➖وقتی روزه‌دار چشمش به کسی بیفتد که چیزی می‌خورد... 🛑عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: «إِذَا رَأَى الصَّائِمُ قَوْماً يَأْكُلُونَ أَوْ رَجُلًا يَأْكُلُ سَبَّحَتْ كُلُّ شَعْرَةٍ مِنْهُ.» 🔰از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است که فرمودند: «هرگاه روزه‌دار گروهی یا شخصی را ببیند که (چیزی) می‌خورند، تمام موهایش از جانب او تسبیح می‌گویند.» 📚الكافي، ج۴، ص۶۵ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖خوابی که باعث رفع تشنگی و گرسنگی روزه‌دار می‌شود 🛑َ قَالَ قَالَ أَبُو الْحَسَنِ علیه السلام قِيلُوا فَإِنَّ اللَّهَ يُطْعِمُ الصَّائِمَ وَ يَسْقِيهِ فِي مَنَامِهِ. 🔰حسن بن صدقه گويد: امام كاظم عليه السّلام فرمود: خواب قيلوله (پيش از ظهر) كنيد، زيرا خدا به روزه‌دار در هنگام خوابش غذا و آب مى‌خوراند. 📚:الكافي ج‏4 ص 65 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖سریال معاویه)5 (بررسی کاتب‌الوحی بودن معاویه) ✍🏻: یکی از القابی که مخالفین شیعه برای معاویه استفاده می کنند «کاتب الوحی» است در قسمت دوم سریال معاویه به این مورد اشاره شده بود: 🛑و من طرائف أتباع معاوية أنهم يدعون له فضيلة و يقولون إنه كاتب الوحي لنبيهم‏ و قد نقلوا في تواريخهم و كتبهم أن الذين يكتبون الوحي كانوا أربعة عشر نفرا و أقدمهم في الكتابة للوحي و التنزيل علي بن أبي طالب ع. بلا خلاف و ما أراهم سموا كل واحد منهم كاتب الوحي و لا سموا عليا بذلك و لا خصصوا به غير معاوية مع أنهم يروون أن معاوية كان إسلامه بعد فتح مكة و قبل وفاة نبيهم بستة أشهر زائدا أو ناقصا فكيف يقبل العقول أن يوثق في كتابة الوحي بمعاوية مع قرب عهده بالكفر و قصوره في الإسلام حيث دخل فيه و حسبهم في ترك الفضيلة في كتابه الوحي لو كان معاوية كاتبا له ما رووا في كتبهم المعتبرة أن من جملة كتاب الوحي ابن أبي سرح الذي ارتد عن الإسلام و دفن فلم تقبله الأرض. وَ قَدْ ذَكَرَ الْحُمَيْدِيُّ فِي الْجَمْعِ بَيْنَ الصَّحِيحَيْنِ فِي مُسْنَدِ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ فِي الْحَدِيثِ الثَّامِنِ وَ الْأَرْبَعِينَ بَعْدَ الْمِائَةِ مِنَ الْمُتَّفَقِ عَلَيْهِ قَالَ: كَانَ مِنَّا رَجُلٌ مِنْ بَنِي النَّجَّارِ قَدْ قَرَأَ الْبَقَرَةَ وَ آلَ عِمْرَانَ وَ كَانَ يَكْتُبُ لِرَسُولِ اللَّهِ ص فَانْطَلَقَ هَارِباً حَتَّى لَحِقَ بِأَهْلِ الْكِتَابِ قَالَ فَرَفَعُوهُ قَالُوا هَذَا قَدْ كَانَ يَكْتُبُ لِمُحَمَّدٍ فَأُعْجِبُوا بِهِ فَمَا لَبِثَ أَنْ قَصَمَ اللَّهُ عُنُقَهُ فِيهِمْ فَحَفَرُوا لَهُ فَوَارَوْهُ فَأَصْبَحَتِ الْأَرْضُ قَدْ نَبَذَتْهُ عَلَى وَجْهِهَا ثُمَّ عَادُوا فَحَفَرُوا لَهُ فَوَارَوْهُ فَأَصْبَحَتِ الْأَرْضُ قَدْ نَبَذَتْهُ عَلَى وَجْهِهَا فَتَرَكُوهُ مَنْبُوذا قال عبد المحمود فإذا كان قد صححوا أن كتابة الوحي قد تحصل لمثل هذا المنبوذ فأي فضيلة تبقى لمعاوية و قد أظهر من مخالفة قواعد المسلمين‏ و قتل الصالحين ما يزيد على أحوال المرتدين. 