلاق مى گردد. منظور از الحاد در اسماء خدا این است که الفاظ و مفاهیم آن را تحریف کنیم. یا به این گونه که او را به اوصافى توصیف نمائیم که شایسته آن نیست، همانند مسیحیان که قائل به تثلیث و خدایان سه گانه شده اند. یا این که صفات او را بر مخلوقاتش تطبیق نمائیم، همچون بت پرستان که نام بت هاى خود را از نام خدا مشتق مى کردند، مثلاً به یکى از بت ها اَلّلات و به دیگرى العُزّى و به دیگرى مَنات مى گفتند که به ترتیب از اللّه ، العزیز و المَنّان مشتق شده است. یا همچون مسیحیان که نام خدا را بر عیسى و روح القدس مى گذاشتند. و یا این که صفات او را آن چنان تحریف کنند که به تشبیه به مخلوقات یا تعطیل صفات و مانند آن بیانجامد. و یا تنها به اسم قناعت کنند بدون این که این صفات را در خود و جامعه خویش بارور سازند. ✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری

🔖 امام علی علیه السلام: هر اندازه افتادگی کنید، به همان اندازه بالا برده میشوید. الدررالمنثور، ج ۲، ص ۲۱۲ #شهید_جمهور 💚احادیث اهل بیت علیهم السلام ╭━━━⊰•🍃‌⃟🕊•⊱━━━╮ ╰━━━⊰•🍃‌⃟🕊•⊱━━━╯

🎙آیت الله العظمی جوادی آملی: بارها در همين‌جا اين بيان نورانی بزرگانی مثل مرحوم آقای قاضی را شنيديد الآن مثلاً اگر كسی يك سبد ميوه‌ای برای ما بياورد ما همين دو حرف را مي‌زنيم: مي‌گوييم اين چيست؟ مي‌گويند ميوه است, مي‌گوييم چه كسی داد؟ فلان باغبان يا باغدار؛ اما هرگز در فرمايشات آن بزرگوارها اين‌طور نبود اينها فقط دو جمله داشتند از سومی سؤال نمي‌كردند مي‌گفتند چيست؟ مي‌گفتند ميوه است، مي‌گفتند چه كسی #آورد نه چه كسی داد, ميگفتند فلان باغبان، چه كسی داد معلوم است چه كسی داد. فرق يك موحّد با آدم عادی همين است كه او فلان كس را معطی و رازق مي‌پندارد ﴿مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ﴾ او اين است. آن موحّدان هرگز باغدار و باغبان را معطی نمي‌دانستند نمي‌گفتند فلان باغدار داد، فلان باغبان داد؛ مي‌گفتند فلان باغبان آورد, چه كسی داد؟ معلوم است چه كسی داد ﴿ما بِكُمْ مِنْ نِعْمَةٍ فَمِنَ اللَّهِ﴾ اين فرق آدم موحد و غير موحد است» درس اخلاق ۹۲/١١/۳