➖مال حلالی که مخلوط با مال حرام شده است را چگونه پاک کنیم؟ 🛑عنِ اَلنَّوْفَلِيِّ عَنِ اَلسَّكُونِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: أَتَى رَجُلٌ أَمِيرَ اَلْمُؤْمِنِينَ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْهِ فَقَالَ إِنِّي كَسَبْتُ مَالاً أَغْمَضْتُ فِي مَطَالِبِهِ حَلاَلاً وَ حَرَاماً وَ قَدْ أَرَدْتُ اَلتَّوْبَةَ وَ لاَ أَدْرِي اَلْحَلاَلَ مِنْهُ وَ اَلْحَرَامَ وَ قَدِ اِخْتَلَطَ عَلَيَّ فَقَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ تَصَدَّقْ بِخُمُسِ مَالِكَ فَإِنَّ اَللَّهَ جَلَّ اِسْمُهُ رَضِيَ مِنَ اَلْأَشْيَاءِ بِالْخُمُسِ وَ سَائِرُ اَلْأَمْوَالِ لَكَ حَلاَلٌ .)1 🔰سكونى گويد: امام صادق عليه‌السّلام فرمودند: مردى نزد امير مؤمنان على عليه السّلام آمد و عرض كرد: من مالى را به دست آورده‌ام كه كارى نداشتم از راه حلال باشد يا حرام (مخلوط‍‌ است) و قصد توبه دارم، و نمى‌دانم كه حلال و حرامش كدام است و حلال و حرامش با هم مخلوط‍‌ شده‌اند. امير مؤمنان على عليه‌السّلام فرمود: يك پنجم از مال خودت را صدقه بده، چون خداوند به يك پنجم از مال رضايت داده است و بقيه اموالت براى تو حلال است. 👇توضیح👇 🔺قوله عليه السلام: تصدق بخمس مالك خصصه الأصحاب بما إذا جهل قدر الحرام و مالكه، فلو عرفهما تعين الدفع إلى المالك بأجمعه، و لو علم المالك و لم يعلم القدر صالحه، و لو علم القدر خاصة وجبت الصدقة به و إن زاد عن الخمس.)2 🔸علامه مجلسی رحمه‌الله‌علیه: اینکه امیرالمومنین علیه‌السلام فرمودند خُمس( ۱/۵) مال مخلوط شده را صدقه بدهد؛ برای زمانی است که: اولا مقدار مال حرام مخلوط شده مشخص نباشد ثانیا صاحب مال حرام مشخص نباشد 1: لذا زمانی که مقدار مال حرام و صاحب مال حرام مشخص باشد، باید مال را به صاحبش برگرداند‌. 2: اگر صاحب مال را بشناسد ولی مقدار مال معلوم نباشد باید مصالحه کند(صاحب مال را راضی کند) 3: اگر فقط مقدار مال حرام را بداند ولی صاحب مال را نشناسد باید همان مقدار را صدقه بدهد اگر چه بیشتر از خمس باشد 📚:منابع 1:الکافي ج ۵، ص ۱۲۵ 2:مراه العقول ج۱۹ ص۸۹ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖حکم اموالی که نمی دانیم حلال هستند یا حرام چیست؟ 🛑عنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: كُلُّ شَيْ‏ءٍ يَكُونُ فِيهِ حَلَالٌ وَ حَرَامٌ فَهُوَ حَلَالٌ لَكَ أَبَداً حَتَّى أَنْ تَعْرِفَ الْحَرَامَ مِنْهُ بِعَيْنِهِ فَتَدَعَهُ. 🔰عبدالله‌بن‌سنان از امام صادق «علیه‌السلام» روایت کرده‌اند: "هر چیزی که در آن حلال و حرام وجود دارد، برای تو همیشه حلال است تا زمانی که به طور خاص حرام بودن آن را بشناسی و از آن دوری کنی." 📚الکافي: ج 5 ص 313 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖مناظره مرحوم شیخ صدوق در باب چرائی عدم خروج امام زمان«عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف» با ملحدین قسمت اول 🛑و لقد كلمني بعض الملحدين في مجلس الأمير السعيد ركن الدولة رضي الله عنه فقال لي وجب على إمامكم أن يخرج فقد كاد أهل الروم يغلبون على المسلمين فقلت له إن أهل الكفر كانوا في أيام نبينا ص أكثر عددا منهم اليوم و قد أسر ع أمره و كتمه أربعين سنة بأمر الله جل ذكره و بعد ذلك أظهره لمن وثق به و كتمه ثلاث سنين عمن لم يثق به ثم آل الأمر إلى أن تعاقدوا على هجرانه و هجران جميع بني هاشم و المحامين عليه لأجله فخرجوا إلى الشعب و بقوا فيه ثلاث سنين فلو أن قائلا قال في تلك السنين لم لا يخرج محمد ص فإنه واجب عليه الخروج لغلبة المشركين على المسلمين ما كان يكون جوابنا له‏ إِلَّا أَنَّهُ ع بِأَمْرِ اللَّهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ خَرَجَ إِلَى الشِّعْبِ حِينَ خَرَجَ وَ بِإِذْنِهِ غَابَ «1» وَ مَتَى