🔰مرحوم سید بن طاووس: یکی از نکات جالب درباره پیروان معاویه این است که برای او فضیلتی قائل هستند و می‌گویند او کاتب وحی پیامبر«صلی الله علیه و اله» بوده است. در حالی که خودشان در تاریخ‌ها و کتاب‌هایشان نقل کرده‌اند که نویسندگان وحی چهارده نفر بوده‌اند و قدیمی‌ترینِ آن‌ها در نوشتن وحی و تنزیل، علی بن ابی طالب (علیه‌السلام) بوده است، بدون هیچ اختلافی. اما من نمی‌بینم که آن‌ها هیچ‌کدام از آن افراد را کاتب وحی نامیده باشند، نه علی «علیه السلام» را و نه این لقب را به غیر از معاویه اختصاص داده باشند. با اینکه خودشان روایت می‌کنند که اسلام معاویه بعد از فتح مکه و شش ماه کم یا زیاد قبل از وفات پیامبرشان بوده است. چطور عقل می‌پذیرد که به معاویه در نوشتن وحی اعتماد شود، در حالی که او تازه از کفر روی گردانده و اسلامش نوپا بوده است؟ کافی است برای نفی فضیلت کتابت وحی از او (اگر واقعاً کاتب وحی بوده) این مطلب را در کتاب‌های معتبرشان نقل کرده‌اند که یکی از نویسندگان وحی، ابن ابی سرح بوده که از اسلام برگشت و وقتی مُرد، زمین او را نپذیرفت. حمیدی در کتاب "الجمع بین الصحیحین" در مسند انس بن مالک در حدیث چهل و هشتم بعد از صد و چهلم از احادیث مورد اتفاق (بین بخاری و مسلم) ذکر کرده است: «مردی از بنی نجار در میان ما بود که سوره بقره و آل عمران را خوانده بود و برای رسول خدا (ص) می‌نوشت. او فرار کرد و به اهل کتاب پیوست. آن‌ها او را بزرگ داشتند و گفتند: این شخص برای محمد می‌نوشته است. آن‌ها از او خوششان آمد. اما طولی نکشید که خداوند گردن او را در میان آن‌ها شکست. پس برایش قبر کندند و او را دفن کردند، اما صبح دیدند که زمین او را بیرون انداخته است. دوباره قبر کندند و او را دفن کردند، اما صبح دیدند که زمین او را بیرون انداخته است. پس او را رها کردند تا رها شده بماند.» سید بن طاووس می گوید: حتی اگر کاتب بودن معاویه ثابت شود در حالی که این شخصی که مرتد شد و از قبر بیرون انداخته شد نیز کاتب الوحی بوده است پس چه فضیلتی برای معاویه ثابت است؟ در حالی معاویه با سنت مسلمین مخالفت کرد و بندگان صالح خدا را کشت 📚: الطرائف في معرفة مذاهب الطوائف، ج‏2، ص: 502 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖از فواید خواب قیلوله 🛑«أَتَى أَعْرَابِيٌّ إِلَى النَّبِيِّ ص فَقَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّي كُنْتُ ذَكُوراً وَ إِنِّي صِرْتُ نَسِيّاً فَقَالَ أَ كُنْتَ تَقِيلُ قَالَ نَعَمْ قَالَ وَ تَرَكْتَ ذَاكَ قَالَ نَعَمْ قَالَ عُدْ فَعَادَ فَرَجَعَ إِلَيْهِ ذِهْنُهُ.» 