#نهج‌_البلاغه امیرالمؤمنین علی‌ (علیه‌السلام) «اِنَّ لِلقُلُوبِ اِقبالاً وَ اِدباراً فَاِذا اَقبَلَت فَاَحمِلوها علي النَّوافِلِ وَ اذا اَدبَرَت فَاقتَصروا بِها عَلي الفَرائِضِ». دل‌ها را روی‌آوردن و پشت‌کردنی است. اگر دل روی آورد، آن را به مستحبات وا داريد و اگر روی برگرداند، بر انجام واجباتش بسنده داريد. (نهج‌البلاغه، حکمت۳۱۲) #توضیح چه فرمول‌های دقیقی را حضرت به ما نشان می‌دهد! این همان سیر هماهنگی اعمال و برنامه‌ها است. «اِنَّ لِلقُلُوبِ اِقبالاً وَ اِدباراً» قلب حالتی دارد که گاهی إقبال می‌کند و به اعمال خوب روی می‌آورد، از اعمال خوب لذت می‌برد؛ گاهی هم إدبار دارد، حوصله‌اش نمی‌شود، از اعمال خوب روی می‌گرداند؛ «فَاِذا اَقبَلَت فَاَحمِلوها علي النَّوافِلِ» اگر دیدی که قلبت از آن مستحب لذت می‌برد، توجه می‌کند و روی آورده است؛ پس آن را حمل کن، نوافل و اعمال مستحب هر چقدر می‌خواهی انجام بده، برو جلو، فرصت است، زیبایی است. همین فرصت است و مدام در تکامل تو اثر خیلی قوی دارد. «وَ اذا اَدبَرَت فَاقتَصروا بِها عَلي الفَرائِضِ» اگر دیدی که دلت گرفته، حوصلۀ این‌ها را نداری، فقط به واجبات قناعت کن. این هم یک مرحله از مراحل سیر هماهنگی برنامه‌ها است. #نتیجه و #جمع بندی ما در انجام واجب و ترک حرام هرچه هم سخت‌کوشی کنیم می‌ارزد؛ نگوییم که حالا حوصله ندارم، حالا دلم گرفته است؛ نه؛ هرطور شده باید به خودمان فشار بیاوریم؛ این #مجاهده است. همین، گناهانِ ما را پاک می‌کند؛ کار سختی است که درجۀ عمل ما را چند برابر می‌کند. اما در مستحبات با دو شرط به مستحبات عمل کنیم؛ شرط اول اینکه با واجباتم تعارض نکند یا منشأ حرام نباشد؛ دوم آن‌مقدار که لذت می‌برم انجام دهم. این یک فرمول است. مثلاً اگر تا ساعت یک شب یکسری کارهای مستحبی انجام دهم، نماز صبحم قضا می‌شود، این منشأ حرام است، این مستحب به درد من نمی‌خورد. اگر به واجبی تعارض نکند یا موجب ترک واجب یا آمدن حرام نشود، اما از آن لذت نمی‌برم، آنجا باز مستحب را کنار می‌گذارم. وقتی این دو شرط انجام گرفت، «لا يُکَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها» ، ظرفیت افراد اینجا متفاوت است، وسعت افراد متفاوت است؛ یکی ماشاءالله از اول شب تا طلوع آفتاب صبح با لذت نماز می‌خواند، دعا می‌کند، صبح هم سرحال روزه گرفته است، بیشتر لذت می‌برد؛ خوشا به حالش؛ اما اگر من یک ساعت بدخواب شوم، مریضی‌هایی پشت سرش می‌آید، فردا اعمال دیگرم می‌ماند، وظیفۀ من این است که بخوابم. چشم و هم‌چشمی و مسابقه و رقابت نیست. یکی دعای کمیل را در قنوت می‌خواند؛ خوشا به حالش؛ من دعای کمیل را فقط یکی دو ورق می‌خوانم، از همان یک ورق لذت می‌برم. این فرمول است. https://eitaa.com/misagh_ba_ghalam