أَمَرَهُ بِالظُّهُورِ وَ الْخُرُوجِ خَرَجَ وَ ظَهَرَ لِأَنَّ النَّبِيَّ ص بَقِيَ فِي الشِّعْبِ هَذِهِ الْمُدَّةَ حَتَّى أَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَيْهِ أَنَّهُ قَدْ بَعَثَ أَرَضَةً عَلَى الصَّحِيفَةِ الْمَكْتُوبَةِ بَيْنَ قُرَيْشٍ فِي هِجْرَانِ النَّبِيِّ ص وَ جَمِيعِ بَنِي هَاشِمٍ الْمَخْتُومَةِ بِأَرْبَعِينَ خَاتَماً الْمُعَدَّلَةِ عِنْدَ زَمَعَةَ بْنِ الْأَسْوَدِ فَأَكَلَتْ مَا كَانَ فِيهَا مِنْ قَطِيعَةِ رَحِمٍ وَ تَرَكَتْ مَا كَانَ فِيهَا مِنِ اسْمِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَامَ أَبُو طَالِبٍ فَدَخَلَ مَكَّةَ فَلَمَّا رَأَتْهُ قُرَيْشٌ قَدَّرُوا أَنَّهُ قَدْ جَاءَ لِيُسَلِّمَ إِلَيْهِمُ النَّبِيَّ ص حَتَّى يَقْتُلُوهُ أَوْ يُرْجِعُوهُ عَنْ نُبُوَّتِهِ فَاسْتَقْبَلُوهُ وَ عَظَّمُوهُ فَلَمَّا جَلَسَ قَالَ لَهُمْ يَا مَعْشَرَ قُرَيْشٍ إِنَّ ابْنَ أَخِي محمد [مُحَمَّداً] لَمْ أُجَرِّبْ عَلَيْهِ كَذِباً قَطُّ وَ إِنَّهُ قَدْ أَخْبَرَنِي أَنَّ رَبَّهُ أَوْحَى إِلَيْهِ أَنَّهُ قَدْ بَعَثَ عَلَى الصَّحِيفَةِ الْمَكْتُوبَةِ بَيْنَكُمْ الْأَرَضَةَ فَأَكَلَتْ مَا كَانَ فِيهَا مِنْ قَطِيعَةِ رَحِمٍ وَ تَرَكَتْ مَا كَانَ فِيهَا مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فَأَخْرَجُوا الصَّحِيفَةَ وَ فَكُّوهَا فَوَجَدُوهَا كَمَا قَالَ فَآمَنَ بَعْضٌ وَ بَقِيَ بَعْضٌ عَلَى كُفْرِهِ وَ رَجَعَ النَّبِيُّ ع وَ بَنُو هَاشِمٍ إِلَى مَكَّةَ مموهة. 🔰يكى از ملحدين در مجلس امير سعيد ركن الدوله رضى اللَّه عنه با من مناظره می کرد: ، از اينجا شروع كرد كه واجب است بر امام شما كه ظهور کند زیرا نزديك است روميان بر مسلمانان غلبه كنند به او گفتم كفار در روزگار پيغمبر ما «صلی الله علیه و آله» تعداد بيشترى داشتند و آن حضرت چهل سال نبوت خود را به اذن خدا مخفی کرد و بعد از آن بكسانى كه وثوق داشت اظهار نبوت كرد و مدت سه سال از كسانى كه به آنها اعتماد نداشت كتمان ميكرد سپس كار به اينجا كشيد كه قريش معاهده كردند او را و جميع بنى هاشم رو حمايت كشانش را بخاطر او ترك كنند اينها در شعب جمع شدند و سه سال در آن ماندند آيا اگر كسى بگويد چرا در اين سالها محمد «صلی الله علیه و اله» قیام نکرد و جلو غلبه مشركين را بر مسلمين نگرفت چه جوابى داريم جز اينكه محمد «صلی الله علیه و اله» به دستور خداى تعالى در شعب ماندند و باذن او غائب شد و هر وقت اجازه خروج و ظهور دريافت كرد بيرون شد زيرا پيغمبر «صلی الله علیه و اله» اين مدت در شعب ماند تا خداى عز و جل به او وحى كرد كه موريانه فرستاده و عهدنامه قريش را در هجران پيغمبر «صلی الله علیه و اله» و همه بنى هاشم كه چهل مهر و امضاء داشته و نزد زمعة بن اسود سپرده بوده خورده تعهدات قطع رحم آن از ميان رفته و همان نام خداى عز و جل در آن‏ باقيست ابو طالب برخاست و وارد مكه شد چون قريش او را ديدند تصور كردند آمده است پيغمبر «صلی الله علیه و اله» را به آنها تسليم كند تا او را بكشند يا از نبوت برگردانند و او را احترام نمودند چون نشست فرمود اى گروه قريش من هرگز از برادر زاده ام محمد دروغ نديدم او به من خبر داده كه پروردگارش به او وحى كرده كه موريانه را فرستاده بعهد نامه شما و آنچه راجع بقطع رحم در آن بوده خورده است و نامهاى خداى عز و جل بجا مانده چون صحيفه را آوردند و گشودند ديدند همان طور است بعضى ايمان آوردند و بعضى بر كفر خود ماندند پيغمبر و بنى هاشم بمكه برگشتند، 📚;کمال الدین ج 1 ص 87 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖مناظره مرحوم شیخ صدوق در باب چرائی عدم خروج امام زمان«عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف» با ملحدین قسمت دوم 🛑كذا الإمام ع إذا أذن الله له