🔶جولان روانشناس نماها و کتابهای زرد روانشناسی در جامعه
میگنا- بازرس سازمان نظام روانشناسی کشور میگوید: #روانشناسان تخصصی، روانشناسانی هستند که موفق به دریافت #پروانه_فعالیت از سازمان نظام روانشناسی کشور شدهاند. بنابراین لازم است مردم پیش از دریافت #خدمات_روانشناسی تحقیقات لازم را در خصوص مرکز مشاوره یا فردی که مراجعه میکنند انجام دهند تا در دام افراد ناروانشناس گرفتار نشوند؛ چراکه #مراجعه به افراد غیرمتخصص موجب سوءاستفادههای مختلف و همچنین وخیمتر شدن حال آنها خواهد شد.
امیری با اشاره به مشاورههای غیرحرفهای نظیر مشاوره در منزل، مشاوره در پارک، مشاوره در فضای مجازی، مشاوره تلفنی و همچنین برگزاری دورههای آموزشی غیرمجاز میگوید: متأسفانه بیشتر روانشناسان زرد افرادی هستند که آموزشهای لازم تحت نظر سوپروایزر و در مراکز دانشگاهی معتبر را ندیده و امکان نظارت بر عملکرد آنها از سوی کارشناسان این سازمان فراهم نیست، به همین دلیل از این قالبهای غیرمجاز برای ارائه به اصطلاح خدمات مشاورهای استفاده میکنند که در بسیاری از مواقع به جای درمان اختلالات روانشناختی مراجعهکنندگان وضعیت آنها را وخیمتر میکنند.
به جرات میتوان گفت اغلب کسانی که در حال حاضر در فضای مجازی فعالیت دارند و یا در برخی از مراکز با عنوان مشاور کار میکنند، آموزش ندیدهاند و با مدرکی حتی غیرمرتبط با علم روانشناسی در جایگاه درمانگر نشستهاند. بنابراین مسئله مهم در شرایط فعلی بحث بر سر به وجود آمدن نوعی روانشناسی است که مبتنی بر نظریهها و پراتیک علمی نیست و به نوعی به «عمهتراپی» بیشتر شبیه است که تداوم چنین مسیری جز به بیراهه کشاندن مراجعهکنندگان به این افراد غیرمتخصص، ثمره دیگری ندارد.
اما رنجبر، پژوهشگر و برنامهنویس، «روانشناسی زرد» را کتابها، سخنرانیها و مشاورههایی میداند که در دایره روانشناسی علمی نمیگنجد.
به گفته وی #کتابهای _روانشناسی_زرد بیشتر بر مفاهیمی همچون موفقیت، ثروت، اعتماد به نفس و آرامش تکیه میکنند. فارغ از اینکه این توصیهها به دور از اطلاعات علمی و پژوهشی است و تنها هدف نویسندگان آنها کسب درآمدی بالا و کاملاً سودجویانه است که نه تنها مطالعه آنها در رفع مشکلات افراد مؤثر نیست، بلکه تأثیر کوتاهمدت آنها بر روان مخاطبان، تصویری غلط از اینکه روانشناسی همین است که در این کتابها توصیف شده را به وجود میآورد و موجب میشود اگر در آینده نیز مخاطبان این کتابها نیازمند دریافت خدمات روانشناختی شدند، از مراجعه به روانشناسان خودداری کنند زیرا تصور میکنند راهکارهای روانشناسی موقت و دست نایافتنی است!