🔰از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است: «عرب بادیه‌نشینی نزد پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) آمد و عرض کرد: ای رسول خدا! من حافظه خوبی داشتم، اما فراموش‌کار شده‌ام. حضرت فرمودند: آیا قبلاً خواب قیلوله می‌کردی؟ عرض کرد: بله، اما قیلوله را ترک کرده‌ام. فرمودند: به روال قبلی برگرد. آن شخص به روال قبلی بازگشت و قوّت حافظه‌اش نیز برگشت.» 📚من‌لايحضره‌الفقيه، ج۱، ص۵۰۳ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖روزه کله‌گنجشکی در روایات 🛑...عَنِ الْحَلَبِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِيهِ ع قَالَ: «إِنَّا نَأْمُرُ صِبْيَانَنَا بِالصَّلَاةِ إِذَا كَانُوا بَنِي خَمْسِ سِنِينَ فَمُرُوا صِبْيَانَكُمْ بِالصَّلَاةِ إِذَا كَانُوا بَنِي سَبْعِ سِنِينَ وَ نَحْنُ نَأْمُرُ صِبْيَانَنَا بِالصَّوْمِ إِذَا كَانُوا بَنِي سَبْعِ سِنِينَ بِمَا أَطَاقُوا مِنْ صِيَامِ الْيَوْمِ إِنْ كَانَ إِلَى نِصْفِ النَّهَارِ أَوْ أَكْثَرَ مِنْ ذَلِكَ أَوْ أَقَلَّ فَإِذَا غَلَبَهُمُ الْعَطَشُ وَ الْغَرَثُ أَفْطَرُوا حَتَّى يَتَعَوَّدُوا الصَّوْمَ وَ يُطِيقُوهُ فَمُرُوا صِبْيَانَكُمْ إِذَا كَانُوا بَنِي تِسْعِ سِنِينَ بِالصَّوْمِ مَا اسْتَطَاعُوا مِنْ صِيَامِ الْيَوْمِ فَإِذَا غَلَبَهُمُ الْعَطَشُ أَفْطَرُوا.» 🔰از امام صادق از پدرشان (امام باقر علیهماالسلام) نقل شده است: «ما (اهل بیت) کودکانمان را هرگاه پنچ‌ساله شوند، به نماز امر می‌کنیم. شما نیز کودکانتان را وقتی هفت‌ساله شدند، به نماز امر کنید. ما کودکانمان را هرگاه هفت‌ساله شوند، به روزه امر می‌کنیم، به مقداری که طاقت روزه‌ی یک روز را داشته باشند؛ چه به قدرِ نصف روز باشد، یا بیشترِ روز یا کمی از آن و هرگاه تشنگی و گرسنگی بر آنان غالب گشت، روزه‌شان را افطار می‌کنند، تا به این ترتیب به روزه‌گرفتن عادت کنند و طاقتِ روزه را بیابند. شما نیز کودکانتان را وقتی نُه‌ساله شدند، به روزه امر کنید، به مقداری که طاقت روزه‌ی یک روز را داشته باشند و هرگاه تشنگی بر آنان غالب گشت، روزه‌شان را افطار کنند. 📚الكافي، ج۳، ص۴۰۹ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖عام الحزن چیست؟ 👇منابع عامه👇 🔺فعظمت المصيبة على رسول اللَّه (صلى اللَّه عليه و سلم) بموتهما و سمّاه «عام الحزن»)1 🔸زمانی که حضرت ابوطالب و حضرت خدیجه سلام‌الله‌علیهما در یک سال از دنیا رفتند، آن سال توسط پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به عام الحزن نام‌گذاری شد 👇منابع شیعه👇 🔺توفّي عمّه أبو طالب و له ستّ و أربعون سنة و ثمانية أشهر و أربعة و عشرون يوما. و توفّيت خديجة بعده بثلاثة أيّام، و سمّى رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ذلك العام عام الحزن)‌2 🔸حضرت ابوطالب علیه‌السلام در حالی که عمر شریف پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله در آن لحظه ۴۶ سال و ۸ ماه و ۲۴ روز بود، از دنیا رفتند و حضرت