eitaa logo
تاملات قرآنی - روایی
970 دنبال‌کننده
144 عکس
7 ویدیو
67 فایل
🔰 تاملات قرآنیـروایی در مقیاسِ «فردی، اجتماعی و تمدنی» 🔅 تفسیر برگزیده‌ی آیات قرآن کریم و روایات اهل‌بیت علیهم‌السلام 📚 در آثار استاد میرباقری حفظه‌الله ♻️ مدیر کانال @esteghase (این کانال توسط علاقمندان به مباحث استاد و بصورت خودجوش اداره میشود)
مشاهده در ایتا
دانلود
🔅 انسان اگر به مشاهده «فضل الهی» برسد، به جایی رسیده که حتی از گناهانش هم انتظار پاداش دارد! 🔅 💠«وَ الَّذينَ يُؤْتُونَ ما آتَوْا وَ قُلُوبُهُمْ وَجِلَةٌ أَنَّهُمْ إِلى رَبِّهِمْ راجِعُون» [مؤمنون/60]💠 [یعنی: و آنان که وظیفه بندگی و ایمان خویش را به جای آورده ؛ اما باز از این که (روزی) به خدای خود رجوع می‌کنند دلهاشان ترسان است.] 🔸ما هر چه عبادت بکنیم، [باز هم] همه مان نسبت به نعمتی که خدا داده قاصریم. عاجز از شکریم. در روایت مکرر این معنا بیان شده که: «اللَّهُمَّ لَا تُخْرِجْنِي مِنَ التَّقْصِير» [اصول کافی] خدایا من را از تقصیر خارج نکن. راوی سوال کرد که آقا یعنی چه؟ فرمودند: یعنی احدی حق بندگی خدا را نمی تواند ادا کند. 🔸 مرحوم سید بن طاووس می گویند: اگر شب بیدار بودید، آخر شب احساسِ طلبکاری نکنید. خیال کنید من یک شب بیدار بودم حالا طلبکار خدا هستم. خدای متعال طلبکار شما است که به شما توفیق داده که بیدار باشید. 🔹 خدا رحمت کند حضرت امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) می فرمودند: من تا به حال دو رکعت نماز برای خدا نخوانده ام. درست هم می گویند. اگر نماز برای خدا همانی است که حضرت امیر می خوانند که فرمود: «ما عَبَدْتُكَ خَوْفاً مِنْ عِقابِكَ وَ لا طَمَعاً فى جَنَّتِكَ وَ لكِنْ وَجَدْتُكَ اَهْلا لِلْعِبادَةِ فَعَبَدْتُكَ» [بحار الانوار] احدی این را انجام نداده است. ✅ اگر این طور شد، «مشاهده فضل» پیدا می شود و اگر مشاهده فضل شد، انسان در فضل خدا طمع می کند. وقتی طمع کرد از گناهش هم انتظار مزد دارد. تو من را دعوت کردی و بالاخره در مهمانی تو من زمین خوردم. (جزء 18) ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
❇️ خدا به اندازه «گدایی» و «دعای» ما، به ما توجه میکند. 🙌 💠 قلْ ما يَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّی لَوْ لا دُعاؤُكُم [فرقان/77]💠 🔸 ما فقیر هستیم و نیازهایی داریم. به اندازه‌ای که فقیر خدا باشید و اعلام فقر کنید، خدا به شما توجه می‌کند. اگر فقر خودمان را بپوشانیم، خدا از ما خوشش نمی آید. 🔹 اگر می خواهید پیش مردم عزیز بشوید، چشم تان را از دست مردم بردارید و اگر می خواهید پیش خدا عزیز بشوید، به چیزی که نزد خداست چشم بدوزید. 🔸یکی از اذکار مهم دعا است. ادعیه‌ای که از معصوم نقل می‌شوند ترجمان قرآن اند، این طور نیست چیزی در عرض قرآن باشد. اگر می‌خواهید یکی از عبادات را انتخاب بکنید، مستحب است که دعا را انتخاب بکنید. أفضَلُ العِبادَةِ الدُّعاءُ [اصول کافی] 🔹شخصی به امام صادق (ع) عرض کرد: دو نفر با هم مشغول نماز شدند؛ هر دو هم نماز را طول دادند و هر دو هم با هم از نماز خارج شدند. [منتها]یکی بیشتر قرآن خوانده و دیگری بیشتر دعا خوانده، کدام بهتر است؟ حضرت فرمودند: آن که بیشتر دعا خوانده نمازش افضل است. بعد به خود قرآن استشهاد کردند: ‌{اُدْعُونِی أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُ‌ونَ عَنْ عِبَادَتِی} [غافر/ 60]. گویا ترک دعا «استکبار علی الله» به حساب آمده است. ⚠️ البته این معنایش این نیست که دعا برتر از قرآن است. (جزء 19) 👇 ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
