#علمدار مگر نه این است که این رسم، ارثیه‌ی ماست از کربلا؟! از گوشه و کنار خیمه‌های حسین... هرجا کار گره می‌خورد... هرجا کارد به استخوان می‌رسید... هرجا که روزن امّید... رو به خاموشی و زوال می‌رفت همه نگاه‌ها سمت عباس بود! من، کارد به استخوانِ‌دلم که می‌رسد... تمام وجودم، ناخودآگاه تو را صدا می‌زند؛ کاشف‌الکربِ حسین! @Mhpooyanfar

📷شب ولادت حضرت عباس علیه السلام 📍آستان امامزاده صالح تجریش @mhpooyanfar

📷وداع با پیکر شهید آتشنشان رضا دارابی 📍آستان مقدس‌امامزاده علی اکبر چیذر @mhpooyanfar

#پیرغلام #امام_حسین به خودت می‌آیی و... می‌بینی بیست... سی... چهل... سال است که... شده‌ای پایِ کارِ روضه! نمی‌دانی از دعای چه‌کسی... نمک‌گیرِ هیئت شده‌ای؛ اما... پشت سَرَت را که نگاه می‌کنی... می‌بینی چه خوب جایی... دستت بَند شده است! رزقِ این نوکری را هم... خودشان تقسیم می‌کنند! یکی مستمع... دیگری چای‌ریز... ان یکی کفش‌جفت‌کُن... بعضی عکاس و فیلمبردار... و یکی هم روضه‌خوان! مُشَرَّف که می‌شوی... موهایَ‌ت سیاه و... توانَ‌ت بسیار است! سَر که می‌چرخانی... گَردِ پیری را احساس می‌کنی! جوان‌ها: اول اسم‌ت حاجی می‌گذارند... روی صندلی، جای می‌گیری... و التماس‌دعای کوچک و بزرگ را می‌شنوی! موهایی که دَرِ خانه‌ی محبوب سفید شده... چشم‌هایی که برای معشوق، همیشه اشکی است... گوش‌هایی که آماده‌ی شنیدن روضه‌ی مکشوف‌ند... همه و همه‌اش... یادآوری می‌‌کند که خوب جایی... عُمرَت گذشته است! پیرغلام‌ها... چشم از همه‌چیز می‌بندند... و تنها یک خواسته دارند! که آخرش... قشنگ تمام شود! قشنگ، با دیدنِ ارباب! پ.ن استاد حاج حسین عرب (که عُمرشان طولانی، زیر سایه‌ی ارباب) ناچیز: #محمد_حسین_پویانفر @MHPooyanFar