#توضیح_تکمیلی توجه داشته باشیم که #پیشوایان_جور، همه کسانی هستند که در مقابل اهل بیت (علیهم‌السلام) قرار گرفتند و نگذاشتند آنچنان که خداوند می‌خواست مسیر حرکت رشد بشریت اتفاق بیفتد. درواقع این‌ها علاوه بر اینکه دشمن خدا و اهل بیت (علیهم‌السلام) هستند، دشمن بشریت هم هستند؛ زیرا انسان‌ها را از رشد حقیقی که توسط حکومت امام معصوم به معنای واقعی رقم می‌خورد، بازداشتند. این‌ها از قرآن و کلام پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) تفسیرهای غلط کردند؛ زیرا طبق زیارتنامه‌های ائمه(علیهم‌السلام)، فقط و فقط معصومین هستند که می‌توانند قرآن را تفسیر و تأویل کنند و علم حقیقی فقط و فقط نزد ایشان است. به همین دلیل است که در این حدیث بدین‌گونه حلال و حرام خدا و باطن آن‌ها را شرح می‌دهد.

#حدیث #امیرالمؤمنین علی‌بن‌ابیطالب (علیه‌السلام) «كُلَّمَا ازدادَ عِلمُ الرَّجُلِ زادَت عِنايَتُهُ بِنَفسِهِ، وبَذَلَ في رِياضَتِها وصَلاحِها جُهدَهُ». هر چه دانش مرد زيادتر شود، اهتمام او به نفْسش بيشتر شود و توان خود را در راه تربيت و اصلاح نفْسش به كار گيرد. (غرر الحكم، ح 7204) #توضیح این‌ها مطالبی است که معصوم (علیه‌السلام) برای ما باز می‌کند که چطور باید از علم استفاده کنیم و جهت سِیر علم به چه شکل باشد. این علم باید ما را به سمت معرفت نفس‌مان ببرد؛ وگرنه مصائبی به بار خواهد آورد که خیلی فراتر از عُجب و خودبرتربینی و غرور است. اگر یک فیزیکدان در مکتب #اهل_بیت زندگی کند و بینشش باز شود، غیر فیزیکدانی است که از #اهل_بیت دور است؛ یعنی اگر علم فیزیک به سمت معرفت برود، چیز دیگری خواهد شد. یک شیمیدان همین‌طور، یک گیاه‌شناس همین‌طور. خدا لعنت کند دستانی که ما را از اهل بیت (علیهم‌السلام) دور کردند. https://eitaa.com/misagh_ba_ghalam

#ما_مفتخریم حضرت امام خمینی (رحمت‌الله‌علیه) در #وصیّت‌نامۀ خود با کمال صراحت چنین گفته‌اند: «و ما مفتخریم که مذهب ما «جعفری» است، که فقه ما که دریای بی‌پایان است، یکی از آثار او است. و ما مفتخریم به همه #ائمه معصومین (علیهم‌صلوات‌الله) و متعهد به پیروی آنانیم. و ما مفتخریم که پیرو مذهبی هستیم که رسول خدا مؤسس آن به امر خداوند تعالی بوده، و #امیرالمؤمنین #علی‌بن‌ابیطالب، این بندۀ رهاشده از تمام قیود، مأمور رهاکردن بشر از تمام اغلال و بردگی‌ها است. ما مفتخریم که کتاب #نهج‌البلاغه که بعد از قرآن بزرگ‌ترین دستور زندگی مادی و معنوی و بالاترین کتاب رهایی‌‏بخش بشر است و دستورات معنوی و حکومتی آن بالاترین راه نجات است، از #امام #معصوم ما است. ما مفتخریم که ائمه معصومین، از #علی‌بن‌ابیطالب گرفته تا منجی بشر حضرت #مهدی صاحب زمان (علیهم آلاف التحیات و السلام) که به قدرت خداوند قادر، زنده و ناظر امور است ائمه ما هستند. ما مفتخریم که ادعیه حیاتبخش که او را «قرآن صاعد» می‌خوانند از ائمه معصومین ما است. ما به «مناجات شعبانیه»، امامان و «دعای عرفات» حسین بن علی (علیهماالسلام) و «صحیفه سجادیه» این زبور آل محمد و «صحیفه فاطمیه» که کتاب الهام‌شده از جانب خداوند تعالی به زهرای مرضیه است از ما است. (وصیتنامه؛ صفحات ۶ تا ۷) https://eitaa.com/misagh_ba_ghalam