في الخروج خرج و شي‏ء آخر و هو أن الله تعالى ذكره أقدر على أعدائه الكفار من الإمام فلو أن قائلا قال لم يمهل الله أعداءه و لا يبيدهم و هم يكفرون به و يشركون لكان جوابنا له‏ أن الله تعالى ذكره لا يخاف الفوت فيعاجلهم بالعقوبة و لا يُسْئَلُ عَمَّا يَفْعَلُ وَ هُمْ يُسْئَلُونَ و لا يقال له لم و لا كيف و هكذا إظهار الإمام إلى الله الذي غيبه فمتى أراده أذن فيه فظهر. فقال الملحد لست أومن بإمام لا أراه و لا تلزمني حجته ما لم أره فقلت له يجب أن تقول إنه لا تلزمك حجة الله تعالى ذكره لأنك لا تراه و لا تلزمك حجة الرسول ع لأنك لم تره. فقال للأمير السعيد ركن الدولة رضي الله عنه أيها الأمير راع ما يقول هذا الشيخ فإنه يقول إن الإمام إنما غاب و لا يرى لأن الله عز و جل لا يرى فقال له الأمير رحمه الله لقد وضعت كلامه غير موضعه و تقولت عليه و هذا انقطاع منك و إقرار بالعجز. و هذا سبيل جميع المجادلين لنا في أمر صاحب زماننا ع ما يلفظون في دفع ذلك و جحوده إلا بالهذيان و الوساوس و الخرافات المموهة. 🔰مرحوم صدوق در ادامه مناظره: امام عليه‌السلام چنين است هر گاه خدا به‌او اجازه دهد ظاهر مى‏شود جواب ديگر آنكه خدا بر دفع كفار قادرتر از امام است اگر كسى گويد چرا خدا دشمنان خود را مهلت داده و آنها را نابود نمي‌كند با اينكه به‌او كافر و مشركند؟ جواب ما اين‌است كه خداى جل ذكره از فوت عقوبت آنها ترسى ندارد تا عجله كند از او پرسشى نشود آنها مسئولند به‌حضرت او گفته نشود براى چه و چگونه؟ و هم چنين است اظهار امامى كه او را غايب كرده است هر وقت خواست و به‌او اجازه داد ظهور مي‌كند ملحد گفت من به‌امامى كه نبينم ايمان ندارم و حجت او بر من تمام نيست تا او را نديدم گفتم لازم است بگوئى حجت خداى تعالى ذكره هم بر تو تمام نيست چون او را نبينى و حجت رسول خدا هم بر تو تمام نيست چون او را نديدى روى به‌امير سعيد ركن الدوله رضى اللَّه عنه كرد و گفت ايها الامير بشنو اين شيخ چه بزبان مى‏آورد ميگويد امام غائب است و ديده نمي‌شود چون خداى عز و جل هم ديده نمي‌شود امير رحمه اللَّه به‌او گفت سخن او را بد تفسير كردى و به‌او افتراء بستى اين دليل درماندگى و عجز تو است و روشى است كه همه اهل جدال در باره صاحب الزمان ما دارند و در رد و انكار آن زبان به هذيان و وسوسه و خرافات ناروا مي‌گشايند. 📚;کمال الدین ج 1 ص 87 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖تلاش های بي فایده مأمون لعین برای آلوده کردن امام جواد «علیه السلام به دنیا 🛑 عنْ مُحَمَّدِ بْنِ الرَّيَّانِ قَالَ: احْتَالَ الْمَأْمُونُ عَلَى أَبِي جَعْفَرٍ ع بِكُلِّ حِيلَةٍ فَلَمْ يُمْكِنْهُ فِيهِ شَيْ‏ءٌ فَلَمَّا اعْتَلَّ وَ أَرَادَ أَنْ يَبْنِيَ عَلَيْهِ ابْنَتَهُ دَفَعَ إِلَى مِائَتَيْ وَصِيفَةٍ مِنْ أَجْمَلِ مَا يَكُونُ إِلَى كُلِّ وَاحِدَةٍ مِنْهُنَّ جَاماً فِيهِ‏ جَوْهَرٌ يَسْتَقْبِلْنَ أَبَا جَعْفَرٍ ع إِذَا قَعَدَ فِي مَوْضِعِ الْأَخْيَارِ فَلَمْ يَلْتَفِتْ إِلَيْهِنَّ وَ كَانَ رَجُلٌ يُقَالُ لَهُ- مُخَارِقٌ صَاحِبُ صَوْتٍ وَ عُودٍ وَ ضَرْبٍ طَوِيلُ اللِّحْيَةِ فَدَعَاهُ الْمَأْمُونُ فَقَالَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ إِنْ كَانَ فِي شَيْ‏ءٍ مِنْ أَمْرِ الدُّنْيَا فَأَنَا أَكْفِيكَ أَمْرَهُ فَقَعَدَ بَيْنَ يَدَيْ أَبِي جَعْفَرٍ ع فَشَهَقَ مُخَارِقٌ شَهْقَةً اجْتَمَعَ عَلَيْهِ أَهْلُ الدَّارِ وَ جَعَلَ يَضْرِبُ بِعُودِهِ وَ يُغَنِّي فَلَمَّا فَعَلَ سَاعَةً وَ إِذَا أَبُو جَعْفَرٍ لَا يَلْتَفِتُ إِلَيْهِ لَا يَمِيناً وَ لَا شِمَالًا ثُمَّ رَفَعَ إِلَيْهِ رَأْسَهُ وَ قَالَ اتَّقِ اللَّهَ يَا ذَا الْعُثْنُونِ قَالَ فَسَقَطَ الْمِضْرَابُ مِنْ يَدِهِ وَ الْعُودُ فَلَمْ يَنْتَفِعْ بِيَدَيْهِ إِلَى أَنْ مَاتَ قَالَ فَسَأَلَهُ الْمَأْمُونُ عَنْ حَالِهِ قَالَ لَمَّا صَاحَ بِي أَبُو جَعْفَرٍ فَزِعْتُ فَزْعَةً لَا أُفِيقُ مِنْهَا أَبَداً. 