🔅 حضرت فرمود: «در غیبت ما، نور ما را باید از مؤمن بگیرید» 🔅 🔰به تعبير بزرگان، گاهی امام از ورای یک حجاب به آینه ای می تابد و این آینه نور امام را به ما منعکس می کند. آن آینه کیست؟ آن آینه «مؤمن کامل» است. ❇️ امام (رضوان الله تعالي عليه) شخصیتی بودند که امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) در ایشان تجلی کرد و از طریق ایشان بر عالمِ انسانی تابید و این تابش، مقدمه ظهور است؛ إن شاء الله. (94/3/15)
❇️ تنها کسانی که از دنیا بهره می برند، اولیاء خدا هستند! 💠 إنَّ اللَّهَ لا يُحِبُّ الْفَرِحينَ وَ ابْتَغِ فيما آتاکَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ وَ لا تَنْسَ نَصيبَکَ مِنَ الدُّنْيا [قصص: 76_77]💠 🔸 مومن نباید دل خوش به امکانات دنیایی اش بشود. اگر کسی تکیه به امکانات کرد ـ آمدنش خوشحالش کرد و رفتنش او را غصه دار کرد ـ دیگر نمی تواند از این امکانات استفاده بکند. 🔹 کسانی که امکانات را در راه خدا خرج نمی کنند، هیچ بهره ای از امکانات نمی برند. 🔸 به عکس بعضی که می گویند: اولیای خدا از دنیا استفاده نمی کنند، تنها کسانی که از دنیا بهره می برند و نصیب خودشان را از دنیا برمی دارند اولیاء خدا هستند. [آنها] با دنیا با خدای خودشان معامله می کنند. ✅ انسان هر استفاده ای که از این امکانات در دنیا بکند غیر از اینکه آن را به خدا برگرداند، موجب «تضییع امکانات» است. لذا «حامدین» کسانی هستند که نعمت را از خدا می گیرند و به خدا بر می گردانند. نعمت را اگر از خدا گرفتی به هرکس دیگر که برگرداندی نعمت را تلف و کفران کردی. (جزء 20) 👇 ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
❇️ تمام علم قرآن نزد امیرالمومنین (ع) است. راه بهره مندی از این علم چیست؟ 💠 «بَلْ هُوَ آياتٌ بَيِّناتٌ في صُدُورِ الَّذينَ أُوتُوا الْعِلْم»(عنکبوت/49) 💠 🔸 امام باقر(ع) [در تفسیر این آیه] می گویند: خداوند نمی فرماید قرآن بین دو جلد (اشاره به همین مصحف) است، بلکه می فر ماید: در قلوب انسانهایی است که به آنها علم الهی داده شده. 🔹 موطن قرآن اهل بیت (ع) هستند و همه مراتب قرآن نزد نبی اکرم(ص) و اهل بیت(ع) است. معلم قرآن ـ کسی که اسرار قرآن را به قلب انسان منتقل می‌کند ـ امام(ع) است. همه حقایق قرآن در نزد امام است که از این آیه قرآن چقدر به مخاطب بدهد.. 🔸 همه علم کتاب نزد امیرالمومنین (ع) است. فریقین ذیل آیه «قُلْ كَفى بِاللَّهِ شَهيداً بَيْني وَ بَيْنَكُمْ وَ مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْكِتابِ»(رعد/43) نقل کرده اند که شأن نزول این آیه، حضرت امیر است که هنگام نزول [آیه]، شانزده سال بیشتر نداشتند. 🔹 استادی می فرمود: کلید فهم قرآن «روایات» است و کلید فهم روایات خواندن «زیارت» است. تا انسان اهل زیارت نباشد و با اهل بیت عهد نبندد، معارف اهل بیت به انسان عطا نمی شود. 🔸 انس با روایات و دیدن مجموعه روایات و نظام معرفتی که اهل بیت بیان می کنند، در فهم ظاهر و باطن قرآن کمک می کند. (جزء 21) 👇 ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