دکترفریبرز درتاج، معاون پژوهشی سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور از این گروه به «روانشناسان زرد» یاد میکند؛ آنهایی که در فضای مجازی به ارائه خدمات روانشناسی و مشاوره میپردازند. به گفته وی دلیل را باید در ضعف اجرای قوانین مشخص مدیریت خدمات سلامت روان و نظام کنترل و جمعآوری دادهها و نبود اجرای سیاستهای موجود جستوجو کرد....... مشروح گفت و گو👇👇👇
http://www.migna.ir/news/48722/preview/
🔶 نشانه های خطر برای تشخیص روانشناس نماها
میگنا- «بعد از مدتها بالاخره تصمیم گرفت از مشاوری وقت بگیرد. یکی از دوستانش گفت مشاوری میشناسد که کارش خوب است. میتواند حتی پیش از اینکه از او وقت بگیرد، در یک دورهمی دوستانه او را ببیند. پیشنهاد دوستش را قبول کرد. دورهمی در خانه دوستش برگزار میشد. همه افراد حاضر را نمیشناخت. وقتی دوستش او را به مشاور روانشناس معرفی کرد، حسابی او را تحویل گرفت. اواسط مهمانی بود که مشاور در یک گفتوگوی دوستانه به او گفت که حدود نیمی از افراد جمع حاضر از #مراجعان او بودهاند. با دست کسی را نشان داد و گفت «سمانه را میبینی، حدود سه سال قبل مراجع من بود. مراجع خیلی توانمند و شجاعی هم بود.» از این تعریف حس بدی به او دست داد. اصلا کمی ترسید؛ از اینکه چند سال بعد #مشاور او را به کسی نشان بدهد و بگوید این فرد مراجع قبلی من بوده، ته دلش خالی شد. آیا واقعا این کسی که کنارش ایستاده بود، مشاور خوبی بود؟ آیا میتوانست به او اعتماد کند؟»
یک سری اصول در کار #روانشناسان و #مشاوران وجود دارد که اگر رعایت نشود، میتواند نشانهای از تخصص نداشتن یا بی مبالاتی فرد باشد. اگر شما با این موارد مواجه شدید، حق دارید به کیفیت خدمات مشاور شک و در تصمیم خود تجدیدنظر کنید.
#رازداری، یکی از اصول مهم مشاوره است. اگر مشاوری در جمع دوستانه به خود اجازه میدهد درباره مراجعی که شما میشناسید، حرفی بزند یا حتی اعلام کند که فلان شخص جزو مراجعان او بوده است، این زیر پا گذاشتن رازداری توسط او را جدی بگیرید.
اگر هنگام وقت گرفتن از مشاور، منشی زمان مشخصی را به شما اختصاص نمی دهد و میگوید بیایید اما معطلی دارید، این نشانه خوبی نیست چراکه مشاور باید بتواند بدون عجله زمانی را به شما اختصاص دهد. در عین حال نداشتن تابلو، کار کردن در ساعات غیر عادی به عنوان مثال بعد از 9 شب، ارائه خدمات در محلهایی غیرمعمول مانند زیرزمین مجموعهای مسکونی از جمله مواردی است که باید جدی گرفته شود.
اگردر زمان حضور در #مرکز_روانشناسی و مشاوره، متوجه شدید در اتاق انتظار، صدای مراجعان از اتاقها شنیده می شود و شما میتوانید متوجه صحبت خصوصی آن ها شوید، این موضوع را جدی بگیرید. بیتوجهی به حریمخصوصی مراجعان و اصل رازداری، مسئلهای است که باید جدی گرفته شود.
اگر روانشناسی به شما معرفی شده است که در زمینه انتخاب همسر، کار با زوج ها، نوجوانان، کودکان، افسردگی، مسائل #جنسی و خلاصه همه چیز تخصص دارد، به انتخاب خود شک کنید. حوزه رواندرمانی گستردگی زیادی دارد و کسی نمیتواند در تمام زمینهها مسلط باشد. بر این مبنا اگر ادعای کار در همه زمینهها هست، احتمال ارائه خدمات با کیفیت پایین نیز بیشتر است.
مشاورههای تلفنی محدودیت های خود را دارند. برای مشاوره در موضوعاتی محدود یا آموزش و راهنمایی برخی موارد، چنین روشی میتواند استفاده شود اما اگر مشاور ادعای ارائه خدمات رواندرمانی و مشاوره از طریق تلفن را دارد، به کیفیت خدمات او شک کنید. رواندرمانی فرایندی است که به حضور فیزیکی دو نفر نیاز دارد و نمیتواند از طریق تلفن انجام شود.
اگر مشاور پیش از دیدن شما در جلسه اول، بدون توجه به این که شکایت شما از چیست، شما را برای انجام مجموعهای از ارزیابیها به بخش روانسنجی ارجاع میدهد، نشانه خوبی نیست. پرسش نامهها و دیگر روشهای ارزیابی در روانشناسی باید هدفمند و بنا به ضرورت استفاده شوند، استفاده بیش از حد از آنها گاهی اوقات برای پوشاندن کمبود مهارت درمانگر است. پس روی این موضوع حساس باشید.
نکته آخر اینکه #سایت_سازمان نظام_روانشناسی و مشاوره، از ابتدای امسال #فهرست روان شناسان و مشاوران دارای پروانه این مرکز را منتشر کرده است. اگر فردی که میخواهید به او مراجعه کنید در این فهرست است، میتوانید تا حد زیادی به تخصص او اعتماد کنید. البته یادتان باشد هنوز افرادی هستند که پروانهشان را نگرفتهاند ولی امکان کار در مراکز دارای #مجوز را دارند. بر این مبنا ممکن است مشاور یا درمانگر مد نظر هنوز پروانه نداشته باشد که به معنای قابل اعتماد نبودن وی نیست بلکه به این معناست که او نمیتواند در دفتر کار شخصی خود خدمتی ارائه کند. پس اگر فردی بدون #پروانه به صورت تنها کار میکند، به کیفیت خدمات او شک کنید.......👇👇👇
http://www.migna.ir/note/48769/preview/
نرگس عزیزی- مشاور
🔶 پنج تکنیک ذهنآگاهی برای رهایی از استرس و کنترل دایمی ذهن
۱- شناسایی حساسیتها و محرکهای خود
اولین قدم برای رهاسازی کنترل #ذهنی این است که بفهمید چه چیزهایی شما را تحریک کرده تا همهچیز را کنترل کنید؟
واکنش آزاردهنده همکاران شما در گذشته باعث شده اینقدر روی کارتان حساس باشید؟ موفقیت دوست شما در زندگی شخصی باعث شده زندگی شما زیر سوال برود و شما تلاش کنید در آینده زودتر به جایگاه او برسید؟ آیا برخی حساسیتهای همسر یا خانواده #همسر به #رفتارتان یا صحبتتان باعث شده اینقدر نکتهسنج باشید و به خودتان فشار بیاورید؟
وقتی محرکها و حساسیتهای خود را شناسایی کردید؛ حالا میتوانید روشهایی طراحی کنید تا ذهن شما آنها را دور زده یا فراموش کند. در هنگامی که تحت تاثیر این #محرکها قرار گرفتید؛ یک نفس عمیق بکشید و به خود یادآوری کنید نیازی به این همه #فشار، استرس و کنترل امور نیست!
۲- احساسات منفی را «دورریزی ذهنی» کنید
برخی اوقات نیاز به کنترل امور نشات گرفته از احساسات ناخوشآیند است. تنظیم احساسات دشوار است؛ پس رو به کنترل دایمی میآورید تا دوباره گرفتار احساسات منفی و بد نشوید.
اما احساسات پردازش نشده و سرکوب شده هیچگاه به شما اجازه نمیدهند آرامش داشته باشید. در حقیقت، این احساسات منفی شما را بیشتر به سوی #استرس، #اضطراب، طغیان غیرمنطقی و فشار روحی زیاد سوق میدهند.
یکی از روشهای پردازش احساسات این است که همه آنها را روی یک کاغذ نوشته و فهرست کنید تا بعد از طریق روش «دورریزی ذهنی» (mental dump) از دستشان خلاص شوید. وقتی احساسات منفی خود را نوشته و دربارهشان تفکر میکنید؛ بهتر میتوانید تکلیف برخی از آنها را مشخص کرده و پروندهشان را برای همیشه در ذهن خود ببندید.
mental dump روشی است که بسیاری از پزشکان روانشناسی و همینطور پزشکان ورزشی یا پرورشدهندههای روح و ذهن به بیماران خود آموزش میدهند تا #افکار #منفی و احساسات بد را از خود دور کنند.
