من نسیم بهار را می فهمم نفَس بی قرار را می فهمم مثل ماهی که گشته عاشق تو گم شدن در مدار را می فهمم چشم در چشم گشته ام یکروز من دلِ بی گدار را می فهمم دل من رفت و من به دنبالش سوت تلخ قطار را می فهمم گفته ای که مرا نمی فهمی آه ...من انتظار را می فهمم شاعرم من، در این هجوم خیال لحظه ی انفجار را می فهمم مثل خس رفته ام سبک در باد سرگرانی یار را می فهمم خواب یک باد بی سرانجامم مرده ی بی مزار را می فهمم روح فوجی یامای خاموشم در دل خود شرار را می فهمم من به قربان قرص ماه تو قرص روزی سه بار را می فهمم #فرامرز_میرشکار

چشمان تو آماده ی صد شلیک است شلیک بکن فتح و ظفر نزدیک است آن چشم که عِینُ الاَسَدَش می نامند در نقطه زنی موشک بالستیک است #فرامرزمیرشکار

آنکه را نیست در این عشق ، مردد ، عشق است آنکه را دور کنی دور نگردد عشق است دیده ای هیچ که دریا برود ؟ قهر کند؟ آنکه با جزر و مدی نیست مردد ...عشق است همه عالم نود و نه بشود دل ندهد آنکه دل را ندهد جز به کف صد... عشق است آه آن خوب که با عالمی از جور و جفا نشود با دل خویش و دل ما بد ، عشق است آن که در سینه ی ما خاطره ساز ابدیست و نیامد که شود از دل ما رد ، عشق است فرامرز میرشکار

آنشب اگر که موج تو را جا نمی گذاشت هرگز دلت به ساحل ما پا نمی گذاشت ایکاش بعد نامه ی من دوست دارمت هرگز سه نقطه را پِیِ اَمّا ... نمی گذاشت ایکاش آن زمان که دلم بُرد و برنگشت آن جای پای رفته مرا جا نمی گذاشت ایکاش روی قاب دلم وقت رفتنش تصویر خویش را به تماشا نمی گذاشت داغ غم و خیال فراقش به جا نهاد او قول داده بود ...وَ تنها نمی گذاشت فرامرز میرشکار

وقتی که یک هجران میان وصل ها باشد... صد خط هم آید نقطه ای در بین ما باشد گر خط ممتد ، قطع گردد خط ممتد نیست حتی اگر بعدش خطی بی انتها باشد... ناگاه برگردی ز نیمه راه ؟ این ظلم است اسمش اگر هم عقل بگذاری جفا باشد عشق است آب و عاشقان ماهی در آبند آخر چگونه می شود اینها جدا باشد... از کل دنیا یک نفر دنیای من گردید دنیا نمی خواهد که آنهم سهم ما باشد.. یک بوسه ،حتی یک نگاه دوست کافی بود زاهد به دنیا تا ابد بی اعتنا باشد ... سعی ات بر آن باشد بمانی عاشق ای عاشق باید کسی هم در جهان ، رنگ خدا باشد... با دوستت دارم زبان وا کرده ام ...بگذار این یک دو واژه سهم من از واژه ها باشد فرامرز میرشکار https://eitaa.com/mirshekarpoem

تفسیر حافظ ( ۴, دقیقه ) دکتر فرامرز میرشکار نقاشیخط در غزلیات حافظ در ابیات: تو و طوبی و ما قامت یار فکر هرکس به قدر همت اوست و خیال خال تو با خود به خاک خواهم برد که با خیال تو خاکم شود عبیر آمیز...

چه سازم من این یاد جا مانده را؟! «در شیشه ی عطر وا مانده را»

موازیند...ولی این دوتا بهم برسند! «مگر دو دور در آن دورها بهم برسند...!»

ای کاش...

من به قربان قرص ماه تو قرص روزی سه بار را می فهمم...

آنشب اگر...

دیده ای هیچ که دریا برود؟ قهر کند؟

ای کاش بعد نامه ی ...

میان عاشق و معشوق نامه ها جاریست...