❇️ اگر کسی توانایی ندارد کاری بکند که باعث پاکی گناهانش بشود، زیاد بر محمد و آل او صلوات بفرستد! 💠 إنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِيماً [احزاب: 56] 💠 🔰 یکی از علمای یهود از امیر المومنین (ع) پرسید: خدا کدام یک از مقامات پیامبران گذشته را به پیامبر شما داده است؟ حضرت فرمود: خدا مقامات بالاتر از مقامات پیامبران را به رسول اکرم داده است. ملائک در برابر حضرت آدم یک بار سجده کردند ولی خداوند می فرماید «إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِی»(احزاب/56) پس خداوند در عالم جبروت صلوات فرستاده است ـ که آن جا فوق عالم ملائکه است ـ و ملائکه دائم بر پیامبر صلوات می فرستند. 👈این صلوات مستمر از سجده بر آدم بالاتر است. 🔰 صلوات ریشه ی گناه را در می آورد. از امام رضا(ع) این روایت نورانی نقل شده که اگر کسی توانایی ندارد که کاری بکند که باعث پاکی گناهانش بشود زیاد بر محمد و آل او صلوات بفرستد. «فإنها تهدم الذنوب هدما» [عیون اخبار الرضا]. 👈 صلوات همه ی عوالم وجودی انسان را تطهیر می کند. 🔰 در امت بنی اسرائیل شخصی بود که خودش و اجدادش مستجاب الدعوة بودند. خداوند برای آنها پیامبری فرستاد. بعد او هر چه دعا می کرد دعایش مستجاب نمی شد. او از پیامبر خواست که از خدا علت مستجاب نشدن دعایش را بپرسد. خداوند فرمود که پیامبر فرستاده ام، دیگر باید از طریق پیامبر بیایی. و باب های دیگر بسته شده است. 👈 وقتی خدا خلیفه می فرستد همه باید از آن باب بیایند. تا مقام تواضع در برابر معصوم در انسان پیدا نشود که تعبیر به سجده می شود، انسان نمی تواند وارد این وادی بشود. (مثل سجده ای که ملائک بر آدم کردند. ملائک بر آدم سجده کردند ولی او را که نمی پرستیدند. ملائک در مقابل خلیفه خدا مامور به سجده شدند) (جزء 22) 👇 ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
❇️ اگر از «بندگی خدا» خارج شدیم، ناگزیر وارد حوزه «بندگی شیطان» میشویم! 💠 ألَمْ أَعْهَدْ إِلَیكُمْ یا بَنی آدَمَ أَنْ لا تَعْبُدُوا الشَّیطانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ، وَ أَنِ اعْبُدُونى [یس/60] 💠 🔸 هیچ فعلی از افعال ما از خارج نیست. آب می‌خوریم، غذا می‌خوریم، نظام اجتماعی تشكیل می‌دهیم، اقتصاد می‌سازیم، سیاست می‌سازیم ... [در همه اینها یا داریم خدا را پرستش میکنیم و یا شیطان را میپرستیم]. 🔹 خیال نكنیم حوزه پرستش حوزه باطنی و خصوصی ما است. دین حداقلی حرف غلطی است. «لا اله الا الله» است. اختلاف دین حداقلی‌ها با حداكثری‌ها بر سر كلمه «لا اله الا الله» است، نه بر سر مناسک. 🔸 آنها كه دین را حداقلی می‌دانند، توحید را حداقلی تعریف می‌كنند. می‌گویند: توحید یك امر باطنی است، برای حوزه خصوصی شماست. وقتی در زندگی اجتماعی می‌آیید، هفده ركعت نماز بخوانید، بقیه‌اش در حوزه توحید و بندگی نیست. آن وقت می‌دانید چه اتفاقی می‌افتد؟ از آنجا که آدم از بندگی خالی نیست، به وارد می‌شود. «أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَیكُمْ یا بَنی آدَمَ أَنْ لا تَعْبُدُوا الشَّیطانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ، وَ أَنِ اعْبُدُونى»(یس/60) و حالت سومی هم ندارد. 🔹 پس توحید دین حداكثری است. اختلاف بر سر «معبود و ولایت» و بر سر «پرستش و دین»،یك اختلاف حداكثری است و همه عرصه‌های حیات را می‌پوشاند. به خصوص وقتی نزاع بین نبی اكرم(ص) و باشد. 🔸حضرت بعد از تبیین حق با پرچمداران کفر میکنند و میگویند: شما یک طرف و ما هم یک طرف! {لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ} [کافرون:6]. بر سر اینها نمی شود مصالحه کنیم. و این صف بندی به یک کشیده میشود؛ چون موضوع، موضوعِ ِپرستش است. (جزء 23) 👇 ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
❇️ اگر انسان کار خودش را به خدا «تفویض» نکند، در لحظه های سخت موفق به بندگی نمی شود. 💠 «أُفَوِّضُ أَمْري إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصيرٌ بِالْعِبادِ»(غافر/44) 💠 🔸 مومن آل فرعون سالها ایمان خودش را کتمان می کرده، ولی زمانی که فرعونیان تصمیم به قتل موسی گرفتند، وارد میدان شد. وقتی مومن آل فرعون در میدان درگیری دستگاه فرعون قرارمی گیرد، خداوند یک جمله از او نقل می کند: «أُفَوِّضُ أَمْري إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصيرٌ بِالْعِبادِ»(غافر/44) 🔹 شرط اینکه انسان مشغول امر و نهی خداوند متعال باشد این است که امر خودش را به او تفویض کند. و معتمد هم باشد که اگر کار خود را به خدا تفویض کردم، او برایم تدبیر خوب می کند و به بهترین وجه ما را حفظ میکند. 👈 معنی تفویض این است که کار خدا را به خدا تفویض بکنی، نه اینکه کار خودت را به خدا تفویض بکنی. 🔸 امنیت ما، زندگی ما، همسر ما و تعلقات ما، به ما مربوط نیست؛ نه بوده و نه خواهد بود. در این بین هم نه ما خالق او هستیم، و نه رازق و نه مدبر او. آنچه از ما ساخته است بندگی است، بخصوص در لحظات سخت. بندگی وقتی ممکن است که از توجه به خود و دخالت در کار خدا غافل باشیم. 🔹 قرآن می فرماید: «فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا» [غافر: 45] خداوند سیئات مکر آنها را از او دور کرد و او را از سیئات مکر آنها حفظ کرد. روایاتی در ذیل این آیه است که فرمود: مومن آل فرعون را با قیچی قطعه قطعه کردند؛ ولی ذره ای از مکرشان به او نرسید و از ایمان او کم نشد. جسمش را از او گرفتند ولی نتوانستند خدایش را از او بگیرند که «ماذا وجد من فقدک و ما الذی فقد من وجدک» [دعای عرفه]. (تفویض) (جزء 24) 👇 ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
❓ یک پرسش مستمر تاریخی ❓ 🔰 اگر بر حق نیستند، این همه آنها برای چیست؟ بالاخره این ها اگر منافق و اهل عذاب اند، پس چرا خداوند این همه امکانات و نعمت در اختیارشان گذاشته است؟ 💠 و لَوْلَا أَن يَكُونَ النَّاسُ أُمَّةً وَاحِدَةً لَّجَعَلْنَا لِمَن يَكْفُرُ بِالرَّحْمَنِ لِبُيُوتِهِمْ سُقُفاً مِّن فِضَّةٍ وَمَعارِجَ عَلَيْهَا يَظْهَرُونَ / وَلِبُيُوتِهِمْ أَبْوَاباً وَسُرُراً عَلَيْهَا يَتَّكِئُونَ / وَزُخْرُفاً وَإِن كُلُّ ذَلِكَ لَمَّا مَتَاعُ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلْمُتَّقِينَ [زخرف: 33_35]💠 🔸 قرآن به مومنین تذکر می دهد: اگر شما یک امت نمی شدید و دینتان از دست نمی رفت و خوف این نبود که شما با آن ها هم دین شوید، به کفار آنقدر نعمت می دادیم که غرق در آن شوند. آنقدر به آن ها می دادیم که سقف های خانه هایشان را از نقره ها بسازند! و نردبان هایی که با آن بالا روند و بر سقفها و عرش هایشان بنشینند، خانه هایشان را با درهای بسیار و تخت های مجلل برای تکیه دادن و استراحت کردن وانواع زیوزآلات ها به آنها می دادیم. 👈 یعنی اگر شما مومنین، کافر نمی شدید بیش از این به کافران متاع دنیا می دادیم. 