#دحوالارض
بیست و پنجم ذی القعدة ، دَحْوُ الأرض یعنى روزی که زمین از زیر خانه کعبه پهن شد. اول موضعى که از زمین خلق شد ، محل خانه کعبه بود و به همین دلیل کعبه را امّ القُرى میگویند و این روز از آن چهار روز است که در تمام سال به فضیلت روزه برتری دارد.
از أمیرالمومنین علیه السّلام روایت شده است که فرمودند ؛
نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد ، در بیست و پنج ذی القعدة بود. کسی که در این روز روزه بگیرد و شبش را به عبادت بایستد ، عبادت صد سال را که روزش را روزه و شبش را عبادت کرده است خواهد داشت.
نیز در برخی از روایات این روز به عنوان روز قیام إمام زمان مهدی موعود عجّل اللهُ تعالى فَرَجَه الشريف شمرده شده و خاتم المحدّثین ، شیخ عباس قمی روز دَحْوُ الأرض را از چهار روز معروفی ذکر کرده که روزه آن ثواب هفتاد سال عبادت را دارد.
از إمام رضا علیه السّلام نقل است که فرمود ؛
در شب بیست و پنجم ماه ذى القعدة حضرت ابراهیم عليه السّلام و حضرت عیسى عليه السّلام متولد شده اند.
در این روز ، پيامبر خدا صَلَّی اللهُ عَلَیْه وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ به قصد حجة الوداع از مدینه با یكصد و چهار هزار یا یكصد و بیست و چهار هزار و حضرت فاطمه سلام الله عليها و تمامى أهل بیت خود به مکه عزیمت نمودند.
توبه ، استغفار ، عبادت و شب زنده داری از أعمالی است که در شب دَحْوُ الأرض سفارش و تأکید بسیاری برای انجام دادن آنها شده است.
روز دَحْوُ الأرض نمازها و أدعیه مخصوصی دارد که کیفیت آنها در کتاب مفاتیح الجنان مرحوم شیخ عباس قمی آمده است.
@miqat315