💥 کتاب #تربیت_ولایی از استاد میرباقری منتشر شد. 📗 خرید با تخفیف ویژه: 👉 https://b2n.ir/p08738 ▫️سلوک با توحید و ولایت ▫️سلوک با بلاء و ابتلاء ▫️ایّام و مواقف سلوک ▫️سلوک اجتماعی و تمدّنی ▫️سلوک طلبگی 📜 چند اشاره: 🔸 خداوند می‌فرماید نگاهتان را به عالَم اصلاح کنید! خدای متعال می‌داند چه کسی با ثروت به بندگی می‌رسد و چه کسی با فقر. چه کسی با بیماری و چه کسی با صحّت. چه کسی با آبرو و چه کسی با ریخته شدن آبرو. 🔸 یکی از ابزارهای شیطان، کمک به پیدا شدنِ حالات خوش معنوی است. 🔸 در ازدواج و زندگی، به هر اندازه که توقّعتان بالا باشد، رنجتان افزایش پیدا می‌کند. 🔸 انسان باید خانواده‌اش را هم تربیت کند و به ولیّ خدا برساند. 🔸 سلوک یکی از مرجع تقلید با همسر بداخلاق. 🔸 اگر ما به‌جای حضرت یونس در شکم ماهی بودیم، به‌جای تسبیح، از خدا گلایه می‌کردیم! 🔸 قبل از عالم دنیا، مؤمنین به امر خدا وارد آتش شدند و امتحان پس دادند. 🔸 پیری، مرگ و برزخ هم مراحلی از سلوک هستند. 🔸 هنگام گناه کردن، در واقع از عهد برائت بیرون رفته‌ایم. توبه یعنی تجدید لَعن! 🔸 تا خدا بر پیغمبرش صلوات نفرستد، هیچ‌کس چیزی به دست نمی‌آورد. 🔸 بعضی روش‌های سلوکی، انسان را از تعادل خارج می‌کند. 🔸 اگر می‌خواهیم منازلُ‌السّالکین و منازلُ‌العارفین بنویسیم، باید منازل سیر در ولایت الهیّه را بنویسیم. 🔸 «ارتباط بین انسان با خدا، ارتباط انسان با ولیّ خدا، ارتباط انسان با جهان، ارتباط انسان با انسان و ارتباط انسان با خودش»، بر محور «ولایت» اتّفاق می‌افتد. 🔸 ورود به وادی ولایتِ باطل، آن سیئۀ مُحیطه‌ای که تمام اعمال انسان را هَبط و نابود می‌کند. 🔸 معرفت‌النَّفْس در پرتو معرفتُ‌الامام واقع می‌شود. 🔸 راهکار رهایی از غرب‌زدگی این است که تربیت، بر مدار تولّی و تبرّی شکل بگیرد. 🔸 خشوع در مقابل علم سکولار، یک رذیلۀ اخلاقی است. 🔸 طلبه از آغاز باید مراقبت کند و اهتمام داشته باشد که در هیچ آستانی، جز آستان قرآن کریم و معارف اهل‌بیت(ع)، بار نیندازد! 🆔 eitaa.com/tamaddonnovin ☎️ 09104646212

📗 کتاب #تربیت_ولایی (گزیده‌های اخلاقی و سلوکی از آثار آیت‌الله میرباقری) 🌀 فروش با تخفیف ویژه: لینک خرید 🆔 eitaa.com/tamaddonnovin 🌐 tamadonenovin.ir

📜 چند نکته از کتاب «تربیت ولایی» ⬇️⬇️

📢 آنجا که چندان به نتیجه‌گیری امیدوار نیستید، همان‌جا بیشتر به خدا امید داشته باشید! «امیرالمؤمنین(ع) فرمود: «كُنْ لِمَا لَا تَرْجُو أَرْجَى مِنْكَ لِمَا تَرْجُو فَإِنَّ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ (ع) خَرَجَ يَقْتَبِسُ لِأَهْلِهِ نَاراً فَكَلَّمَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَجَعَ نَبِيّاً»، آن جایی که در مسیر حرکتتان به‌سمت خدای متعال چندان امیدوار نیستید که نتیجه بگیرید و در عمل به داشته‌ها و شرایط امیدوار نیستید، همان‌جا بیشتر به خدا امید داشته باشید! حضرت موسی به‌قصد آوردن آتش رفته بود، اما به پیامبری رسید. از این بالاتر، در دعای عرفه هم هست که ساحران فرعون برای درگیری با حضرت موسی می‌رفتند، اما خدای متعال دستشان را گرفت، موحّد شدند و برگشتند.» #استاد_میرباقری #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqei_ir