🔹 ولی همه اینها است، و آخرت نزد پروردگار است و مقام عندالرب است. این دنیا که «لعب و لهو» است. انسان در دارالدنیا با اینکه پیر شده است، مشغول است، لکن بازی گاهی با اسباب بازی است و گاهی با موشک فضاپیما، ولی آدم ها همان قدر کوچک هستند؛ فقط بازیگری آنها وسیعتر شده و دعواشان شدیدتر. 🔸 این امکاناتی که به جبهه نفاق دادیم و این اموال و اولادی که به این ها دادیم، به چشمتان نیاید و شما را به خود مشغول نکند، چون «إِنَّمَا یُرِیدُ اللّهُ لِیُعَذِّبَهُم بِهَا فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا»(توبه/55)، خدای متعال به وسیله همین امکانات آن ها را در این دنیا عذاب می کند. ✅ لذا در روایت هم داریم که خدا متاع دنیا را به همه داده است ولی ما را به کسانی داده که آنها را دوست دارد. (جزء 25) 👇 ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
❇️ ترس از قدرت های بزرگ بخاطر آنست که خیال میکنیم درگیری با دشمن بر محور ما اتفاق می افتد! 🔻 نقش ما در عصر ظهور چگونه است؟ 💠 «إِن تَنصُرُواْ اللَّهَ یَنصُرْكُمْ»(محمّد/7) 💠 🔹 درگیری با دشمن بر محور ما اتفاق نمی افتد که ما بترسیم؛ خدا کار خود را می کند البته «إِن تَنصُرُواْ اللَّهَ یَنصُرْكُمْ»(محمّد/7) برای این که ما هم رشد کنیم خدای متعال ما را هم به بازی می گیرد. حضرت علی(ع) در نهج البلاغه فرمودند: «اسْتَنْصَرَكُمْ وَ لَهُ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ» می گوید مرا یاری كنید و از شما كمك خواسته است، در حالیکه قوای عالم در اختیار اوست و همه عالم و همه سماوات و ارض لشگر او هستند، پس چه احتیاجی به كمك شما دارد؟ 🔸 آتشی به پا کردند که با منجنیق ابراهیم خلیل را در آتش می اندازند و حتی نمی توانند نزدیک شوند؛ اما او آرام است، چون می داند کار خود را کرده است و به هم زدن این کار، کار خداست. خداست که می فرماید: «یَا نَارُ كُونِی بَرْدًا وَ سَلَامًا عَلَى إِبْرَاهِیمَ»(انبیاء/69). 🔹 كارهای بزرگ با دست خدای متعال حل می شود و امروز دقیقاً مسأله ما هم همین است. وقتی در مقابل قدرت های بزرگ قرار می گیریم، واقعاً اگر از بابی كه گفتند، برویم با توكل بر خدای متعال غلبه قطعی است و الا طبیعی است كه این كارها به دست ما انجام نمی شود. اگر بخواهیم در فقط قدرت خودمان را ببینیم، این كار دشوار می شود. آری، ما هم در این نقشه مثل زنبور عسلی که آب روی آتش حضرت ابراهیم می ریخت باید کاری بکنیم و آرام باشیم. ✅ همین است. كار را حضرت بقیة الله تمام می كنند، یعنی غلبه بر دستگاه باطل به وسیله حضرت واقع می شود، منتهی ما باید دنبال حضرت حركت كنیم. 👈 ورود به محیط ولایت از بستر این درگیری در كنار امام می گذرد. اگر نشستی و گفتی: ما می نشینیم شما بروید این درگیری را تمام كنید، بعد ما می آییم؛ در این صورت وارد محیط ولایت امام نمی شوید. (جزء 26) 👇 ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
🔰 مخاطب قرآن کیست؟ آیا کفار هم میتوانند قرآن را بفهمند؟ 💠 «إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَریمٌ * فی كِتابٍ مَكْنُونٍ * لا یمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُون» [واقعه: 77-79]💠 👈 امیرالمومنین (ع) در یک کلام نورانی فرمودند: خدای متعال کلام خودش را سه قسم کرده است: 1⃣ یک قسمش را عالم و جاهل می فهمند. بسیاری از تفاسیری که نوشته شده و ادعای تفسیر در بابش می شود، همین قسم است که احتیاج به طهارت و صفای نفس ندارد. 2⃣ قسم دوم را کسانی می فهمند که به «لطافت حس» و «صفای ذهن» و «صحت تمییز» رسیدند. خدای متعال به آنها «شرح صدر» داده تا بتوانند مقام حقیقی اسلام را درک کنند. 3⃣ دسته سوم از معارف قرآن را فقط خدای متعال و امناء الهی، دست شان به آن می رسد. آن بخش از قرآن که اسرار است، به کسی که امین نیست داده نمی شود. 👈 قرآن مقاماتی دارد: 1⃣ بخشی از مقامات او که حجت با آن تمام می شود، برای همه قابل فهم است. حتی کافر هم وقتی قرآن را خواند، آن مقداری از قرآن که در مقام اتمام حجت است فهم می کند. اما در یک قدم جلوتر دیگر اینطور نیست زیرا به فرموده قرآن «خَتَمَ اللَّهُ عَلى قُلُوبِهِمْ وَ عَلى سَمْعِهِمْ وَ عَلى أَبْصارِهِمْ غِشاوَةٌ» [بقره: 7] 2⃣یک بخشی از قرآن هست که در پرده است و این پرده های او به اندازه طهارت و ایمان و نورانیت و شرح صدر انسان، از روی قرآن کنار می رود. 3⃣در عین حال بخش عمده قرآن را حضرات معصومین فرمودند «إِنَّمَا یعْرِفُ الْقُرْآنَ مَنْ خُوطِبَ بِهِ» [کافی: ج8، ص312]؛ یعنی قرآن را کسی می فهمد که مخاطب قرآن است و مخاطب قرآن، در واقع وجود مقدس نبی اکرم و اهل بیت (علیهم السلام) هستند. ✅ یک بخشی از قرآن، در اختیار مومنین هم قرار می گیرد؛ که البته جز از طریق اهل بیت علیهم السلام ممکن نیست؛ اما مخاطب اصلی «امناء الهی» و «راسخون در علم» هستند و به اندازه ای که برای ما لازم باشد و ظرفیت پیدا بکنیم، از حقایق و اسرار قرآن برای ما پرده برداری می کنند. (جزء 27) 👇 ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
🔻 انسان و جوامعی که خدا را فراموش می کنند، خودشان را هم فراموش می کنند! 🔻 💠 يأَيهُّا الَّذِينَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ وَ لْتَنظُرْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ لِغَدٍ ... وَ لَا تَكُونُواْ كاَلَّذِينَ نَسُواْ اللَّهَ فَأَنسَئهُمْ أَنفُسَهُمْ [حشر: 18_19] 💠 🔸 روایت داریم که هر روز، خودتان را کنید. کسانی که مراقبه و محاسبه را ترک کند، آرام آرام به مبتلا می شود. انسان و جوامعی که خدا را فراموش می کنند، خودشان را هم فراموش می کنند. 🔹علامه طباطبایی فرموده اند: حقیقت انسان همان حقیقت به حضرت حق است. اگر انسان حقیقت فقر خودش را می دید، حضور حضرت حق را، مستمراً درک می کرد. چیزی که او از خودش می بیند، یک توهم وخیالی بیشتر نیست. ❇️ اگر ما حضور حضرت حق را احساس نمی کنیم، بخاطر این است که خودمان را فراموش کرده ایم. خدا «حی» است و ما «میت». ما «فانی» هستیم و او «باقی» [مناجات امیر المومنین در مسجد کوفه]. در انسان را فراموش کرده اند و آن چیزی که به عنوان انسان به آن می پردازند بت است و حقیقت انسان نیست. زیرا آنها از خدا غافل شده اند و این باعث شده که خودشان را هم فراموش کنند. آنها به اندازه ای که به ساخت لیوان آب شان فکر میکنند، به خودشان فکر نمیکنند. (محاسبه) (جزء 28) ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