🔰محمد بن ريان گويد: مأمون براى امام جواد عليه السلام هر نيرنگى كه داشت بكار برد (تا شايد آن حضرت را آلوده و دنيا طلب نشان دهد) ولى او را ممكن نگشت، چون درمانده شد و خواست دخترش را براى زفاف نزد حضرت فرستد، دويست دختر از زيباترين كنيزان را بخواست و به هر يك از آنها جامى كه در آن گوهرى بود بداد تا چون حضرت بكرسى دامادى نشيند، در پيشش دارند، امام بآنها هم توجهى نفرمود. مردى بود بنام مخارق آوازه خوان و تار زن و ضرب گير كه ريش درازى داشت. مأمون او را (براى اين كار) دعوت كرد. او گفت: يا امير المؤمنين! اگر امام جواد مشغول كارى از امور دنيا باشد من ترا در باره او كارگزارى ميكنم (چنان كه تو خواهى او را بدنيا مشغول ميكنم) سپس در برابر امام جواد عليه السلام نشست و عرعر خرى كرد كه أهل خانه نزدش گرد آمدند و شروع كرد با سازش ميزد و آواز ميخواند، ساعتى چنين كرد، امام جواد عليه السلام باو توجه نميفرمود و براست و چپ هم نگاه نميكرد، سپس سرش را بجانب او بلند كرد و فرمود: اى ريش بلند! از خدا بترس، ناگاه ساز و ضرب از دستش بيفتاد و تا وقتى كه مرد دستش كار نميكرد. مأمون از حال او پرسيد: جواب داد، چون امام جواد عليه السلام بر من فرياد زد، دهشتى بمن دست داد كه هرگز از آن بهبودى نمييابم. 📚: الکافي ج 1 ص 494 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖امامت امام جواد «علیه السلام» و چالش جدید برای جامعه شیعه ✍🏻امام رضا «علیه السلام» زمانی صاحب فرزند شدند که حدود 48 سال سن مبارکشان بود و با شهادت امام رضا «علیه السلام» سن امام جواد «علیه السلام» حدود7 سال بود لذا جامعه شیعه با یک چالشی روبرو شد که تا به آن روز سابقه نداشته بود: «چالش سن کم امام». شیعیان از زمان حیات امام رضا«علیه السلام» نگران این چالش بودند 1️⃣عنْ صَفْوَانَ بْنِ يَحْيَى قَالَ: قُلْتُ لِلرِّضَا ع قَدْ كُنَّا نَسْأَلُكَ قَبْلَ أَنْ يَهَبَ اللَّهُ لَكَ- أَبَا جَعْفَرٍ ع فَكُنْتَ تَقُولُ يَهَبُ اللَّهُ لِي غُلَاماً فَقَدْ وَهَبَ اللَّهُ لَكَ فَقَرَّ عُيُونُنَا فَلَا أَرَانَا اللَّهُ يَوْمَكَ فَإِنْ كَانَ كَوْنٌ فَإِلَى مَنْ فَأَشَارَ بِيَدِهِ إِلَى أَبِي جَعْفَرٍ ع وَ هُوَ قَائِمٌ بَيْنَ يَدَيْهِ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ هَذَا ابْنُ ثَلَاثِ سِنِينَ قَالَ وَ مَا يَضُرُّهُ مِنْ ذَلِكَ شَيْ‏ءٌ قَدْ قَامَ عِيسَى ع بِالْحُجَّةِ وَ هُوَ ابْنُ ثَلَاثِ سِنِين‏)1 🔰صفوان بن يحيى گويد: بامام رضا عليه السلام عرضكردم: پيش از آنكه خدا ابا جعفر را بشما ببخشد، از شما (در باره جانشينت) مى‏پرسيديم، مى‏فرموديد: خدا بمن پسرى عطا مى‏كند. اكنون خدا او را به شما عطا كرد و چشم ما روشن گشت- خدا آن روز را بما نشان ندهد- اگر پيش آمدى كند بسوى كه رويم؟ حضرت با دست اشاره به ابى جعفر عليه السلام كرد كه در برابرش ايستاده بود، من عرضكردم: قربانت، اين پسر سه ساله است!! فرمود: هيچ زيانى بامامت او ندارد، همانا عيسى بن مريم عليه السلام قيام بحجت كرد، زمانى كه كمتر از سه سال داشت‏ 2️⃣عنْ أَبِيهِ قَالَ: كُنْتُ وَاقِفاً بَيْنَ يَدَيْ أَبِي الْحَسَنِ ع- بِخُرَاسَانَ فَقَالَ لَهُ قَائِلٌ يَا سَيِّدِي إِنْ كَانَ كَوْنٌ فَإِلَى مَنْ قَالَ إِلَى أَبِي جَعْفَرٍ ابْنِي فَكَأَنَّ الْقَائِلَ اسْتَصْغَرَ سِنَّ أَبِي جَعْفَرٍ ع فَقَالَ أَبُو الْحَسَنِ ع إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى بَعَثَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ ع رَسُولًا نَبِيّاً صَاحِبَ شَرِيعَةٍ مُبْتَدَأَةٍ فِي أَصْغَرَ مِنَ السِّنِّ الَّذِي فِيهِ أَبُو جَعْفَر)2 🔰پدر خيرانى گويد: در خراسان برابر حضرت رضا عليه السلام ايستاده بودم كه مردى باو عرضكرد اگر پيش آمدى كند، بسوى كه رويم؟ فرمود بسوى پسرم ابى جعفر- مثل اينكه گوينده سن ابى جعفر عليه السلام را كوچك شمرد- امام رضا عليه السلام فرمود: خداى تبارك و تعالى عيسى بن مريم عليه السلام را بنبوت و رسالت و شريعت تازه مبعوث ساخت در سنى كوچكتر از سن ابى جعفر. 3️⃣علِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ: قَالَ عَلِيُّ بْنُ حَسَّانَ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع يَا سَيِّدِي إِنَّ النَّاسَ يُنْكِرُونَ عَلَيْكَ حَدَاثَةَ سِنِّكَ فَقَالَ وَ مَا يُنْكِرُونَ مِنْ ذَلِكَ قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ لَقَدْ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِنَبِيِّهِ ص- قُلْ هذِهِ سَبِيلِي أَدْعُوا إِلَى اللَّهِ عَلى‏ بَصِيرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِي فَوَ اللَّهِ مَا تَبِعَهُ إِلَّا عَلِيٌّ ع وَ لَهُ تِسْعُ سِنِينَ وَ أَنَا ابْنُ تِسْعِ سِنِين‏)3 🔰على بن حسان بامام جواد عليه السلام عرضكرد: آقاى من! مردم بخردسالى شما اعتراض دارند، فرمود: چه اعتراضى دارند، در صورتى كه خداى عز و جل بپيغمبرش صلّى اللَّه عليه و آله فرموده است «بگو راه من اينست، من از روى بصيرت بسوى خدا ميخوانم، با آنكه از من پيروى كرده- 108 سوره 12-» بخدا كسى جز على عليه السلام از او پيروى نكرده و او نه سال داشت و من هم نه ساله‏ام. 📚منابع: 1: الکافي ج 1 ص 383 2: الکافي ج 1 ص 384 3: الکافي: ج 1 ص384 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

امامت، اعجاز امامتی امام جواد علیه السلام مرحوم علامه آیت الله شیخ محمدرضا جعفری (رحمه الله علیه) کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖تحلیلی تاریخی بر یک روایت قسمت اول «هَذَا المَولُودُ الَّذِي لَم يُولَد مَولَودَاً عَظَمُ بَرَكَةً عَلَى شِيعَتِنَا مِنهُ»1 🔰این مولودی است که برای شیعیان ما، با برکت‏تر از او زاده نشده است. 👈در این روایت شریف تصریح شده است که مولودی با برکت‌تر از امام جواد علیه‌السلام در دنیا زاده نشده است. اما دلیل این کلام امام رضا علیه‌السلام چیست❓ برای پاسخ به این سوال لاجرم باید تفحصی در تاریخ حدیث و فرقه شناسی واقفیه انجام بدهیم 👇پلان اول👇 بعد از شهادت امام کاظم علیه‌السلام بعضی از وکلای امام کاظم علیه‌السلام بخاطر طمع مالی حاضر به پذیرفتن امامت امام رضا علیه‌السلام نشدند و در امامت امام کاظم علیه‌السلام توقف کردند و قائل به مهدی بودن امام کاظم علیه‌السلام شدند به این گروه به اصطلاح واقفیه گفته می‌شود یعنی کسانی که در در امامت امام کاظم علیه‌السلام توقف کرده‌اند. لذا با شروع امامت امام رضا علیه‌السلام واقفیه شروع به فعالیت علیه امام رضا علیه‌السلام کردند 👇 پلان دوم👇 امام رضا علیه‌السلام تا سن 47.48 سالگی فرزندی نداشتند لذا واقفیه این را دست آویزی برای خود کرده بودند که اگر امام رضا علیه‌السلام امام است پس چرا فرزندی ندارد تا امامت به فرزند ایشان منتقل شود❓ 🛑..عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ بَشَّارٍ قَالَ: كَتَبَ ابْنُ قِيَامَا إِلَى أَبِي الْحَسَنِ ع كِتَاباً يَقُولُ فِيهِ: كَيْفَ تَكُونُ إِمَاماً وَ لَيْسَ لَكَ وَلَدٌ؟ فَأَجَابَهُ أَبُو الْحَسَنِ الرِّضَا ع شِبْهَ الْمُغْضَبِ: «وَ مَا عَلَّمَكَ أَنَّهُ لَا يَكُونُ لِي وَلَدٌ وَ اللَّهِ لَا تَمْضِي الْأَيَّامُ وَ اللَّيَالِي حَتَّى يَرْزُقَنِيَ اللَّهُ وَلَداً ذَكَراً يَفْرُقُ بِهِ بَيْنَ الْحَقِّ وَ الْبَاطِلِ.»2 🔰از حسین بن بشّار نقل شده است: ابن‌قیاما واسطی (از سران فرقه واقفه) نامه‌ای به امام رضا (علیه‌السلام) نوشت و در آن گفت: تو چطور امامی هستی که فرزندی نداری؟! امام رضا (علیه‌السلام) – با حالی شبیه حالِ عصبانیت – پاسخ دادند: 👈«تو از کجا می‌دانی که من فرزندی نخواهم داشت؟! به خدا قسم، چند روز و شب (بیشتر) نخواهد گذشت که خداوند فرزند پسری روزی‌ام می‌فرماید و با [ولادتِ] او حق و باطل را جدا می‌گرداند.» 👇نتیجه 👇 پس با ولادت امام جواد علیه‌السلام شبهه بی‌فرزند بودن امام رضا علیه‌السلام که از طرف واقفیه مطرح شده بود از بین رفت اما این انتهاء تلاش واقفیه نبود..... ادامه دارد ان‌شاءالله ✍:عیسوند 📚:منابع 1: الکافی ج۱ص۳۰۹ 2:الكافي ج۱ص۳۲۰ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖تحلیلی تاریخی بر یک روایت قسمت دوم ✍واقفیه‌ها قبل از تولد امام جواد علیه‌السلام با شبهه فرزند دار نشدن امام رضا علیه‌السلام در صدد شکاف در شیعه بودند که با تولد امام جواد علیه‌السلام ناکام ماندند و بعد از تولد امام جواد علیه‌السلام با شبهه جدید وارد شدند .. 👇مادر امام جواد علیه‌السلام👇 🔺أُمُّهُ أُمُّ وَلَدٍ يُقَالُ لَهَا سَبِيكَةُ نُوبِيَّةٌ وَ قِيلَ أَيْضاً إِنَّ اسْمَهَا كَانَ خَيْزُرَانَ وَ رُوِيَ أَنَّهَا كَانَتْ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مَارِيَةَ أُمِّ إِبْرَاهِيمَ بْنِ رَسُولِ اللَّهِ ص.)1 🔸حضرت خیزران سلام الله علیها بودند که از اقوام ماریه قبطیه همسر پیامبر صلی الله علیه و اله بودند . 👈چون حضرت خیزران سلام‌الله‌علیها از اهالی قبط که منطقه‌ای در مصر بود لذا پوست تیره‌ای داشتند به این خاطر امام جواد علیه‌السلام رنگ پوست مبارکشون به مادر بزرگوارشان شبیه شده بود تا به امام رضا علیه‌السلام 👇 رفع شبهه‌ای زشت👇 🛑وَ اللَّهِ لَقَدْ نَصَرَ اللَّهُ أَبَا الْحَسَنِ الرِّضَا ع. فَقَالَ لَهُ الْحَسَنُ: إِي وَ اللَّهِ جُعِلْتُ فِدَاكَ لَقَدْ بَغَى عَلَيْهِ إِخْوَتُهُ.)2 🔰از زکریا بن یحیی نقل شده است: علی‌بن‌جعفر (فرزند امام صادق و عموی امام رضا علیهم‌السلام) به حسن‌بن‌حسین‌بن‌علی‌بن‌حسین (نوه امام سجاد علیه‌السلام) گفت: به خدا قسم، به‌راستی که خداوند امام رضا (علیه‌السلام) را یاری فرمود. حسن‌بن‌حسین گفت: بله، به خدا قسم. فدایت شوم، برادرانش ظلم بزرگی به او کردند. علی‌بن‌جعفر گفت: بله، به خدا قسم. ما عموهایش نیز به او ظلم بزرگی کردیم. حسن‌بن‌حسین گفت: فدایت شوم، شما چه کردید؟ من (آن‌زمان) نزد شما نبودم (و از کار شما اطلاع ندارم.) ،علی‌بن‌جعفر گفت: برادرانش - و همچنین ما (عموهایش) - به او گفتند: تابه‌حال در میان ما امامی نبوده که رنگش دگرگون [یعنی: به‌خلاف پدرش سیاه‌چرده] باشد! امام رضا (علیه‌السلام) به آنان فرمود: «او پسرم است.» آنان گفتند: رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بر اساس سخن قیافه‌شناس حکم کرده‌اند. میان ما و تو نیز قیافه‌شناس باید حکم کند [تا معلوم شود چه کسی راست می‌گوید.] امام رضا (علیه‌السلام) فرمود: «شما خودتان دنبال قیافه‌شناس‌ها بفرستید. من نمی‌فرستم [تا مبادا بعدها شبهه تبانی مطرح شود.] به آن‌ها اطلاع هم ندهید که برای چه کاری دعوتشان کرده‌اید و همه در خانه‌هایتان باشید.» وقتی قیافه‌شناس‌ها آمدند، (پیش از ورودشان) ما را در باغ نشاندند و عموها و برادران و خواهران در یک صف قرار گرفتند. 👈امام رضا را نیز (از جمع) جدا کردند، لباس و کلاه پشمینی [مخصوص باغبانان] بر او پوشاندند، یک بیل بر شانه‌اش گذاشتند و به او گفتند: وارد باغ شو، مانند کسی که در باغ کار می‌کند.👉 سپس (بعد از ورود قیافه‌شناسان) امام جواد (علیه‌السلام) را آوردند و به قیافه‌شناس‌ها گفتند: این پسربچه را به پدرش برسانید. قیافه‌شناس‌ها گفتند: پدر او این‌جا نیست، اما این‌شخص عموی پدرش است، این‌شخص عموی پدرش است، این‌شخص عمویش است، این‌شخص عمه‌اش است. پدرش در میان شما نیست،👈 اما پاهای باغبان این باغ، مانند پاهای این پسربچه است. 👉وقتی امام رضا رویشان را برگرداندند، قیافه‌شناس‌ها گفتند: این‌شخص پدرش است. 👈علی‌بن‌جعفر گوید: من برخواستم، دهان امام جواد (علیه‌السلام) را بوسیدم و به او گفتم: شهادت می‌دهم که تو نزد خداوند امام من هستی... 📚:منابع 1:الکافی ج۱ص۴۹۲ 2:الکافی ج۱ص۳۲۲ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖غیب گوئی عجیب حضرت ابوطالب درباره ولادت حضرت امیر علیهما السلام 🛑...عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ بْنِ مُسْكَانَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ: «إِنَّ فَاطِمَةَ بِنْتَ أَسَدٍ جَاءَتْ إِلَى أَبِي طَالِبٍ لِتُبَشِّرَهُ بِمَوْلِدِ اَلنَّبِيِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فَقَالَ أَبُو طَالِبٍ: «اِصْبِرِي سَبْتاً أُبَشِّرْكِ بِمِثْلِهِ إِلاَّ اَلنُّبُوَّةَ.»» وَ قَالَ: «اَلسَّبْتُ ثَلاَثُونَ سَنَةً وَ كَانَ بَيْنَ رَسُولِ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ ثَلاَثُونَ سَنَةً.» 🔰از امام صادق (علیه‌السلام) نقل شده است: «به‌راستی که فاطمه بنت‌اسد (مادر امیرالمؤمنین)، نزد (شوهرش) ابوطالب رفت تا او را به ولادت پیامبر (صلوات‌الله‌علیهم) بشارت دهد. ابوطالب به او گفت: «به‌اندازه یک ″سَبت″ صبر کن؛ که تو را به (مولودی) بشارت می‌دهم که مثل او است، جزاین‌که نبوت ندارد.»» امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند: «″سَبت″، سی سال است و (فاصله‌ی سنیِ) میان رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) سی سال بود.» 📚:الکافي ج۱ص۴۵۲ 👇 نکته👇 حضرت ابوطالب چهار پسر داشت که فاصله سنی میان هریک از آن‌ها با پسر بعدی، ده سال بوده است؛ «طالب» پسر اول بوده است و حضرت ابوطالب به‌واسطه‌ی او به این کنیه نامیده شده است. پسر دوم «عقیل» است. پسر سوم «جعفر» بوده که نزدیک‌ترین و شبیه‌ترین برادر حضرت امیر به ایشان بوده. پسر چهارم نیز حضرت امیرالمؤمنین علی بن ابی‌طالب علیه السلام بوده است. ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖بشارت ولادت امیرالمومنین به مادر بزرگوارشان «علیهما‌السلام». 🛑عنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ لَمَّا وُلِدَ رَسُولُ اللَّهِ ص فُتِحَ لِآمِنَةَ بَيَاضُ فَارِسَ وَ قُصُورُ الشَّامِ فَجَاءَتْ فَاطِمَةُ بِنْتُ أَسَدٍ أُمُّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ ع إِلَى أَبِي طَالِبٍ ضَاحِكَةً مُسْتَبْشِرَةً فَأَعْلَمَتْهُ مَا قَالَتْ آمِنَةُ فَقَالَ لَهَا أَبُو طَالِبٍ وَ تَتَعَجَّبِينَ مِنْ هَذَا إِنَّكِ تَحْبَلِينَ وَ تَلِدِينَ بِوَصِيِّهِ وَ وَزِيرِهِ 🔰از مفضل‌بن‌عمر نقل است که گفت: شنیدم امام صادق علیه‌السلام می‌فرمود: هنگامی که رسول خدا «صلی‌الله‌علیه‌وآله» متولد شدند، برای آمنه روشنایی از فارس و قصرهای شام ظاهر شد. پس فاطمه بنت اسد مادر امیرالمؤمنین، نزد ابوطالب آمد، در حالی که خندان و خوشحال بود و او را از آنچه آمنه گفته بود، مطلع کرد. ابوطالب به او گفت: آیا از این تعجب می‌کنی؟ تو نیز حامله خواهی شد و وصی و وزیر او را به دنیا خواهی آورد. 📚الکافي: ج 1 ص 454 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖ شرح حال تولد امیرالمومنین علیه‌السلام در کعبه 🛑بْنِ عُمَرَ عَنْ ثَابِتِ بْنِ دِينَارٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ قَالَ قَالَ يَزِيدُ بْنُ قَعْنَبٍ : كُنْتُ جَالِساً مَعَ اَلْعَبَّاسِ بْنِ عَبْدِ اَلْمُطَّلِبِ وَ فَرِيقٌ مِنْ عَبْدِ اَلْعُزَّى بِإِزَاءِ اَلْبَيْتِ اَلْحَرَامِ إِذْ أَقْبَلَتْ فَاطِمَةُ بِنْتُ أَسَدٍ أُمُّ أَمِيرِ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ كَانَتْ حَامِلَةً بِهِ تِسْعَةَ أَشْهُرٍ وَ قَدْ أَخَذَهَا اَلطَّلْقُ فَقَالَتْ رَبِّ إِنِّي مُؤْمِنَةٌ بِكَ وَ بِمَا جَاءَ مِنْ عِنْدِكَ مِنْ رُسُلٍ وَ كُتُبٍ وَ إِنِّي مُصَدِّقَةٌ بِكَلاَمِ جَدِّي إِبْرَاهِيمَ اَلْخَلِيلِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ وَ إِنَّهُ بَنَى اَلْبَيْتَ اَلْعَتِيقَ فَبِحَقِّ اَلَّذِي بَنَى هَذَا اَلْبَيْتَ وَ بِحَقِّ اَلْمَوْلُودِ اَلَّذِي فِي بَطْنِي لَمَّا يَسَّرْتَ عَلَيَّ وِلاَدَتِي قَالَ يَزِيدُ بْنُ قَعْنَبٍ فَرَأَيْنَا اَلْبَيْتَ وَ قَدِ اِنْفَتَحَ عَنْ ظَهْرِهِ وَ دَخَلَتْ فَاطِمَةُ وَ غَابَتْ عَنْ أَبْصَارِنَا وَ اِلْتَزَقَ اَلْحَائِطُ فَرُمْنَا أَنْ يَنْفَتِحَ لَنَا قُفْلُ اَلْبَابِ فَلَمْ يَنْفَتِحْ فَعَلِمْنَا أَنَّ ذَلِكَ أَمْرٌ مِنَ اَللَّهِ تَعَالَى ثُمَّ خَرَجَتْ بَعْدَ اَلرَّابِعِ وَ بِيَدِهَا أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ ثُمَّ قَالَتْ إِنِّي فُضِّلْتُ عَلَى مَنْ تَقَدَّمَنِي مِنَ اَلنِّسَاءِ لِأَنَّ آسِيَةَ بِنْتَ مُزَاحِمٍ عَبَدَتِ اَللَّهَ سِرّاً فِي مَوْضِعٍ لاَ يُحِبُّ أَنْ يُعْبَدَ اَللَّهُ فِيهِ إِلاَّ اِضْطِرَاراً وَ أَنَّ مَرْيَمَ بِنْتَ عِمْرَانَ هَزَّتِ اَلنَّخْلَةَ اَلْيَابِسَةَ بِيَدِهَا حَتَّى أَكَلَتْ مِنْهَا رُطَباً جَنِيًّا وَ أَنِّي دَخَلْتُ بَيْتَ اَللَّهِ اَلْحَرَامَ وَ أَكَلْتُ مِنْ ثِمَارِ اَلْجَنَّةِ وَ أَرْزَاقِهَا فَلَمَّا أَرَدْتُ أَنْ أَخْرُجَ هَتَفَ بِي هَاتِفٌ يَا فَاطِمَةُ سَمِّيهِ عَلِيّاً فَهُوَ عَلِيٌّ وَ اَللَّهُ اَلْعَلِيُّ اَلْأَعْلَى يَقُولُ إِنِّي شَقَقْتُ اِسْمَهُ مِنِ اِسْمِي وَ أَدَّبْتُهُ بِأَدَبِي وَ وَقَفْتُهُ عَلَى غَامِضِ عِلْمِي وَ هُوَ اَلَّذِي يَكْسِرُ اَلْأَصْنَامَ فِي بَيْتِي وَ هُوَ اَلَّذِي يُؤَذِّنُ فَوْقَ ظَهْرِ بَيْتِي وَ يُقَدِّسُنِي وَ يُمَجِّدُنِي فَطُوبَى لِمَنْ أَحَبَّهُ وَ أَطَاعَهُ وَ وَيْلٌ لِمَنْ عَصَاهُ وَ أَبْغَضَهُ وَ صَلَّى اَللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ اَلطَّاهِرِينَ . 🔰یزید بن قعنب می گوید: من با عباس بن عبد المطلب و جمعى از عبد العزى برابر خانه کعبه نشسته بودیم که فاطمه بنت اسد مادر امیر المؤمنین (علیه‌السلام) که نُه ماه به او آبستن بود آمد و درد زائیدن داشت؛ گفت خدایا من به تو ایمان دارم و بدان چه از نزد تو آمده است؛ از رسولان و کتاب ها مؤمن هستم و به سخن جدم ابراهیم خلیل (علیه‌السلام) تصدیق دارم و او است که این بیت عتیق را ساخته به حق آن که این خانه را ساخته و به حق مولودى که در شکم من است، این ولادت را بر من آسان کن، یزید بن قعنب می گوید: 👈 ما به چشم خود دیدیم که خانه خدا از پشت شکافت و فاطمه به درون آن رفت و از دیده ما نهان شد و دیوار به هم آمد و خواستیم قفل در خانه را بگشائیم، ولی گشوده نشد و دانستیم که این امر از طرف خداى عز و جل است و پس از چهار روز بیرون آمد و امیر المؤمنین را در دست داشت👉 و سپس گفت من بر همه زنان گذشته فضیلت دارم؛ زیرا آسیه بنت مزاحم خدا را به نهانى پرستید؛ در آن جا که پرستش خدا خوب نبود جز از روى ناچارى، و مریم دختر عمران نخل خشک را به دست خود جنبانید تا از آن خرماى تازه چید و خورد و من در خانه محترم خدا وارد شدم و از میوه بهشت و بار و برگش خوردم و چون خواستم بیرون آیم یک هاتفى آواز داد اى فاطمه نام فرزندت را على بگذار که او على است و خداى اعلى می فرماید: من نام او را از نام خود گرفتم و به ادب خود تادیبش نمودم و غامض علم خود را به او آموختم و او است که بت‏ها را در خانه من می شکند و او است که در بام خانه‏ام اذان می گوید و مرا تقدیس و تمجید می کند خوشا به حال کسى که او را دوست دارد و فرمان بردار او است و بدا به حال کسى که او را دشمن دارد و نافرمانى او کند. 📚:علل الشرایع ج ۱، ص ۱۳۵ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi