➖اسماعیلیه قسمت پنچم 👈اسماعیلیه با این تفکر قائل به امامت اسماعیل شدند که امام صادق علیه السلام بارها در باب امامت اسماعیل سخن گفته اند ➖اما آیا امام صادق علیه السلام در باب اثبات امامت اسماعیل حدیثی فرمودند؟ 🛑لم يشر الامام إلى إمامة اسماعيل قط و انما الناس كانوا يزعمون ذلك لكبره و ما تسالموا عليه من أن الأمر في الاكبر ما لم يكن به عاهة و في الأحاديث الكثيرة أن الامام عليه السلام سئل عن إمامة اسماعيل في حياته و مماته فنفاها غير مرة 🔰امام صادق علیه السلام هیچ اشاره ای به امامت اسماعیل نکرده بود، بلکه مردم بخاطر اینکه اسماعیل فرزند ارشد امام صادق علیه السلام است با توجه به حدیث امامت در فرزند بزرگتر است مادامی که عیبی در وی نباشد. (ولی با توجه به اینکه اسماعیل در زمان حیات امام‌صادق علیه السلام فوت کرده بودند لذا این حدیث در مورد وی صدق نمیکند). 👈و در احادیث زیادی از امام صادق علیه السلام در مورد امامت اسماعیل سوال کردند و امام صادق علیه السلام امامت اسماعیل را رد کرده بودند 📚: پاورقی شماره 1 کتاب فرق الشیعة ج 1ص 64 الناشر دار الأضواء - بيروت ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖اسماعیلیه قسمت ششم و آخر 👇مَخلَص بحث👇 🛑أَمَّا إِسْمَاعِيلُ: فَكَانَ أَكْبَرَ إِخْوَتِهِ وَ كَانَ أَبُوهُ شَدِيدَ الْمَحَبَّةِ لَهُ وَ الْبِرِّ بِهِ وَ قَدْ كَانَ قَوْمٌ مِنَ الشِّيعَةِ فِي حَيَاةِ الصَّادِقِ ع يَظُنُّونَ أَنَّهُ الْقَائِمُ بَعْدَهُ وَ الْخَلِيفَةُ لَهُ لِمَيْلِ أَبِيهِ إِلَيْهِ وَ إِكْرَامِهِ لَهُ وَ لِأَنَّهُ أَكْبَرُ إِخْوَتِهِ سِنّاً فَمَاتَ فِي حَيَاةِ أَبِيهِ الصَّادِقِ ع........ الکلام 🔰اما اسماعيل كه بزرگترين فرزندان حضرت صادق عليه السّلام بود، فوق العاده مورد مهر و علاقه پدرش بودند، گروهى از شيعيان در زمان حضرت صادق معتقد بودند كه اسماعيل جانشين پدرش ميباشد، زيرا كه پدر بوى علاقه داشت و او را از فرزندان ديگرش بيشتر مورد لطف و احسان قرار ميداد، و ليكن اسماعيل در زمان حيات پدرش از دنيا رفت. اسماعيل در ناحيه عريض ديده از جهان پوشيد و مردم او را روى دوش خود تا مدينه آوردند، امام صادق سلام اللَّه عليه در مرگ اين فرزندش بسيار بيتابى ميكرد و در پيشاپيش جنازه او بدون كفش حركت مينمود، و امر كرد جنازه او را بر زمين گذاشتند و كفن را از روى او برداشت و به وى نگاه كرد. علت اين امر براى اين بود كه حضرت بدين وسيله مرگ او را اعلان كرد تا كسانى كه وى را جانشين پدرش ميدانستند از شبهه بيرون شوند و بمرگ آن يقين پيدا كنند، سپس جنازه او را در بقيع دفن كردند، و چون وى از دنيا رفت كسانى كه به امامت او اعتقاد داشتند از عقيده خود دست برداشتند، 👈و ليكن گروهى از مردم كه از نزديكان پدر او نبودند ميگفتند: وى نمرده است.👉 پس از وفات حضرت صادق عليه السّلام: دسته‏اى از اين جمعيت به امامت موسى بن جعفر عقيده پيدا كردند، و بقيه هم دو دسته شدند، گروهى از زنده بودن اسماعيل برگشتند و به امامت فرزندش محمد عقيده پيدا كردند، زيرا آنان گمان ميكردند امامت حق اسماعيل بود و پس از آن اين مقام به فرزندش ميرسد، و جماعتى هم گفتند اسماعيل نمرده است، اينك عده اندكى از اين‏ها مانده‏اند كه آنان را اسماعيليه ميگويند. ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖مباهلهِ‌ی اسماعیلیان و شیعیان 🛑و روي ان أبا عبد اللّه عليه السّلام كان محبّا لإسماعيل ابنه و كان يثني عليه خيرا فتشاجر قوم من مواليه و موالي أبي الحسن موسى عليه السّلام في ذلك و ادّعوا لإسماعيل الأمر في حياة أبي عبد اللّه عليه السّلام فقال لهم أصحاب أبي الحسن: باهلونا فيه. فخرجوا معهم الى الصحراء ليباهلوهم فأظلّت الجمع غمامة فأمطرت على أصحاب أبي الحسن عليه السّلام دون أولئك. فاستبشروا و رجعوا الى أبي عبد اللّه فأخبروه بذلك فسمّاهم الممطوره 🔰 روايت شده كه: حضرت صادق علیه السلام، اسماعيل را كه پسر آن حضرت بود دوست ميداشت، در حق او دعاى خير ميكرد، لذا بين دوستان اسماعيل و دوستان موسى بن جعفر عليه السّلام مشاجره در گرفت، دوستان اسماعيل در زمان حيات امام صادق عليه السّلام مقام امامت را براى اسماعيل ادعا كردند، دوستان موسى بن جعفر عليه السّلام بآنان گفتند: راجع به اين موضوع با ما مباهله كنيد ، بطرف صحرا رفتند تا مباهله نمايند، ابرى بر سر آنان سايه افكند و براى دوستان حضرت موسى‏ ابن جعفر باران ريخت. ولى براى دوستان اسماعيل باران نريخت، ياران موسى بن جعفر نزد حضرت صادق عليه السّلام آمدند، اين مژده را بآن بزرگوار دادند، از اين لحاظ بود كه حضرت صادق عليه السّلام آنان را ممطوره ناميد 👇 ممطوره يعنى مكانى كه باران بر آن ببارد ولى در اينجا منظور افرادى است كه براى آنان باران آمده باشد 📚:اثبات الوصية، ص: 192 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖شبیه شدن‌ شیطان به اسماعیل 🛑 عَنِ الْوَلِيدِ بْنِ صَبِيحٍ قَالَ: جَاءَنِي رَجُلٌ فَقَالَ لِي تَعَالَ حَتَّى أُرِيَكَ ابْنَ الرَّجُلِ قَالَ فَذَهَبْتُ مَعَهُ قَالَ فَجَاءَ بِي إِلَى قَوْمٍ يَشْرَبُونَ فِيهِمْ إِسْمَاعِيلُ بْنُ جَعْفَرٍ قَالَ فَخَرَجْتُ مَغْمُوماً فَجِئْتُ إِلَى الْحَجَرِ فَإِذَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ جَعْفَرٍ مُتَعَلِّقٌ بِالْبَيْتِ يَبْكِي قَدْ بَلَّ أَسْتَارَ الْكَعْبَةِ بِدُمُوعِهِ قَالَ فَخَرَجْتُ أَشْتَدُّ فَإِذَا إِسْمَاعِيلُ جَالِسٌ مَعَ الْقَوْمِ فَرَجَعْتُ فَإِذَا هُوَ آخِذٌ بِأَسْتَارِ الْكَعْبَةِ قَدْ بَلَّهَا بِدُمُوعِهِ قَالَ فَذَكَرْتُ ذَلِكَ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع فَقَالَ لَقَدِ ابْتُلِيَ ابْنِي بِشَيْطَانٍ يَتَمَثَّلُ فِي صُورَتِهِ. وَ قَدْ رُوِيَ أَنَّ الشَّيْطَانَ لَا يَتَمَثَّلُ فِي صُورَةِ نَبِيٍّ وَ لَا فِي صُورَةِ وَصِيِّ نَبِيٍّ .. فكيف يجوز أن ينص عليه بالإمامة مع صحة هذا القول منه فيه. 🔰وليد بن صبيح مى‏گويد: مردى به نزد من آمد و گفت بيا تا فرزند آن مرد بزرگ را به تو نشان بدهم، همراه او رفتم و مرا به نزد گروهى مي‌گسار برد و اسماعيل بن جعفر در ميان ايشان بود، گويد اندوهناك از آنجا خارج شدم و به بيت اللَّه در آمدم و ناگهان اسماعيل بن جعفر را نزد «حجر» ديدم كه به بيت آويخته بود و گريه مى‏كرد و پرده‏هاى كعبه را به اشك ديده خود تر كرده بود، گويد بيرون آمدم و مى‏دويدم و اسماعيل را ديدم كه با آن قوم نشسته است، دوباره بازگشتم و او را ديدم كه پرده‏هاى خانه خدا آويخته است و آن را به اشك ديده خود تر ساخته است، گويد اين مطلب را به امام صادق عليه السّلام عرضه داشتم فرمود: پسرم گرفتار شيطانى شده است كه به صورت او در مى‏آيد. 👈(شیخ صدوق در ادامه بیان می‌دارند) و روايت شده است كه شيطان به صورت نبيّ و يا وصيّ پيامبرى در نمى‏آيد چگونه ممكن است به امامت او تصريح كرده باشد در حالى كه سخن فوق را در باره وى بيان كرده است. 📚: كمال الدين ج‏1، ص: 70 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖امیدی فراتر از امید 🛑عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ قَالَ عَلِيٌّ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ كُنْ لِمَا لاَ تَرْجُو أَرْجَى مِنْكَ لِمَا تَرْجُو فَإِنَّ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ صَلَوَاتُ اَللَّهِ عَلَيْهِ خَرَجَ يَقْتَبِسُ لِأَهْلِهِ نَارا فَكَلَّمَهُ اَللَّهُ وَ رَجَعَ نَبِيّا وَ خَرَجَتْ مَلِكَةُ سَبَإٍ كَافِرَة فَأَسْلَمَتْ مَعَ سُلَيْمَانَ وَ خَرَجَ سَحَرَةُ فِرْعَوْنَ يَطْلُبُونَ اَلْعِزَّ لِفِرْعَوْنَ فَرَجَعُوا مُؤْمِنِينَ. 🔰امام صادق عليه السّلام از قول على عليه السّلام نقل مى كند: نسبت به آنچه اميد ندارى اميدوارتر از آنچه به آن اميد دارى باش،چون موسى عليه السّلام رفت كه براى خانواده‌اش آتشى برگيرد و بياورد ولی خدا با وی صحبت کرد و در حالی برگشت که نبئ الهی شده بود. تا براى امتش از خدا طلب آتش كند،خداوند با او سخن گفت و به عنوان رسالت مراجعت كرد،ملكۀ سبا نيز كافر از شهر خارج شد ولى نزد سليمان مسلمان شد،و جادوگران فرعون برايش طلب عزّت مى كردند ولى خودشان با ايمان بازگشتند. 📚:الکافي ج۵  ص۸۴ ♻️کانال:علم الحدیث @mirasehadisi

➖بررسی القاب امام رضا علیه‌السلام ضامن آهو 🛑اَلْحَاكِمَ اَلرَّازِيَّ صَاحِبَ أَبِي جَعْفَرٍ اَلْعُتْبِيِّ يَقُولُ: بَعَثَنِي أَبُو جَعْفَرٍ اَلْعُتْبِيُّ رَسُولاً إِلَى أَبِي مَنْصُورِ بْنِ عَبْدِ اَلرَّزَّاقِ فَلَمَّا كَانَ يَوْمُ اَلْخَمِيسِ اِسْتَأْذَنْتُهُ فِي زِيَارَةِ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقَالَ اِسْمَعْ مِنِّي مَا أُحَدِّثُكَ بِهِ فِي أَمْرِ هَذَا اَلْمَشْهَدِ كُنْتُ فِي أَيَّامِ شَبَابِي أَتَصَعَّبُ عَلَى أَهْلِ هَذَا اَلْمَشْهَدِ وَ أَتَعَرَّضُ اَلزُّوَّارَ فِي اَلطَّرِيقِ وَ أَسْلُبُ ثِيَابَهُمْ وَ نَفَقَاتِهِمْ وَ مُرَقَّعَاتِهِمْ فَخَرَجْتُ مُتَصَيِّداً ذَاتَ يَوْمٍ وَ أَرْسَلْتُ فَهْداً عَلَى غَزَالٍ فَمَا زَالَ يَتْبَعُهُ حَتَّى أَلْجَأَهُ إِلَى حَائِطِ اَلْمَشْهَدِ فَوَقَفَ اَلْغَزَالُ وَ وَقَفَ اَلْفَهْدُ مُقَابِلَهُ لاَ يَدْنُو مِنْهُ فَجَهَدْنَا كُلَّ اَلْجَهْدِ بِالْفَهْدِ أَنْ يَدْنُوَ مِنْهُ فَلَمْ يَنْبَعِثْ وَ كَانَ مَتَى فَارَقَ اَلْغَزَالُ مَوْضِعَهُ يَتْبَعُهُ اَلْفَهْدُ فَإِذَا اِلْتَجَأَ إِلَى اَلْحَائِطِ رَجَعَ عَنْهُ فَدَخَلَ اَلْغَزَالُ حِجْراً فِي حَائِطِ اَلْمَشْهَدِ فَدَخَلْتُ اَلرِّبَاطَ فَقُلْتُ لِأَبِي اَلنَّصْرِ اَلْمُقْرِي أَيْنَ اَلْغَزَالُ اَلَّذِي دَخَلَ هَاهُنَا اَلْآنَ فَقَالَ لَمْ أَرَهُ فَدَخَلْتُ اَلْمَكَانَ اَلَّذِي دَخَلَهُ فَرَأَيْتُ بَعْرَ اَلْغَزَالِ وَ أَثَرَ اَلْبَوْلِ وَ لَمْ أَرَ اَلْغَزَالَ وَ فَقَدْتُهُ فَنَذَرْتُ اَللَّهَ تَعَالَى أَنْ لاَ أُوذِيَ اَلزُّوَّارَ بَعْدَ ذَلِكَ وَ لاَ أَتَعَرَّضَ لَهُمْ إِلاَّ بِسَبِيلِ اَلْخَيْرِ وَ كُنْتُ مَتَى مَا دَهِمَنِي أَمْرٌ فَزِعْتُ إِلَى هَذَا اَلْمَشْهَدِ فَزُرْتُهُ وَ سَأَلْتُ اَللَّهَ تَعَالَى فِيهِ حَاجَتِي فَيَقْضِيهَا لِي وَ لَقَدْ سَأَلْتُ اَللَّهَ تَعَالَى أَنْ يَرْزُقَنِي وَلَداً ذَكَراً فَرَزَقَنِي اِبْناً حَتَّى إِذَا بَلَغَ وَ قُتِلَ عُدْتُ إِلَى مَكَانِي مِنَ اَلْمَشْهَدِ وَ سَأَلْتُ اَللَّهَ تَعَالَى أَنْ يَرْزُقَنِي وَلَداً ذَكَراً فَرَزَقَنِي اِبْناً آخَرَ وَ لَمْ أَسْأَلِ اَللَّهَ تَعَالَى هُنَاكَ حَاجَةً إِلاَّ قَضَاهَا لِي فَهَذَا مَا ظَهَرَ لِي مِنْ بَرَكَةِ هَذَا اَلْمَشْهَدِ عَلَى سَاكِنِهِ اَلسَّلاَمُ . 🔰عنه-گويد:از حاكم رازى دوست ابى جعفر عتبىّ‌ شنيدم گفت: ابو جعفر عتبى مرا بنزد ابو منصور بن عبد الرّزّاق فرستاد،و چون روز پنجشنبه بود از او اذن خواستم كه به زيارت حضرت رضا عليه السّلام بروم گفت:گوش بده تا براى تو در امر اين مشهد و زيارتگاه مقدّس چيزى بگويم آنگاه گفت:من در ايّام جوانى نادان بودم و بر زوار و اهل اين مشهد آزار ميرساندم و راه را بر زوّار آن مى‌بستم و متعرّض زائران ميشدم و آنان را لخت ميكردم و اموالشان را ميربودم پس روزى به شكار رفته بودم و آهوئى را ديدم و تازى(سگ شكارى)خود را در پى آن فرستادم و پيوسته آن تازى او را تعقيب ميكرد تا اينكه آهو بداخل محيط‍‌ آن مشهد پناه برد و ايستاد و تازى در مقابل آن ايستاد و نزديك آن نميرفت،و من آنچه ميكردم كه سگ نزديك بآن شود،نميشد و چون آهو از جاى خود حركت مي‌كرد تازى آن را دنبال مي‌نمود تا آهو داخل صحن گرديد و تازى در همان موضع می‌ایستاد و داخل نمی‌شد،پس آهو داخل حجره‌اى از حجره‌هاى صحن مقدّس شد و من به صحن داخل شدم و آهو را نديدم،از ابو نصر قارى پرسيدم:آهوئى كه الان داخل صحن شد كجا رفت‌؟ گفت:آن را نديدم،در مكانى كه آهو داخل آن شده بود رفتم،پشك و اثر آمدن آهو را ديدم امّا خود آن را نديدم،با خدا عهد كردم كه از آن پس زوّار را اذيت نكنم و متعرّض آنان نشوم مگر براى كار خير و رفع حاجتشان،و پس از آن هر گاه براى من مشكلى روى ميداد به زيارت آن حضرت ميرفتم و در آنجا دعا و ناله و زارى ميكردم و حاجت خود را از خداوند ميخواستم و خداوند حاجت مرا مرحمت ميفرمود و در آنجا از خداوند خواستم كه بمن پسرى عنايت فرمايد،دعايم مستجاب شد و داراى پسرى شدم و چون بحد رشد و بلوغ رسيد،او را كشتند،من باز به مشهد رفته و از خداوند خواستم پسرى بمن روزى كند،خداوند فرزندى پسر براى بار دوم بمن عطا فرمود،و تاكنون در آنجا حاجتى از خدا نخواسته‌ام جز اينكه خداوند به من عطا فرموده است،و اين آن چيزى است كه براى من از بركت اين مرقد مطهر- كه خداوند بر ساكنش درود فرستد-بظهور رسيده است. 📚:عيون أخبار الرضا عليه السلام ج ۲، ص ۲۸۵ ♻️کانال:علم الحدیث @mirasehadisi

➖بررسی القاب امام رضا علیه السلام شمسُ الشموس ✍ «شمس الشموس» در فارسی به معنای «خورشید خورشیدها» است. 🛑 «اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى الْإِمَامِ الْمَعْصُومِ وَ السَّیِّدِ الْمَظْلُومِ وَ الشَّهِیدِ الْمَسْمُومِ وَ الْبَدْرِ بَیْنَ النُّجُومِ شَمْسِ‏ الشَّمُوسِ‏ وَ أُنْسِ النُّفُوسِ الْمَدْفُونِ بِأَرْضِ طُوسَ‏ الرِّضَا الْمُرْتَضَى وَ السَّیْفِ الْمُنْتَضَى الْعَادِلِ فِی الْقَضَاءِ الْإِمَامِ أَبِی الْحَسَنِ الثَّانِی عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا»)1 🔰پروردگارا رحمت و درود خویش زیاد و با بركت قرار بده بر سرور پاكان، پیشوای ستمدیده، شهید زهر و غریب زجر دیده و كشته بی نصیب و عالم به غیب، ماه ستاره گان، خورشید خورشیدها، همنشین جان ها كسی كه در سرزمین طوس دفن شده است ✍مرحوم کفعمی این قسمت رو ذیل بابی قرار داده اند به نام👈الخطبة الثانية لبعض العلماء👈یعنی این متن، متن حدیث نیست . فقط متن خطبه‌ای است که بعضی از علماء شیعه خوانده اند 📚:جنة الأمان الواقية717 ♻️کانال:علم الحدیث @mirasehadisi

➖بررسی القاب امام رضا علیه‌السلام لقب رضا 🛑عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي نَصْرٍ اَلْبَزَنْطِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ اَلثَّانِي عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِنَّ قَوْماً مِنْ مُخَالِفِيكُمْ يَزْعُمُونَ أَنَّ أَبَاكَ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ إِنَّمَا سَمَّاهُ اَلْمَأْمُونُ اَلرِّضَا لَمَّا رَضِيَهُ لِوِلاَيَةِ عَهْدِهِ فَقَالَ كَذَبُوا وَ اَللَّهِ وَ فَجَرُوا بَلِ اَللَّهُ تَعَالَى سَمَّاهُ اَلرِّضَا لِأَنَّهُ كَانَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ رِضًى لِلَّهِ تَعَالَى ذِكْرُهُ فِي سَمَائِهِ وَ رِضًى لِرَسُولِهِ وَ اَلْأَئِمَّةِ بَعْدَهُ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ فِي أَرْضِهِ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ أَ لَمْ يَكُنْ كُلُّ وَاحِدٍ مِنْ آبَائِكَ اَلْمَاضِينَ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ رِضًى لِلَّهِ تَعَالَى وَ لِرَسُولِهِ وَ اَلْأَئِمَّةِ بَعْدَهُ فَقَالَ بَلَى فَقُلْتُ لَهُ فَلِمَ سُمَّى أَبَاكَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ مِنْ بَيْنِهِمُ اَلرِّضَا قَالَ لِأَنَّهُ رَضِيَ بِهِ اَلْمُخَالِفُونَ مِنْ أَعْدَائِهِ كَمَا رَضِيَ اَلْمُوَافِقُونَ مِنْ أَوْلِيَائِهِ وَ لَمْ يَكُنْ ذَلِكَ لِأَحَدٍ مِنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ فَلِذَلِكَ سُمِّيَ مِنْ بَيْنِهِمُ اَلرِّضَا عَلَيْهِ السَّلاَمُ . 🔰احمد بن ابى نصر بزنطى،وى مى‌گويد: محضر امام جواد عليه السّلام عرض كردم: گروهى از مخالفين شما تصوّر مى‌كنند مأمون نام پدر شما را رضا گذارده به خاطر آن كه آن حضرت به ولايت عهدى مأمون راضى بودند. حضرت فرمودند:به خدا قسم ايشان دروغ مى‌گويند و مرتكب فجور و فسق شده‌اند،خداوند متعال آن حضرت را رضا خواند به خاطر آن كه حضرتش از خداوند متعال در آسمانش و از رسول و ائمّه عليهم السلام كه بعد از رسول بودند در زمين راضى و خشنود بود. راوى مى‌گويد: محضر مباركش عرضه داشتم:مگر تمام پدران شما عليهم السلام از خدا و رسولش و ائمّه بعد از آن حضرت راضى و خشنود نبودند؟ حضرت فرمودند:آرى. عرض كردم:پس چرا بين ايشان تنها پدر شما به رضا موسوم گرديد؟ فرمود:زيرا مخالفين و دشمنانش از او خشنود بودند همان طورى كه موافقين و دوستانش از آن حضرت خشنود بودند در حالى كه اين امتياز براى هيچ يك از آباء گرامش عليهم السلام نبود لذا از ميان همه تنها آن حضرت به رضا موسوم گشت. 📚:علل الشرایع ج ۱، ص ۲۳۶ ♻️کانال:علم الحدیث @mirasehadisi

➖شب جمعه است یادت نکنم میمیرم 🛑..عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ ثُوَیْرٍ قَالَ: کُنْتُ أَنَا وَ یُونُسُ بْنُ ظَبْیَانَ وَ الْمُفَضَّلُ بْنُ عُمَرَ وَ أَبُو سَلَمَهَ السَّرَّاجُ جُلُوساً عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَّلامُ، وَ کَانَ الْمُتَکَلِّمُ مِنَّا یُونُسَ وَ کَانَ أَکْبَرَنَا سِنّاً. فَقَالَ لَهُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ، إِنِّی کَثِیراً مَا أَذْکُرُ الْحُسَیْنَ عَلَیهِ السَّلامُ، فَأَیَّ شَیْ‏ءٍ أَقُولُ؟ فَقَالَ: «قُلْ: «صَلَّی اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ» تُعِیدُ ذَلِکَ ثَلَاثاً، فَإِنَّ السَّلَامَ یَصِلُ إِلَیْهِ مِنْ قَرِیبٍ وَ مِنْ بَعِید.» 🔰از «حسین بن ثُوَیر» نقل شده است: من و «یونس بن ظَبیان» و «مفضّل بن عمر» و «ابو سلمه سرّاج» نزد امام صادق (علیه‌السلام) نشسته بودیم. از بین ما، یونس که از همه ما بزرگتر بود، سخن می‌گفت. یونس به امام صادق (علیه‌السلام) عرض کرد: فدایتان شوم، من خیلی یاد امام حسین (علیه‌السلام) می‌افتم. (در چنین حالتی) چه بگویم؟ حضرت فرمودند: بگو:۱ «صَلَّی اللَّهُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ» این را سه بار تکرار کن؛ چراکه سلام، به ایشان می‌رسد، چه از نزدیک و چه از دور.» 📚الكافي، ج۴، ص۵۷۵ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖ولایتعهدی امام رضا علیه‌السلام ✍شروع بحث در بررسی اتفاقات مهم و تاثیر گذار زندگی امام رضا علیه السلام‌ دو اتفاق حائز اهمیت وجود دارد : 1: فعالیت فرقه منحوس واقفیه و تاثیرات این فرقه 👈قبلا هر چند مختصر در این رابطه مطالبی عرض کردیم/مطالعه کنید/ 2: پذیرش ولایتعهدی مامون توسط امام رضا علیه السلام بررسی زوایای ولایتعهدی امام رضا علیه السلام طی روزهای آتی ان شاءالله ✍عیسوند ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖امام کیست؟ 🛑اَلْإِمَامُ اَلسَّحَابُ اَلْمَاطِرُ وَ اَلْغَيْثُ اَلْهَاطِلُ وَ اَلشَّمْسُ اَلْمُضِيئَةُ وَ اَلسَّمَاءُ اَلظَّلِيلَةُ وَ اَلْأَرْضُ اَلْبَسِيطَةُ وَ اَلْعَيْنُ اَلْغَزِيرَةُ وَ اَلْغَدِيرُ وَ اَلرَّوْضَةُ اَلْإِمَامُ اَلْأَنِيسُ اَلرَّفِيقُ وَ اَلْوَالِدُ اَلشَّفِيقُ وَ اَلْأَخُ اَلشَّقِيقُ 🔰 امام رضا علیه السلام: امام ابرى است بارنده،بارانى است سيل آسا،آفتابى است فروزان و آسمانى است سايه بخش و زمينى است گسترده و چشمه‌اى است جوشنده و غدير و باغى است،امام امينى است يار و پدرى است مهربان و برادرى است دلسوز 📚:الکافي ج ۱، ص ۱۹۸ ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi

➖دلیل قبول کردن ولیعهدی توسط امام رضا علیه‌السلام 🛑عَنِ الرَّيَّانِ بْنِ الصَّلْتِ قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى عَلِيِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا ع فَقُلْتُ لَهُ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ إِنَّ النَّاسَ يَقُولُونَ إِنَّكَ قَبِلْتَ وِلَايَةَ الْعَهْدِ مَعَ إِظْهَارِكَ الزُّهْدَ فِي الدُّنْيَا فَقَالَ ع قَدْ عَلِمَ اللَّهُ كَرَاهَتِي لِذَلِكَ فَلَمَّا خُيِّرْتُ بَيْنَ قَبُولِ ذَلِكَ وَ بَيْنَ الْقَتْلِ اخْتَرْتُ الْقَبُولَ عَلَى الْقَتْلِ وَيْحَهُمْ أَ مَا عَلِمُوا أَنَّ يُوسُفَ ع كَانَ نَبِيّاً رَسُولًا فَلَمَّا دَفَعَتْهُ الضَّرُورَةُ إِلَى تَوَلِّي خَزَائِنِ الْعَزِيزِ قَالَ لَهُ اجْعَلْنِي عَلى‏ خَزائِنِ الْأَرْضِ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ وَ دَفَعَتْ لِيَ الضَّرُورَةُ إِلَى قَبُولِ ذَلِكَ عَلَى إِكْرَاهٍ وَ إِجْبَارٍ بَعْدَ الْإِشْرَافِ عَلَى الْهَلَاكِ عَلَى أَنِّي مَا دَخَلْتُ فِي هَذَا الْأَمْرِ إِلَّا دُخُولَ خَارِجٍ مِنْهُ فَإِلَى اللَّهِ الْمُشْتَكَى وَ هُوَ الْمُسْتَعَانُ. 🔰 ريان بن صلت گويد: خدمت امام هشتم رسيدم به او گفتم يا ابن رسول اللَّه مردم گويند تو ولايت عهد پذيرفتى با اينكه اظهار زهد در دنيا داشتى آن حضرت فرمود خدا مي‌دانست كه من از آن بدم مى‏آيد ولى چون ناچار شدم ميان قبول آن و ميان كشته شدن، قبول را بر كشته شدن پذيرفتم واى بر آنها نميدانند كه يوسف «علیه السلام» پيغمبر و رسول بود و چون بتصدى خزانه‏هاى عزيز مضطر شد به او گفت مرا بر خزانه‏هاى زمين مقرر كن زيرا من نگهدار و دانا هستم و منهم به قبول اين موضوع مضطر شدم از روى اكراه و اجبار و نزديك شدن به هلاكت با اينكه من وارد اين كار نشدم جز به وضعى كه در آن مداخله ندارم بسوى خداست شكايت من و او است كمك خواسته از او. 📚:الأمالي( للصدوق)72 ♻️کانال: علم الحدیث @mirasehadisi