🔶 زندگی از کدام دریچه؛ فشار سخت یا یک فوت ساده؟! ميگنا- اگر می‌خواهید از زیر #فشار‌های ناآگاهانه‌ای که در زندگی، در روابط و محیط‌ها در سطوح مختلف روی می‌دهد خارج شوید بهتر است این رفتار‌ها را به عنوان «فشاری که ایجاد می‌کنید» و نه به عنوان «اتفاقی که خود به خود می‌افتد» نگاه کنید. من دچار مشکل مالی شده‌ام. چه فشاری تولید می‌کنم؟ شب‌ها به خودم بی‌خوابی می‌دهم، سعی می‌کنم در رفتارهایم عصبانیت بیشتری تولید کنم، غر بزنم، در خیابان بد رانندگی کنم. اما اگر آگاهانه این فشار‌ها را زیر نظر بگیرم متوجه خواهم شد که بسیار بعید است بد رانندگی کردن در خیابان، بتواند مشکل مالی مرا حل کند، یا بعید است بی‌خوابی بتواند تمرکز بیشتری به من در حل مشکل بدهد و اتفاقاً آثار مخرب ایجاد فشار قابل توجه است. هرچقدر من افکار آشفته‌کننده بیشتری تولید کنم بی‌خوابی‌ام تشدید خواهد شد و هر چقدر بی‌خوابی من تشدید شود تمرکز من برای حل مسئله کمتر خواهد شد و هرچقدر تمرکز من پایین بیاید افکار آشفته بیشتری تولید خواهد شد، بنابراین باید آگاه باشم که چگونه در مدار و تسلسل بسته‌ای افتاده‌ام. هر کسی می‌تواند در زندگی خود رد پای پررنگ و البته ناآگاهانه تولید فشار بیشتر برای حل مسئله را دنبال کند. با همسرتان به مشکل برخورده‌اید، فوری صدایتان را بالا می‌برید. چرا؟ امید دارید تولید فشار بیشتر بتواند مسئله را حل کند. در رابطه‌تان با یک همکار به مشکل برخورده‌اید، دست به دامان قضاوت و پیش‌بینی و گفت‌وگوی ذهنی می‌شوید و امید دارید با فشار حدس و گمان بتوانید مسئله را حل کنید. اما نکته کلیدی و مهم این است: اگر می‌خواهید از زیر بار فشار‌های خردکننده‌ای که ایجاد می‌کنید بیرون بیایید بهترین و کوتاه‌ترین راه مواجه شدن با #واقعیت است. به محض اینکه واقعیت را بپذیرید مسئله حل خواهد شد. به محض اینکه واقعیت درِ کشویی را بپذیرم درِ کشویی به روی من باز خواهد شد، چون فشار بی‌جهت و نادرست را از روی این در برداشته‌ام. به محض اینکه با واقعیت اختلاف با همکار مواجه شوم و منصفانه و شفاف، نقش خود را در چالش به وجود آمده بپذیرم و فشار فرافکنی یا قضاوت یا گفت‌وگوی ذهنی و پیش‌بینی حرف‌های همکار از ذهن من برداشته شود من با او در واقعیت و نه در گمان‌ها و حدس‌های #ذهنی روبه‌رو خواهم شد، بنابراین روبه‌رو شدن با واقعیت کمک خواهد کرد زندگی را از دریچه تنگ و تاریک فشار ایجاد‌کردن نگاه نکنم.......👇👇👇 http://www.migna.ir/news/49686/preview/

▪ تراژدی برای تعالی 🔶 ترس یا اضطراب از کرونا در روانشناسی اجتماعی! ♦ زندگی توامان با رنج میگنا- اومبرتو گالیمبرتی: از شهروندانی که این روزها به توصیه متخصصین در منازل خود مانده‌اند و دست از کار کشیده‌اند یا دورکاری می‌کنند دعوت می‌کنم با بردباری همچنان به انتخاب منش خردمندانه ادامه دهند. در اینجا لازم می‌دانم به کسانی که از قرنطینه خودخواسته در منزل خسته و کسل شده‌اند توصیه کنم از این فرصت استفاده کنند و با همسر و فرزندان‌شان ارتباط عمیق‌تری برقرار کنند. جا دارد ساعت‌های