📢 رنج‌های انسان به‌اندازۀ تعلّقات و توقّعات اوست. شما در زندگی، به هر اندازه‌ که توقّعتان بالا باشد، رنجتان افزایش پیدا می‌کند. برای مثال، اگر کسی توقّع داشت که وقتی به خانه می‌رود، با یک سُفرۀ آراسته مواجه شود، اگر مشکل کوچکی در خانه پیش آمده باشد، رنج می‌برد. در حالی که اگر توقّعش پایین بود، دائماً شاکر بود. 💠 آیت‌الله میرباقری: «رنج‌‌های انسان به‌اندازۀ توقّعات و تعلّقات اوست. شما اگر ازدواج می‌کنید در این ازدواج، به هر اندازه‌ای که توقّعتان بالا باشد، رنجتان افزایش پیدا می‌کند. یک استاد عزیزی می‌فرمود: «من وقتی خانه می‌روم، متوقع نیستم که همسر من در عالَم طبیعت باشد. وقتی می‌روم و در می‌زنم و او پاسخ می‌دهد، می‌گویم: الحمدلله که زنده و سالم است. وقتی می‌بینم روی باز دارد، می‌گویم: الحمدلله که در خانه مشکلی پیش نیامده است. سفره که می‌اندازد، می‌گویم: الحمدلله فرصت کرده و غذا هم پخته است. می‌بینم غذای لذیذی پخته، باز می‌گویم: الحمدلله...». همه‌اش می‌شود الحمدلله. اما اگر کسی خیال کرد که باید با یک سفرۀ آراسته مواجه شود، اگر یک مشکل کوچک در خانه پیش آمده باشد، رنج می‌بَرَد؛ در حالی که اگر توقّع پایین بود، دائماً لذّت می‌برد. بنابراین، توقّعات ماست که رنج‌های ما را شکل می‌دهد. وقتی آدم در این دنیا توقّعات زیادی داشت که امکان وصولش در این دنیا نیست، رنج می‌برد. این آدم‌ها دارای حرص و توقّعات فراوان از دنیا هستند و خیال می‌کنند دنیا دارالخلود است، که نیست! انسان وقتی به امری ـ که آن امر فانی است ـ تعلّق پیدا می‌کند، پیداست که همراه با بودنش هم رنج می‌برد؛ انسانی که دلخوش به بهار است، در بهار نگران پاییز است؛ لازم نیست پاییز بیاید؛ چون وقتی پاییز آمد، دائم محزون است، اما «إِنَّ أَوْلِیاء اللّهِ لاَ خَوْفٌ عَلَیهِمْ وَلاَ هُمْ یحْزَنُونَ». #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqei_ir

«اگر انسان دنبال برتری‌جویی بود، هر کاری بکند فساد است. اگر دنبال اثبات خودت بودی، نمازخواندن‌ات هم فساد است؛ چون مدّ «و لَا الضّالّین»‌ات را می‌کِشی که خودت را اثبات کنی! روضه هم که می‌خوانی، العیاذ بالله می‌خواهی از عاشورا خرج کنی تا محترم شوی. این حُبّ جاه، از حُبّ مال خطرناک‌تر است.» #استاد_میرباقری #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

ـ عارفی که طِیُّ‌الارض داشت ولی از دیگران یواش‌تر راه می‌رفت... «در دانشگاه تهران برای یکی از عرفای بزرگ، مراسم بزرگداشتی برگزار شده بود. در آن مجلس، یکی از جوان‌ها از فرزند آن عارف سؤال کرد که آقا، می‌گویند: «پدر شما طِیُّ‌الارض داشتند»! ایشان به شوخی پاسخ می‌دهند: «بله، ایشان طِیُّ‌الارض داشتند ولی از من یواش‌تر راه می‌رفتند.» سپس ایشان داستان عجیبی را برای آن جوان نقل کردند و گفتند: «دایی بزرگ من حدود پنجاه سال قبل به هندوستان رفته بود و همراه او شخصی بود که به‌نحوی موقوفه‌های امام رضا(ع) در دست او بود. در آنجا تصمیم می‌گیرند «جوکی»‌‌های هند را هم ببینند. به محلی می‌روند که در آنجا ریاضت‌های جدّی‌ می‌کشیدند. کسی را می‌بینند که شش ماه بود به آسمان نگاه می‌کرد! یا در میان آنها کسی بود که ظرفی از نجاسات روی آتش گذاشته بود و آن را هم می‌زد! می‌پرسند که چند وقت است این کار را می‌کند؟ پاسخ می‌دهد: «یک سال». بوی تعفّنی در آن فضا پیچیده بود؛ او مدام این ظرف را هم می‌زد و گاهی هم می‌چشید! وقتی آن شخصی که موقوفه‌های امام رضا(ع) دستش بود، این صحنه را دید بدش آمد و خودش را جمع کرد. مرتاض نگاهی به او کرد و گفت: این، نجس‌تر است یا موقوفه‌های امام رضا که تو می‌خوری؟!». فرزند آن عارف به آن جوان می‌گوید: «اگر می‌خواهید این‌گونه شویم، برویم چنین ظرفی درست کنیم و با همدیگر هم بزنیم! اما اگر بندگی را می‌خواهید راه و رسم بندگی چیز دیگری است». یعنی این که با ریاضت، بگویی در جیب من چیست یا‌ در ذهن فلان شخص چه می‌گذرد، معیار حقانیت نیست. علم اولیاءِ خدا از این سنخ و مقوله نیست.» #استاد_میرباقری #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