۳- فاصله ایجاد کنید
اگر خوب به برخی محرکهای خود دقت کنیم؛ متوجه خواهیم شد از سوی دیگران هستند. یعنی افکار، رفتار، تفکر و شاید هیجانات دیگران باعث شده ما حساس شویم و در پی کنترل کامل و افراطی یک مسئله باشیم.
مثلا، شوخیهای نابجای دوستی باعث آزار ما میشود یا اختلافنظرهای خانوادگی و کاری باعث شدند نسبت به هر چیزی #حساس باشیم و بخواهیم همه امور در تسلط و کنترل ما باشد.
یک راهحل این است که در صورت امکان، از طرف مقابل بخواهیم رفتار و حرکات خود را اصلاح یا متوقف کند ولی همیشه این روش شدنی نیست. روانشناسان ذهنآگاهی روش جایگزین را دوری جستن و فاصله ایجاد کردن میدانند.
با دوست خانوادگی که باعث تحریک ذهنی شما شده کمی فاصله بگیرید و برای چند هفته دیداری نداشته باشید. گاهی اوقات نیازی به فاصله جسمانی و فیزیکی نیست و شما باید فاصله روانی بگیرید. روی زندگی، رفتار، گفتار و شخصیت افراد دیگر کمتر تمرکز کنید و سعی داشته باشید کلا از #ذهنتان بیرونشان کنید.
اصلا به دنبال جزئیات کارهایی که کردند؛ نروید و سعی کنید هر محرکی که شما را متوجه آنها میکند را از بین ببرید.
۴- به آینده موکول کنید
اگر چیزی شما را نگران میکند و همین نگرانی باعث شده کنترل آن را به دست بگیرید؛ شاید بهترین راه مقابله، موکول کردن این نگرانی به آینده باشد.
تصمیم بگیرید زمانی در آینده به این نگرانی غیرمنطقی رسیدگی کنید. مثلا، نگران هستید ارزش پول سرمایهگذاری شما در بانک کاهش پیدا کند. نیازی نیست هر روز این نگرانی را با خود داشته باشید؛ بلکه برنامهریزی کنید ماه آینده با دوستان خود مشورت کنید یا اینکه به دنبال سرمایهگذاری پرسودتر دیگری بروید.
اختصاص زمان به #نگرانیها باعث میشود کمتر استرس داشته و از ارزش نگرانی به تدریج کاسته شود تا دیگر نیازی به تمرکز روی آن نداشته باشید. ذهن انسان عادت دارد سریعا چیزهای دیگری را جایگزین نگرانی موکول شده به آینده کند.
۵- یاد بگیرید عدم قطعیت جزئی از زندگی است
همه ما از ناشناختهها، بلاتکلیفیها، عدم قطعیتها و روشن نبودن آینده نگران و هراسان هستیم. برخی از #کنترلها و واکنشهای ما دقیقا از این نکرانی نشات گرفتند. دایما از خودمان یا دیگران میپرسیم: «چه میشود؟» یا «چهکار کنیم؟».
#روانشناسان #ذهنخوانی میگویند باید عدم قطعیتها در زندگی آینده خود را بررسی کنید و در دو گروه «مفید» و «مضر» قرار دهید. بعد، ذهن خود را بیشتر متمرکز به نگرانیهای آینده «مفید» کنید و سراغ راهحلها، روشهای استراتژیک و برنامهریزیهایی برای آینده بروید.
نگرانیهای مضر درباره آینده یا اتفاقاتی که نیفتاده است را باید جزئی از زندگی بپذیرید و به خود بقبولانید که روشی برای کنترل آن وجود ندارد.....👇👇👇
http://www.migna.ir/news/48862/preview/