بیشتری را با فرزندان به گفت‌وگو بپردازند و شرایط موجود را برای آنها توضیح دهند. کودکان اصولا کنجکاو هستند و پرسش‌های بسیاری دارند و بهترین پاسخ برای آنها توضیح شفاف واقعیت است. فروید معتقد است که باید از دور نگه داشتن کودکان از سختی‌ها و تلخی‌های زندگی پرهیز کرد. به‌طور مثال اگر مرگ فردی از اعضای خانواده را از کودک مخفی کنیم، این پیام را به او می‌دهیم که زندگی همیشه زیباست و دنیا همیشه مکان امنی است و این خلاف #واقعیت است. بنابراین باید #کودکان را به مراسم عزا برد و برای‌شان توضیح داد که در زندگی سختی‌ها و مشقات زیادی وجود دارد. آنها نه به‌طور کامل بلکه در حد توان و آگاهی خود توضیحات ما را درک خواهند کرد. باید به کودکان آموخت که در زندگی هیچ چیز با ضمانتنامه دایمی به آنها اهدا نخواهد شد و این باعث می‌شود که متوجه شوند که زندگی بی‌ثبات است و نمی‌توان همیشه ازنوعی حمایت مادرانه که راه را برای‌شان هموار می‌کند بهره برد. پس مواجهه با ویروس کرونا هم یکی ازمشقات زندگیست و باید روش‌های #جلوگیری از ابتلا و #شیوع به آن را آموخت و با آن دست و پنجه نرم کرد. همچنین برای نوجوانان خواندن برخی آثار ادبی مانند رمان طاعون اثر آلبرکامو و سپس گفت‌وگو درباره آن آثار بسیار مفید است. دانستن این واقعیت که ویروس کرونا به نوعی به #طاعون شباهت دارد، با این تفاوت که در زمان شیوع طاعون بشر از دسترسی به علم پزشکی و دارو و درمان محروم بوده و ساده‌ترین عفونت‌ها مرگبار بودند، بعد ناپایدار و نا امن جهان را به تصویر می‌کشد و برای نوجوانان بسیار مفید است زیرا این تفکر را در آنها تقویت می‌کند که مشکلات و خطرها همیشه در زندگی وجود دارند و من باید خودم را برای مقابله با آنها آماده کنم و توانایی دفاع از خود را داشته باشم. بزرگسالان هم می‌توانند از این روزهای خانه‌نشینی برای تمرکز بر درونیات خود سود بجویند. ♦ جایگاه ما در جهان؟ سردرگمی ناشی از متوقف شدن عادات روزمره مانند کار و تحصیل و غیره می‌تواند فرصت مناسبی برای تعمق بر احوالات درونی باشد. این واکنش هیستیریک جمعی به محدودیت مقطعی آزادی‌های شخصی من را عمیقا متعجب می‌کند. به نظر می‌رسد که ما چنان به امکانات رفاهی روزمره زندگی مانند فشار دادن یک دکمه برای داشتن روشنایی یا بازکردن یک شیر آب برای دستیابی به آب عادت کرده‌ایم که هر تغییری در هریک از این امکانات رفاهی یا آداب اجتماعی وهرآنچه به آن عادت کرده‌ایم، کافیست تا ما را به مرز جنون بکشاند. پس ما شکننده‌ترین انسان‌های عصر حاضر هستیم به ویژه اگر شرایط خودمان را با پناهجویانی که بعد از سال‌ها دست و پنجه نرم کردن با جنگ و ویرانی در کشورشان اکنون در مناطق مرزی بلغارستان و یونان در معرض شلیک گلوله قرار می‌گیرند مقایسه کنیم. جا دارد از خودمان بپرسیم جایگاه واقعی ما در این #جهان کجاست؟ محدودیت آزادی‌های شخصی آیا هزینه گزافی برای مبارزه با ویروسی که هر روز از روز پیشین همه گیرتر و #خطرناکتر می‌شود است؟....👇👇👇 http://www.migna.ir/news/49908/preview/ ✨ ترجمه: دکتر پریسا نظری