🔅 اولین چیزی که انسانها را به هم پیوند میدهد، «محبت» است! 💠 و يُؤْثِرُونَ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كانَ بِهِمْ خَصاصَه [حشر: 9] 💠 🔸 فردی به امام صادق(ع) گفت که ما از شیعیان شما هستیم. امام سوال کرد که اگر راست می گویید و دوست ما هستید وقتی از مالتان برای مومنین خرج می کنید بیشتر خوشحال می شوید یا وقتی برای خودتان خرج می کنید؟ فرد گفت: اگر مال را برای خودم خرج کنم بیشتر خوشحال می شوم. امام فرمود: ما این طور نیستیم. ما از امکاناتی که برای مومنین خرج می کنیم، بیشتر لذت می بریم تا اینکه برای خودمان خرج کنیم. این خاصیت «محبت و رحمت» است. 🔹 مادر گاهی غذا را از خودش می زند تا به فرزندش دهد و واقعا هم از اینکه فرزندش غذا بخورد بیشتر لذت می برد تا خودش غذا بخورد. به خصوص مادر در دوره ای که طفلش شیرخوار است، وقتی شیر به فرزندش می دهد، غالبا لذتی که از این تغذیه فرزندش می برد، بیشتر از لذتی است که از تغذیه خودش می برد و این بخاطر است. ♻️ کمک به مومنین سه مرتبه دارد: 1⃣ انفاق: یعنی انسان بخشی از مال یا آبرویش را بدهد. 2⃣ مواسات: یعنی نیاز «مهم» خودت را فدای نیاز «اهم» مومنین کنید. یعنی خودش و او را یکی می داند و او هم مثل عائله انسان می شود. [بنابراین] اگر نیاز او از نیاز شما مهم تر است او را مقدم کنید. (همان کاری که انسان در هزینه کردن برای خودش انجام می دهد و وقتی پولش را می خواهد خرج کند، بین نیازهایش اهم و مهم می کند) 3⃣ ایثار: یعنی نیاز «مهم» مومن ر ا بر نیاز «اهم» خودت مقدم کنی. اگر مالی را دارید و هر دو به آن نیاز برابر دارید، نیاز او را مقدم بدارید و خرج او بکنید. اگر این گونه شد که دیگران را بر خودت مقدم بداری این می شود ایثار. ✅ ایثار خیلی سخت است و کارِ ما نیست «وَ يُؤْثِرُونَ عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ وَ لَوْ كانَ بِهِمْ خَصاصَه» [حشر:9]. من فکر نمی کنم آن لقمه ای که حضرت علی و صدیقه طاهره و حسنین و فضه خادمه در آن سه شب دادند کسی از خودشان بیشتر گرسنه این یک لقمه نان بود (وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‏ حُبِّهِ مِسْكيناً وَ يَتيماً وَ أَسيراً» [انسان: 7]. به خصوص در شب دوم وسوم به حسب ظاهر و این می شود ایثار. (جزء28) ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir
❇️ هیچ پیامبری با توسعه اقتصادی شروع نکرده است! 💠 يا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ * قُمْ فَأَنْذِرْ * وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ [مدثر: 1_3] 💠 🔸 پیامبر(ص) پروردگارِ خودش را «تکبیر» می کند و عظمت الهی را در قلوب می نشاند. وقتی کبریای الهی در قلوب نشست، بقیه در چشم ها کوچک می شوند. 🔹 ، از «تکبیر رب» شروع می شود و هیچ پیامبری با توسعه اقتصادی شروع نکرده است. بر خلاف دیگران که معطوف به توسعه اقتصادی برنامه ریزی می کنند، بعد به عنوان خدماتِ اقتصاد، فرهنگ را متناسب با آن در نظر می گیرند. 🔸 انبیاء از تغییر فرهنگ شروع کردند. تکبیر الهی، در قلوب واقع شد و نگاه انسان ها عوض شد. سپس همان هایی که شکست خورده کسراها و قیصرها بودند، کل این امپراطوری ها را درنوردیدند. ✅ روی «و ربک فکبر» تامل كنيد. تكبير رب، حرف نيست. پیامبر(ص) با ما ترکیب می شود. اصلا معنای شفاعت این است. اما چگونه شفاعت می کند؟ فرمود: جوانی که قرآن را تلاوت می کند با گوشت و پوستش آمیخته می شود. این است. حضرت جاذبه وجودی خودش را در وجود ما قرار می دهد، کبریای الهی که در وجودش است را در قلب ما تجلی می دهد و بعد قدم های بعدی برداشته می شود. (جزء29) ▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️▫️ 🔘 @mirbaqeri_tafsir