خدیجه سلام الله علیها سه روز بعد از وفات حضرت ابوطالب علیه‌السلام از دنیا رفتند لذا این سال توسط پیامبر صلی‌الله عله‌وآله به عام الحزن نام‌گذاری شد 📚منابع: ‌1: إمتاع الأسماع بما للنبي من الأحوال و الأموال و الحفدة و المتاع ج1  ص45 2: إعلام الورى ج1 ص53 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖سالروز وفات حضرت أمُ‌المومنین خدیجه سلام‌الله‌علیها 🛑وفي اليوم العاشر منه سنة عشر من البعثة، وهي قبل الهجرة بثلاث سنين توفيت أم المؤمنين خديجة بنت خويلد رضي الله عنها وأسكنها جنات النعيم 🔰مرحوم شیخ مفید: در روز دهم ماه مبارک رمضان سال دهم بعثت، سه سال قبل از هجرت، حضرت ام المومنین خدیجه سلام‌الله‌علیها از دنیا رفتند؛ مکان وی جنات برین باشد 📚:مسار الشيعة ج 1 ص23 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖چگونگی ازدواج پیامبر با حضرت خدیجه سلام الله علیهما 🛑عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: لَمَّا أَرَادَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَنْ يَتَزَوَّجَ خَدِيجَةَ بِنْتَ خُوَيْلِدٍ أَقْبَلَ أَبُو طَالِبٍ فِي أَهْلِ بَيْتِهِ وَ مَعَهُ نَفَرٌ مِنْ قُرَيْشٍ حَتَّى دَخَلَ عَلَى وَرَقَةَ بْنِ نَوْفَلٍ عَمِّ خَدِيجَةَ فَابْتَدَأَ أَبُو طَالِبٍ بِالْكَلاَمِ فَقَالَ اَلْحَمْدُ لِرَبِّ هَذَا اَلْبَيْتِ اَلَّذِي جَعَلَنَا مِنْ زَرْعِ إِبْرَاهِيمَ وَ ذُرِّيَّةِ إِسْمَاعِيلَ وَ أَنْزَلَنَا حَرَماً آمِناً وَ جَعَلَنَا اَلْحُكَّامَ عَلَى اَلنَّاسِ وَ بَارَكَ لَنَا فِي بَلَدِنَا اَلَّذِي نَحْنُ فِيهِ ثُمَّ إِنَّ اِبْنَ أَخِي هَذَا يَعْنِي رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مِمَّنْ لاَ يُوزَنُ بِرَجُلٍ مِنْ قُرَيْشٍ إِلاَّ رَجَحَ بِهِ وَ لاَ يُقَاسُ بِهِ رَجُلٌ إِلاَّ عَظُمَ عَنْهُ وَ لاَ عِدْلَ لَهُ فِي اَلْخَلْقِ وَ إِنْ كَانَ مُقِلاًّ فِي اَلْمَالِ فَإِنَّ اَلْمَالَ رِفْدٌ جَارٍ وَ ظِلٌّ زَائِلٌ وَ لَهُ فِي خَدِيجَةَ رَغْبَةٌ وَ لَهَا فِيهِ رَغْبَةٌ وَ قَدْ جِئْنَاكَ لِنَخْطُبَهَا إِلَيْكَ بِرِضَاهَا وَ أَمْرِهَا وَ اَلْمَهْرُ عَلَيَّ فِي مَالِيَ اَلَّذِي سَأَلْتُمُوهُ عَاجِلُهُ وَ آجِلُهُ وَ لَهُ وَ رَبِّ هَذَا اَلْبَيْتِ حَظٌّ عَظِيمٌ وَ دِينٌ شَائِعٌ وَ رَأْيٌ كَامِلٌ ثُمَّ سَكَتَ أَبُو طَالِبٍ وَ تَكَلَّمَ عَمُّهَا وَ تَلَجْلَجَ وَ قَصَّرَ عَنْ جَوَابِ أَبِي طَالِبٍ وَ أَدْرَكَهُ اَلْقُطْعُ وَ اَلْبُهْرُ وَ ..... 