گاهی شیطان روی فکر و دست و زبانِ دیگران کار می‌کند تا از آن طریق، در انسان انحراف ایجاد کند! در روایت آمده که عالِم و فقیه، «مُسْتَوْحِشاً مِنْ أَوْثَقِ إِخْوَانِه» است؛ یعنی از رفیق خودش هم وحشت دارد! چرا؟ دلیلش این است که گاهی‌اوقات شیطان، زبان رفیق را وسیله می‌کند تا انسان را از خدا دور کند! #استاد_میرباقری #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

گاهی باید دندان سَرِ جگر بگذاری تا بعداً بتوانی کارهای بزرگ انجام بدهی. شیطان سعی می‌کند انسان را خرج کارهای کوچک بکند. شیطان چون حریف حضرت موسی نمی‌شد، او را به وسطِ یک دعوای پیش‌بینی‌نشده کشاند و نزدیک بود آن حضرت، خرج یک سرباز صفر شود، ولی خدا نجاتش داد و رفت و با یدِ بیضاء و عصا و نبوّت آمد. #استاد_میرباقری #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

💥 آیت‌الله میرباقری در گفت‌وشنود با مدیران تلویزیون: 🔍 مأموریت رسانه، تربیت انسانِ عصر ظهور است، نه انسانِ توسعۀ غربی. 🔍 انقلاب اسلامی طنین مجدّد نبأ نبی‌اکرم(ص) و نبأ عظیم در عالَم است. رسالت انقلاب اسلامی مقابله با نبأ فاسقی که در جهان امروز، در مقابل نبأ عظیم قرار گرفته است. 🔗 https://jamejamdaily.ir/Newspaper/item/181807 📜 گزیدۀ گفت‌وشنود: https://eitaa.com/mirbaqeri_ir/5473 ☑️ @mirbaqeri_ir

💥 آیت‌الله میرباقری در گفت‌وشنود با مدیران تلویزیون: ◀️ مأموریت رسانه‌های انقلاب اسلامی، تربیت انسانِ عصر ظهور است نه انسانِ توسعۀ غربی. 🔷 انقلاب اسلامی طنین مجدد نبأ نبی‌اکرم(ص) و نبأ عظیم در عالَم است و درگیری در حال حاضر در این مقیاس تعریف می‌شود؛ رسالت انقلاب اسلامی مقابله با یک خبر فاسقی که در جهان امروز، در مقابل نبأ نبی اکرم(ص) قرار گرفته است. 🔷 رسانه‌های مدرن، متعهد به بسترسازی برای تحقق الگوی توسعه در مقیاس جهانی هستند و تمام رفتارشان معطوف به بستر اقامه حیات مادی است. در مقابل، رسانه‌های ما باید بستر تحقق پیشرفت و تمدن اسلامی باشند. 🔷 مأموریت رسانه‌ای ما، تربیت انسان در تراز تمدن اسلامی، انقلاب اسلامی و عصر ظهور است. کما این‌که ماموریت رسانه غرب، تربیت انسان در تراز عصر روشنگری است با مختصاتی که برایش تعریف می‌کند. 🔷 پس از اشراف رسانه نسبت به میدان درگیری و رسیدن به تصویری روشن از انسان و جامعه ترازی که قصد ساختن آن را دارد، از مهم‌ترین نکاتی که در قدم بعد باید حتما در ذهن ما باشد بحث تصویر است. باید تصویر جامعی از حیات پیش روی انسان‌ها بگذاریم تا بتوانند حرکت کنند. بهترین ابزار ما داشتن تصویری روشن از هدف و مسیری است که البته واجد نظام معقول باشد. بهترین شکل ساماندهی اراده انسان این است که از طریق تصویری جامع، رابطه او با افعال خرد و جزئی‌اش برقرار شود و بتواند افعال خود را در بستر آن تصویر بفهمد. 🔷 وظیفه دستگاه هنر و هنرمند این است که باید از آن آینده روشن در جهان امروز متولد شود سپس جهان امروز را به سمت چنین آینده‌ای هدایت کند. رسانه باید تصویر روشنی به ملت منتقل کند و تمام فعالیت‌هایش پیوست آن تصویر را داشته‌باشد. شکل اندیشه‌ای این تصویر، ابتدا یک نظام فکری بزرگ است که در آن کل نظام هستی و مسیر حرکت انسان به سمت غایات دیده می‌شود. 🔷 خاصیت تلاوت کثیر قرآن ارائه همان تصویر به انسان است. یعنی انسانی که دائم قرآن می‌خواند آن تصویر در روحش جا می‌گیرد و به سمت آن حرکت می‌کند؛ هستی و نظام آفرینش را مشاهده می‌کند و می‌تواند تصویری از مسیر خود تا ظهور، رجعت، قیامت، عوالم ملکوت و ملک و نظایر آن داشته‌باشد. او درگیری‌های این میدان و دستگاه شیطان را با تمام وسعتش می‌بیند و با اطلاع از پایان، از مراحل درگیری و ابتلائات، تصویری روشن دارد. ما باید دنبال چنین نظام فکری باشیم و آن را به جامعه دهیم تا رابطه بین رفتار خودش با آن نظام اعتقادات ایمانی را بفهمد. 🔷 ما برای پیشبرد انقلاب اسلامی نیاز به دولت مردم هم داریم که این دولت مردم، قرارگاهی است. باید در لایه‌های مختلف، یک رسانه قرارگاهی مردم، تاسیس شود تا چنین رسانه‌ای بتواند لکوموتیوی برای به حرکت درآوردن خود این رسانه شود. به خلاقیت‌های مؤمنانه در حوزه تصویر بها دهید تا ببینید چقدر برایتان تصویر خرد و کلان درست می‌کنند. باید یک رسانه مردم، به راه انداخت که قرارگاهی و جهادی باشد. در این صورت امکان مقابله با رسانه فراگیر دشمن فراهم می‌شود. 🔗 منبع: روزنامه جام جم: https://jamejamdaily.ir/Newspaper/item/181807 ☑️ @mirbaqeri_ir

⚡️ حکایت همسرِ بداخلاقِ یک مرجع تقلید ⚡️ نحوۀ سلوک الی الله با همسر ◀️ نقل شده که مرحوم آیت‌اللّه سید احمد خوانساری، قرینی داشت که خیلی بداخلاق بوده است؛ نقل کرده‌اند که روزی سَرِ درس آمده بود و هرچه حرف زده بود، آقا اعتنا نکرده بودند؛ او جلوی شاگردان، کتاب را برداشته و به‌سمت آقا پرت کرده بود و رفته بود! بعد ایشان کتاب را برداشته و درس را شروع می‌کنند. این رفتار، کظم غیظ و شرح‌صدر است. بعد هم وقتی همسر ایشان از دنیا رفته بود، ناراحت بودند و گفته بودند نمی‌دانید من چه‌قدر با این همسر رشد می‌کردم. ◀️ اگر کسی به ما یک حرف بدی گفت، دارد ما را رشد می‌دهد. «ما أَصابَ مِنْ مُصيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا في‏ أَنْفُسِكُمْ إِلاَّ في‏ كِتابٍ». هرچه به ما می‌رسد، دست خدا در پشت صحنۀ آن است. بنابراین، خدای متعال دارد ما را رشد می‌دهد. در روایات آمده که مؤمن حتماً به یک‌کسی مبتلاست، یک همسایه یا یک رفیق یا کسی که مؤمن را آزار می‌دهد؛ اینها زمینۀ رشد مؤمن است؛ اگر او را رها کند، غافل می‌شود؛ باید کسی کنار انسان باشد که او را رشد دهد؛ خدای متعال یک مأمور گذاشته است تا انسان را تنظیم کند؛ مثل این ماشین‌ها که تنظیمِ باد می‌کنند، اگر کمی اضافه باشد در سرعتِ زیاد، خطر‌آفرین است؛ اگر ذرّه‌ای به خودش بالید و خیال کرد که خبری است، در سرعتِ زیاد، به‌سرعت زمین می‌خورد؛ به‌خصوص اگر کسی اهل راه و در حال حرکت باشد، اگر سرعت داشته باشد و یک ذرّه عُجب پیدا کند، کارش تمام است. گاهی‌اوقات کسی می‌گوید این چه حرفی بود بالای منبر گفتید؟ این اعتراض، انسان را تنظیم می‌کند، چون انسان گاهی احتیاج به این حرف دارد؛ چون خیال می‌کند چیز مهمّی گفته و واقعاً خبری است! این‌که یک جملۀ انتقادی به او می‌گویند، کمی تنظیم و متعادل می‌شود. اگر کسی یک جمله‌ای علیه ما گفت، او مأمور خداست که ما را متنبّه می‌کند. آقای خوانساری هم از این باب فرموده بودند که نمی‌دانید داد و فریاد او چه‌قدر برای من مفید بود و چه‌قدر من با این آدم رشد می‌کردم. ◀️ البته انسان نباید کاری کند که دیگران پل او به‎سوی بهشت باشند. باید طوری به او احسان کند که او هم در آخرت گرفتار نشود، و اِلّا اگر همیشه کنار کسی بود که او را متنبّه می‌کند و او هم بگوید «الحمدلله» و اعتنا نکند، این کار، خوب نیست! احسان این است که دست او را بگیرد که او هم نجات پیدا کند. این احسان، راه‌های مختلفی دارد؛ بعضی مواقع باید در مقابلِ بدی‌ها خوبی کنید و یک‌موقع هم خوبی، خوبیِ ظاهری نیست، باید برایش زحمت بکشید تا اصلاح شود؛ مثل همان کاری که وجود مقدّس رسول اللّه(ص) انجام می‌دادند؛ آنها اذیت می‌کردند، حضرت دعا می‌کردند؛ یا مثل کاری که امام مجتبی(ع) انجام دادند؛ شخصی که از شام آمده بود به حضرت دشنام گفت، حضرت به دیگران فرمودند: سکوت کنید. سپس به آن شخص فرمودند: اگر در این شهر خانه نداری، ما به تو مسکن می‌دهیم، اگر گرسنه هستی، طعام می‌دهیم. احسان یعنی کاری کنید که او متوجّهِ بدی خودش بشود و خودش را اصلاح کند. معنی احسان این نیست که اگر کسی واقعاً ظلم و تعدّی می‌کند و خود را جهنّمی می‌کند، بی‌اعتنا باشیم. احسان این است که طوری برخورد کنید که هم او را از جهنّم نجات دهید و هم خودمان به بهشت برویم؛ یک‌جایی هم ممکن است در تأدیب شخص، تلخ‌کامی هم بکنیم. #آیت‌الله_میرباقری #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

💥 «مؤمنِ آل فرعون» قطعه‌قطعه شد، اما رُشد کرد. ◀️ امام صادق(ع) فرمودند: تعجب می‌کنم از کسی که مکری با او شده یا در صددِ مکر با او و حیله با او هستند، چرا این ذکر را نمی‌گوید: «أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِیرٌ بِالْعِبادِ». زیرا به‌دنبال این آیه، خدای متعال می‌فرماید: «فَوَقاهُ اللَّهُ سَیئاتِ ما مَکرُوا»؛ خدای متعال ایشان را از بدی‌های مکر دشمن حفظ کرد. ◀️ این آیه در مورد «مؤمن آل فرعون» است که داستانش در سوره غافر آمده است. در یکی از مراحل، وقتی اظهار ایمان کرد، کُفّار بنا گذاشتند بر این‌که بساط ایشان را جمع کنند. ایشان هم به خدا پناه برد و خدای متعال او را از بدی‌های مکر آنها ایمنی داد. در نقل دارد او را با مقراض (قیچی) قطعه‌قطعه کردند، ولی مکرشان به او نرسید و ایمانش محفوظ بود و گوهر وجودش مورد تعرض قرار نگرفت. قطعه‌قطعه‌اش کردند اما او رشد کرد. ◀️ درواقع، دشمنان علیه مؤمنین مکر می‌کنند اما این مکر به‌جای این‌که به مؤمنین ضرر بزند، خدای متعال ضرر را تبدیل به نفع می‌کند و سیّئات مکر آنها را از بین می‌برد. این یعنی اگر کسی زیر تیغ دشمن هم رفت، آنجایی که خدا هست، ضرر نیست، خیر است. ◀️ شیطان کارش همین است؛ شیطان می‌خواهد گوهر ایمان ما را بگیرد و اِلّا ‌با بقیه امور که کاری ندارد؛ وقتی گوهر ایمان ما را گرفت، زیر دست‌وپایش لگدمال می‌شویم و ارزشی هم نداریم. مهم این است که با همۀ توانایی و مکری که شیطان و دستگاهش دارند، نتوانند آن گوهر وجودی انسان را بگیرند. اگر کسی تفویض بکند و حقیقتاً اهل تفویض بشود و کار خودش را واگذار بکند، می‌تواند بندگی بکند و خدای متعال حفظش می‌کند؛ اگر انسان تفویض نکند، بندگی هم نمی‌تواند بکند. آدمی که کار را تفویض نمی‌کند، قاعدتاً مشغولِ به خودش می‌شود؛ یعنی مشغولِ باللّه نیست. #تغییر_نگاه_به_زندگی #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

⚡️ اگر یک قصّه‌نویس بخواهد داستان حضرت یوسف را روایت کند، همۀ ماجرا را براساس یک‌سری امور اتفاقی و تصادفی تحلیل می‌کند! در حالی که خداوند متعال می‌فرماید: «وَکَذَلِک مَکّنَّا لِیُوسُفَ فِی الْأَرْض» (و ما اين‌گونه به يوسف در آن سرزمين، مُكنت و قُدرت داديم). ⚡️ حوادث زندگیِ ما اتّفاقی و تصادفی نیست، بلکه براساس مقدّرات است. 💠 آیت‌الله میرباقری: ◀️ قرار گرفتنِ مسئولیتِ «خدمتِ به آستان اهل‌بیت(ع) و سربازی امام زمان(عج)» بر دوش اشخاص، با دستِ تقدیرِ خداوند متعال رقم می‌خورد و ناشی از تصادف نیست. ◀️ خداوند متعال در قرآن کریم وقتی ماجرای یوسف صدیق(ع) را بیان می‌کند، می‌فرماید برادران یوسف او را در چاه انداختند و ماجراهایی پیش آمد، تا آنجا که به خانۀ یکی از بزرگان مصر راه پیدا کرد. این بزرگ مصر، وقتی یوسف را از بازار خرید، عظمت و بزرگی را در چهره او دید و به همسرش که فرزندی نداشت، گفت: «أَكْرِمي‏ مَثْواهُ عَسى‏ أَنْ يَنْفَعَنا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدا»، برده‌وار با او برخورد نکن، او شخصیت بزرگی است و روزی به کارمان می‌آید و اصولاً او را به‌عنوان فرزند خودش انتخاب کرد و از آنجا بود که حضرت یوسف به‌عنوان فرزندخواندۀ یکی از بزرگان مصر شد، در حالی که در چند روز قبل، او یک کودک افتاده در چاه در یک بیابان بود. ◀️ اگر یک قصّه‌نویس بخواهد این داستان را روایت کند، همۀ ماجرا را براساس تصادفات تحلیل می‌کند؛ تصادفاً برادرانِ یوسف او را در چاه انداختند، تصادفاً کاروان تشنه‌ای که مسیرش هیچ‌گاه از اینجا عبور نمی‌کرد، گذرش به اینجا افتاد، تصادفاً در اینجا تشنه شدند، تصادفاً رفتند آب بیاورند و آب نبود و به‌خاطر تشنگی، مجبور شدند که از آبِ تلخِ چاهی که حضرت یوسف در آن بود استفاده کنند، تصادفاً از این چاه آب برداشتند و تصادفاً یوسف صدیق بالا آمد، تصادفاً ماجرا چنین پیش رفت که او را ببرند و بفروشند، تصادفاً در مصر فروختند، تصادفاً یکی از بزرگان مصر مشتریِ یوسف شد، تصادفاً عظمت را از چهرۀ او فهمید و دانست که آیندۀ روشنی دارد، تصادفاً خدا به آنها بچه نداده بود و تصادفاً حضرت یوسف را به‌عنوان فرزندخوانده انتخاب کردند و تصادف‌های دیگر! ما مقدّرات الهی را این‌گونه تحلیل می‌کنیم! ولی خداوند متعال در قرآن کریم می‌فرماید: «وَکَذَلِک مَکّنَّا لِیوسُفَ فِی الْأَرْض»، ما به یوسف مکنت دادیم؛ این تازه، اوّلِ تقدیری است که ما با این بندۀ خوب انجام دادیم، «وَ لِنُعَلِّمَهُ مِنْ تَأْوِیلِ الْأَحَادِیثِ وَ اللَّهُ غَالِبٌ عَلَى أَمْرِهِ». این درس بزرگی است: «وَ اللَّهُ غَالِبٌ عَلَى أَمْرِهِ»، خداوند بر کار خود غالب است و هر کاری را که بخواهد، انجام می‌دهد. خداوند یک گِله‌ای هم از ما می‌کند: «وَ لكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا يَعْلَمُون‏»، اگر مردم این را می‌دانستند، به درِ هیچ خانۀ دیگری نمی‌رفتند. ◀️ این نکته را عرض کردم که ما تلقی نکنیم که تصادف شده و تصادفات دست به دست هم داده و ما آمده‌ایم و اینجا نشسته‌ایم! خیر! بلکه تقدیری پشت‌سرِ این امر است. یک دستی ما را به اینجا آورده است و فقط یک طرفِ ماجرا ما هستیم، طرفِ اصلیِ ماجرا خداوند متعال و ولیّ او وجود مقدّس امام زمان(عج) است. بنابراین فرصت‌ها را باید یک نعمت الهی تلقی کرد.‌ نعمت‌های الهی وقتی به‌سراغ انسان می‌آید، با «شکر» و «کُفرِ» انسان است که این نعمت، یا افزون می‌شود یا از دست می‌رود. #تغییر_نگاه_به_زندگی #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

📢 «ارتباط بین انسان با خدا، ارتباط انسان با جهان، ارتباط انسان با انسان و ارتباط انسان با خودش»، بر محور «ولایت» اتّفاق می‌افتد. 💠 آیت‌الله میرباقری: ◀️ معنای تبعیت از امام این است که اگر می‌خواهی نگاه کنی، در سُفره دست ببری، بخری، بپوشی، کشاورزی کنی و هر کجا می‌‏خواهی تصرفی کنی، باید تابع امیرالمؤمنین(ع) باشی؛ این است که آدم را بهشتی می‏کند. ◀️ در نگاه دینی، «ارتباط بین انسان با خدا، ارتباط انسان با جهان، ارتباط انسان با انسان و ارتباط انسان با خودش»، بر محور «ولایت» اتّفاق می‌افتد. ولایتْ جریانی فراگیر است که همۀ روابط انسان را در همۀ سطوح می‌پوشاند و همۀ آنها را به بستر عبادت تبدیل می‌کند. #تغییر_نگاه_به_زندگی #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

📢 خداوند می‌فرماید نگاهتان را به اتفاقات زندگی اصلاح کنید! 💠 آیت‌الله میرباقری: 📜 "ما گاهی خیال می‌کنیم این دنیا برای ماندن ماست! آمدیم اینجا خوش باشیم! آمدیم اینجا لذّت ببریم! اگر به ما عطا کنند خوشحال می‌شویم و می‌گوییم خدا ما را عزیز داشته است. اما اگر از ما بگیرند غُصّه می‌خوریم و می‌گوییم خدا ما را ذلیل کرده است؛ می‌گوییم چرا در فقر، چرا در بلاء، چرا در سختی هستیم؟ چرا من بیمار می‌شوم؟ خداوند می‌فرماید نگاهتان را اصلاح کنید! هم زمانی که به شما عطا می‌کنیم، موقع امتحان الهی است و هم وقتی می‌گیریم موقع ابتلاء رَبّ است؛ نه وقتی به شما عطا می‌کنیم نشانه این است که شما را عزیز داشته‌ایم و نه وقتی نعمتی را می‌گیریم، به‌خاطر این است که برای شما سخت گرفته باشیم. نمرۀ شما بعد از امتحان است. اگر نعمتی دادند و رفوزه شدید، نمرۀ شما منفی است. اگر از شما چیزی را گرفتیم و بیماری، فقر، رنج و غُصّه به‌سراغ شما آمد و سرفراز بیرون آمدید نمرۀ شما مثبت است. نگاهتان را به عالَم اصلاح کنید تا وقتی نعمت می‌دهیم مغرور نشوید و دست و پایتان را گم نکنید و از امتحان موفق بیرون بیایید. وقتی هم سخت می‌گیریم و نعمتی را می‌گیریم و فشاری وارد می‌کنیم، دوباره دلتنگ و مأیوس نشوید." 📜 "خداوند به انسان عطا می‌کند که بنده شود و از او می‌گیرد که بنده شود. پس، خداوند می‌فرماید نگاهتان را اصلاح کنید؛ چون از قبل نوشته شده که به چه کسی باید چه چیزی بدهم. من می‌دانم که چه کسی با ثروت می‌تواند به خدا برسد و چه کسی با فقر. چه کسی با بیماری و چه کسی با صحت. چه کسی با آبرو و چه کسی با ریخته شدن آبرو. من برای شما حساب و کتاب می‌کنم. دقیق هم هست. بنابراین، وقتی به شما عطا می‌کنند مغرور نشوید. چه موضوعیتی دارد ثروت و آبرو، اگر نتوانی با آن خدا را به دست بیاوری؟ اگر آبروی شما ریخته شد و در بی‌آبرویی خدا را پیدا کردید، چه اشکالی دارد؟ چه اشکالی دارد آدم بیست سال یا سی سال فقیر باشد ولی خدا که نعمت اصلی است را پیدا کند؟" 📜 "آن موقع که خدا انسان را در فشار قرار می‌دهد، نشانه اهانت به انسان نیست؛ می‌خواهد انسان رشد کند. منتها فقط خداست که می‌داند چه کسی با ثروت رشد می‌کند و چه کسی با فقر. آنچه که خداوند می‌دهد زمینۀ رشد است، نه آن چیزی که ما دنبال آن هستیم! اگر ما فکر می‌کنیم چیز دیگری زمینۀ رشد ماست اشتباه می‌کنیم. اگر خداوند کسی را به فقر مبتلا کرد، اصرار کند که ثروت به دست بیاورد، زمین می‌خورد. برای همین، خداوند می‌گوید: نگاهتان را به عالَم اصلاح کنید. اگر نگاهتان را به عالَم اصلاح نکنید نمی‌توانید در مسیر بندگی استقامت کنید. مردم دنبالتان بیایند خوشحال می‌شوید و اگر پراکنده شوند و تنها بشوید غُصّه می‌خورید و زمین‌گیر‌ می‌شوید. اما اگر نگاهتان را عوض کردید، همه‌چیز عوض می‌شود. نگاهتان را وسیع کنید و آینده عالَم را هم ببینید. امام زمان(عج) را ببینید. رجعت را ببینید. خدا را ببینید. چرا فقط دنیا را می‌بینید؟ روزی بساطِ زمین جمع خواهد شد. کوه‌ها مثل پنبه خواهند شد و ارادۀ پروردگارت ظهور پیدا خواهد کرد. آن روز، انسانی که خدا را در پشت این نعمت‌ها فراموش کرده بود خواهد فهمید که همه‌چیز را باخته است. اگر نگاه انسان به عالَم و نعمت‌هایش اصلاح شود، آیا از دینش دست برمی‌دارد؟ آیا در برابر فراعنه می‌ترسد؟ انسان وقتی فهمید دنیا دار امتحان است، نه خوشی‌اش موضوعیت دارد و نه سختی‌اش، و در هر دو صورت باید رشد کرد، می‌فهمد که اگر مثل حضرت سلیمان حکومت دادند باید رشد کنی؛ مثل امام حسین(ع) هم باید در گودی قتلگاه به خدا برسی." منبع: کتاب #تربیت_ولایی #تغییر_نگاه_به_زندگی ☑️ @mirbaqeri_ir

خدای متعال برای تطهیر ما بلا می‌فرستد. انسان نباید عیب را روی دوش خدا بگذارد! اگر انسان در کار خدا عیب دید و با بلا درگیر شد، دیگر پاک نمی‌شود. ولی اگر در حین بلا، خدا را تنزیه کرد و اگر نقطه‌ضعفی هست، خودش به عهده گرفت، این کار، مقدّمۀ تطهیر اوست. اولیاء خدا این‎‌گونه بودند. حضرت یونس این‌گونه بود. #استاد_میرباقری ☑️ @mirbaqeri_ir

اخلاق سه لایه دارد: ۱. صفاتی مثل توکّل، رضا و... (ظاهر اخلاق). ۲. تولّی و تبرّی (باطن اخلاق). ۳. سجده بر خدای متعال (سرّ اخلاق). در یک طرف، سجده بر خدا و حُبّ به اهل‌بیت(ع) و بغض از اعداء ایشان، به صفات حمیده تبدیل می‌شود و در طرف دیگر، استکبار بر خدا و تولّی به طواغیت، به صفات رذیله تبدیل می‌شود. #استاد_میرباقری #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

اگر می‌خواهیم نظام اخلاقی اسلام را تنظیم کنیم، در صدر باید «عبودیت و مسکنت» را بنویسیم و در ذیل آن، «تولّی و تبرّی» را قرار دهیم. طریقِ قُرب، تولّی و تبرّی است. تخلّقِ کامل یعنی تبرّی کامل و تولّی کامل. انسانی که نسبت‌به سرنوشت پرچم اسلام حسّاسیت ندارد، چطور می‌تواند بگوید من یک انسان اخلاقی هستم؟! #استاد_میرباقری #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

هیچ‌کس حسود نمی‌شود الّا این‌که به محیط ولایت طاغوت رفته باشد. هیچ‌کس رغبت به دنیا پیدا نمی‌کند الّا این‌که به محیط ولایت ائمّۀ جور وارد شده باشد. چون آنها هستند که دعوت به دنیا می‌کنند و حرص و حسد را ایجاد می‌کنند و لذا هیچ‌کس از حرص و حسد نجات پیدا نمی‌کند مگر این‌که ولایتش را عوض کند. #استاد_میرباقری #تربیت_ولایی ☑️ @mirbaqeri_ir

علی‌ بن جعفر (عموی امام رضا علیه‌السلام) در مسجد به استقبال امام جواد(ع) رفت و نعلین حضرت را پاک کرد و دست حضرت را بوسید. شاگردان، او را سرزنش کردند که: شما عمویِ پدر ایشان و محدّث بزرگی هستید! گفت: ساکت باشید! خدای متعال محاسن سپید من را لایق امامت ندانسته و این طفل را لایق دانسته است. او امام من است. #استاد_میرباقری ☑️ @mirbaqeri_ir

در مأموریت الهی که بر دوش ائمّۀ اطهار(علیهم السلام) گذاشته شده، فرقی بین بزرگ و کوچک آنها وجود ندارد. در شأن امام جواد(ع) در ۹ سالگی، زیارت جامعۀ کبیره خوانده می‌شود و در شأن امام صادق(ع) در سن ۶۵ سالگی نیز زیارات جامعۀ کبیره خوانده می‌شود و هیچ تفاوتی از این حیث وجود ندارد. #استاد_میرباقری ☑️ @mirbaqeri_ir