🔶 رصد و مخابره رویدادهای آسیب زا، خبرنگاران را تهدید می‌کند ميگنا- متأسفانه بخش بهداشت روانی و #مداخلات روان شناختی در مواقع #بحران یکی از حلقه‌های مفقوده ‏جدی در جامعه است که استانداردهای آن نه توسط نهادهای دولتی و نه سازمان‌ها و ارگان‌هایی که کارکنانشان در دسته مشاغل سخت قرار می‌گیرند، اجرا نمی‌شود. داشتن برنامه‌ای برای بهداشت ‏روانی جامعه‌ای که تجربه‌های متناوب حوادث #استرس زا را تجربه کرده است، یک بحث مفصل و نیازمند ‏بررسی بسیار است اما در این میان و در نبود استانداردهای ابلاغی دقیق برای سازمان‌ها، هر ارگان و ‏نهادی می‌تواند به صورت مستقل به فکر پرسنل خود باشد چرا که در تمام دنیا امروزه بسیاری از سازمان‌ها سعی در شناخت منابع، ایجاد فشار و تنش در محیط کارکنان کرده‌اند تا بتوانند از طریق راهکارهای مناسب محیط‌های شغل مطلوب را برای کارکنان فراهم آورند و در نتیجه رضایت و عملکرد ‏شغلی کارکنان را افزایش دهند و از سوی دیگر برخی از مشاغل به علت عوامل استرس زا و ماهیت پرتنشی که دارند (مانند خبرنگاری) بیشتر سبب ایجاد اختلالات روانی در بین افراد می‌شود که در نتیجه می‌تواند ‏سبب غیبت و کاهش کارآیی کارکنان و در نهایت ایجاد هزینه‌های سنگین برای سازمان شود. ‏ حال تصور کنید این روزهای زندگی یک خبرنگار در کشورمان را که به صورت مداوم در معرض خبرهای استرس زا قرار گرفته است و این در حالی است که شاید کمتر مدیر رسانه‌ای به ذهنش برسد که این خبرنگاران برای آنکه سلامت شناخت و روان و قلمشان تضمین شود، به #پایش های مستمر روانی نیاز دارند. فقط کافی است بدانیم رویداد تروماتیک باعث می‌شود جهان بینی مثبت فرد درباره جهان را به راحتی به چالش بکشد و یا اینکه تروما باورهای قبلی درباره امن بودن دنیا را از بین می‌برد. تعدادی محرک دیگر نیز به وجود می آیند که باعث ایجاد واکنش ترس، از جا پریدن، و هوشیاری مفرط می‌شوند. توصیه جدی به #مدیران رسانه‌ای کشور این است که در وهله اول شروع به یک پایش روانی از خبرنگاران توسط تیم مجرب #روان شناسی کرده تا بتوانند افراد در معرض آسیب بیشتر و با نشانه‌های هشدار را شناسایی کنند و از نظر مالی و اجتماعی حمایت این افراد را در اولویت قرار دهند تا نزد روان شناس برای دریافت کمک بروند. هر چند متأسفانه در کشورمان تحقیقات قابل توجهی در خصوص اثربخشی یک فرایند مداوم مداخلات #روان شناختی برای شغلی چون خبرنگاری صورت نگرفته است تا مدلی را به مدیران رسانه‌ها پیشنهاد کند که طی آن بهداشت روانی خبرنگاران تضمین شود، اما شاید نیاز است تا رسانه‌ها خود پیش قدم شوند و با توجه به ماهیت رسالتی که به دوش دارند، برای انجام این مباحث و پیشنهاد پژوهش‌ها و مطالبه بهداشت روانی قشرهای مختلف جامعه از جمله کسانی که در مشاغل سخت فعال هستند، این خلاء را پر کنند. در این میان شاید آموزش تاب آوری بتواند یکی از مداخلات مؤثر پیشگیرانه باشد که رسانه‌ها می‌توانند به کار بگیرند......👇👇👇 http://www.migna.ir/news/49599 🔹 آزاده سهرابي- روان شناس