🔰عبد الرحمان بن كثير گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هنگامى‌كه پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله مى‌خواست با حضرت خديجه عليها السّلام ازدواج نمايد، حضرت ابو طالب عليه السّلام به همراه خاندانش و گروهى از قريش به خانه ورقة بن نوفل عموى حضرت خديجه عليها السّلام داخل شدند. حضرت ابو طالب عليه السّلام شروع به سخن نمود و فرمود: الحمد لربّ‌ هذا البيت الّذي جعلنا من زرع إبراهيم و ذرّيّة إسماعيل، و أنزلنا حرما آمنا و جعلنا الحكّام على النّاس و بارك لنا في بلدنا الّذي نحن فيه. اينك پسر برادرم - يعنى رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله - كه با هيچ مردى از قريش سنجش نشود، مگر آن‌كه بر او رجحان يابد و هيچ‌كس با او قابل قياس نيست، اگر چه دارايى او اندك است كه ثروت و مال قابل دگرگونى است؛ به خديجه عليها السّلام علاقمند است و خديجه عليها السّلام به او علاقه دارد و مهر او هرچه خواهيد به صورت نقد يا به عهدۀ من، از مال من خواهد بود. به خداى كعبه سوگند! او داراى مقامى شكوهمند و بزرگ و شأنى بسيار والا و دين و آيين همگانى و رأى كامل است. سپس حضرت ابو طالب عليه السّلام ساكت شد و عموى حضرت خديجه عليها السّلام كه از بزرگان دانشمندان مسيحى بود - سخن آغاز كرد، امّا زبانش گرفت و از جواب بازماند و فضاى مجلس و هيبت حضرت ابو طالب عليه السّلام نفسش را بند آورد. در اين هنگام حضرت خديجه عليها السّلام بدون مقدمه فرمود: اى عمو! اگر چه به تو در مورد شهادت دادن بر ازدواج، از من سزاوارترى امّا در مورد ازدواج به من از خودم سزاوارتر نيستى. اينك اى محمد! خودم را به ازدواج تو درآوردم و مهر من از اموال خودم مى‌باشد. پس به عموى خود دستور فرما شترى بكشد و به آن وليمه دهد و خود نزد خانواده‌ات داخل شو. حضرت ابو طالب عليه السّلام فرمود: شهادت دهيد كه او محمد صلّى اللّه عليه و آله را قبول نمود و پرداخت مهريه را از اموال خود ضمانت كرد. يكى از قريش گفت: عجبا! مهريه بر عهدۀ زنان است كه به مردان بپردازند؟! حضرت ابو طالب عليه السّلام بسيار عصبانى شد و روى پاهايش ايستاد - او از كسانى بود كه مردان از هيبت او مى‌ترسيدند و از غضبش كراهت داشتند و فرمود: هرگاه داماد شخصى مانند پسر برادرم باشد، به بيشترين قيمت و بزرگترين مهريه، طلب مهريه مى‌كنند و اگر افرادى مثل شما باشد فقط‍‌ با مهريه اندك ازدواج مى‌كنند. آن‌گاه حضرت ابو طالب عليه السّلام شترى كشت و پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله نزد همسرش داخل شد. مردى از قريش به نام عبد اللّه بن غنم چنين گفت: اى خديجه ! مباركباد كه سيمرغ سعادت بر بام تو پرواز كرد. تو با بهترين آفريدگان ازدواج كردى، چه كسى در مردم همچون محمّد است‌؟ شخصيتى كه دو پيامبر نيكو؛ حضرت عيسى و حضرت موسى عليهما السّلام آمدن او را مژده داده‌اند و چه نزديك است وعده‌گاه آنها؟ از ديرباز نگارندگان اقرار كرده‌اند كه او رسولى هدايت يافته و هدايتگر از سرزمين بطحا است. 📚الکافی ج ۵ ص ۳۷۴ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖حضرت خدیجه سلام‌الله‌علیها ازدواج نکرده بودند 🛑و روی احمد البلاذری و ابوالقاسم الکوفی فی کتابیهما و المرتضی فی الشافی و ابوجعفر فی التخلیص: ان النبی (صلی الله علیه و آله و سلم) 👈🏻تزوج بها و کانت عذرا 👉🏻و یؤید ذالک ما ذکر فی کتابی الأنوار و البدع ان رقیه و زینب کانتا انبتی هاله اخت خدیجه" 🔰 مرحوم ابن شهراشوب نقل می‌کند: احمد بلاذری و ابوالقاسم کوفی در کتاب‌های خود و سید مرتضی در کتاب شافی و ابوجعفر در کتاب تلخیص گفته‌اند که: 👈🏻پیامبر صلوات الله‌علیه‌وآله با حضرت خدیجه سلام‌الله‌علیها‌ ازدواج کرد در حالی که حضرت خدیجه سلام‌الله‌علیها باکره و عذرا بود 👉🏻و این گفته را تأئید می‌کند آنچه که در دو کتاب الانوار و البدع آمده است به اینکه جناب زینب و رقیه دختران حضرت خدیجه نبوده‌اند بلکه دختران خواهر او “هاله” بوده‌اند و در منزل جناب خدیجه زندگی می‌کرده‌اند. 📚: مناقب ج 1 ص 159 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖جواب دندان‌شکن پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به عائشه 🛑عَنْ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: ذَكَرَ اَلنَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ خَدِيجَةَ يَوْماً وَ هُوَ عِنْدَ نِسَائِهِ فَبَكَى فَقَالَتْ عَائِشَةُ مَا يُبْكِيكَ عَلَى عَجُوزٍ حَمْرَاءَ مِنْ عَجَائِزِ بَنِي أَسَدٍ فَقَالَ صَدَّقَتْنِي إِذْ كَذَّبْتُمْ وَ آمَنَتْ بِي إِذْ كَفَرْتُمْ وَ وَلَدَتْ لِي إِذْ عَقَمْتُمْ قَالَتْ عَائِشَةُ فَمَا زِلْتُ أَتَقَرَّبُ إِلَى رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بِذِكْرِهَا)1 🔰از امير المؤمنين (عليه‌السّلام) نقل شده است : روزى رسول اللّٰه (صلّى‌اللّه‌عليه‌وآله) ياد فرمود خديجه را در پيش زنان خود کرد و گريست عايشه گفت: چرا بايد گريست بر پير زن سرخى از پير زنان بنى اسد پیامبر‌صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: 1: حضرت خدیجه سلام‌الله‌علیها تصديق كرد مرا وقتى كه شما تكذيب مي‌كردید، 2: و ايمان آورد به من در محلى(مکه) كه شما كافر بوديد 3: و فرزند آورد از براى من و شما همه عقيم و نازاينده بوديد، عايشه گويد كه ما دائم تقرب مي‌جستيم بر رسول اللّٰه (صلّى‌اللّه‌عليه‌وآله) بذكر خديجه. 👇نکته👇 ➖عائشه بنت ابابکر، همسر پیامبر صلی الله علیه و آله ..... از پیامبر صاحب فرزند نشد ➖حفصه بنت عمر بن الخطاب، همسر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله ....از پیامبر صاحب فرزند نشد ➖جعده بنت اشعث، قاتل امام حسن علیه‌السلام از امام معصوم صاحب فرزند نشد ➖ام فضل قاتل امام‌جواد علیه‌السلام از امام معصوم صاحب فرزند نشد 👈اللَّهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسَالَتَهُ)2 👇نکته👇 🔺بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فِي الْأَصْلَابِ الشَّامِخَةِ وَ الْأَرْحَامِ الطَّاهِرَةِ لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجَاهِلِيَّةُ بِأَنْجَاسِهَا)3 🔸امام صادق علیه‌السلام فرمودند: شهادت می دهیم که شما نوری بودید در صلب های بلند (پدران پاک)و ارحام پاک(مادران پاک دامن) که پلیدی های جاهلیت شما را آلوده نکرده است 📚منابع: 1: کشف الغمة في معرفة الأئمة ج ۱، ص ۵۰۸ 2: سوره مبارکه انعام آیه شریفه124 3: تهذيب الأحكام ج‏6ص114 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖جواب سنگین پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله به خباثت‌های آن زن 🛑أَبِي اَلْمِقْدَامِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ قَالَ: دَخَلَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَنْزِلَهُ فَإِذَا عَائِشَةُ مُقْبِلَةٌ عَلَى فَاطِمَةَ - تُصَايِحُهَا وَ هِيَ تَقُولُ وَ اَللَّهِ يَا بِنْتَ خَدِيجَةَ مَا تَرَيْنَ إِلاَّ أَنَّ لِأُمِّكِ عَلَيْنَا فَضْلاً وَ أَيُّ فَضْلٍ كَانَ لَهَا عَلَيْنَا مَا هِيَ إِلاَّ كَبَعْضِنَا فَسَمِعَ مَقَالَتَهَا لِفَاطِمَةَ فَلَمَّا رَأَتْ فَاطِمَةُ رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بَكَتْ فَقَالَ مَا يُبْكِيكِ يَا بِنْتَ مُحَمَّدٍ قَالَتْ ذَكَرَتْ أُمِّي فَتَنَقَّصَتْهَا فَبَكَيْتُ فَغَضِبَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ ثُمَّ قَالَ مَهْ يَا حُمَيْرَاءُ فَإِنَّ اَللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بَارَكَ فِي اَلْوَدُودِ اَلْوَلُودِ وَ إِنَّ خَدِيجَةَ رَحِمَهَا اَللَّهُ وَلَدَتْ مِنِّي طَاهِراً وَ هُوَ عَبْدُ اَللَّهِ وَ هُوَ اَلْمُطَهَّرُ وَ وَلَدَتْ مِنِّي اَلْقَاسِمَ وَ فَاطِمَةَ وَ رُقَيَّةَ وَ أُمَّ كُلْثُومٍ وَ زَيْنَبَ وَ أَنْتِ مِمَّنْ أَعْقَمَ اَللَّهُ رحمه [رَحِمَهَا] فَلَمْ تَلِدِي شَيْئاً . 🔰عمرو بن ابى المقدام از پدرش از امام صادق(عليه‌السّلام)نقل مى‌كند كه فرمود: پيامبر خدا(صلّى‌الله‌عليه‌وآله)وارد منزل خود شد و ديد كه عايشه رو به فاطمه كرده و با فرياد به او مى‌گويد:اى دختر خديجه ،تو گمان مى‌كنى كه مادرت بر ما برترى دارد،او چه برترى بر ما دارد،او هم مانند يكى از ما بود و فاطمه سخن او را مى‌شنيد و چون پيامبر خدا (صلّى الله عليه و آله)را ديد گريه كرد،پيامبر به او فرمود:اى دختر محمد براى چه گريه مى‌كنى‌؟ گفت:او از مادر من ياد كرد و او را كوچك شمرد و من گريه كردم،پيامبر خشمناك شد و فرمود:ساكت باش اى حميرا،همانا خداوند به زن زايا و مهربان بركت داده و خديجه از من طاهر يا همان عبد اللّٰه و مطهر را به دنيا آورد و نيز قاسم و فاطمه و رقيه و ام كلثوم و زينب را به دنيا آورد،ولى تو زنى هستى كه خداوند او را نازا كرده و بچه نمى‌آورى. 📚: الخصال ج ۲، ص ۴۰۴ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖مناظره موضوع: حضرت خدیجه علیها السلام افضل است یا عائشه❓ طرف شیعه: شیخ احمد سلمان طرف اهل تسنن:الشيخ كريم شنيبة ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi